میلیون ها کارگر شغل خود را از دست می دهند، و حقوق کارلغو می شود،
هزاران کارگر، به ویژه پیران که در خطر هستند جان خود را از دست می
دهند، و سیستم های بهداشتی در مواجهه با این بیماری فراگیرناتوان
هستند، اقتصاد جهان در بحران عظیمی قرار دارد، در حالی که دولت های
سرمایه داری با کمک به شرکت های بزرگ انحصاری سرمایه داری با دادن
تریلیون ها دلار به شرکت های آن ها برای محافظت از سیستم های
سرمایه داری تلاش می کنند، و میلیون ها نفر که از فقر، بیکاری و
حاشیه نشینی رنج می برند به حال خود رها می شوند.
رفیق
جان! حالا که صحبت «برادر حمید» را به میان کشیده اید، ممکن است
بفر مائید چرا بعد از ده سال که از افشای هویت این جنایتکار که
قاتل رفیق دلاور حیدر مهرگان هم هست، کلمه ای در باره ی او ننوشته
و عکسش را باز تکثیر نکرده اید؟ من از سردبیری "نوید نو" که سر
صفحه اش به عکس رفیق شهید ما رحمان هاتفی مزین است، خواهش می کنم
که در صورت امکان این پرسش مرا همراه عکس قاتل او بطور برجسته در
بالای مطلب قرار دهید.
تلاش های فراوانی از سویه های گوناگون شده است تا یورش غیرقانونی
جمهوری اسلامی به حزب توده ی ایران به شیوه پلیسی گزارش داده شود.
در این گزارش ها،
نویسنده با آب و تاب و شیوه ای شیوا به گزارش این که چه کسی با چه
کسی و در کجا و در باره چه چیزی و چگونه و در چه زمانی نشستی یا
کنشی در پیوند با یورش به حزب توده ی ایران داشته است،
می پردازد.
بی تردید روز جهانی کارگر میعادگاهی است تا کارگران با برپا داشتن
نمایش قدرت خود درجهان و کشورهای مختلف سطح انتظارات به حق خود
را به شیوه های اعتراضی بیان کنند و حق زندگی صلح آمیز و
عادلانه در این جهان پرآشوب که همواره از سوی نظام های
سرمایه‌داری و به خواست آنها محل منازعه بی‌دلیل خلق‌های جهان در
برابر یکدیگر، گردیده است، طلب کنند و بیزاری خود را از هرجنگ و
ویرانی که برمردم جهان تحمیل می گردد اعلام کنند .
رسیدن
به دنیای شاد و آزاد و برابر، دنیای آرزو ها، دنیای بدور از فقر و
فلاکت و استثمار،خواب و خیال نیست، این حکم با حضور نیروی طبقه ما
یعنی طبقه کارگر امکان پذیر است. برای رسیدن به دنیای آرزو هایمان،
برای رهایی از رنج و تحقیر و نداری در کنار هم قرار گیریم، چرا که
ما درد مشترکیم!
رشد اعتراض‌های کارگری در سراسر کشور، در اعتراض به بسته شدن
واحدهای تولیدی، در اعتراض به پرداخت نشدن مزدهای به تعویق
افتاده، در اعتراض به افزایش چشمگیر قراردادهای موقت، و در اعتراض
به تلاش‌های بی‌وقفهٔ حکومت برای تغییر دادن قانون کار به زیان
کارگران، نمونه‌های روشنی از پیکار فزایندهٔ طبقهٔ کارگر ایران در
مقابله با نظام سرمایه‌داری حاکم بر ایران است.
طبقه
کارگر و جنبش کارگری ایران به‌رغم تاریخ پر فراز و نشیب مبارزه
خود، این روزها اما یکی از سیاه‌ترین دوران تاریخی خود را تجربه
می‌کند.رقم
بی‌شرمانه‌ی حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار بدون امضای
نماینده‌های باصطلاح کارگری دستچین شده حکومت، تنها یکی از
جلوه‌های این تجربه مصیبت‌بار است.
قبل
از هر چیز به مناسبت اول ماه مه قدردانی خود را از پرستاران و
کارگران بیمارستانها بعنوان خط مقدم جنگ با هیولای کرونا که به
خاطر عدم تأمین ملزومات پیشگیرانه توسط دولت در معرض خطر هستند،
اعلام میکنیم. ما خواستار تجهیز تمامی بیمارستانها و مراکز درمانی
به استانداردهای لازم و قابل قبول برای پیشگیری از بیماری کرونا
هستیم.
اول ماه مه و روز معلم، یادآور این است که کارگران، معلمان و دیگر
حقوق‌بگیران باید در جهان و ایران متحدتر شوند و برای سازمان‌دهی
خودشان بیشتر از گذشته تلاش نمایند. چراکه سیستم مبتنی بر سود و
سرمایه با ثروت‌اندوزی برای یک درصدی‌ها و استثمار اکثریت کارگران
و حقوق‌بگیران برای سود بیشتر، نشان داده که حتی در شرایط
بحران‌های بهداشتی همچون کرونا نیز قادر به مراقبت از شهروندانش
نیست.
جلوه دیگر مزد به عنوان دسترنج کارگران، پرداخت به موقع آنست که در
ماده 37 قانون کار، کارفرمابان موظف به پرداخت آن به عنوان دیون
اولیه هستند، اما معمولا به بهانه های واهی از پرداخت به موقع مزد
طفره می‌روندو گاه پرداخت دستمزد کار انجام شده از دو تا هشت و یا
نه ماه هم بطول انجامیده است. با توجه به شرایط بازار کار و بالا
بودن نرخ بیکاری ،کارگران ناگزیر از پذیرش و تسلیم این وضعیت
می‌شوند .
با نزدیک شدن به اول ماه مه "روز جهانی کارگر" برای چند روز توجه
رسانه ها و سیاستمداران به وضعیت این طبقه اجتماعی جلب می شود و
دوست و دشمن نسخه می پیچند برای طبقه یی که نتوانست "متحد شود" تا
حقوق واقعی نیروی "کار" را از اردوی "سرمایه" بستاند. در چنین روزی
کارگران باید که جشن بگیرند و به نقش طبقه خود در چرخه زیست
اجتماعی و بشری افتخار کنند که به عنوان پیشروترین نیروی مولده
توانسته اند بشریت و جوامع را در مسیر رشد، توسعه و عدالت اجتماعی
رهنمون کنند
این نوشتار بر آن است تا با نمایاندن وضعیت و
موقعیت طبقه کارگر ایران در سال‌های اخیر نشان دهد که آیا آن‌گونه
که برخی محافل روشنفکری فکر و بیان می‌کنند در موقعیت اعتلای
انقلابی قرار دارد و یا به جهاتی از چنان رشد و بالندگی برخوردار
شده است که علاوه بر امکان بالفعل گسستن زنجیر دیگران در راه رهایی
خود نیز آگاهانه گام گذاشته و طی مسیر می‌کند؟
اول ماه مه امسال، طبقۀ کارگر و دیگر توده های استثمار شده، زیر
ستم و محروم جامعه با شرایط بسیار وخیمی روبرو هستند: بیماری کرونا
در سراسر جهان به شیوع مرگ آور و یکه تازی ویرانگر خود ادامه می
دهد و میلیون ها انسان، بویژه محرومان جامعه را به زیر گیوتین مرگ
می فرستند در حالی که نظام سرمایه داری، به رغم انباشت عظیم ثروت و
امکانات علمی، اقتصادی، تکنولوژیکی و غیره از رویاروئی با این
اپیدمی عاجز مانده است.
