اینکه این جوانان پرشور در فاصله کوتاهی پس از
اعتراضات عمومی آبان ماه که به شورش کشانده شده و سرکوب گردید، به
صورتی مدنی و با شعارهای دموکراتیک و ضدنئولیبرالی اقدام به برپایی
تظاهرات می‌کنند، گامی مهم در تقویت وجه ملی و ضدامپریالیستی جنبش
کنونی جامعه‌ی ماست. این نشان دهنده‌ی درس آموزی جنبش دانشجویی از
تجارب بسیار گران بهای جنبش چپ در گذشته است
آنچه
محل اشکال است نه در شعار دانشجویان که در تمایل راستگرایانی است
که با موضع گیری علیه دانشجویان نشان دادند که مخالفت آنان با نظام
سیاسی مسلط، به هیچ روی بنیادین نیست و در هر صورت و به فرض نوعی
حضور دوباره در ایران، تکیه بر پیشبرد همان سیاستی را دارند که
سرمایه جهانی به آنان حکم می کند و لاغیر
وجه
اول نئولیبرالیسم به مثابه یک نظریه است . نظریه ای که تلاش می کند
به نحو سامانه مند وضعیت ویژه ای از جهان سرمایه داری و تحولات پسا
دهه 1960 آن را توضیح دهد . ستون فقرات این نظریه را "آزادی بازار"
تشکیل می دهد که واضعان آن گمان یا ادعا می کنند که می تواند "تمام
امور" اجتماعی را به تعادل برساند. نیروهای نهفته در اثر اعمال
مقررات نا لازم را آزاد کند و توسعه فراگیر "به سود همگان" را سبب
شود . نئولیبرالیسم در این معنا نگاهی کاملا ایدئولوزیک دارد . از
یک وضعیت "ایده ال" دفاع می کند، وبر علیه وضعیتی" نامطلوب" می
شورد .
حاکمیت سیزده ساله
ی مورالس بر بولیوی و سیاست
های مردمی وی، دستاوردهای چشمگیری را برای
فرودستان به همراه داشته است؛ به گزارش نشریه
ی گرانما، ارگان حزب کمونیست کوبا در چهاردهم
نوامبر 2019، تاسیس بیش از پنج هزار مرکز آموزشی و بیش از هزار
مرکز درمانی از جمله
ی این دستاوردهاست. ایجاد سیستم کمک
های مالی برای سالمندان از دیگر سیاست
های مترقی دولت اوست.
کوتسومپاس گفت که 171 سال از زمانی که ارزیابی "شبح
کمونیسم در اروپا در گشت و گذار است" فرموله شد می گذرد و اکثریت
پارلمان اروپایی هنوزشبح زده از شبح است . او افزود که قطعنامه ضد
کمونیستی با کمک گروه های سیاسی حزب مردم، سوسیال دموکرات ها و
لیبرال ها، سبزها و اصلاح طلبان محافظه کار تصویب شده است. و ادامه
داد "امروز همانند دو قرن پیش است، تمام قدرت های سیاسی بنیادی
اروپای کهن علیه "شبح انقلاب اجتماعی"،عدالت اجتماعی، لغو بهره کشی
انسان از انسان، جامعه جدید سوسیالیستی - کمونیستی، که به شبح زده
کردن آن ها ادامه می دهد متحد شده اند."
درپلنوم وسیع و فوق العاده اخیر، محرک اصلی آن حرکت
انشعابی، یعنی رحیم حسین زاده ازعضویت فرقه دمکرات آذربایجان و
کمیته مرکزی آن اخراج شد. تعداد دیگری ازرفقا به عضویت کمیته مرکزی
فرقه انتخاب شدند و همچنین مسئولیت صدرفرقه دمکرات آذربایجان را هم
به عهده من گذاشتند. من با تشکرو سپاس ازاعتمادی که رفقا به من
ابراز داشتند امیدوارم بتوانم به شایستگی به وظیفه خودم، در پیش
برد کارها و اعتلا وسربلندی فرقه مان عمل کنم.
سه دهه اعمال تعدیل های اقتصادی نولیبرالی، یعنی
تحمیل مدرن ترین شیوه استثمار زحمتکشان و منابع طبیعی بنا بر نسخه
های صندوق بین المللی پول، کشورمان را در موقعیتی بسیار ضعیف،
بحرانی و قابل تهاجم از جانب تحریم های آمریکا قرار داده است.
ضرورت انتشار جُنگِ ادبی،
هنری و اجتماعی برای هواداران سوسیالیسم علمی در ایران با عنوان
"ارژنگ" که فعلا به صورت ماهنامه نشر می باید، بر این باور علمی
استوار است که میان مبارزۀ فرهنگی و مبارزۀ طبقاتی - سیاسی در
جامعۀ به شدت طبقاتی ایران پیوندی دیالکتیکی برقرار است. بر این
پایه می توان گفت که پیروزی جنبش کنونی علیه استبداد سیاه حاکم
بدون تدارک و پیشبرد مبارزه فرهنگی تمام عیار، پیگیر و آگاهی بخش
در همه عرصه های هنری(شعر و ترانه، موسیقی، نقاشی، تئاتر،
سینما،...) و ادبی (رمان، داستان، نمایشنامه، ترجمه، فولکلور،
تاریخ نگاری، فرهنگ نویسی، نقد و پژوهش،...) امکان‌پذیر نخواهد بود
و در این میان، نقش هنرمندان و نویسندگان متعهد و خلقیّت یافته
همواره نقش مهم و تاثیرگذاری بوده است.
تویدنو
:کامران
پورصفر با رویکردی علمی - تاریخی به نقد کتاب "الزامات سیاست در عصر
ملت- دولت" نوشته آقای احمد زیدآبادی پرداخته است . خوانندگان
محترم را به خواندن این اثر فرا می خوانیم
نئولیبرالیسم فکری حاشیه ای بود، و تا زمانی که به
ابزار مفیدی برای اعمال تسلط دوباره سرمایه داران تبدیل شود نا
دیده گرفته می شد. در دهه 1970، تشنج اقتصادی ناشی از بحران نفتی
1973و رکود تورمی طبقه حاکم را ترساند.
