قیام ملی 30 تیر 1331 بی تردید یکی از درخشان ترین صفحه های تاریخ
معاصر مبارزات مردم ایران است. این قیام را تنها می توان در
چارچوب مبارزات تاریخی، گسترده، خونبار و قهرمانانه مردم بویژه
کارگران و زحمتکشان ایران برای کنترل، اکتشاف، استخراج و بهره
برداری از صنعت نفت ایران مورد مطالعه و بررسی قرار داد.1400/04/30
به طورخلاصه می‌توان گفت که وضع به وجودآمده‌ی نوین درافغانستان
تنهامنجربه جابه‌جایی‌هایی در قدرت خواهدشد، نه اینکه نفس نظام که
ثمره‌ی
عمده‌ی
اشغال افغانستان به وسیله‌ی
آمریکایی‌هاست، بلرزد. آنچه آمریکایی‌هادرمدّت اشغال افغانستان
کرده‌اند برای آنهااین امکان رافراهم آورده است که دروضع کلی
وآرایش حضورنظامی خود، بادرنظرداشتِ نتایج به دست آمده وتغییراوضاع
جهانی ومنطقه‌ی
ما، این تغییراتی راکه شاهدیم واردکنند.
تمام سیاست افغانی ازسال 2001 تاکنون، تحت حاکمیت دولت‌های پیاپی
هند، حمایت از تجاوز امریکایی و کمک به روند "ملت سازی" با هزینه
میلیاردها دلاردر زیرساخت‌ها و پروژه‌های توسعه بوده است. خروج
عجولانه امریکایی‌ها بدون نگرانی از عواقب آن می‌تواند دولت مودی و
دستگاه سیاست خارجی را به بازنگری درسیاست یک‌جانبه هواداری از
امریکا و جوانه زدن اتحاداستراتژیک باآمریکا وادارد
1400/04/30
آنچه در کل جنبش های اعتراضی کارگری تا کنون وبویژه در این
اعتراضات کارگران صنایع نفت دیده می شود؛ ضعف ناشی از نبود تشکل
های کارگری است. وجود تشکل های کارگری به ویژه در صنایع نفت اهمیت
بسیاری دارد و برای ایجاد آن همبستگی ضروری است. پس از ایجاد این
سندیکاها، ایده برپایی اتحادیه سراسری کارگران صنایع نفت برگزیده
این سندیکاها ضرورت جدی است1400/04/29
اگر اینک در خوزستان با رخدادی به نام شورش آبی روبرو شده‌ایم، در
بروجن بیش از شصت روستا را با تانکر آبرسانی می‌کنیم و در گیلان
برای جبران کمبود آب شرب مردم به قطع رویشگاه‌های جنگلی و ساخت
سدهای بزرگ مخزنی روی آورده‌ایم؛ این نه به دلیل کمبود ریزش‌های
آسمانی که به دلیل کمبود خرد، وجدان و فهم‌بوم‌شناختی در مدیریت
آبی سرزمین است.
1400/04/29
ما سیاست امریکا و متحدان آن را، که بیش از 60 سال است محاصره غیر
قابل قبول و جنایتکارانه ای را در مخالفت با قطعنامه های مجمع
عمومی سازمان ملل تشدید کرده اند، کوبا را به شیوه ای دلبخواه و یک
طرفه در لیست کشورهای حامی تروریسم قرار داده اند، وتمام گروه های
ماجراجو علیه کوبا و مردم آن را تحریک کرده اند محکوم می کنیم.
ما سیاست امریکا و متحدان آن را، که بیش از 60 سال است محاصره غیر
قابل قبول و جنایتکارانه ای را در مخالفت با قطعنامه های مجمع
عمومی سازمان ملل تشدید کرده اند، کوبا را به شیوه ای دلبخواه و یک
طرفه در لیست کشورهای حامی تروریسم قرار داده اند، وتمام گروه های
ماجراجو علیه کوبا و مردم آن را تحریک کرده اند محکوم می کنیم.
لوپز اوبرادور به خبرنگاران گفت
محاصره اقتصادی امریکا علیه کوبا برای کمک به مردم کوبا
بایدخاتمه یابد. « حقیقت آن است که اگرکسی می خواهد به مردم
کوبا کمک کند، اولین کاری که باید انجام دهد به تعلیق درآوردن
محاصره کوبااست، همان طور که اکثریت کشورهای جهان خواهان آن
هستند.»
