2019-09-27

نویدنو  05/07/1398 

• اورانیوم تضعیف شده یک فلز سنگین سمی و رادیو اکتیو است که زبالهِ محصول فرعیِ غنی سازی اورانیوم در هنگام تولید سلاح هسته ای و اورانیوم برای رآکتورهای هسته ای است. از آن جا که این زباله دارای رادیو آکتیویته فراوان بوده و یک و هفت دهم بار غلیظ تر از سرب است؛ ایالات متحده آمریکا آن را در مهماتی به کار می برد که به خوبی به خودروهای زرهی نفوذ می کند.

یادداشت نویدنو : در روز های اخیر ، با اوج گرفتن مناقشه بین ایران و امریکا و رخ داد های همین روزهای خلیج فارس ، مسئله جنگ به یکی از بحث های اساسی در خبر ها و نظر ها و افکار عمومی تبدیل شده است . عده ای بی محابا ، با توجیهات بسیار متفاوت و متنوع ، از جمله" یکسره شدن موضوع"، " کندن کلک اخوندها"، " مرگ یک بار، شیون یک بار" .... عملا موضعی منفعل در برابر جنگ اتخاذ کرده اند ، عده ای با ضد مردمی فرض کردن رژیم حاکم و طرف داری از "شیوه زیست معاصر غربی" ، دموکراسی و سکولاریسم ، عملا خواهان جنگ و نابودی "آخوند ها" هستند. عده ای دیگر در موضع "مقاومت" و "ضدیت با امپریالیسم" و "دفاع از حق حاکمیت ملی"  آتش بیار معرکه جنگ گشته اند . در این میان متاسفانه صدای صلح طلبان پژواک در خوری ندارد . جالب تر آن که همه ی این طیف ناهمگون "طرف دار جنگ" استدلال خود را با "طرف داری از" مردم "آغاز می کنند و در"راستای منافع مردم" بر طبل جنگ می کوبند و هیچ یک هم جسارت آن را ندارند که حکم ماموریت خود از جانب "مردم" را اشکار کنند. این نوشته و تصاویر همراه آن نشانگر بخش بسیار اندکی از مصائبی است که "مردم" در جنگ های مدرن متحمل می شوند .

نویدنو امیدوار است دریچه ای هر چند کوچک به انیشه برای صلح را بگشاید . نیاز امروز مردم ما ، منطقه ، و جهان بیش و پیش از همه صلح است و صلح !

مستند سازی تاثیر اورانیوم تضعیف شده بر کودکان عراقی

 دیوید سوانسون - برگردان : امید نسیمی

شرح تصویر اول:

یک سرباز ایالات متحده آمریکا وسیله جاگذاری مهمات حاوی اورانیوم تضعیف شده را درعملیات توفان صحرا  (2) در سال 1991 در عراق را نشان می دهد.

بررسی های جدید ارتباطی بین اورانیوم تضعیف شده (3) به کار رفته از سوی ایالات متحده آمریکا در طی جنگ عراق و مخاطرات موثر بر کودکان ناقص الخلقه عراقی را نشان می دهد. در سال های پس از 2003 ارتش آمریکا پانصد پایگاه نظامی در عراق ایجاد کرد، که بسیاری از آن ها به شهرهای عراقی نزدیک بودند. ساکنان این شهرها از صدمات ناشی از بمب ها، گلوله ها، سلاح های شیمیایی و دیگر انواع سلاح، و همچنین خسارات زیست محیطی ناشی از سوزاندن زباله های شیمیایی خطرناک، تانک ها و کامیون های رها شده و انبارهای اسلحه در پایگاه های آمریکایی، شامل سلاح های حاوی اورانیوم تضعیف شده رنج برده اند.

در این جا نقشه ای از این پایگاه ها ارائه می شود.

این نقشه و دیگر تصاویر توسط مژگان صوابی اصفهانی ، یکی از نویسندگان مقاله ذیل، در نشریه آلودگی زیست محیطی (Environmental Pollution) تهیه شده است. این مقاله نتایج بررسی های به عمل آمده در شهر ناصریه (الناصریه) (4) ، در نزدیکی پایگاه هوایی طلیل، را بازتاب می دهد. ناصریه در اوایل دهه نود میلادی  و مجددا در سال 2003 از سوی نظامیان آمریکایی بمباران  شد. استفاده از گودال های سوزاندن زباله های خطرناک شیمیایی در هوای آزاد، در این پایگاه، از سال 2003 آغاز گردید. (نقشه دوم را ببینید). اکنون نگاهی بیاندازید (فرار نکنید!) به این تصاویراز کودکانی که در فاصله زمانی بین آگوست تا سپتامبر سال 2016 از والدینی به دنیا آمدند که به نحوی مداوم در ناصریه زندگی کرده بودند. صدمات آشکارحین تولد عبارتند از عیب مادرزادی کاسه سر و فقدان همه یا بخشی از مخ(Anencephaly)  (تصاویر A1 ،َA2 و B)، ناقص الخلقگی اعضای تحتانی (C)، ازدیاد غیر عادی مایع(Hydrocephaly) (تصویرD)، ضایعات نخاعی(Spina bifida) (تصویر E) و ناقص الخلقگی های چندگانه (تصاویرF، G و H).

تصور کنید که اگر این صدمات حین تولد فاجعه بار به  سبب یک رویداد طبیعی و یا خطاهای یکی از حکومت هایی که هدف بعدی آمریکا برای "تغییر رژیم" هستند، رخ داده بود، آیا خشم بر علیه آنان گسترده و توفانی نبود؟ اما این رویدادهای دهشتناک علت متفاوتی دارند.

در این جا تصاویر دیگری از شکل غیر طبیعی دست و پای کودکان در ناصریه و همچنین شهر باستانی اور (Ur) در جوار پایگاه های آمریکایی دیده می شود.

مطالعه ای که هم  اکنون نتایج آن را می خوانید موفق شد رابطه وارونه بین فاصله محل زندگی اشخاص از پایگاه هوایی طلیل و خطر صدمات وارده  به نوزادان و به همان اندازه سطح توریوم (5) و اورانیوم در موی اشخاص را پیدا کند. این مطالعه نسبتی مثبت بین وجود توریوم و اورانیوم  و وقوع صدمات در این نوزادان را پیدا کرد. توریوم محصول تخریب و تجزیه اورانیوم  و عنصری رادیو اکتیو است.

این نتایج بیشتر در نزدیکی این پایگاه خاص مشهود بوده اند، تا دیگر پایگاه ها؛ نه  به این سبب که این پدیده ضرورتا منحصر به فرد است، بلکه به این دلیل که هیچ مطالعه مشابه دیگری تا کنون در جوار هیچ یک از پایگاه های دیگر انجام نشده است.

نتایج حاصل از این مطالعه احتمالا همانند نتایجی می توانند باشند که، دست کم در غیاب هر کوشش عمده برای تخفیف چنین صدماتی، از طریق مطالعه مشابه در سال بعد، دهه بعد، یا قرن وهزاره  بعد حاصل گردد.

در عراق اسلحه مجهز به اورانیوم تضعیف شده تنها انبار نشده، بلکه شلیک نیزشده است. بر اساس گزارشی از سوی برنامه زیست محیطی سازمان ملل متحد (6) در سال 2007 بین هزار تا دو هزار تن متریک از مهمات حاوی اورانیوم تضعیف شده شلیک شده است.

گرچه نه در یک سطح و میزان، اما ارتش آمریکا همچنین منطقه واشینگتن دی. سی. را در بین سایر نقاط ایالات متحده آمریکا و سراسر جهان با این ماده خطرناک آلوده کرده است. پنتاگون تا امروز مدعی دارا بودن حق استفاده از اورانیوم غنی شده است.

این ماده یک زباله اتمی خطرناک و پایدار است که از تولیدانرژی هسته ای حاصل می شود. یک منبع انرژی است که توسط لابی کنندگانش (برای فروش) به عنوان ماده ای از نظر زیست محیطی سودمند و بی خطر معرفی می شود.

در این جا توصیفی از اورانیوم تضعیف شده، از سوی کهنه سربازان عراقی بر علیه جنگ، گروهی که بعدا نامش به “About Face: Veterans Against the War!” تغییر یافت و بسیاری از اعضای  آن با صدماتی که اورانیوم تضعیف شده می تواند مستقیما به اشخاص، و نه تنها فرزندان آینده شان، وارد سازد آشنا هستند، می آید.

اورانیوم تضعیف شده یک فلز سنگین سمی و رادیو اکتیو است که زبالهِ محصول فرعیِ غنی سازی اورانیوم در هنگام تولید سلاح هسته ای و اورانیوم برای رآکتورهای هسته ای است. از آن جا که این زباله دارای رادیو آکتیویته فراوان بوده و یک و هفت دهم بار غلیظ تر از سرب است؛ ایالات متحده آمریکا آن را در مهماتی به کار می برد که به خوبی به خودروهای زرهی نفوذ می کند. لکن هر بار استفاده از مهمات حاوی اورانیوم غنی شده باقی مانده ای از گرد آن را، بر روی هر آن چه با آن برخورد کند، باقی می گذارد که موجب آلوده سازی پیرامونش با زباله سمّی با طول نیمه عمری برابر با چهار و نیم میلیارد سال، یعنی عمر منظومه شمسی ما می شود؛ و هر میدان جنگ و یا حیطه ای در شعاع پوشش تیراندازی را به یک محوطه زباله سمی بدل می کند که هرکسی را که در آن مناطق حاضر شود آلوده خواهد ساخت. گرد اورانیوم تضعیف شده می تواند از راه تنفس، بلع، و یا خراش بر پوست وارد بدن گردد. اورانیوم تضعیف شده با خساراتی بر دی. ان. ای. (D.N.A.) مانند سرطان، ناقص الخلقگی و بسیاری از مسائل سلامتی و بهداشت نیز مرتبط است.

