نویدنو 05/12/1392

نویدنو  05/12/1392 

 

پیش سخن : در برگردان دیدگاه حزب کمونیست یونان نوشتم :" برگردان این نوشتار به معنی همدلی کامل با محتوی آن نیست . برگرداننده نه تنها با بسیاری از دیدگاه های مطرح شده هم دل نیست بل در مواردی مخالفت جدی با این دیدگاه ها هم دارد . هدف از برگردان این نوشتار مطرح کردن نظر های موجود در جنبش کمونیستی است که می تواند به نوبه خود سبب ساز بحث ها وتفکر ها ومبارزه های نظری - سیاسی برای ارتقا جنبش جهانی و به دنبال آن در سطح ملی گردد. " این سخن در مورد این نوشتارهم به قوت خود باقی است .

هاتف رحمانی

راهبرد برای راه پیش رو بحث حزب های کمونیست جهان

سوزان وب – برگردان : هاتف رحمانی

 

آیا مرحله هایی بین سرمایه داری و سوسیالیسم وجود دارد؟آیا کمونیست ها می توانند بخشی از ائتلاف گسترده با غیر کمونیست ها باشند؟ آیا کمونیست ها هرگز نمی توانند با سرمایه دارها مشارکت نمایند؟ آیا کشورهایی مانند برزیل در جهان نقش مترقی بازی می کنند در حالی که (کشور)سرمایه داری هستند؟ در همایش اخیر حزب های کمونیست وکارگری در پرتقال این پرسش ها و پرسش های دیگر مورد گفتگو بود ند وبه شدت مورد بحث قرار گرفتند

از سال 1999 حزب های کمونیست از سراسر جهان برای تبادل تجربه ها و دیدگاه ها(ی خود)  سالانه گردهم آمده اند ، و همکاری در موضوع هایی مانند همبستگی ، عدالت اجتماعی ، حقوق کارگران وصلح را ترویج می نمایند. ابتکار گردهمایی از سوی حزب کمونیست یونان مطرح ودر آتن برگذار شد ، این همایش ها اکنون از سوی گروه کاری تقریبا متشکل از11 حزب سازمان داده می شود و به صورت چرخشی از سوی حزب های مختلف میزبانی می شود . آخرین همایش ، پانزدهمین همایش بین المللی حزب های کمونیست وکارگری در لیسبون به میزبانی حزب کمونیست پرتقال بر گذار شد .  

این همایش باشرکت 75 حزب از 63 کشورجهان ( برخی از کشورها بیش از یک حزب کمونیست دارند) بحث های شدیدی را در باره نقش و سیاست های حزب های کمونیست در جهان امروز مطرح کرد

این ها حزب هایی هستند که تاریخ آن ها به حزب های کمونیست تاسیس شده در دهه های اول قرن بیستم در سراسر جهان باز می گردد.بخشی از تاریخ آن ها همکاری در تشکیل انترناسیونال که در دهه های 1920 و30 وجود داشت ، کمونیسم بین الملل و نشریه جهان مارکسیست مستقر در پراگ  بود که از سال 1958 تا سال 1990 منتشر می شد . البته چیز های بسیاری پس از آن سال های اولیه تغییر کرده اند ، ازجمله ظهور و سپس نزول مائوئیسم ، و برجسته ترین تغییر ، فروپاشی اتحاد شوروی و دولت های سوسیالیست اروپای شرقی ، اما تغییر های ژرف در اقتصاد جهان ، وظهور دولت های اتحاد چپ جدید در امریکای لاتین ، برای پیشرفت های دگرگون شونده نیز قابل ذکر است . علاوه بر این ، تغییر آب وهوا ، که با تکیه سرمایه داری بر سوخت های فسیلی جهت به پیش بردن رشد خود، به سطح های بحرانی رسیده است ، بعنوان مشکلی جهانی مطرح شده است که باید در ساختمان سوسیالیسم مورد توجه قرار گیرد .

در طی سال ها برخی از حزب ها سرکوب شدیدی را تحمل کرده اند وبرخی نام خود را تغییر داده اند ، یا انشعاب ها وادغام هایی را، به خاطر شرایط تاریخی متنوع خود تجربه کرده اند. دربرخی از کشورها بیش از یک چنین حزبی ، شاخه ای (ناشی) از جدایی سیاسی پیشین وجود دارد. در برخی از این مورد ها ، مانند حزب کمونیست هند و حزب کمونیست هند (مارکسیست) ، اکنون دو حزب در بسیاری از اقدام ها همکاری می کنند. همه  حزب ها کلمه "کمونیست " را در نام حزبشان ندارند ، مثلا حزب ترقی خواه زحمتکشان "اکل" قبرس ، حزب کارگران بلژیک ، حزب مردم فلسطین ، و حزب ترقی خواه خلق گویان .

