نویدنو 08/10/1392

نویدنو  08/10/1392 

 

پیش سخن : برگردان این نوشتار به معنی همدلی کامل با محتوی آن نیست . برگرداننده نه تنها با بسیاری از دیدگاه های مطرح شده هم دل نیست بل در مواردی مخالفت جدی با این دیدگاه ها هم دارد . هدف از برگردان این نوشتار مطرح کردن نظر های موجود در جنبش کمونیستی است که می تواند به نوبه خود سبب ساز بحث ها وتفکر ها ومبارزه های نظری - سیاسی برای ارتقا جنبش جهانی و به دنبال آن در سطح ملی گردد.

هاتف رحمانی

 

دیدگاه های حزب کمونیست یونان

در باره پانزدهمین همایش بین المللی حزب های کمونیست وکارگری در لیسبون

نویسنده : گیورگس مارینوس - برگردان: هاتف رحمانی

 

پس از همایش بین المللی حزب های کمونیست وکارگری که در روزهای 8،9و10نوامبر در لیسبون به میزبانی حزب کمونیست پرتقال برگذار شد،ما شاهد برخی فعالیت هاهستیم ونماینده های حزب های کمونیست مختلفی برای  تحلیل آن چه در همایش رخ داد ازنقطه نظر ایدئولوژیکی – سیاسی خود تلاش می کنند.

حزب کمونیست یونان هم با هدف برجسته کردن موضوع هایی که جنبش کمونیستی را نگران می کند ، مطلع کردن جهانی کمونیست ها نسبت به حقیقت های واقعی و موضع حزب ها در این بحث ها شرکت می کند.

حزب کمونیست یونان بلافاصله پس از (یورش ) ضد انقلاب ، توجه ویژه ای برای گرد هم آوری دوباره جنبش کمونیستی نشان داد .

حزب در گردآوری و بر گزاری همایش های بین المللی حزب های کمونیست وکارگری شرکت کرد ، در برابر مشکل های عمده وبه ویژه در برابر موضع هایی که حضور مستقل حزب های کمونیست را رد می کرد و به پیوند با نیروهای اپورتونیست ، سنتی یا آن هایی که به تازگی تغییر یافته بودند ، تحت عنوان فعالیت مشترک "چپ" توجه داشت رزمید .

حزب ما به برجسته کردن هدف های عام و گسترش فعالیت مشترک با وجودتفاوت های ایدئولوژیک –سیاسی جدی اهمیت ویژه ای داد و، نیز با شرکت دیگر حزب های کمونیست برای تاسیس همایش های جهانی که از سال1998 تا سال 2004 درآتن وسپس به میزبانی سایر کشورها برگذار شد تلاش کرد .

حزب ما پافشاری ویژه ای برای وحدت جنبش کمونیستی نشان می دهد. این مسئله ای دشوار وپیچیده است ، که می تواند تنها از طریق ایجاد بنیاد های استواری که بر جهان بینی مارکسیسم – لنینیسم ، بر اصول مبارزه طبقاتی ، بر راهبرد انقلابی استوار باشد حل شود. بر این پایه ، منش واقعی کمونیستی حزب های کمونیست می تواند تحکیم یابد ، اتحاد طبقاتی طبقه کارگر و اتحاد آن با لایه های مردمی حاصل شود ، وتمرکز و تدارک نیروهای مردمی طبقه کارگربرای سرنگونی بربریت سرمایه داری ، برای سوسیالیسم – کمونیسم به دست آید . 

آشکار است که اتحاد انقلابی جنبش کمونیستی خواسته های عمده ای دارد که بدون محورهای راهبردی ، بدون ترکیب نظریه انقلابی و عمل،  که آن را بعنوان وظیفه روزانه  تدارک  خود حزب های کمونیست وطبقه کارگر در راستای پاسخ به نیازهای مبارزه علیه سامانه بهره کش سرمایه داری ، سرمایه ونماینده های سیاسی آن و اپورتونیسم ، که سرطانی در صف های جنبش کمونیستی است مطرح می کند  نمی تواند به دست آید .

