2019-05-07

نویدنو  14/02/1398 

• اصغر نصرتی (چهره) هنرمند تاترسفری داشته است به کوبا . خاطرات این سفر به صورت منظم پیش از این در فیس بوک نویسنده منتشر شده است . سفرنامه ها اگر چه به تعداد مسافران و راویان می تواند متفاوت باشد اما واقعیت فضای زنده و واقعی محل مورد باز دید را در اختیار خواننده می گذارد و با تجربه های مسافر - راوی شریک می سازد .

کوبا سرزمین انقلاب 5-8

کوبا، سرزمین انقلاب 5

نگاه از بالا به هاوانا

صبح ارنستو با روی خوش ما را استقبال می‌کند. ارنستو صاحب این مهمانخانه است. ناگفته پیداست از اعضای حزب کمونیست باید بوده باشد. این تجربه را از کشورهایی چون ازبکستان و تاجیکستان دارم. آنها که دستشان به جایی بند است و دهانشان آشنا به غذای چرب و نرم، باید در مکانیسم قدرت به نوعی دست داشته باشند. خودش را ارنستو معرفی می‌کند. به شوخی میگم چگورا!؟ سریع حرفم را قطع می‌کند و چگورا را در عرش نشان می‌دهد و جایگاه خود را روی زمین. می‌گوید روسی بلد است و من به سرعت چند لغت باقی‌مانده در ذهن سالخورده‌ام را بر زبان جاری می‌کنم و پز دانش می‌دهم! وقتی او را تواریش/ رفیق خطاب می‌کنم، سخت خوشحال می‌شود. فلسفه و هنر در دانشگاه مسکو خوانده است. از راه ترجمه گفتگو با او سخت است، پس اکتفا به نشان دادن شهر از بالا پشت بام مهمانسرایش مشغول می‌شویم، جایی که کارمند دیشب در تاریکی تلاش داشت ما را با آن آشنا کند، از دور کلیسای اصلی شهر و چند جای دیگر که بنای بزرگ و علم و دستکی دارند، پیدا هستند و شرح مختصر می‌گیرم. چشم از چشم‌انداز که میگیرم، متوجه جای اقامتان می‌شویم. اطراف مهمانسرا از بالای پشت‌بام سخت کهنه و مخروبه به نظر می‌رسد. اما دستگاه عظیم کباب‌پزی در پشت بام، منبع‌های بزرگ آب چشم ما را از اطراف دور کرده و متوجه خود می‌کنند. سپس با ارنستو به پایین می رویم و گلهای فراوان که خانه‌های کوبایی را سخت سبز، رنگین و دلنشین کرده، توجه ما را جلب می‌کند. به طوری که احساس حضور در گلخانه‌ای به ما دست می‌دهد. ارنستو با مهربانی در شرح و راهنمایی ما می‌کوشد. نخستین صبحانه را در اینجا می‌خوریم تا راه و چاه را در شهر گردی از راه پرسش‌های فراوان بدست آوریم. روز آغاز شده و ما سر و پا هیجان و کنجکاوی هستیم.

با شادی در دل فرباد برمیاورم  که “هاوانا ما داریم می‌آییم”!

کوبا، سرزمین انقلاب ۶

دشواری اینترنتی

داشتن اینترنت در کوبا بس دشوار است و با موانع بسیار روبرو. از دیروز تا حالا دنبال وصل شدن به دنیای مجازی از طریق دنیای واقعی هاوانا هستیم. احتمالا در هتل های انچنانی این مشکل به وسیله پول افزون و کرم دولتی چندان جدی نباشد، اما برای بیشتر مردم کوبا و ما که له طور موقت سوسیالیستی زندگی می‌کنیم، بدین آسانی نیست.

در هاوانا شما فقط در مکان های مشخصی امکان وصل شدن به اینترنت را دارید. اما ابتدا باید کارت‌های شارژ را که تقریبا هر نیم ساعت آن به قیمت یک یورو است، خریده، بعد بدین مکان‌ها بیایید.

امروز پس از دو روز تحقیق و بررسی و  رسیدن به یکی از مکان‌های “اتصال” ( میدان معروف Plaza del Cristo) عاقبت موفق شدیم یک ساعت اینترنت داشته باشیم. پس نخستین نوشته را بدون رعایت ترتیب زمانی و مکانی دیدارها بدین مشکل اختصاص می‌دهم.

گمان ندارم، به همین دلیل، بتوانم از همه دیدنی‌ها به موقع  گزارش بدهم ، شاید بخش قابل توجهی از آنها بماند به وقتی که به آلمان برگشتم. شاید هم به همین دلیل نوشته های من اندکی تلگرافی و نه چندان شیوا گردد و شایدم کمی بیات شده بدستتان برسد.

کوبا، سرزمین انقلاب ۷

عمارت ملی Capitolio Nacional

این بنای زیبا و عظیم که در بخش شهرک قدیمی برپاست در سال‌های ۱۹۲۶ تا ۲۹ توسط گاردو ماخاتو ساخته شده است. این عمارت نگین شهر هاوانا محسوب می‌شود. در حال حاضر در تعمیر می‌شود و قرار است دوباره پارلمان کشور بدینجا منتقل شود. بنایی با گنبد ۶۲ متری از سنگ و آهک و چندین بخش و سالن‌های عظیم و بیش از ۳۰۰۰ کتاب علمی در آن نهفته نگه‌داری می‌شود. این بنا تقلیدی از کنگره امریکا در واشینگتن امریکا ساخته شده است. متاسفانه بازدید از داخل آن فعلن ممکن نیست. بعد از انقلاب کوبا اینجا زمانی به عنوان وزارتخانه و زمانی هم برای آکادمی بکار کارگرفته شده است.

کوبا، سرزمین انقلاب ۸

موزه‌ی انقلاب

روبروی میدان «پنجم مه» بنای بزرگ موزه‌ی انقلاب است که روزگاری محل زندگی و حکومت دیکتاتور باتیستا بوده است. هنوز هم بنا را به همین نام، ساختمان دیکتاتور، می‌شناسند. ساختمان سه طبقه‌ای با سنگ مرمر و پله‌های عریض و سقف‌هایی سخت بلند.

ورودی موزه نفری هشت کوک/ یورو است. در طبقه نخست بیشتر به کاسترو تعلق دارد، اما در دو طبقه بالاتر به انقلاب و سال‌های قبل و بعد آن اختصاص یافته است.

با اینهمه نباید موزه را چندان غنی دانست. این نشان می‌دهد که در آن هنگام کسی به فکر تاریخ‌سپاری این واقعه مهم کوبا نبوده است. با این‌همه در اینجا عکس‌ها، لباس‌ها، وسایل شخصی، ملاقات‌ها، ابزارهای نظامی و نوشته‌های فراوانی می‌توان یافت و دید که از منظر تاریخی با ارزش هستند.

آنچه در موزه به نمایش در آمده عمدتا به زبان اسپانیایی ست اما در مهم‌ترین بخش‌ها زبان انگلیسی نیز بازدید‌کنندگان را یاری می‌کند. دو فروشگاه در طبقه اول و دوم مردم را تشویق به خریدن سمبل‌های انقلاب می‌کند. از چگورا و کاسترو تا ماشین‌های قدیمی که همگی با اهنربایی همراه هستند تا بعدها روی در یخچال‌های خانه‌ها جای بگیرند و زینت آنجا و یادگار اینجا باشند.

کوبا، سرزمین انقلاب ۳و4

کوبا ، سرزمین انقلاب 1و2

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید:

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید