رکود٬ تورم٬ بیکاری گسترده٬ فقر و رشد پایین اقتصادی بیماریهای
مزمنی هستند که اقتصاد ایران کمابیش از آن در رنج بوده و هست. چه
در اوج روابط نزدیک و بردارانه با امپریالیست های آمریکایی و غربی
و چه در دوران استکبارستیزی. با این همه روحانی تلاش دارد همه این
گرفتاری ها را به گردن تحریمهای آمریکا و روابط خارجی بیاندازد
آیا میتوان ادعا کرد که افزایش شدید بهای سهام
ناشی از چشماندازهای مثبتی بود که وجود دارد و هنوز در سودهای
اعلامی سهام بازتاب نیافته است؟ به گمان من خیر، چنین ادعایی چنان
گزاف است که برای ردّ آن کافی است به واقعیتهای زیر توجه کنیم تا
ببینیم آیا متغیرهای بنیادی خبر از تغییرات مهم مثبتی در اقتصاد
دارد یا خیر.
درآمیخته شدن پایههای نظری واپسگرایانهٔ "اسلام سیاسی" با اجرای
سه دهه تعدیلهای ساختاری نولیبرالی خشن، در مجموع وضعیتی عمیقاً
بحرانی را در میهن ما پدید آورده است. همین واقعیتِ عریان موضوعی
است که تداوم رژیم حاکم و اقتصاد سیاسی آن را با خطری مُهلک
میتواند روبرو سازد. از جمله وظایف گردانندگان رسانههایی مانند
انصاف نیوز و شرکتکنندگان در برنامههای آن لاپوشانی کردن این
چنین واقعیتهایی با ارجاع دادن به گذشته، تاریخنویسی مجعول، و
حمله به تاریخ نیروهای چپ است.
نیروهای مترقی جهان هرگونه مداخلهٔ خارجی و نقض حق مسلّم مردم
بلاروس در تصمیمگیری آزادانه و حاکمیت بر سرنوشت آنها، و بازگشت
هرگونه تحریم توسط اتحادیهٔ اروپا یا آمریکا را قاطعانه محکوم
میکنند. آیندهٔ مردم بلاروس در واشنگتن، بروکسل، ورشو، ویلنیوس
(پایتخت لیتوانی)، یا مسکو تصمیم گرفته و تعیین نمیشود، بلکه در
بلاروس و با تصمیمگیری آگاهانهٔ خود مردم این کشور تعیین خواهد شد.
مبارزه طبقاتی منطق عینی خود را دارد و سانتی مانتالیسم منزه
طلبانه سیاسی را برنمی تابد. همواره همه متغیرها در کنترل فعالان
اجتماعی و سیاسی نیست. بنابراین باید با درک درست لحظه بر اساس
تحلیل مشخص از وضعیت مشخص شجاعانه اقدام به موضع گیری کرد و از
پیامدهای آن هم نهراسید. آنچه درست یا نادرست بودن مواضع را تعیین
می کند، روندهای تاریخی و گرایش مسلط بر آن هاست.
زوبف، در کتاب خود به ما هشدار می دهد که از سال
۲۰۰۱
تاکنون با گشوده شذن فضای مجازی برای شرکت های عظیمی چون گوگل،
مایکروسافت، فیس بوک وغیره . نضج شبکه های رسانه اجتماعی و هم
آمیختگی آنها با تکنولوژی ماشین های هوشمند، ما شاهد تولد سرمایه
داری سبعانه تر و حشیانه تری هستیم. اگر سرمایه داری صنعتی طبیعت
را هدف قرار داد و به طرز حریصانه ای منابع طبیعی را به کالا و سود
تبدیل کرد، سرمایه داری نظارتی، طبیعت تجربه های زیسته انسانی را
در عمیق ترین و خصوصی ترین ابعاد آن مورد تهاجم قرا می دهد
کتاب
مصطفی دانش،
آخرین
دست آورد
او
در
این
زمینه
است؛
رساله ای است بر پایۀ
بیش
از دویست
سفر
روزنامه نگاری
به
مناطقِ
گوناگونِ
جهان
از
جنگِ
سرد
تا
کنون.