سازمان ملل متحد مهمات حاوی اورانیوم تضعیف شده را به سبب تاثیرات بلند مدت آن بر روی زمینی که در آن به کار برده شده اند، و مشکلاتی که در بلند مدت، برای سلامتی مردمی که در معرض آن قرار گیرند، ایجاد می کند، به عنوان سلاح غیر قانونی امحای جمعی می شناسد. نه تنها آوردن سلاح مجهز به اورانیوم تضعیف شده به عراق، تحت بهانه وجود "سلاح کشتار جمعی" در آن کشور، به معنای قرار دادن "سلاح کشتار جمعی " در عراق است؛ بلکه کاربرد و انبار کردن آن ها، به نحوی بحث برانگیز، کنوانسیون بین المللی منع کاربرد نظامی و یا هرگونه کاربرد خصمانه دیگر روش های دگرگونی زیست محیطی را نقض می کند.

کاربرد این مهمات همچنین از جهتی به مفهوم  یک جنگ غیر قانونی بوده، که در تمامیت خود هم ناقض منشور سازمان ملل متحد و هم معاهده "کلاگ – بریان" (7) است. هر عنصر و جزئی از چنین جنگی غیر قانونی است. افزون بر این، کاربرد چنین سلاحی ممنوعیت کنوانسیون ژنو درباره تنبیه جمعی را، به همان اندازه کنوانسیون ژنو درباره پیشگیری و تنبیه جرایم کشتار جمعی، نقض می کند.

توضیحات:

(1)   - دیوید سوانسون David Swanson نویسنده، فعال سیاسی، روزنامه نگار، دارنده ایستگاه رادیویی Talk Nation Radio، مدیر WorldBeyondWar.org و هماهنگ کننده کمپین RootsAction.org است. او در عین حال در بلاگ WarIsACrime.org نیز می نویسد. وی در سال 2015 جزو نامزدان جایزه صلح نوبل بود.

(2)   - Desert Shield

(3)   - Depleted Uranium

(4)   - شهر الناصریه مرکز استان  ذی قار در فاصله سیصد و هفتاد کیلومتری جنوب شرق بغداد در ساحل رود فرات و در نزدیکی ویرانه های شهر باستانی اور و بازمانده های لارسا واقع شده . جمعیت آن بیش از پانصد هزار نفر است. بیشتر ساکنان آن مسلمان شیعه اند. اقوام کرد و مندایی نیز در آن ساکن اند. تا سال 1951 جمعیت بزرگی از یهودیان نیز در این شهر می  زیستند. در پی شورش سال 1991 بسیاری از خانواده های آن به دست نیروهای صدام قتل عام شدند.

(5)  - Thorium: توریوم با نشانه Th و عدد اتمی 90 از پرچگالی ترین مواد است که منبع بسیار خوبی برای تولید انرژی به شمار می آید.

(6)   -U.N. Environment Program   

(7)   - معاهده کلاگ - بریان (Kellogg- Briand) معروف به پیمان پاریس در سال 1928 با نه دولت امضاء کننده ( آمریکا، آلمان، ایتالیا،انگلستان، بلژیک، چکسلواکی، ژاپن، فرانسه و لهستان) جنگ را به عنوان راهی برای حل و فصل کشمکش های بین المللی مردود شناخته، توسل به جنگ برای مقاصد سیاسی را ممنوع اعلام کرد. بعدا کشورهای دیگر نیز به آن پیوستند تا جایی که در سال 1939 تعداد امضاء کنندگان به 63 کشور رسید.

(8)   - با توجه به نزدیکی ناصریه به ایران (حدود یک صد کیلومتر ) و البته سایرنقاط بررسی نشده نزدیک تر، دور از انتظار نیست که چنین آلودگی هایی، همرا ه با غبارهای موسمی، مناطقی از ایران را نیز در طی زمان آلوده کرده باشد. - م.

ماخذ: "فارین پالیسی جورنال" (Foreign Policy Journal)

(بیست و یکم سپتامبر 2019 - مقاله دیوید سوانسون (1) به تاریخ بیستم سپتامبر به نقل از  DavidSwanson.org )

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید:

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید