ده دلیل اصلی
برای تنفر از سرمایه داری
گری انگلر*- برگردان : شهریار قاسمی
1
.
شرکت
هایی که در جهان سرمایه داری غول
های اقتصادی به حساب می
آیند
دارای رفتاری همانند بیماران روانی هستند. نشانه های این بیماری در رفتار و
منش ضد اجتماعی ، عدم توانایی در همدردی و ناتوانی از ابراز پشیمانی ، در
صورت انجام عملی اشتباه، است . و این چنین منشی از طرف سهامداران این
مجموعه ها مورد پشتیبانی و تشویق قرار می گیرد . اگر این شرکت ها به صورت
تئوری مورد معاینه روانپزشک قرار می گرفتند، روانپزشک آنها را به علت عدم
تعادل روانی از جامعه طرد می کرد.
2. سرمایه داری طمع و حرص به مال اندوزی را تشویق می کند ولی طمع فقط برای
سرمایه داران خوب است ، در زندگی انسان عادی طمع روابط انسانی و معنوی را
خراب می کند . طمع همین طور برای مجموعه های انسانی و جوامع بسیار مضر است
چراکه این سازمان های بشری بر اساس نوع دوستی، همدردی و مراقبت از همدیگر
بنا شده اند.
3. سرمایه داری امتیازات ویژه ای به اقلیتی از جامعه داده و برتری یک کلاس
و طبقه اجتماعی را به وجود می اورد . این برتری بر اساس مالکیت خصوصی بر
وسایل تولید و مایحتاج ضروری مردم بنا شده است . این موضوع به تعداد اندکی
از سرمایه دارها اجازه خرید و فروش فرصت های شغلی را می دهد و در نتیجه
این افراد به خاطر منافع خود قادر به نابود کردن اقتصاد و اشتغال در حوزه
های تحت نفوذ خود می شوند . این اتفاقی است که به تکرار در سیستم سرمایه
داری رخ می دهد.
4
.
سرمایه داران همیشه دم از آزادی و فردگرایی می زنند. ولی در عمل آزادی و
فردیت دیگر افراد جامعه را نابود می کنند. تقریبا تمام کسانی که نیروی کار
خود را برای امرار معاش به فروش می رسانند در شرایط استخدامی همانند برده
داری زندگی می کنند و نه آزادی . افراد استخدام شده باید بدون هیچ گونه
فکری دستورات را ماشین وار اجرا کنند. خلاقیت های افراد محدود می شوند و
ملاک بروز آنها فقط منافع صاحب سرمایه است
.
5. سرمایه داران مشارکت و جمع گرایی را ناپسند می دانند در حالی که
فرآیندهای بسیار عظیم تولیدی آنها همین ویژگی ها را از کارگر طلب می کند .
این سیستم ما را مجبور می کند که مهره ای در ماشین عظیم سودآوری برای آنها
باشیم ولی از آنجایی که آنها از قدرت کارگران می ترسند به ما می گویند که
همکاری و جمع گرایی در جهت منافع کارگران نامشروع و مضر است . در این
چارچوب سرمایه داران مانع کار سندیکاها و انجمن های کارگری ، که خواهان
فعالیت جمع گرایانه و مشترک کارگران هستند می شوند.
6. سرمایه داران اداره کننده بزرگ ترین ماشین تبلیغاتی جهان هستند تا
بوسیله آن به ما بقبولانند که سرمایه داری تنها راه ممکن ادراه جامعه است.
سرمایه داری انسان ها را به کمک تبلیغات ، بازاریابی ، صنعت سرگرمی ، و حتی
اخبار به مصرف کننده تبدیل می کند . سرمایه داران در تمامی دنیا میلیونها
نفر را استخدام می کنند که احساسات پاک انسانی مانند عشق ، نیاز به خوشبختی
، نیاز به همدردی و عدالت خواهی را تبدیل به ابزاری برای خیمه شب بازی کنند
و سود بیشتری را نصیب اقلیتی بسیار اندک نمایند
.
7. سرمایه داری سیستمی است که در آن اصل یک دلار – یک رای بر اصل
یک انسان – یک رای غلبه می کند . کسانی که دارای اکثریت مالکیت
هستند تعیین کننده خط مشی شرکت های عظیمی هستند که بسیاری از آنها از دولت
ها قویترند. همین طور ثروتمندان با استفاده از پول انتخابات را به صورت
دلخواه خود کارگردانی می کنند . در سرمایه داری افراد دارای پول بیشتر نه
تنها توانایی جذب کالا ها و خدمات بیشتر را دارند بلکه در کنار آن سهم اصلی
در قدرت سیاسی نیز از آن آنها است.
8. سرمایه داری مشوق خودخواهی محض است و آنرا فضیلت می شمارد . اما
خودخواهی بدون توجه به اخلاق ، محیط زیست ، و عقل سلیم ، نابود کننده طبیعت
و جامعه های انسانی است . خودخواهی محض منجر به جنگ ، استثمار ، و سایر
اشکال نابودی جمعی می شود. خودخواهی سرمایه دار را به هر کجا که لازم باشد
می فرستد و توجهی به منافع مردم و خسارات اکوسیستم ندارد . خودخواهی سرمایه
داری را به نابودی هر سیستم اقتصادی رقیب و افکار مخالف با خود وادار می
کند( مانند بهره برداری سنتی از زمین توسط ساکنین محلی هر منطقه).
9. سرمایه داری نه تنها علاقه ای به دموکراسی ندارد بلکه دشمن آن نیز هست.
سرمایه داران در صورت ضرورت سرمایه داری را به دموکراسی ترجیح خواهند داد.
اگر انسان ها در شرایطی بخواهند از دموکراسی در جهت کم کردن قدرت سرمایه
داران استفاده کنند، سرمایه داران از اشکال مختلف فاشیزم برای حفظ امتیازات
ویژه خود استفاده خواهند کرد .
10. سرمایه داری سرطانی در حال قبضه کره ماست . سرمایه دار ها از گرمایش
زمین ،از نابودی اقیانوس های ما ، از ارسال هر چه بیشتر مواد شیمیایی به جو
و از ثبت انحصاری هر چیزی که بتوانند ، از جمله خود زندگی سود به دست می
آورند. تنها با رهایی از سرمایه داری می توانیم محیط زیست خود را نجات دهیم
.
گری انگلر نویسنده و روزنامه نگار قدیمی ونکور و در حال حاضر عضو تمام وقت
هیئت رئیسه اتحادیه رسانه های بریتیش کلمبیا است او تاکنون سه کتاب منتشر
کرده است که جدید ترین آن ها " مانیفست جدید کمونیستی – کارگران جهان واقعا
وقت متحد شدن است "می باشد.
بر گرفته از سایت حزب کمونیست اکراین 27/08/2014
http://www.kpu.ua/ru/78344/desjat_glavnyh_prychyn_
nenavydet_kapytalyzm
متن انگلیسی نوشته گری انگلر
http://newcommuneist.com/2014/08/13/top-10-reasons-to-hate-capitalism-2/
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
