|
نویدنو 07/11/1397
کودتای
جاری در ونزوئلا : اگر همان سناریو در فرانسه رخ دهد چه ؟
رومین میگوس - برگردان : هاتف رحمانی
مادرو:برای تضمین صلح
باید خود را آماده کنیم
جنگ سرد می تواند زیر آفتاب کارائیب به خوبی گرم شود. اکنون وقت آن است
که تمام فعالین صلح علیه مداخله علیه ونزوئلا بسیج شوند.
اجازه دهید با چند پرسش از خوانندگان فرانسوی خود آغاز کنیم .
تصور کنید که بالاترین زنجیره مقامات ،از جلیقه زردها دعوت به تصرف
خیابان ها ی پاریس و شهرهای بزرگ فرانسه نمایند.
تصور کنید که روسیه تصمیم بگیرد رئیس جمهور امانوئل ماکرون را به رسمیت
نشناسد و اعلام کند که ماری لوپن یا ژان لوک ملانشون رئیس مجلس جدید
فرانسه رئیس جمهور است .
تصور کنید که ایران مسلح کننده و کمک مالی دهنده به گروه پارلمانی است
تا کشور را به آتش بکشند و آن را نابود کنند.
آیا ان را چه خواهید نامید؟ مهم نیست چه نظری راجع به رئیس جمهور
ماکرون دارید ، ایا مایل به پذیرش چنین دخالت خارجی در امور جمهوری
فرانسه خود خواهیم بود؟
وضعیتی غریب ؟ و این دقیقا چیزی است که در ونزوئلا رخ می دهد.
نمی توان گفت که سناریو اعلام نشده بود . چون قبل از 8 ژانویه ، دو روز
قبل از مراسم سوگند نیکولاس مادورو ، مجلس ملی ونزوئلا به صورت غیر
قانونی قانون انتقال (قدرت) را در راستای تصرف قدرت اجرایی ( رئیس
جمهور) تصویب کرد . امریکا و متحدان آن در گروه لیما به سرغت از این
ابتکار توطئه گرانه حمایت کردند.
قبل از فرا تر رفتن ، بیایید به یاد بیاوریم که مجلس ملی تقریبا به مدت
دوسال در وضغیت متهم به عدم اطاعت از قانون بوده است . پس از انتخابات
نمایندگان مجلس در سال 2015 ، نمایندگان حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا در
استان آمازون شکایتی را مبنی بر آن که رقبای آن ها برای پیروزی در
انتخابات رای خریداری کرده بودند تسلیم دادگاه کردند. دادگاه پس از
بررسی آن تقلب را محکوم و از دادگاه عالی انتخاباتی خواستار برگزاری
انتخابات مجدد برای این سه کرسی کرد .
چون رئیس مجلس ملی از همراهی با دادگستری و مقامات انتخاباتی خود داری
کرد ، مجلس ملی به جرم عدم اطاعت از قانون متهم شده بود. از این رو
تصمیم ها و آرا نشات گرفته از قدرت قانون گذاری تا مادامی که رئیس
مجلس ملی از اجازه بازگشت به انتخابات خودداری کند پوچ و بی اعتبار
است .
باید یاد آور شد که اپوزیسیون اکثریت مطلق 122 نماینده از 167 نماینده
را دارد . این مجلس قانون گذاری غیر مطیع از این رو به قدرت قانون
گذاری موازی تبدیل شده است . اما ، این سازمانی است که اکنون در
نهادکودتایی که شاهد آن هستیم تلاش می کند.
دعوت پنس به کودتا
در 22 ژانویه ، در حالی که تظاهرات متعددی (برای 61 مین سال سرنگون
دیکتاتور پیشین- مترجم) در کاراکاس تدارک می شد ، مایک پنس معاون رئیس
جمهور امریکا ، ونزوئلایی ها را به
قیام علیه دولت قانونی فرا
خواند. این عمل آشکارا نشان می دهد که سازمان های سیاسی اپوزیسیون آن
چنان مشروعیت اندکی دارند که واشنگتن باید مستقیما - بدون هیچ واسطه ای
- شهروندان ونزوئلا و ارتش را به سرنگونی نیکولاس مادورو ، در راستای
تامین منافع امریکا فرا بخواند.
روز بعد، همان طور که انتظار می رفت ، به محض آن که خوان گوایدو به
صورت غیر قانونی قدرت اجرایی را قبضه کرد کاخ سفید " رسما رئیس مجلس
ملی را بعنوان رئیس جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت شناخت". مشتی از
کشورهای امریکای لاتین ، سر سپردگان واشنگتن ، دستور ترامپ برای به
رسمیت شناختن گوالیتر او ( اسمی که نازی برای رهبران خود در کشور اشغال
شده به کار می بردند) در ونزوئلا را دنبال می کنند.
ایجاد قدرت های موازی کار تازه ای نیست . قبل از سال 2017 ، اپوزیسیون
دادگاه عالی موازی ( مستقر در پاناما) ، و دادستان کل کشور ( مستقر در
کلمبیا) را ایجاد کرد. اکنون با غصب قدرت اجرایی از سوی مجلس ملی در
سر پیچی از دادگاه ، ما با ساختاری از مقامات عمومی غیر مشروع ، شاخته
شده از سوی امریکا ، کانادا، و نوکران امریکای لاتینی ان ها رو در
روئیم .
چون این سازمان ها اشکارا نمی توانند با قدرت قانونی هم زیستی کنند،
بدون شک یک قیام خشونت آمیزی در کشور بولیواری وجود خواهد داشت . در
این صحنه است که خود داری واشنگتن از همراهی با دستور اخراج دیپلمات
هایش از کاراکاس ، که بلافاصله از سوی رئیس جمهور مادورو اعلام شد ،
باید تفسیر شود .
این سناریو وضعیتی را که جنگ های لیبی و سوریه داشتند بازتاب می دهد.
شکل گیری دولت های موازی ، خواه شورای انتقالی ملی لیبی یا شورای رهایی
ملی سوریه ، پیش نیاز بمباران این کشورها ، یا به راه انداختن حمله های
مزدوری بر آن ها بوده است . در طی شب 20 ژانویه ، باندهای مسلح
جنایتکار در بخش هایی از کاراکاس با تیر انداز به هر چیزی که در حال
حرکت بود حکومت ترور بر قرار کردند و با پلیس به زد و خورد پرداختند.
باید در اینجا به یاد آورد که مجلس ملی ، که امروز ابزار اصلی کودتای
نهادی است ، تمام تحریم های واشنگتن علیه مردم خود ( ونزوئلا) را
تصویب کرده است .
باز هم بدتر ، در 8 ژانویه 2018، مجلس با اجازه به ایجاد تراست مالی
برای بازپس گیری دارایی های جمهوری بولیواری ونزوئلا
راه را برای ویرانی کشور
فرش کرد .
مجلس ملی با پنهان کردن نیت خود پشت مبارزه علیه فساد، به کشورهای
خارجی اجازه داد دارایی های کشور خود را بلوکه نمایند. در اینجا باز هم
، راهبرد استفاده شده در لیبی و مسدود کردن دارایی های آن کشور را به
یاد ما می آورد.
واشنگتن و متحدان آن می توانند روی مزدوران ، مستخدم شده برای گسترش
خشونت در ونزوئلا حساب کنند. علاوه بر شبه نظامیان کلمبیایی ، که در
مرز کلمبیا - ونزوئلا بسیار فعال هستند ، در 28 نوامبر رئیس جمهور
مادورو
از حضور 734 مزدور در پایگاه های نظامی ، در اگلین آ اف بی
Eglin AFB
در فلوریدا و در تولمیدا
Tolemaida
در کلمبیا خبر داد . هدف آن ها حمله به ونزوئلا یا بر افراشتن پرچم
دروغ حمله در راستای توجیه دخالت نظامی علیه کشور بولیواری بود .
در کوتاه مدت ، خروجی نمایشی که شاهد آن هستیم ، متاسفانه ، تنها می
تواند خشونت باشد . نه قدرت مشروع نیکولاس مادورو ، نه سازمان های
ساختگی ایجاد شده از سوی مخالفان آن ، عقب نشینی خواهند کرد یا در
آینده ای نزدیک درگیر گفتگو خواهند شد . در هر کشوری ، (افرادی چون)
خوان گوایدو و اعضا درگیر مجلس (در کودتا) می توانند خود را پشت میله
ها بیایند. ونزوئلا باید با تهدید های امریکا بر خورد کند.
" تمام گزینه ها روی میز"
رئیس جمهور امریکا اظهار داشت که گزینه نظامی علیه ونزوئلا در دسترس
باقی می ماند (" تمام گزینه ها روی میز هستند") همین طور وزارت خارجه ،
از قبل اعلام کرده است که تدارک ارسال "کمک بشر دوستانه" را می بیند.