دیدگاهی که اتحاد جنبش کمونیستی را به موضع ساده لوحانه " وحدت حول آن چه موافقیم" وصل می کند ، از بحث جلو گیری می کند و بر نیاز به ایجاد راهبرد انقلابی و پیوند حزب های کمونیست با خواسته های عمده مبارزه طبقاتی برای محو بهره کشی انسان از انسان چشم پوشی می کند .

این دیدگاه حزب های کمونیست را در برابر کار فاسد کننده نیروهای بورژوازی واپورتونیستی که با خراب کردن حزب های کمونیست درداخل پارلمانتاریسم ، با اخته کردن آن ها و تبدیل آن ها به بخشی از سامانه سیاسی بورژوازی ، باهمکاری غیراصولی با دولت های مدیریت بورژوایی که برچسب " چپ" – مترقی دارند ، با به دام انداختن در منطق همکاری طبقاتی ، با حمایت از مرکز های امپریالیستی آنچنان که در مورد حزب های کمونیست به اصطلاح حزب چپ اروپایی شاهد آن هستیم، ونیز حزب های کمونیست دیگری که همان مسیر را تعقیب می کنند تلاش می کنند بی دفاع می گذارد . 

حزب کمونیست یونان با وجود دشواری ها برای انتشار بیانیه های مشترک در همایش های جهانی و سایر همایش های حزب های کمونیست شرکت کرده است . اگر چه ، حزب ما تاکید کرده است که سازش بر موضوع های دارای اهمیت راهبردی و تلاش برای فرمول بندی هایی که  اختلاف ها را بنام موافقت با بیانیه مشترک نماید مشارکتی برای اطلاعات عینی درست از کمونیست ها ، طبقه کارکر وخلق ها نیست .

این امر سبب آشفتگی می شود ، اجازه درک درست اوضاع را نمی دهد و از توسعه تفکر در باره علت های مسئله  ، ضرورت یک راهبرد انقلابی یگانه ای که  مبارزه جدا از هم جنبش کمونیستی را برای منافع طبقه کارگر ، لایه های مردمی و سراسر جهان قدرت مند خواهد ساخت ، جلو گیری می کند .

در همایش پانزدهم در لیسبون امکان انتشار بیانیه مشترک به خاطر گرایش های متفاوت در موضوع های جدی مقدور نبود . چون دیدگاه هایی اظهار شد  که " آب را گل آلود " و واقعیت ها را تحریف می کرد ، ما می خواهیم به موضوع های معینی اشاره کنیم .

ناظر های حزب کمونیست یونان در میان سایر چیزها موضوع های زیر را قرار دادند:

در رابطه با مفهوم امپریالیسم : حزب کمونیست یونان با این مفهوم همان گونه که از سوی و. ا. لنین ثابت شده است ، بعنوان بالاترین مرحله سرمایه داری رفتار می کند. شور بختانه در پیش نویس بیانیه مشترک این موضوع تعیین کننده به درستی توصیف نشده بود و در بخش های معینی جایی برای سوء تعبیر این مفهوم وجود داشت ، که  در متن محدود وبا آن صرفا بعنوان یک سیاست خارجی متجاوزرفتار شده بود .

سبب وماهیت بحران سرمایه داری : ما امروز با بحران اقتصادی ژرف سرمایه داری اضافه تولید و سرمایه اضافه انباشت و اضافه تولید رو در روئیم ، علتی که در تضاد بنیادی بین سرمایه وکارقرار دارد ، مشخصه هایی مانند بحران  " مالی" ، " ساختاری " را که منش بحران های سرمایه داری وعلت های آن را گل الود می کند رد می کنیم .

