حزب تودهٔ ایران، بههمراه دیگر نیروهای مترقی
منطقه و کشورمان، با پشتیبانی قاطع از خیزش دلیرانهٔ مردم عراق،
دخالت مخرب و اقدامهای سرکوبگرانه جمهوری اسلامی با رهبری علی
خامنهای و سپاه پاسداران ارتجاع را در کشور عراق شدیداً محکوم
میکند. ما با حمایت از نیروهای مترقی عراق، خصوصاً رفقای حزب
کمونیست عراق، همبستگیمان را با جنبش مردمی عراق و شعارها و
آماجهای سیاسی و اجتماعیشان اعلام میکنیم.
ضمن تاکید بر ضرورت دیدن نقش بازیگران محلی، منطقه
ای و جهانی در قالب نوعی داینامیک سیستمی در رویدادهای اخیر عراق،
تمرکز صرف بر نفوذ ایران، عربستان، آمریکا، اسرائیل و... برای
تحلیل رویدادهای این کشور، هیچ نسبتی با رویکرد دیالکتیکیِ تمرکز
بر تضادهای عینی اجتماعی و درونی پدیده ها ندارد. به نظر میرسد
نیروهای سیاسی داخل جامعه عراق نیز علی رغم تمایلات سیاسی شان به
برخی از بازیگران منطقه ای و جهانی ، به نوعی نشان می دهند که به
این حقیقت توجه داشته و اساس مواضع خود را بر آن مبتنی کرده اند.
تاریخ هر ملّت شالوده زندگی آن ملت است. بازبینی
هفتاد سال تاریخ جمهوری خلق چین و جمع بندی دستاوردها و تجارب
اندوخته در روند آفرینش تاریخی به ما یاری خواهد رساند تا واقعیات
را بهتر دریابیم، آینده را در چنگ داشته باشیم، در پیشبرد
سوسیالیسم مبتنی بر ویژگی های چین(3) در دوران نوین پای بیافشریم،
وچون گذشته کوشش و تلاش برای هدف مبارزه و رویای چینی جوان سازی
ملت چین را تشخیص دهیم.
جلسات
گفتگو ی تلگرامی هر جمعه با دعوت از یک میهمان ،ساعت ۹ شب به وقت
ایران به طور موازی در بیش از ده گروه و کانال تلگرامی از جمله
گروه حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی و کانال تریبون سرزمین من
(اجتماعی،سیاسی،فرهنگی) برگزار میشود.دکتر
فریبرز رئیس دانا میهمان این هفته این گفتگو بودو به پرسش ها پاسخ
داد.
می توانید ببینید چرا تمام دیکتاتورها و شاهان عرب
از این (قیام) می ترسند. اگر مردم لبنان - به ویژه افراد جوان آن -
در تحقق خواسته های گسترده خود موفق شوند، پس از آن میلیون ها
سرکوب شده و زنان و مردان کم سواد در دنیای عرب از خودشان خواهند
پرسید که چرا آن ها نمی توانند همین آزادی ها را داشته باشند.
ما
بازنشستگان نیز همانند سایر اقشار زحمتکش جامعه، سال هاست که با
زندگی حداقلی و زیر خط فقر دست و پنجه نرم کرده و به جز تصویب
افزایش دستمزدی تحقیرآمیز برای هرسال و سرکوب، بازداشت، وثیقه و
زندانی کردن فعالان جنبش های مطالباتی، پاسخ دیگری نگرفته ایم.تنها
راه برون رفت از شرایط فعلی اتحاد و یکپارچگی بازنشستگان و همه مزد
بگیران حول مطالبات مشترک، با حضور گسترده و خستگی ناپذیر در
تجمعات و اعتراضات بطور مستمر می باشد.
در آن سوی داستان شورش علیه وضع موجود، زمانی که
این وضعیت در تقابل با خواست و اهداف اکثریت مردم و طبقات در جوامع
و کشورها قرار دارد در متن خود حامل یک امید و اراده برای تغییر
شرایط هم خواهد بود که هم اکنون نشانه های آن را می توان در
اعتراضات خیابانی آرژانتین، اکواور، شیلی، لبنان، عراق و فرانسه
دید و در جوامعی چون ایران در اعتراضات گسترده اما پراکنده علیه
خصوصی سازی (جنبش کارگری هفت تپه، فولاد اهواز، هپکوی اراک)، فساد،
رانتخواری و نقض روندهای دمکراتیک خود را به نمایش می گذارد.
رخدادهای دو روز گذشته در بغداد و چند شهر دیگر
کشور نشان داده است که شیوهٔ سهمیهبندی قدرت در روند سیاسی به هیچ
راهحلی نمیانجامد، بلکه بحرانهای موجود را وخیمتر میکند و
تداوم میبخشد، و هیچ حداقلی از عدالت اجتماعی را نیز فراهم
نمیآورد.
عناصری که باعث شده بود نفرتهای مذهبی و فرقهای
در لبنان و سوریه و عراق در گذشته اینقدر ویرانگر باشد، راه را
برای مداخلهی خارجی باز کرد. جناحهای داخلی کارگزار کشورهای
خارجی میشدند که به دنبال منافع خودشان بودند و آنها را مسلح و
تأمین مالی میکردند. دست کم امروز، برای تحریک اوضاع در این نوار
شمالی خاورمیانه که 44 سال است کانون جنگ بوده است، دولتهای خارجی
منفعتی ندارند و فعلاً شانس زودگذری برای ایجاد صلحی بادوام وجود
دارد.
پیوستن
من به حزب کمونیست گامی منطقی در زندگی، و کارم است، که به آنها
معنای خویش را میدهد. من از طریق طراحی و رنگ، تلاش کرده ام که
دانش جهان و انسان را عمیقتر درک کنم تا این دانش بتواند ما انسان
ها را آزاد سازد.
سخنرانیهای
میخائیل گارباچوف، ناطق چیرهدست از همه فرستندههای تلویزیونی ما
اعم از رنگی یا سیاه و سفید پخش میشد. در آغاز، بسیاریها از او
حمایت کردند. اما مردم زودتر از اعضای حزب کمونیست اتحاد شوروی
تشخیص دادند. در نهایت، همکاران او فهمیدند، که سخنان نخستین و
آخرین رئیس جمهور اتحاد شوروی حاوی آن مسائل سنجیده و تدوین شده
نیست و بطور کلی فاقد برنامه است