15
اردیبهشت -
هیچ سرباز کوبایی در ونزوئلا نیست . هیچ نیروی امنیتی از کوبا در
ونزوئلا وجود ندارد . کوبا با سربازان یا افراد نظامی در عملیات
نظامی در ونزوئلا مشارکت نمی کند. این دروغ ها توهین به مردم کوبا
، دولت کوبا ، مردم ونزوئلا ، و جامعه جهانی ، کشورهای مستقل و
مردم امریکا است که شایسته دانستن حقیقت اند
15 اردیبهشت -
طبقهٔ کارگر و مبارزان سوسیالیسم آن نیروی سومی
هستند که صدایشان روزبه‌روز رساتر و بلندتر می‌گردد. نیروی سوم
مبارزه طبقاتی را به‌عنوان واقعیت انکارناپذیر در عرصۀ مبارزات
اجتماعی باور دارد و در مبارزه کار و سرمایه صراحتاً جانب‌دار
اردوی کار است. نیروی سوم با اعتقاد به مبارزه طبقاتی و مبارزه
علیه سلطه و جنگ‌طلبی امپریالیسم خواهان کنار نهادن جمهوری اسلامی
و دولت نئولیبرال و امنیتی آن است.
15 اردیبهشت -
«ما با همکاران ایرانی خود، که به سبب نوشته ها و
فعالیت مسالمت آمیزشان در معرض اتهام قرار گرفته اند، اعلام
همبستگی می کنیم و از مقامات دولت ایران می خواهیم تمام اتهام های
وارد شده به این نویسندگان را لغو کنند و به حق آنان برای آزادی
بیان احترام گذارند.»
15
اردیبهشت -
درطول 51 سال فعالیت کانون نویسندگان ایران با ما
چه رفته است؟ آیا زمانی نیز بر ما خواهد گذشت که بدون دغدغه ی
تفتیش عقاید در جهت بهروزی مردم میهنمان قلم زنیم و گام بر داریم؟
نسخه
دیگری برای افراد کم سواد وجود دارد. گویا صنعتی کردن در اتحاد
شوروی را شرکت‌های خارجی، پیش از همه، آمریکایی، سپس انگلیسی و
بخشا فرانسوی و تا چند سال قبل از شروع جنگ، آلمانی انجام دادند.
بعضی‌ها معتقدند، که کسب و کار غربی با سرمایه‌گزاری‌های خود به
اتحاد شوروی آمدند. به هیچوجه چنین نبود!
اصغر نصرتی (چهره) هنرمند تاترسفری داشته است به کوبا . خاطرات این
سفر به صورت منظم پیش از این در فیس بوک نویسنده منتشر شده است .
سفرنامه ها اگر چه به تعداد مسافران و راویان می تواند متفاوت باشد
اما واقعیت فضای زنده و واقعی محل مورد باز دید را در اختیار
خواننده می گذارد و با تجربه های مسافر - راوی شریک می سازد .
حقیقت آن است که نظام بهداشت و درمان کوبا را
نمی‌توان به صورت مجزا و بدون ارتباط با نظام اقتصادی- اجتماعی و
ارزش‌های بنیادین نهادینه‌شده در نظام سیاسی و مدیریتی این کشور در
چارچوب یک سیستم اقتصادی- اجتماعی مبتنی بر توسعه‌ی انسانی مورد
بررسی قرار داد.
در دوران پوتین، همان اندازه واحدهای تولیدی نابود
شده است که در دوران یلتسین. اقتصاد کشور کاملاً به زائده مواد خام
غرب بدل گردیده است. از نظر آهنگ رشد اقتصادی، روسیه در ردیف‌های
پایینی جدول کشورهای جهان قرار دارد. سهم روسیه در تولید ناخالص
جهانی ۱/۸٪ است. روسیه ثروتمندترین کشور جهان، به لحاظ سطح زندگی
اهالی و کیفیت آن یکی از فقیرترین کشورهای جهان است.
صنعتی کردن را بسیاری‌ها در کرملین رؤیای دست
نیافتنی تلقی می‌کردند. از جمله، نیکولای بوخارین، یکی از رهبران
برجسته حزبی قبل از همه بطرفداری از سیاست اقتصادی جدید برخاست و
با صنعتی کردن مخالفت کرد. او بر قدرت جادویی مناسبات کالایی- پولی
و بازار تأکید نمود، که در وهله اول ایجاد صنایع سبک و انباشت
سرمایه کافی برای گذار به راه‍اندازی
صنایع سنگین را امکان‌پذیر می‌سازد.