موضوع اتحاد های اجتماعی : حزب کمونیست یونان ازیک خط سیاسی برای اتحاد طبقه کارگر با سایر لایه های فقیر مردمی ، مانند کشاورزهای فقیر ، لایه های خرده بورژوای فقیر شهر وروستا  حمایت می کند . حزب کمونیست یونان در هیچ لحظه ای از اتحاد با بخش هایی از طبقه بورژواکه بر چسب " لایه های ضد انحصار" خورده اند نمی تواند موافقت نماید .

موضع نسیت به کشورهای به اصطلاح " درحال ظهور": مسئله هایی که امروز این کشورها ، که رابطه های سرمایه داری تولید در بنیادهای اقتصادی ان ها مسلط است ، با آن رو در رو هستند ، آن چنان که پیش نویس بیانیه مشترک آن ها را نشان می دهد ، مسئله های " وارد شده " از خارج نیستند ، بلکه نتیجه  خود شیوه تولید سرمایه داری در این کشورها هستند.

همین مسئله در رابطه با توسعه امریکای لاتین هم مصداق دارد . حزب کمونیست یونان به دقت پیشرفت ها وروند ها را تعقیب می کند ، ما همبستگی خود را با مبارزه حزب های کمونیست و خلق ها ابراز می کنیم ، اما خط سیاسی به کار گرفته شده  در کشورهای سرمایه داری با بنیادهای قوی انحصاری را که نقش ویژه ای در رقابت درون امپریالیستی بازی می کند و اجرای راهبردی را که به منافع و سودآوری سرمایه به هزینه طبقه کارگر و لایه های مردمی که در شرایط بهره کشی زندگی می کنند، خدمت می کند مورد انتقاد قرار می دهیم .

اصلاحات در چارچوب سرمایه داری :حزب کمونیست یوناندر کشور خودمان برای آن است که کارگران دست آوردهایی داشته باشند ، مثل مبارزه  بخصوص برای یک سامانه  آموزش وپرورش عمومی  ، مراقبت بهداشتی ، رفاه ، افزایش دستمزدها وحقوق بازنشستگی وغیره . هر چند ما این مبارزه خودرا به تغییر های بنیادی جامعه ، قدرت طبقه کارگر و اجتماعی کردن انحصارها مربوط می کنیم . کاشتن فریب هایی که در چارچوب سرمایه داری، این سامانه بهره کش می تواند با اصلاح "درست" شود زیان آور است .

مسئله اتحادیه های بین کشورهای سرمایه دار: اتحادیه اروپا اتحادیه کشورهای سرمایه داری است ، به خاطر ماهیت خود بعنوان نماینده انحصارهای اروپایی و در رابطه با  تجاوز کاری آن علیه خلق ها ارتجاعی است ، و ژرفا گرفتن همگرایی سرمایه داری تنها چیز پاسخگو برای این امر نیست . همان امر در رابطه با سایر اتحاد های بین کشوری در حال رخ دادن است که در زمینه سرمایه داری در آسیا ، اروسیا، امریکای لاتین وغیره در حال ظهور است و این اتحادیه ها در خدمت گروه های تجاری بزرگ هستند و کارگران نباید امپریالیست و " مرکز " امپریالیستی را بر گزیند .

تضاد ها بین کشورهای سرمایه داری : رقابت بین قدرت های سرمایه داری " قدیم" و قدرت های سرمایه داری نو ظهور بر سر سهم بازار، اداره منابع طبیعی ، کانال های ترابری ، خطوط لوله و غیره رخ داده است . هر طبقه بورژوا ، بسته به قدرت ( اقتصادی ، سیاسی ، نظامی ) خود یک غارتگر بزرگ تر یا کوچک تر است،  که از قدرت کار بهره کشی می کند ، و علاوه بر این برای افزایش نقش خود در امور جهانی تلاش می کند.

