در جامعه روشنفکری و به‌ویژه در میان نخبگان فرهنگی و سیاسی ایران، کمتر کسی هست که از پیشینه سیاسی و فرهنگی پرافت و خیز پنجاه ـ شصت سال اخیر کشور استبداد زده خود مطلع باشد، اما نیک‌نام‌ترین مرد روزگار یعنی «مرتضی کیوان» را نشناسد.

به‌طور تحقیق، اولین سازمان کارگری ایرانی اتحادیهٔ کارگران مطابع تهران است. این اتحادیه، اثنای جنگ جهانی گذشته در تحت عنوان «سندیکای کارگران مطابع» تأسیس گردیده بود.

کارگران چاپخانه موفق شده بودند اتحادیهٔ خود را رسمیت بدهند. کابینهٔ وثوق‌الدوله برای تعیین حدود کارگر و کارفرما نظامنامهٔ مخصوصی نوشته رسماً به‌دست آن‌ها داده بود، شاید اولین سندی است که به‌واسطهٔ آن ساعت کار برای کارگر هشت ساعت تعیین گردیده است.

تنها با برپایی چنین جنبش نیرومند مردمی است که می توان استبداد حاکم را به عقب نشینی وادار کرد و راه را برای استقرار حاکمیت مردم گشود. کشور ما در انتظار حوادث بزرگ و سرنوشت سازی است تنها با اتحاد عمل و تلاش همه ماست که می توان آینده کشور را از سقوط کامل،  گرفتار شدن به نوع دیگری از دیکتاتوری وابسته به دولت نژاد پرست و ضد مردمی آمریکا و متحدانش و یا آشوب و درگیری های خطرناک داخلی نجات داد.     

طبق آمار بانک جهانی ، در سال 1990 شصت و هفت درصد[4] چینی ها زیر خط فقر زندگی می کردند ، در حالی که این رقم تا سال 2014 به 1.4 درصد فرو کاسته شد . حکومت چین خزانه قابل توجه ملی خود را برای تامین مالی اقدام های ضد فقر - امسال 1.2 تریلیون یوان (معادل 174 میلیارد دلار- مترجم) - و غلبه براختلاف در آمد در حول دومحور روستا- شهر و خط ساحلی - داخلی مورد استفاده قرار داده است .

اگر  دولتی در جهان کاملا فاقد اقتدار و موضع اخلاقی برای محکوم کردن دخالت هر کشوری ، قوی یا ضعیف ، بزرگ یا کوچک ، غنی یا فقیر، در امور داخلی کشور دیگری باشد ، ان کشور به خاطر تاریخ طولانی سوء استفاده علیه دشمنان و نیز متحدان خود دولت امریکا است .

احمدزید آبادی ظاهرا مانیفستی را در نقد اپوزیسیون - البته به روایت خود - منتشر کرده است . ابوالفضل محققی به نوشته او پاسخی داده است که به نقل از فیس بوک ایشان تقدیم خوانندگان می کنیم .

دکتر عادله خانم یک آرشیو زنده و کامل خاطرات تلخ و شیرین و بیادمانده‌هاست. او از سازندگی‌های بی‌سابقه در دوره حکومت ملی یک ساله آذربایجان با شور و حرارت سخن می‌گوید و اضافه می‌کند: شور و شوق جوانان برای آموختن و مشارکت در سازندگی همه گیر بود. در آن یک سال، یک فضای جدید ایجاد شده بود. انگار نیرویی که سالها در صندوق‌خانه‌ها نهان مانده بود، به یک باره رها شده و غلیان می‌کرد.

فاشیسم نیز معتقد است که در تربیت افراد کوتاهی شده. فاشیسم نیز امید فراوانی به‌نفوذ در مغز انسان‌ها و تسخیر قلوب آنها بسته است. فاشیسم، تعلیم خشونت در مدارس، روزنامه‌ها و تآترها را به‌خشونت حاکم در شکنجه‌گاه‌های خویش می‌افزاید. آری، فاشیسم تمامی ملت را چنین تربیت می‌کند و در تمام طول روز، بی‌وقفه بدین امر مشغول است.