دولت نیکولاس مادورو ، که
برای رفع محاصره مالی
علیه کشورش مبارزه می کند ، هرگز نخواهد پذیرفت که امریکا به بهانه
"کمک بشر دوستانه " بتواند (در ونزوئلا) پیاده شود . این تحریکات بخشی
ازیک راهبرد برنامه ریزی شده است که جان کلی فرمانده سابق فرماندهی
جنوب در 28 اکتبر 2015 ذکر کرد :" ایالات متحده ، اگر خواسته شود به
دلایل بشر دوستانه دخالت خواهد کرد ." این دخالت اکنون عملی شده است .
در مواجهه با گسترش تنش ، همه ان چه از یاد می رود جرقه ای برای توجیه
ماجرا جویی جنگی است .بیاد بیاوریم دروغ رسانه ها عراق ، صربستان ،
لیبی و سوریه را در مغاک ویرانگر جنک غرق کرد: به اصطلاح ویران کردن
محل نگهداری نوزادن در کویت ، کشتار راجاک در صربستان ، بمباران
تظاهرات در بنغازی ، لیبی ، یا شکنجه نو جوانان در درعا ، سوریه همه به
عنوان مقدمه ای برای مشروع کردن کشتار بنام "دفاع از بشریت" ضروری
بودند.
مسمومیت رسانه ای برای توجیه مداخله
افکار عمومی جهان یک بار دیگر ، در هفته های آینده می تواند قربانی
عملیات مسموم رسانه ای در راستای توجیه عملیات نظامی علیه ونزوئلا باشد
.
اگر چه سناریو ونزوئلا شبیه به سناریو های اجرا شده در
شام به نظر می رسد ، اما هنوز برخی تفاوت های مهم وجود دارد . از یک
سو، ارتش ونزوئلا به حمایت از قانون اساسی کشور ، حق حاکمیت ملی کشور و
جمهوری ادامه می دهد . در حالی که 20 سرباز در روز 21 ژانویه به خاطر
تلاش برای دستبرد به یک انبار اسلحه دستگیر شدند ، اما ده ها هزار
سرباز و هزاران هزار ذخیره هیچ علاقه ای به کودتا نشان ندادند. وزیر
دفاع ، ولادیمیر پادرینو لوپز، اعلام کرد که نیروهای ارتش ملی بولیواری
از" قانون اساسی دفاع و تضمین کنندگان حق حاکمیت ملی هستند ."
از سوی دیگر ، روسیه ، چین ، هند، پاکستان، ترکیه ، ایران ، افریقای
جنوبی و اکثریت بزرگی از کشورهای جهان مشروعیت رئیس جمهور مادرو را به
رسمیت می شناسند. پکن از دولت ونزوئلا در "تلاش برای حفظ حاکمیت ملی
خود"
حمایت می کند. کرملین ، به سهم خود ، برحمایت خود از کاراکاس برای "
تضمین آن که حق حاکمیت ملی ونزوئلا مورد احترام است " تاکید کرد.
حقیقت دارد که اپوزیسیون ونزوئلا هر کار ممکن را برای تحریک متحدان
انقلاب بولیواری انجام داده است .
اما با ادعای بلند و روشن که خطوط اعتباری از سوی چین و روسیه یا
موافت نامه های تجاری امضا شده از سوی رئیس جمهور مادرو از سوی "دولت
آن ها" به رسمیت شناخته نمی شود ، آن ها
عملا ستیزه ونزوئلا را جهانی کرده اند.
پکن ، مسکو، و انکارا اکنون مستقیما هدف طرح های ضد دموکراتیک
اپوزیسیون ونزوئلا قرار گرفته اند. گسترشی در ستیزه جاری یا ماجراجویی
نظامی می تواندپیامدهایی بسیار فراتر از مرزهای ونزوئلا داشته باشد .
این جنگ سرد زیر آفتاب گرم کارائیب به خوبی به داغ می شود. اکنون بر
همه فعالان صلح بسیج علیه دخالت و برای راه حل سیاسی برای این تهاجم
جدید علیه انقلاب بولیواری ضروری است . بیایید اجازه ندهیم جنگ طلبان
خونی را بریزند که متعلق به آن ها نیست .
منبع : تله سور
6/11/97
|