مصطفی دانش
در
این
کتاب،
با
به
تحریر
درآوردنِ
بیش
از
صد
خاطره
از
جنگهای
مختلف،
به خواننده
کمک
می کند
تا
جهانی
را
که
با
آن
آشنا
نیست،
شناخته
و
درک
کند.
برنارد هنری لوی در بسیاری از کودتا های این قرن شاخص بوده است. در
1999، او از بمباران یوگسلاوی توسط ناتو حمایت کرد. در همان سال،
از به رسمیت شناختن جهانی جمهوری چچنی ایچکریا هواداری کرد. در
2003، طرف میخائیل ساکاشویلی را در "انقلاب گل سرخ" گرجستان گرفت.
سپس در رخ داد های بهار عربی شرکت کرد. او در کتاب " جنگ دوست
ناداشتنی" خود، توضیح می دهد که چگونه "اعتراض های مسالمت آمیز" را
در لیبی سازماندهی کرد
سیودو سال از قتلعام هزاران زندانی سیاسی بهدست سران جنایتکار
جمهوری اسلامی میگذرد. سیودومین سالگرد قتلعام زندانیان سیاسی
درحالی فرا میرسد که بار دیگر چوبههای دار در زندانهای رژیم
ولایت فقیه برپایند و دستگاه بیداد قضایی حکومت بهریاست جنایتکاری
همچون ابراهیم رئیسی، یکی از مجریان اصلی کشتار زندانیان سیاسی در
سال
۶۷،
بار دیگر و پس از هر سرکوب اعتراضهای مردم به سیاستهای ضد ملی
رژیم برای معترضان بازداشتی حکم اعدام صادر میکند.
فقط یک گفتگوی صلح آمیز و واقعاً فراگیر بین بلاروسها میتواند
بحران سیاسی را به نفع مردم حل کند و از مداخلات خطرناک خارجی
جلوگیری کند. ما از دولت ایتالیا دعوت میکنیم با توجه به روابط
خوب و همبستگی بین دو کشور، در این جهت عمل کند. ما در مورد
تحریمهای اعلام شده توسط اتحادیهی اروپا نظر منفی داریم
بسیاری از شهروندان بلاروس که میخواهند علیه مشکلات و علل
نارضایتیها در کشور اقدام کنند در اعتراضات شرکت دارند. بسیاری از
آنها به احتمال قوی به برنامه اپوزیسیون که رئوس آن در بالا مطرح
شد، علاقهای ندارند. آنها یک «میدان» دوم، یا گسترش نفوذ ناتو و
اتحادیۀ اروپایی را تا بلاروس نمیخواهند. اگر اپوزیسیون با حمایت
امپریالیسم در استراتژی خود موفق شود هیچکس به آن علاقه نشان
نخواهند داد.
وظایفی بسیار پراهمیت در این مقطع زمانی حساس بر دوش ماست که
عبارتند از: تشدید مبارزه، کوشش برای گسترش اعتصابها، تأکید بر
احیای حقوق سندیکایی، تقویت جنبش اعتراضی با بالا بردن سطح
سازماندهی و همبستگی، استقلال عمل طبقاتی، و پیوند با جنبش همگانی
ضد دیکتاتوری!
پس از انتخابات رهبر کشور بلاروس در 9 اوت 2020
هفته هشدار دهنده ای گذشته است. محافل حاکم امریکا، با کمک عوامل
ناتویی خود- لهستان و لیتونی- برای تشویق کودتایی خونین در بلاروس
مستقل تلاش می کنند. در نمونه های گرجستان و اکرایین، ما شاهد
بودیم که دخالت آن ها توانست به – لینچ کردن کمونیست ها، ویران
کردن مجسمه های لنین و دیگر رهبران شوروی، ممنوع کردن نماد ها،
ستایش حامیان هیتلر و مهم ترین آن ها به فاجعه ای برای زحمتکشان -
ختم شود.
لوکاشنکو گفت " در مینسک هنوز برخی افراد ناراضی وجود دارند. این
قابل درک است. اما نباید نگران آن باشید، این مشکل من است؛ من باید
آن را حل کنم، و ما برای حل آن تلاش می کنیم. به من اعتماد کنید،
ما به موقع موفق خواهیم شد."