امروز، حزب های کمونیست دولت ها را در چین ، کوبا ، گویان، لائوس ، نپال و ویتنام هدایت می کنند. در فبرس ، اکل دولت را از 2008تا 2013 در اختیار داشت . تعدادی از حزب ها بخشی از ائتلاف حاکم هستند –افریقای جنوبی ، برزیل، پرو،اروگوئه، ونزوئلا، سری لانکا، بنگلادش وبرخی کشورهای دیگر.و حزب های کمونیست در اکثر کشورهایی که سامانه پارلمانی دارند،  کرسی هایی را در مجلس کسب کرده اند – واغلب بلوک های رای قابل توجهی را ، خواه به تنهایی یا در ائتلاف با دیگران تشکیل می دهند . آن ها در کشوری پس از کشوری دیگر نقش هایی افسانه ای رادر مبارزه مردم خود ایفا کرده اند ( مثلا در امریکا ، در مبارزه برای تاسیس اتحادیه های کارگری صنعتی) ، و امروز در بسیاری از کشورها جنبش های توده ای  پیشتازی هستند

پس آیا کمونیسم مرده است ؟

نه ! اما آیا آنچنان که مخالف های آن ها عادت دارند ادعا کنند یک پارچه است ؟ قطعا نیست .( عدم یک پارچگی) علت دارد . مارکس ، انگلس ، لنین و سایر اندیشمند هایی که این حزب ها سیاست های خود را بر (اندیشه های ) آن ها متکی می دانند همگی بر مطالعه دقیق واقعیت وتکامل دائمی آن ،و بنا کردن ایده ها بر آن واقعیت شناخته شده تاکید دارند. این حزب ها در وضعیت ها ، فرهنگ ها و تاریخ های بسیار متفاوتی کار می کنند.

همایش بین المللی حزب های کمونیست وکارگری از سال 1999بر مفهومی مبتنی بوده اند که همان گونه که خود لنین می گفت ، هر کشوری باید راه سوسیالیسم را به شیوه خود ، مبتنی بر شرایط خود بیابد .

هر چند ، در همایش نوامبر گذشته ، حزب کمونیست یونان ، مورد حمایت چند حزب دیگر ، موضع تندی نسبت به سیاست های طیف گسترده ای از سایر حزب ها اتخاذ کرد و استدلال کرد که آن ها از مارکسیسم دور شده اند و اپورتونیسم را نمایندگی می کنند. انتقاد های حزب کمونیست یونان چنان سر سختانه بود که انتشارهربیانیه پایانی مورد توافق خلاصه کننده تفکر کنفرانس را رد واز انتشار آن جلوگیری کرد . با انجام این کار ، حزب کمونیست یونان وحامی های اندک آن از سایر کشورها آشکارا با تفکر و سیاست های اکثریت پر قدرتی از حزب های حاضر در همایش به مخالفت بر خاست .  

نکته هایی که حزب کمونیست یونان و تعداد اندک دیگر بر سر آن مشاجره کردند چه بود؟

1 – هیچ مرحله های میانی بین سرمایه داری وسوسیالیسم وجود ندارد . هیچ مبنایی برای ائتلاف های اصلاح طلب وجود ندارد – این ائتلاف ها به راحتی سرمایه داری را " به پیش" می برند. کمونیست ها نباید دراتحاد با بخش هایی از سرمایه داری همکاری کنند - مثلا سرمایه غیر انحصاری. جبهه های ضد فاشیستی گسترده باید رد شود . تنها راه برای پیش رفتن مبارزه برای سرنگونی سرمایه داری است

2 – مبارزه برای استقلال ملی – مثلا در کشوری مواجه با اوامر صندوق بین المللی پول – یک فعالیت کمونیستی مشروعی نیست ، (بلکه) نشان گر اتحاد با عنصر های سرمایه دار است .  

3- فکر جهان چند قطبی پذیرفتنی نیست . مفهوم کشورهای بریکز BRICS- برزیل ، روسیه، هند، چین وافریقای جنوبی- و دیگران ، مانند ظهورامریکای لاتین به عنوان چالش هایی برای امپریالیسم غرب پذیرفتنی نیست – همه این ها به سادگی کشورهای بورژوازی سرمایه دار هستند.

4- تعریف مالی سازی بعنوان سیمای ویژه سرمایه داری امروزیک شوخی گول زننده، یک انحراف است . سرمایه داری سرمایه داری است .

5- "سوسیالیسم بازار" که از سوی حزب های متعددی که دولت ها را اداره می کنند ( از جمله چین ، ویتنام، لائوس ، کوبا) پذیرفته شده بوده است یا پذیرفته می شود قابل پذیرش نیست .

این نکته ها در بیانیه ای که از سوی حزب کمونیست یونان پس از کنفرانس منتشر شد کامل تر مورد بحث قرار گرفته اند . [1]

انتقاد های حزب کمونیست یونان تا اندازه ای حزب های کمونیست اروپایی را  که به این یا آن شیوه خود را با حزب چپ اروپا ، چیزی که حزب کمونیست یونان به شدت مخالف آن است ، متحد می کنندهدف گرفته است. اما به نظر می رسد تند ترین انتقاد ها  به بسیاری حزب های امریکای لاتین که در دولت های ائتلاف چپ شرکت دارند جهت گرفته است .

حزب یونان ، در بیانیه پس از همایش خود از" ضرورت راهبرد( استراتژی) واحد انقلابی" برای همه کشورها سخن می گوید ، چیزی که با تفسیر آن حزب از آثار مارکس ولنین تطبیق می کند.

اگرچه لنین موضع متفاوتی داشت

خود لنین موضع متفاوتی در این باره داشت . او از " تنوع ... درمسیری که بشر" از امپریالیسم به سوسیالیسم " پی خواهد گرفت " سخن می گفت . او نوشت ، هر کشوری " چیزی از خود را به شکل متعددی از دموکراسی ...به درجه های مختلفی از دگرگونی های سوسیالیستی در نمودهای متفاوتی از زندگی اجتماعی شرکت خواهد داد." ( کاریکاتوری از مارکسیسم واقتصادگرایی امپریالیستی ،" 1916)

لنین نوشت " ما به تئوری مارکس بعنوان چیزی کامل ومقدس نگاه نمی کنیم ، بر عکس ، ما اعتقاد داریم که آن ( تئوری ) تنها سنگ پایه علمی را بنا کرد که سوسیالیست ها، اگر آرزوی حفظ حرکت با زندگی را دارند ، باید آن را در تمام جهت ها توسعه دهند،"(برنامه ما) . " این تئوری تنها اصول راهنمای عمومی را فراهم می آورد ، که ... در انگلستان به صورت متفاوتی نسبت به فرانسه ، در فرانسه به صورت متفاوتی نسبت به المان ، ودر المان به صورت متفاوتی نسبت به روسیه اجرا می شوند."

مسیر اصلی جنبش جهانی کمونیست امروز

در همایش لیسبون آشکار بود که استدلال های مطرح شده از سوی حزب کمونیست یونان به صورت فزاینده ای بسیار خارج از مسیر اصلی جنبش جهانی کمونیست امروز است .در کشوری پس از کشور دیگر ، کمونیست ها در مبارزه برای استقلال ملی و حقوق دموکراتیک در اتحاد با سایرین ، بعضی اوقات بعنوان بخشی از دولت های ائتلاف چپ در گیر هستند. بسیاری از آن ها به "مالی سازی " انگلی اقتصاد کشورهایشان بعنوان سیمای جاری سرمایه داری اشاره می کنند که باید مطالعه ، درک وعلیه آن مبارزه شود . مبارزه علیه مالی سازی اخیرا در کشور خود ما از سوی جنبش اشغال وال استریت بیان شده بود . حزب ها می گویند ، تمام این مبارزه ها ، بخش وجزیی از مبارزه برای سوسیالیسم هستند

مثلا ، حزب کمونیست برزیل ، که بخشی از ائتلاف چپ حاکم کشور است ، نقش خود را در دولت های فدرال وکشوری و در سیاست های انتخاباتی بعنوان بخشی از فعالیت چند بعدی حزب – سایر بعد ها وجود " جنبش کارگرها و توده های مردمی و مبارزه ایده ها – با هدف " ارتقا انباشت نیروهای انقلابی " توصیف می کند.

در نمونه ای دیگر ، حزب کمونیست پرتقال ، که دریک اتحاد انتخاباتی ( ائتلاف دموکرتیک گستردهCDU-) با حزب اکولوژی ( سبزها) وگروه سوسیالیست معروف به ابتکار دموکراتیک شرکت دارد ، به " مبارزه برای کشوری عادلانه تر ، پیشرفته و مستقل ...برای شکست مسیر بدبختی تحمیل شده از سوی سیاست دست راستی و ان چه که چشم انداز برای بدیلی ( الترناتیو) میهن دوستانه و سیاست دست چپی باز خواهد کرد " فرا می خواند. آن ( حزب ) از " ساخت یک سیاست میهن دوستانه وچپ ، بعنوان شرط اصلی برای تضمین دفاع از منافع وحقوق کارگرها و مردم پرتقال و اظهار استقلال ملی و رهایی کشور از مسیر کنونی عقب گرد اجتماعی ، انحطاط اقتصادی و وابستگی " دفاع می کند. سیاست های همانندی از سوی حزب های کمونیست بسیاری در سراسر جهان تعقیب می شود . حزب ما ، حزب کمونیست امریکا ، روی کرد همانندی را مبتنی بر تجربه های خودمان و شرایط مبارزه پی می گیرد . چشم انداز و سیاست های حزب ما، همان گونه که در همایش لیسبون در نوامبر گذشته بیان شد، به خوبی در درون  مسیر اصلی جنبش جهانی کمونیستی می گنجد

February 13 2014

سرچشمه : http://politicalaffairs.net/

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin مطلب را به آزادگی بفرستید:Azadegi

بازگشت به صفحه نخست         

         

free hit counter