باید
از آقای زیدآبادی پرسید وجدان شما در برابر هزاران انسان
آرمانخواهی که بسیار پیشتر و بیشتر از شما دغدغه استقلال، آزادی،
آبادانی، توسعه و پیشرفت و عدالت اجتماعی در این کشور را داشتند،
اما به شیوه جنایتکارانه و غیر قانونی در فاجعه ملی به قتل رسیدند
و ایشان امروز برایش طلب پاداش می کند، به درد نمی آید؟
این که کارفرمایان و پیمانکاران حاضر به قبول پرداخت چنین سطحی از
مزد وچنین
قرار داد کاری ای می شوند نتیجه فشار اعتصاب دهها هزار کارگر
پیمانی نفت است. این عقب نشینی پیمانکاران راه را برای موفقیت
بیشتر ما کارگران اعتصابی و خواست افزایش دو برابری دستمزدها و
بیست روز کار و ده روز مرخصی باز میکند. با قدرت به اعتراضمان
ادامه می دهیم. تا پیمانکاران زالو صفت را وادار به تسلیم کنیم.
این
تلاش‌ها بخشی ازجنایی سازی و افترای فزاینده علیه نیروهای جناح چپ
است. این اقدام بخشی از ابزارسازی بیماری همه‌گیر ویروس کرونا برای
ازکارانداختن دموکراسی و برنامه‌های اجتماعی است.
یک راه حل برای حفظ اتحاد تعیین خواستهای واحد است که هر جا مذاکره
ای شد به کمتر از آن رضایت ندهیم و الگویی سراسری برای همه بخشها
باشد. ضمن اینکه همین الاندر
گام نخست می توان کارفرمایان را زیر فشار قرار داد که موضع خود را
نسبت بهخواستهای
کارگران با شفافیت و بطور کتبی و علنی اعلام کنند (همانطور که در
بیانیه5
شورای سازماندهی گفته شده ). بر اساسآن
ما هم تصممیممتحد
خودمان رااعلام
خواهیم کرد.
اعتصاب گسترده در صنعت نفت همچنان ادامه دارد و در برخی جاها با
تجمع و راهپیمایی کارگران اعتصابی همراه شده است. به گزارش شورای
سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، کارگران هم اکنون
۹۶
مرکز کارگری در صنایع نفت و پتروشیمی در اعتصاب به سر می برند:
کارگران
که در 5 سال گذشته افزایش حقوقی نداشته اند تا 90-91 درصد علیه دو
قرارداد آزمایشی که از سوی اتحادیه با ولوو به پیش برده می‌شد رای
دادند، ونسبت به کسب بهبودهایی در قرارداد جدید در راستای جبران
بیش از یک‌دهه امتیازهای انحصاری از سوی اتحادیه طرف‌دار مدیران
مصمم هستند. کارگران کارخانه دوبلین عدم اعتماد ژرفی به اتحادیه
خود دارند ، تا جایی که برای مقابله با اقدامات اتحادیه در منزوی
کردن کارگران اعتصابی، خودشان کمیته صف و ستاد کارگران ولوو را
تشکیل داده اند.
قیام
جاری برمه ، شجاعت، مهارت‌ها و همبستگی طبقه‌ی کارگر به شدت متمایز
آن را اثبات میکند. همانطور که مورخ برمه ای تانت مینت یو
می‌گوید،« در نهایت نوعی انقلاب باید رخ دهد» انقلابی برای« تغییر
درمیان خطوط قومی، به سوی جامعه ای عادلانه تر و آزادتر برای تمام
مردم برمه». امروز، مردم علیه ارتشی اعتصاب به راه می‌اندازند که
با
تمام
رگ وپی خود به سرمایه دارانی بسته است که آنها را سرکوب میکند.
مبارزه آنها برای دموکراسی می‌تواند به صورت منطقی به مبارزه
علیه خود سیستم سود سرکوبگرمنجر شود و شورش‌های همانندی رادرمنطقه
شعله ور سازد.
بحران قطعی برق اخیر در ایران قله کوه یخی است که از آب بیرون زده
است. هم‌اکنون طبق آمار موجود میانگین بهره‌وری صنعت نیروگاهی
ایران ۳۵ درصد است و طبق بررسی‌های انجام شده توسط وزارت نیرو
بهره‌وری پایین در نیروگاه‌های واگذار شده نیز مشاهده می‌شود.
نویدنو: شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
بیانیه هایی را در رابطه با مسائل پیش آمده منتشر کرده است که جهت
اطلاع منتشر می شود.
ما بخش هایی از کارگران پروژه ای طی نشست هایی بر سر این موضوع به
بحث نشستیم و شرایط ما برای بررسی و یا قبول هر گونه پیشنهادی
اینست که رسمی و کتبی باشد و علنی اعلام گردد. ضمن اینکه باید قید
شود که دستمزد کارگران هرماه بموقع و در سر موعد پرداخت شود. به
این ترتیب این معیاری است در سطح سراسری که
همه همکاران اعتصابی یکدست برخورد کنند.
