سه جنگ در طی 7 سال چیزی را حل نکرده است

شما چیزی نیستید ، نمی توانید کاری بکنید !

عمر شعبان – برگردان : هاتف رحمانی

 ما در حالی که در تاریکی نشسته ایم ، روزی صدها بار می میریم .

حماس ، شاخه فلسطینی اخوان المسلمین ، اکثریت نمایندگان انتخابات پارلمانی ژانویه 2006 را کسب کرد . حماس پس از آن دولت خود را تشکیل داد چون سایر گروه های سیاسی ، به ویژه حزب فتح ، که امور فلسطین را از زمان تاسیس خود در ماه می 1944 اداره کرده بود از همکاری با حماس خود داری کرد . 

اندکی پس از آن ، دولت های اسرائیل وامریکا و اکثریت کشورهای غرب و عرب دولت تحت رهبری حماس را بایکوت کردند و شرایطی را برای از سر گرفتن رابطه وحمایت مطرح کردند.  شرایط آن بود که حماس در گام اول اسرائیل را به رسمیت بشناسد ، در مرحله دوم آخرین موافقت نامه بین سازمان آزادی بخش فلسطین و اسرائیل را به رسمیت بشناسد ، و شرط سوم محکوم کردن خشونت بود. حماس این شرط ها را که منجر به بایکوت حماس از سوی سازمان ملل نیز شد رد کرد . 

در ژوئن 2007 حماس با خشونت قدرت در کل نوار غزه را پس از مقابله ای خونین با دولت ملی فلسطین تحت هدایت رئیس جمهور محمود عباس ، که  قلمرو حکومت او پس از آن به ساحل غربی محدود شد ، به دست گرفت . در ژوئن 2007 ، دولت اسرائیل محاصره سیاسی واقتصادی را که از انتقال هزارها کالا به نوار غزه و امکانات صدور کالا از غزه به خارج جلوگیری می کرد ، آغاز کرد .

زمانی که نوار غزه به کنترل کامل حماس در آمد ، از سوی دولت اسرائیل خاک دشمن اعلام شد ، پس از آن اسرائیل وبسیاری از کشورهای غربی حماس را سازمانی تروریستی می دانستند ومی دانند.  در راستای اجتناب از محاصره اسرائیل حماس صد ها تونل در مرزهای بین غزه وصحرای سینا حفر کرد که برای قاچاق کالا، افراد واسلحه مورد استفاده قرار می گرفت . تونل ها منبع اصلی درآمد برای جنبش و دولت حماس بودند . با وجود این واقعیت که محاصره اسرائیل بر خلاف قانون بین المللی است واز سوی صلیب سرخ غیر قانونی تلقی می شود ، و این واقعیت که محاصره نوعی تنبیه جمعی کل جمعیت (1.6 میلیون نفری) غزه است ، دولت اسرائیل با تخفیف های موردی در تعداد و کمیت کالاهایی که می توانند به غزه داخل و خارج  شوند به حفظ محاصره ادامه می دهد .

ارتش اسرائیل دو جنگ – اولی از 27 دسامبر2008تا 17 ژانویه 2009 ، و دیگری از 14 تا 22 نوامبر 2012 – علیه حماس به راه انداخته است .

هدف های اعلام شده این دو جنگ نابودی تونل های بین مرز غزه و مصر که برای قاچاق اسلحه مورد استفاده قرار می گرفت، و تونل های  بین مرز غزه و اسرائیل ، که اسرائیل می پنداشت از سوی حماس ودیگر گروه های نظامی در غزه برای ورود به اسرائیل یا خارج کردن سربازهای ربوده شده اسرائیلی مورد استفاده قرار می گیرد بود .

دو جنگ پس از میانجیگری مصر به دو موافقت نامه متارکه بین اسرائیل وحماس انجامید، اما نه موفق به نابودی تونل ها شد و نه توانست پرتاب موشک های ساخت کشور از غزه به شهرهای جنوب اسرائیل را متوقف سازد .

در 8 جولای 2014، پس از تیراندازی و موشک پرانی از دو سو ، ارتش اسرائیل " جنگ لبه حفاظتی" ، یک عملیات تمام عیار نظامی علیه حماس و جهاد اسلامی فلسطین در نوار غزه را به راه انداخت ، عملیاتی که هنوز ادامه دارد . نیروهای مسلح اسرائیلی  حدود 10.000 تن مواد انفجاری را در طی 25 روز جنگ جدید (در غزه) فرو ریختند. بر اساس منابع بین المللی ، گزارش های قابل اعتماد از صلیب سرخ جهانی ، سازمان امداد برای رانده شدگان فلسطینی سازمان ملل ، و سازمان ملل ، گسترش جنگ کنونی اسرائیل با هدف قرار دادن شهروندهای غیر نظامی ، بیمارستان ها ، مساجد ، کلیسا ها ، دفاتر سازمان ملل ، خودرو ها و مدارس سازمان ملل و نیز جاهای بسیار دیگری پر از غیر نظامی ها و افراد بی گناه  ، که در بین آن ها کودکان ، زنان و سالخوردگانی که نمی توانستند کاری با جنبش مقاومت یا هر گروه رزمنده شبه نظامی داشته باشند  وجود داشتند ، از حد تجاوز و شکستن قانون های بین المللی فراتر رفته است .  

تا هم اکنون ، این راه اندازی جنگ اسرائیلی ،که طی ان همه نوع سلاح از هوا ، دریا و زمین مورد استفاده قرار گرفته بود ، به بیش از 1400 کشته ، که بیش از 1000 نفر آن ها بی گناه وغیر نظامی ، و 300 نفرآن ها زیر 9 سال بودند منجر شده است . علاوه بر این ، 7000 نفر زخمی ، 7000 خانه کاملا ویران و 30.000 خانه آسیب دیده ونیمه ویران شده است . سه مدرسه و پنج بیمارستان مستقیما هدف حمله قرار گرفتند. پرتاب نارنجک ها به کشته شدن تعداد بسیاری کودک و زن و دیگر افراد بی گناه شد ، چون پس از ویرانی خانه هایشان مجبور به زندگی اجباری در مدارس سازمان امداد برای رانده شدگان فلسطینی سازمان ملل شده بودند .

فضای راه اندازی جنگ کنونی به صورت قابل ملاحظه ای با دو جنگ قبلی تفاوت داشت . هم حماس و هم اسرائیل دلایل خود را برای گسترش ستیزه داشتند.

از سوی حماس ، سازمان از 3 جولای 2013 ، زمانی که محمد مرسی رئیس جمهور مصر عزل شد ، خود را در بحران بسیار عمیق سیاسی واقتصادی  یافت . مرسی بعنوان یکی از بهترین متحد های حماس تلقی می شد ، در حالی که رژیم جدید قاهره  کارزاری را علیه حماس آغاز کرد و تمام تونل های زیر مرز غزه – سینا را نابود کرد . این به معنی آن بود که حماس مهم ترین منبع اقتصادی خود را از دست داد . در طی 5 ماه گذشته ، حماس قادر به پرداخت حقوق 50.000 کارمند خود نبوده است . حماس و دولت فلسطین در 23 آوریل یک موافقتنامه آشتی امضا کردند ، که به معنی آن بود که حماس حکومت خود بر نوار غزه را به دولت ائتلافی که بر اساس موافقتنامه تشکیل شده بود تسلیم کرد . حماس امیدوار بود که این امر به خروج آن ها از بحران اقتصادی کمک نماید و رابطه با رژیم جدید قاهره را ، که ممکن بود به باز گشایی گذرگاه رفح بین غزه و مصر منجر شود ، دوباره بر قرار نماید .  گذرگاه رفح تنها راه خروج عضو های حماس است .

از سوی اسرائیل وضعیت طوری بود که دولت اسرائیل بی درنگ پیمان آشتی  بین حماس و دولت فلسطین را رد کرد وآشکارااعلام کرد که کاری با دولت ائتلافی فلسطین ندارد. با وجود توافق متارکه بین اسرائیل و حماس که در دسامبر 2012  پس از میانجیگری مرسی امضا شد و با وجود دولت ائتلافی تشکیل شده پس از پیمان آشتی ، پرتاب موشک های ساخت کشور از غزه به اسرائیل ادامه یافته بود. اسرائیل ادعا می کند که حماس هنوز در غزه حکومت می کند. از این رو اسرائیل حمله کنونی خود به غزه را با هدف نابود کردن تمام تونل ها و توان موشکی حماس توجیه می کند. ارتش اسرائیل ادعا می کند که این امر از شمول حق دفاع از خود اسرائیل است . 

هم اسرائیل وهم حماس انگیزه های پنهان دیگری هم دارند . اسرائیل حساب می کرد که حماس در بحران عمیق اقتصادی است و چون تونل های غزه – سینا نابود شده اند ، امکان های محدودی برای باز سازی ظرفیت نظامی خود دارد.  به این معنی که انشعابی که بین آن دو باقی خواهد ماند به هدف ها ومنافع اسرائیل خدمت می کند .

به عبارت دیگر ، حماس اصرار دارد که اسرائیل بود که  راه اندازی جنگ را آغاز کرد، اما اسرائیل برآورد می کرد با زیر فشار قرار گرفتن حماس  برای پاسخ به راه اندازی جنگ می تواند روی نا امیدی از چشم انداز های دولت ائتلافی حساب کند . آن ها نه حقوق کارمند های خود را پرداخت کرده بودند نه گذرگاه رفح مصر را باز کرده بودند . تحت این شرایط نا مطلوب حماس ناگزیر به استفاده از شایستگی عمده خود – یعنی بی ثبات سازی اوضاع شد . این عمل هدفی سه لایه داشت :  اثبات آن که حماس هنوز یک شخصیت مرکزی در منطقه است ، تا  موافقت نامه قبلی خود برای متارکه را با ، عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور جدید مصر ، تجدید نماید ، و محبوبیت حماس در فلسطین و در اروپا  را با نشان دادن آن که هنوز جنبش مقاومت است افزایش دهد .    

گسترش جنگ کنونی تاثیر های مصیبت باری بر 1.6 میلیون جمعیت غزه داشته است . علاوه بر همه کشته شده ها و زخمی ها وهمه کسانی که خانه هایشان ویران شده بود ، 400.000 نفر خانه های خود را به دلیل ویرانی یا اقامت در منطقه های نزدیک مرز ترک کرده اند . تنها نیروگاه برق غزه دیگر کار نمی کند ، یعنی غزه  در طی 8 روز گذشته کاملا تاریک بوده است . همچنین پمپ های آب وسامانه های تصفیه خانه های فاضلاب در نتیجه فقدان سوخت و برق کار نمی کرده اند .

مردم مجبور شدند 25 روز در داخل خانه هایشان بمانند. هیچ جای امنی در نوار غزه وجود نداشت وبیرون رفتن بسیار خطر ناک بود . نیروی هوایی اسرائیل به هر کسی که خانه را پس از ساعت 9 شب ترک می کرد شلیک می کرد. مردم دیگر پول نقد نداشتند وبه دلیل آن که مورد تیر اندازی قرار خواهند گرفت یا بانک ها کار نمی کزدند نمی توانستند به بانک بروند. سبزیجات وسایر مواد غذایی اصلی 3تا 4 برابر  به خاطر کمبود گرانتر شده بود . و غم انگیز تر زمانی بود که ارتش اسرائیل با کمک یک بمب هشدار دهنده کوچک به خانواده فلسطینی هشدار می داد که بلوک آن ها با بمب بزرگی نابود خواهد شد و آن ها تنها 50 تا 100 ثانیه وقت داشتند تا خانه هایشان را  همراه با اسناد ، کاغذها و اعضای خانواده ترک کنند. یک مشکل آن بود که کسانی وجود داشتند که در طبقات پنجم یا ششم زندگی می کردند و چون برق وجود نداشت نمی توانستند از آسانسور برای پایین آمدن استفاده کنند و از ساختمان بگریزند. در عوض مجبور بودند از پله ها پایین بیایند که به موقع به پایین نمی رسیدند . حقیقت دارد که 70 خانواده فلسطینی تا کنون زیر آوار خانه هایشان پیدا شده اند که وقتی تلاش می کردند بگریزند زیر آوار ماندند.

ما روزی صدها بار می میریم در حالی که در خانه در تاریکی نشسته ایم  و به صدای بمب ها و نارنجک ها زمانی که ما هدفشان نیستیم گوش می کنیم . وقتی که شلیک ها در شب تهاجمی تر می شوند ، زمان خیلی به آهستگی می گذرد . ما دیوانه می شویم ، آن ها از دریا ، زمین و هوا  هم زمان به همه چیز شلیک می کنند . پس از شلیک هر موشک و نارنجک احساس می کنید سر و بدنتان را باید بررسی کنید  تا مطمئن شوید که هنوز زنده هستید . نمی دانید چه کسی هدف بود و چه کسی هدف بعدی خواهد بود . بی هیچ قدرتی در آنجا در پیش روی خانواده ماندن وحشتناک است . شما هیچی نیستید . شما نمی توانید کاری کنید . همه فکر وانرژی شما به سوی آن که چه کسی اول خواهد مرد ، خودت ، پسرت، زنت رانده می شود و زمانی درمی یابید بهتر آن است که همه با هم بمیرید ، چون آن ها را دوست دارید و نمی خواهید وقتی که می روید آن ها احساس درد کنند و خود شما نمی خواهید وقتی که آن ها می روند زنده بمانید .

لحظه هایی اندک وقتی که با زن وپسر خود صحبت می کنید تلاش می کنید اهل عمل باشید . " بسیار خوب ، اکنون ناچاریم واقع بین باشیم ، ما باید اهل عمل باشیم . من پول نقد اندکی در اداره دارم . گوش کن ، این یک جنگ واقعی است . هیچ کس در امان نیست و هیچ جای امنی وجود ندارد .لطفا  تا زمانی که ما بعنوان یک خانواده  یا به همراه  تعدادی از خودمان  امروز را تجربه می کنیم قوی باش . "

من 52 ساله ، متاهل و دارای دو پسر شگفت انگیز ، سالم که 22 ساله است و نور 16 ساله هستم ، و 30 سال از عمرم را در تلاش برای صلح و مدارا در جامعه و منطقه صرف کرده ام . من فکر می کنم حق دارم این پرسش بزرگ را مطرح کنم : سه جنگ در طی 7سال چیزی را حل نکرده است . آن ها کی می توانند فقط  یک بار آلترناتیو (بدیل) دیگری را امتحان کنند ؟

عمر شعبان اقتصاد دان و بنیانگذار اطاق فکر " هم فکری برای مطالعات راهبردی " است .

سرچشمه : کانتر پانچ

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید:  

     بازگشت به صفحه نخست