بنا بر این ، ملاحظه می کنیم که طبقه کارگر نمی تواند طرف هیچ طبقه بورژوایی را بگیرد ، بر خلاف فرمول بندی های مختلفی که در متن پیش نویس بیانیه مشترک وجود داشت .

 به ویژه در رابطه با امریکای لاتین ، پیش نویس بیانیه مشترک به نقطه قابل ملاحظه ای رسید که دولت های بورژوازی قدرت های سرمایه داری قوی ، کشورهای امپریالیستی که در میان G20 ظاهر می شوند ، به مبارزه ضد امپریالیستی ... انگیزه می دهند. پیش نویس از این واقعیت که این دولت ها قدرت کشور بورژوایی را در راستای تقویت  انحصارهایی که دراقتصاد های آن ها مسلطند به پیش می برند چشم پوشی می کند.

در امر انقلاب یا اصلاح : در این امر حزب های کمونیست وکارگری تنها می توانند یک پاسخ بدهند : انقلاب! شوربختانه در پیش نویس بیانیه مشترک در جاهای متعددی سخن از" پیشرفت در فراگردهایی که حق حاکمیت ملی و ترقی اجتماعی ایجاد کرد – الترناتیو های مستقر" یا در باره " موفقیت موافق های (بورژوازی) در داخل نهاد ها " که از طریق آن " در محتوی طبقاتی قدرت تغییر " ایجاد خواهد شد وجود داشت.

تجربه های حزب های کمونیست در رابطه با انتخاب مدیریت سرمایه داری درد آور است و نمونه " کمونیسم اروپایی"برای همه به خوبی شناخته شده است . چنین موضع هایی سرگشتگی وفریب را پرورش می دهد، قدرت بورژوازی را آرایش می نماید ، جنبش کارگری و خلقی را خلع سلاح می کند. تجربه حاصل از کودتا ی شیلی ، که امسال 40سال ازرخ دادن آن می گذرد، منش نما است ، و حمایت از این موضع ها جایز نیست .

جبهه در برابر اپورتونیسم : ضروری است که بر مسئولیت نیروهای اپورتونیست ،که آسیب فراوانی بر جنبش کمونیستی و مبارزه طبقه کارگر وارد کرده اند تاکید شود .   

اتحاد سیاسی با نیروهای دیگر:اتحاد طبقه کارگر با سایرلایه های مردمی امری تعیین کننده است . سیاست اتحاد ها ، تمرکز وفراهم آوری نیروها با هدف راهبردی سرنگونی بربریت سرمایه داری تعیین کننده است و نمی تواند در بازی های مدیریتی و در راس آن با سوسیال دموکراسی و اپورتونیسم یک پاچه شود .

 در باره " مدل " های سوسیالیسم : مورد ملاحظه قرار گرفته بود که پشت سر بحث در باره " رد کردن مل ها " مسئله ای وجود دارد که خود را در رد قانون های علمی انقلاب و ساختمان سوسیالیستی ، مانند نیاز به قدرت طبقه کارگر ( دیکتاتوری پرولتاریا) ، اجتماعی کردن ابزار های تولید ، برنامه ریزی مرکزی نشان می دهد . در جنبش جهانی کمونیستی از لحاظ تاریخی ، تجدید نظر از تئوری خود و توجیه برای فاصله گرفتن ازاصول کمونیستی پشت " مدل های ملی" و " تنوع مسیر به سوی سوسیالیسم" مخفی بوده است . از این نقطه نظر ، حزب ما نمی تواند با فورمول بندی هایی که سبب سر گشتگی می شود و آب به آسیاب تئوری های اپورتونیست ، سوسیال دموکراتیک مانند به اصطلاح " سوسیالیسم قرن بیست ویکم" می ریزد موافقت نماید .