او
توجه را به این واقعیت
جلب کرد که قانون به روشنی راه دعوت به اعتصاب را روشن می کند. اول
از همه، آغاز گران اعتصاب باید مطمئن باشند که اگر مناقشه کاری با
کارفرما وجود دارد، آن مناقشه روی کل تیم تاثیر می گذارد. حداقل
نیمی از تیم باید نمایندگان را انتخاب کنند. حداقل دو سوم این نیمه
باید تصمیم بگیرد و در طی دو هفته پیشاپیش کارفرما رامطلع کند.
درطی اعتصاب، تمام تضمین های کاری و اجتماعی به حال تعلیق در می
آیند و دستمزد ها پرداخت نمی شود.
دستیابی به یک توافق جمعی در ارتباط با یک موضوع خارجی در
اتحادیه اروپا امر چندان سادهای نیست. این در حالی است که موضوع
در مورد بلاروس با سایر مسائل برخاسته از سیاست بینالملل برای
۲۷
کشور عضو این اتحادیه تفاوت میکند. در این مورد معین، همه اعضای
این اتحادیه و حتی کشور مجارستان، رویکرد کمابیش مشابهی از خود
نشان دادهاند.
نارضایتی مدتی است که در سطح عموم مردم زیاد شده است، محدودیت های
زندگی روزمره به طور فزاینده ای سفت تر و سخت تر می شود، به تدریج
رسانه های مستقل خاموش می شوند، افرادی که صدای خود را بلند می
کنند بدون هیچ اثری ناپدید می شوند یا از کشور بدلیل تهدید به
انتقام جویی، می گریزند. علاوه براین، باید بر علل اجتماعی بحران
اقتصادی و مقابله ناکافی با بیماری همه گیر کرونا هم انکشت گذاشت
وقایع روزهای گذشته بلاروس، نشان دهنده اقدامات بی سابقه مقامات در
نقض ضوابط و قوانین اساسی، که برای برگزاری انتخابات توسط قانون
اساسی تعیین شده و همچنین نقض قوانین و تعهدات بین المللی است، این
اقدامات باعث لبریز شدن صبر مردم شده است.
طبقهی کارگر ایران فقط با اتکا به نیروی خود که در تشکلهای مستقل
و کارآمد کارگری متبلور میشود میتواند از پس این معضلات و
پدیدههای خانمانسوز سرمایهداری برآید. جای تعجب نیست که
قانونگذاران پیشاپیش در قانون کار موانع قانونی بسیاری سر راه
ایجاد تشکلهای کارگری و استقلال آنها نهادهاند. اما درنهایت
چارهای جز ایجاد و برپایی تشکلهای مستقل و به کمک این ابزار
طبقاتی، رهایی از وضعیت موجود نیست.
راه
حل برای مردم بلاروس حفظ رژیم بورژوایی کنونی نیست، که در بستر
بازار و بربریت سرمایه داری حرکت می کند، و همان طور که آخرین
بازدید پمپئو از این کشور نشان داد، در "سنگ آسیاب"رقابت بین
امپریالیستی گرفتار است. زحمتکشان هرگز نمی توانند و نباید تسلیم
درخواست هایی مانند آن چه که رئیس جمهورکنونی "برای کنار ماندن از
سیاست ها" مطرح کرد شوند. دقیقا به انجام خلاف آن فرا خوانده می
شوند.
طرح،
یک اپوزیسیون سیاسی هم
دارد
که برنامه ی نئو لیبرال آن تشویق خصوصی سازی، پایان دادن به شرکت
های دولتی، خارج کردن بلاروس از وضعیت اتحادیه که آن را با روسیه
متحد می کند، ترک اتحادیه اوراسیا و اتحادیه گمرکی، تکیه بر تامین
گازمایع از امریکا و رها کردن گاز روسیه، اجرای شدید "کمونیست
زدایی"، همانند طرحی که دولت های راست افراطی لهستان و اکرایین
تایید کردند، و، در نهایت پیوستن بلاروس به ناتو را شامل می شود:
برنامه کاملی که به نظر می رسد در واشنگتن نوشته شده است، اما
برنامه ای است که اتحادیه اروپا هم از آن دفاع می کند.