در
شرایطی چنین خطیر، همراه با همه‌ی کسانی که دل در گرو سعادت مردم و
زحمتکشان دارند، پشتیبانی از همبستگی، اعتراض و اعتصاب کارگران نفت
و گاز و پتروشیمی و دیگر زحمتکشان، از جمله کشاورزان، معلمان،
پرستاران، بازنشستگان و ... را وظیفه‌ی عاجل خود می‌دانیم و هرگونه
نادیده گرفتن، کارشکنی، اخراج، بازداشت، اعمال خشونت و سرکوب را
علیه زحمتکشان و معترضان، محکوم می‌کنیم!
مروری بر روند اعتراضات در مناطق نفتی و به خصوص در بین نیروهای
پیمانی نشان می‌دهد که در یک دهه اخیر این اعتراضات به تناوب و با
شدت و ضعف‌هایی در جریان بوده و در مواردی به دستاوردهای محدودی
رسیده است. آخرین آن، اعتصاب حدودا
۴۰
روزه کارگران پیمانی نفت در تابستان
۹۹
که توسط گروههایی چونگروه
پایپینگ ( جوشکاری) و اکیپ پروژه‌ای ایران با عنوان
«کمپین
نه به بی‌قانونی و گرسنگی»سازماندهی
شد و طی آن صدها کارگر پیمانی در اعتراض به سطح دستمزدها و عدم
برخورداری از امکانات رفاهی و شرایط نامناسب کار، دست از کار
کشیدند.
به راستی در زمانه ای که انگار شور و سلحشوری و پیکار برای سعادتِ
انسان، دوران فطرت خویش را می گذراند، گاهی، پدیده های شگرفی،
تمامی ی شکوه و جلال را به انحصار خویش در می آورند. در این میان،
انسان های شگفتی آفرینی هستند که انسانیتِ ناب را در برابرِ
دیدگانِ ما مصوّر می کنند
مردم چینمردم
خواهان عدالتهستندو
از باج‌گیری و خشونت ترسی ندارند؛ ملت چین، ملتی دارای حس قوی،
افتخار ملی، و اعتماد به نفس است و هرگز مردم دیگر کشورها را تحت
آزار و
اذیت و بردگی قرار نداده و نخواهد داد. در عین حال، مردم چین نیز
اجازه نمی دهند هیچ گونه نیروی خارجی سبب آزار ما شود؛ هر کسی که
چنین قصدی داشته باشد، بدون شک با دیوار فولادین که از خون و گوشت
1.4 میلیارد نفر از مردم چین ساخته شده رو به رو خواهد شد.
رسانه‌های امریکا ونخبه‌گان به ان‌جی‌اوهای آزادی فشارآوردند تا نه
تنها از دعوت آشکار به خشونت و قتل از سوی فعالین رسانه‌های مورد
حمایت مالی امریکا در نیکاراگوا چشم به پوشند، بلکه این مبلغان
توطئه کودتا را به عنوان قهرمان خط مقدم آزادی‌های روزنامه نگاری
مورد تمجید قراردهند.
باید در مقابل همه این تعرضات متحدانه بایستیم. اخبار
توطئه‌گری‌های کارفرمایان را وسیعا رسانه‌ای کنیم و در برابر هر
تعرضی سراسری بایستیم. اگر در جایی همکار ما را تحت عنوان اینکه
باید کار خود را در پروژه تمام کند و بعد اعتصاب کند، تهدید به
اخراج می‌کنند، باید پاسخ دوستان این باشد که اعتصاب ما سراسری است
و ما به شرط و شروط شما تن نمی‌دهیم. و اگر اخراجمان‌کنید با
اعتراض چندین هزار کارگر نفت که وارد اعتصاب شده اند طرف خواهید
بود.
آمارساده اعلام شده از سوی اوکسفام عظمت سودجویی را نشان می‌دهد.
طبق اعلام اوکسفام، کل جمعیت «کشورهای کم درآمد و متوسط درآمد»
درصورتی که لغوحق‌امتیاز وجود داشته باشد می‌توانند با مبلغ 6.5
میلیارد دلار مایه‌کوبی شوند. به عبارت دیگردرغیاب لغوامتیاز،
هزینه می‌تواند 80 میلیارد دلارشود. تفاوت 74 میلیاردی از 80
میلیارد دلارهمان چیزی است که درصورت واکسینه شدن کل جمعیت این
کشورها به جیب شرکتهای تولید کننده واکسن می‌رود. طور دیگری مطرح
کنم، بیش از90 درصد هزینه مایه‌کوبی جمعیت این کشورها در قیمت‌های
مشمول حفظ امتیازانحصاری می‌تواند به جیب کسانی برود که امتیازهای
انحصاری را حفظ می‌کنند.