در " گروه کار " ( این گروه مسئولیت آماده سازی همایش های بین المللی را بر عهده دارد ) که در لیسبون با تعداد قابل توجهی از شرکت کنند ه های حزب های کمونیست دیدار داشت ، معلوم بود که پیش نویس بیانیه مشترک اساسی برای بحث را تشکیل نمی دهد و همان در پلنوم حزب های کمونیست هم تکرار شده بود . موافقتی در چارچوب اقدام های مشترک برای دوره آینده مبنی بر آن که مبارزه می تواند در رابطه با حادتر شدن مشکل های مردمی به پیش برده شود و آن که موضع مشترک حزب های کمونیست در باره یک سری از موضوع ها می تواند بیان گردد حاصل شده بود.

هیئت نمایندگان حزب کمونیست یونان ، با اقدام مناسب خود در پلنوم حزب های کمونیست ، موضع حزب را به شیوه عینی ومستند شده ای در رابطه با موضوع های اساسی که نسبت به آن ها مخالفت ابراز شده بود مطرح کرد . هیئت نمایندگان حزب در پلنوم در بین سایر چیزها موارد زیر را متذکر شدند:

" بیانیه مشترک از همان آغاز با موضوع های بسیار جدی دارای اهمیت راهبردی ، در رابطه با گرایش های مختلف شناخته شده ای که در بخش حزب کمونیست یونان وسایر حزب های کمونیست وجود دارد مخلوط شده بود . متن تحت نفوذ دیدگاهی است که ( اعتقاد دارد ) بین سرمایه داری و سوسیالیسم یک سامانه میانی اجتماعی و در نتیجه  یک قدرت بینا بینی وجود دارد ، اما این نظر هیچ رابطه ای با واقعیت ندارد .

متن در باره تغییر های انقلابی ضد انحصاری در بستر سرمایه داری صخبت می کند. این یک مدینه فاضله ( اتوپیا) ، یک گم گشتگی ، و آراستن سامانه بهره کش ( سرمایه داری ) است .

معنی " مالی کردن"  اقتصاد چیست ؟ این موضع اساسی تحلیل های بورژوازی و اپورتونیستی است . آن ( موضع) ماهیت بحران سرمایه داری را پنهان می سازد .ان ( نگاه ) به  به اصطلاح "سرمایه داری کازینو" اشاره می کند وبه تلاش برای یک سرمایه داری " سالم" و " بارآور" منجر می شود .

ما از انقلاب کوبا حمایت می کنیم ، پیشرفت ها را تعقیب می کنیم ، همبستگی خود را ابراز می کنیم .ما با حزب کمونیست ویتنام بحث می کنیم ، اما چشم انداز متفاوتی نسبت به به اصطلاح " سوسیالیسم با بازاری سرمایه داری" داریم . سوسیالیسم قانون های عینی علمی دارد و برای نقض آن ها باید بهای گزافی پرداخت .

ما پیش از این در مورد چین بحث کرده ایم وبر مبنای داده هایی ثابت کرده ایم که روابط سرمایه داری تولید در آنجا نقش مسلطی پیدا کرده اند . در سال2013چهارصد سرمایه دار چینی دارایی خود را به 150 میلیارد دلار افزایش دادند.

روشن است که ما نمی توانیم از دولت های بورژواییدر امریکای لاتین حمایت کنیم حتی اگر حزب های کمونیست در آن ها شرکت داشته باشند یا از آن ها حمایت کنند. بعنوان نمونه ، برزیل کشور قدرتمند امپریالیستی است،  که درآن انحصار های قدرتمند ، با سودهای کلان در یک سو و 55 میلیون مردم ... در سوی دیگر وجود دارند .مداخله حزب کمونیست یونان  در پایان یادآوری کرد که " پیش نویس بیانیه مشترک جهت  غلطی را برای مبارزه فراهم می کند، که به حل شدن در سیستم ختم می شود ،  از روندسازگاری راهبرد جنبش کمونیستی به  ناگزیری مبارزه طبقاتی برای سوسیالیسم جلوگیری می کند."