ثروت انباشته شده هزاران سال تمدن بشری بویژه تولیدات شگرف صد سال
اخیر که امروزه در تسلط انحصاری سرمایه داران متمرکز شده ، نتوانست
نیازها و معیشت انسانها را بدون توسل به مکیدن نیروی کار برای چند
ماه تامین کند. کرونا نه تنها یک بحران سلامتی بلکه اقتصادی،
امنیتی و سیاسی شد و به اشکال گوناگون زندگی ها را نابود و بیش از
پیش ثابت کرد که این سیستم برای تامین و تضمین زندگی و نیازهای
بشریت کار نمیکند.
می توان گفت این که بشر می تواند به نحوی کاملا یکپارچه برای درک
ضرورت فرا تر رفتن از سرمایه داری برای غلبه بر بحران حرکت کند
مطرح نیست، اما، احتمال بیشتری وجود دارد که در اغتشاش اقدامات ضد
بیماری همه گیر، فراتر رفتن از سرمایه داری عاقبت جایگاه مسلطی کسب
خواهد کرد. و تا جایی که بیماری ادامه دارد، این حقیقت احتمال
بیشتری دارد.
مقاله با تیتری که
کنجکاوی را برانگیزد و از یک "رازگشایی"
سخن گوید، می
تواند توجه هرکسی را به خود جلب کند. از این رو هر آدم که دنبال
گشایش رازی باشد بخواندنش می‌پردازد. اما هرچه در این مقاله جلوتر
می‌رویم رازی گشوده نمی‌شود. تازه ابهامات بیشتری هم بر این «راز»
افزوده می گردد
اگر چه
تولید و ذخیره کردن همه چیزهای مورد نیاز یک بیماری مُسری ویروسی
سودآور نیست، اما مؤثر و کارآمد است. ثروتی که در این بیماری
مُسری از دست رفته، بسیار فراتر از هزینه ای
ست که جهت تولید و ذخیره تجهیزات آزمایشی، دستگاههای تنفسی ...
که اکنون فاقدش هستیم می‌شود
و به فاجعه امروز کمک بسیار زیادی می‌کند.
روند ضدانقلابی و بازگشت سرمایه‌داری نمی‌تواند دستاوردهای
سوسیالیسم را پرده‌پوشی کند. بی‌عدالتی و فاجعه‌ای که ما اکنون با
آن روبرو هستیم، دشواری‌های حادّ طبقهٔ کارگر، قشرهای میانی کوچک،
دهقانان، و ملّت‌ها، و رنجی که اینان به خاطر ستم و استثمار
سرمایه‌داری می‌برند، تأکیدی است بر ضرورت و بجا بودن سوسیالیسم در
سراسر دنیا.
به موازات اعتراضات مختلف در این زمینه و از جمله جمع‌آوری طومار
از سوی کارگران و فعالان کارگری در اعتراض به این مصوبه، سعید
لیلاز
"اقتصاددان"
به‌اصطلاح اصلاح‌طلب نیز طی مصاحبه‌ای با روزنامه‌ی شرق به
اظهارنظر در این باره و دفاع از مصوبه‌ی نمایندگان کارفرمایان و
دولت پرداخت. به‌نظر می‌رسد مرور ماده‌ی ۴۱ قانون کار و تأمین
اجتماعی قبل از ورود به بررسی اظهارات ایشان در این مصاحبه
می‌تواند به ارزیابی بهتر این اظهارات کمک کند:
شماره‌ی
ششم "بیان آزاد" منتشر شد. این شماره به بزرگداشت روز کانون (یکم
اردیبهشت) اختصاص دارد. کانون نویسندگان ایران روز یکم اردیبهشت
وارد پنجاه‌وسومین سال تاسیس و فعالیت خود می‌شود. 52 سال پرفراز و
نشیب برای تنها تشکل مستقل نویسندگان ایران."بیان آزاد" شماره‌ی شش
از دو بخش یادداشت و نظرخواهی تشکیل شده است.
هدف این گزارش رازگشایی ازافسانه "کودتای حزب توده ایران" است که
بعد ازیورش جمهوری اسلامی ودستگیری بخش وسیعی ازرهبری، کادرها و
اعضاء آن دربهمن 1361در
درون زندان ساخته و پرداخته شد. آیا دستگیر شدگان داوطلبانه اقدام
به این اعتراف دروغین کردند و یا زیر شکنجه، این سناریوی از پیش
طراحی شده را روی کاغذ نوشتند؟ سازندگان کودتا چه سر نوشتی پیدا
کردند؟
در این جا لازم است تا از هواداران ایرانی هایک پرسیده شود
که از منظر آنان وجود رانت در کشور و «واگذاری» دارایی های عمومی
به بخش خصولتی چه مشکلی دارد؟ مگر «استاد اعظم» در مجلد دوم سه
گانه ی خویش، «قانون، قانون گذاری و آزادی» تصریح نکرده بود
که در نظم بازار، نه فقط نتایج بلکه فرصت های اولیه
ی افرادی هم که در گود رقابت هستند بسیار با هم متفاوتند؟ مگر در
همان کشورهای پیشرفته ای که حقوق مالکیت فردی تثبیت شده اند،
فرزندان کارگران رقابت را از سطحی برابر با فرزندان فرادستان آغاز
می کنند؟
آیا تاریخ بیماری های همه گیر می تواند به درک بهتر ما از همه گیری
ویروس کرونا کمک کند؟ ما درگذشته چه کار نادرستی انجام داد ه ایم و
کدام اشتباهات را نباید دوباره مرتکب شویم ؟ ویروس کرونا چگونه
روابط ما را با مرگ تغییر داده است ؟ برای پاسخ به این پرسش و دیگر
پرسش ها، مفصل با فرانک اسنودن، متخصص در تاریخ بیماری های همه گیر
وتاریخ پزشکی و استاد بازنشسته دانشگاه ییل که اکنون مدتی است در
ایتالیا زندگی می کند گفتگو کردم.
در روزهای اخیر که ناتوانی بزرگترین قدرت اقتصادی نظامی دنیا یعنی
امریکا در مبارزه با بیماری واگیردار کوويد-19 و کاستن از تلفات
انسانی، همچون طشتی بزرگ با صدائی مهیب از بام به زمین افتاده است،
چهره بی بزک همفکران وطنی اقتصاد و سیاست امریکا نیز خود را آشکار
کرد.
بنجامین نئومان، استاد علوم بیولوژیکی در دانشگاه ای اند ام تگزاس
می پرسد "
در جهانی که ویروس های شبیه سارس بین خفاش ها و حیوانات دیگر مشترک
است، و خفاش ها اجازه دارند هر جایی که دوست دارند ریشه کنند، چرا
ما به اختراع یک آزمایشگاه و چند دانشمند آلوده برای فراهم ساختن
انتقال ویروس از خفاش به انسان نیاز داریم ؟"
شواهد
علمی به وضوح نشان می‌دهند که ویروس کرونای جدید در طبیعت وجود
داشته و دارد و از طریق مکانیسم انتخاب طبیعی تغییراتی جزئی کرده و
به انسان منتقل شده است.
رسیدن
به دنیای شاد و آزاد و برابر، دنیای آرزو ها، دنیای بدور از فقر و
فلاکت و استثمار،خواب و خیال نیست، این حکم با حضور نیروی طبقه ما
یعنی طبقه کارگر امکان پذیر است. برای رسیدن به دنیای آرزو هایمان،
برای رهایی از رنج و تحقیر و نداری در کنار هم قرار گیریم، چرا که
ما درد مشترکیم!
طبقه
کارگر و جنبش کارگری ایران به‌رغم تاریخ پر فراز و نشیب مبارزه
خود، این روزها اما یکی از سیاه‌ترین دوران تاریخی خود را تجربه
می‌کند
.jpg)
شواهد
علمی به وضوح نشان می‌دهند که ویروس کرونای جدید در طبیعت وجود
داشته و دارد و از طریق مکانیسم انتخاب طبیعی تغییراتی جزئی کرده و
به انسان منتقل شده است. 