بیماری همه گیرکووید-19 ، با
ازهم گسیختن نظم‌جهانی و تحت تاثیرقراردادن تمام بخش‌های جامعه
انسانی، به شیوه ای غیرمنتظره، غیرقابل کنترل وغیرقابل پیش‌بینی
علیه ما متولد شد. جهان برای آمادگی
در برابر یک ویروس کرونای جدید و به شدت واگیردار زمان اندکی داشت.
تا فوریه 2021درسطح جهانی حدود 112 میلیون نفربه کووید-19 آلوده
شده‌اند و 2.5 میلیون نفردراثر بیماری درگذشته‌اند. حتی با امکان
دسترسی سریع به واکسن، واجرای مایه‌کوبی (واکسیناسیون) در اوایل
سال2021، هنوزقطعی نیست که بیماری همه‌گیر- باتمام واگیری شدید
انواع جهش یافته‌ی آن-
ب‌تواند پایان یابد. هیچ‌کس با هیچ قطعیتی نمی‌داند نقطه پایان
چگونه خواهد بود و چه وضعیتی پیش‌روی ما قرارگرفته است.
بیش از سه دهه از فاجعه‌ی ملی کشتار زندانیان سیاسی ایران در
تابستان ۱۳۶۷ می‌گذرد؛ و هنوز حاکمان جمهوری اسلامی ایران، نه فقط
پاسخگوی چرایی و چگونگی این جنایت هولناک نیستند، بلکه در پی تلاش
ناموفق برای انکار و محو آثار و اسناد این کشتار وحشیانه، بیشرمانه
با افتخار از عملکرد ضدانسانی خود دفاع کرده و همواره پاداش
گرفته‌اند!
بخشی از خواستهای کارگران شاغل درصنایع نفت و پتروشیمی مربوط به
شرایط شغلی ویژۀ آنها و همچنین اعتراض به شرکتهای پیمانکاری‌ای است
که استثمار کارگران را در این صنایع مضاعف کرده اند اما دیگر
خواسته‌های کارگران اعتصابی خواست مشترک همۀ کارگران در سراسر کشور
است مانند اینکه حداقل دستمزد نباید از
۱۲
میلیون تومان کمتر باشد، حق ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری، منع
اخراج، حق اعتراض و اعتصاب، پرداخت بموقع مزدها، بهبود شرایط کار و
محیط کار، برقراری استانداردهای لازم بهداشتی، ایمنی و غیره،
خواست محوری ما کارگران نفت چه رسمی و چه غیر رسمی افزایش
دستمزدهاست. دیگر ما کارگران فقر، بی تامینی، تبعیض و نابرابری و
محرومیت از اولیه‌ترین حقوق انسانی‌مان را بر نمی‌تابیم. همانطور
که اعلام کرده ایم با توجه به‌گرانی سرسام آور اجناس، دستمزد هیچ
کارگری امروز نباید از دوازده میلیون کمتر باشد. ضمن اینکه حق
همکاران ماست که متناسب با سطوح تخصص‌کاری خود دستمزدشان افزایش
یابد. همکاران رسمی ما نیز اعتراضشان به کاهش هر روزه قدت خریدشان
و نحوه افزایشات مزدی سال
۱۴۰۰
است که در واقع تعرضی به زندگی و معیشتشان است.
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد ضمن حمایت کامل از خواستهای کارگران
اعتصابی صنعت نفت واکنشهای سرکوبگرانه رژیم را محکوم کرده و از
دولت و مقامات جمهوری اسلامی ایران می خواهد که خواستهای برحق
کارگران اعتصابی را عملی کنند و به حق تجمع، اعتراض، اعتصاب و تشکل
احترام بگذارند.
این
تلاش‌ها بخشی ازجنایی سازی و افترای فزاینده علیه نیروهای جناح چپ
است. این اقدام بخشی از ابزارسازی بیماری همه‌گیر ویروس کرونا برای
ازکارانداختن دموکراسی و برنامه‌های اجتماعی است.
در
شرایطی چنین خطیر، همراه با همه‌ی کسانی که دل در گرو سعادت مردم و
زحمتکشان دارند، پشتیبانی از همبستگی، اعتراض و اعتصاب کارگران نفت
و گاز و پتروشیمی و دیگر زحمتکشان، از جمله کشاورزان، معلمان،
پرستاران، بازنشستگان و ... را وظیفه‌ی عاجل خود می‌دانیم و هرگونه
نادیده گرفتن، کارشکنی، اخراج، بازداشت، اعمال خشونت و سرکوب را
علیه زحمتکشان و معترضان، محکوم می‌کنیم!
.jpg)