بحثی که در همایش بین المللی انجام گرفت پربار بود واجربه ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد،  واکنش بر انگیزد ، و به ترسیم نتایچ بیانجامد و حزب کمونیست یونان در این امر مشارکت خواهد کرد .اما متاسفانه  ، در همکاری های معین ، مصاحبه ها وغیره نماینده های حزب های کمونیست ، پس از همایش تفسیر های دلبخواهی ارائه می شود که پرسش بر انگیز هستند.   

مثلا ، موضعی که حزب های کمونیست مخالف با بیانیه حزب هایی هستند که مسئولیتی در رهبری کشور ندارند با حزب های کوچکی هستند چه معنایی دارد ؟

این موضع خطرناک حزب های کمونیست معینی بر مبنای ضوابط بورژاویی است . در کدام عرصه ای  درگیر نشدن  یک حزب کمونیست در بازی مدیریت بورژوایی منفی است ؟

این یک وظیفه وپیش شرط مبارزه مستقل حزب های کمونیست برای سازماندهی جنبش کمونیستی و جنبش زحمتکشان است .

آن چه به راستی یک رخ داد منفی است وجنبش کمونیستی را به عقب باز می گرداند رابطه با سوسیال دموکراسی ، حمایت یا مشارکت

در دولت های بورژوایی  است که قدرت انحصارها را مدیریت و از مردم بهره کشی می نماید .

آیا هدف از بحث در باره "بزرگی" یا " کوچکی" حزب های کمونیست بر مبنای ضوابط پارلمانی است ؟ چرا حزبی که پیوسته برای سرنگونی سرمایه داری مبارزه می کند ، برای ایجاد پایگاه در جنبش کارگری با قربانی های عظیم می رزمد وکادر هایی دارد که توسط سازوکار های کارفرما ها و دولت بورژوایی جان باخته اند کوچک است ؟ و چرا حزبی که فعالیت پارلمانتاری را مطلق می کند و توهم پراکنی می کند که مشکل های مردم می تواند حل شود ، نیازهای مردم می تواند از طریق پارلمان های بورژوایی تامین شود  "بزرگ " تلقی می شود ؟

تجربه تاریخی می آموزد که حزب های کمونیست مردمی که پارلمانتاریسم را مطلق کردند و از خط انقلابی جدا شدند به تنزل وشکستن رابطه آن ها با طبقه کارگر ختم شد ، ومانند حزب های کمونیست فرانسه ، اسپانیا وایتالیا  به مسیرسراشیب اپورتونیست – انحلال طلب دچار شدند.

حزب های کمونیست بدون نماینده های پارلمانی وجود دارند که در شرایط شدید ضد کمونیستی  مبارزه می کنند ، با اولویت دادن به کارخانه ها با هزارها مشکل رو در رویند و برای تشکیل راهبرد ها وراهکارهای انقلابی تلاش می کنند. و حزب های کمونیستی وجود دارند که نمایندگی پارلمانی دارند، اما از اتحادیه اروپا وراهبرد آن حمایت می کنند ، ازمدت ها پیش راه انقلابی را انکار کرده اند ،مثل حزب های رهبری حزب چپ اروپایی ( ای ال پی ).

هر حزبی مسئولیت مواضعی را که اتخاذ می کند بعهده دارد.

حزب کمونیست یونان استدلال می کند که مشکل های جنبش کمونیستی نه با استفاده از موعظه بلکه از طریق بحث اساسی در باره موضوع های بحث برانگیزدارای اهمیت راهبردی وبا هدف گردهم آیی انقلابی  می تواند برطرف شود . زن ها ومردهای کمونیست سراسر جهان هم دلیل وهم وظیفه دارند دراین روند ها شرکت نمایند.

گیورگس مارینوس

عضو هیئت سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست یونان

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin مطلب را به آزادگی بفرستید:Azadegi

بازگشت به صفحه نخست         

         

free hit counter