نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2018-08-31

نویدنو 09/06/1397 

 

 

  • پس از مدت ها قطع ارتباط بین رفقا فرهاد عاصمی و هاتف رحمانی ، رفیق عاصمی از سر مهر در اوایل خرداد1397 ای میلی ارسال و جویای احوال رفیق هاتف می شوند . این ای میل و تداوم گفتگو ها به مدت یک ماه ادامه می یابد . رفیق مهربان هم وارد موضوع می شوند ونظرات خود را با هر دو رفیق در میان می گذارد . نتیجه آن گفت و شنفت دیجیتالی را در ادامه خواهید خواند .

 

نویدنو : نامه های رد و بدل شده بین رفقا فرهاد عاصمی ، هاتف رحمانی و مهربان در اختیار ما قرار گرفته است . ما کلیه این نامه ها را به صورت جزوه پی دی اف آماده و در اختیار خوانندگان قرار خواهیم داد . اما برای دوستانی که حوصله و وقت خواندن کتابچه ای را ندارند ، نامه ها را به صورت مرتبط جواب و پاسخ نیز منتشر می کنیم . امیدواریم انتشار این نامه ها نوری بر زوایای تاریک احتمالا مشترک بین افراد بیفکند.

 

گفت و شنفت در سیاست های حزب توده ایران-5

 

نامه  رفیق فرهاد به  رفقا مهربان  و هاتف

17خرداد ١٣٩٧ – ٧ آوريل ٢٠١٩

رفيق عزيز ”مهربان“ و هاتف روز بخير

نامه ي مهربان و پايبند به اصول شما هواي تازه براي تنفس است. به خفقاني پايان مي دهد كه سال ها مي بايستي عليه پيامدهاي آن كوشيد، بدون آن كه دليلي براي نياز به آن قابل شناخت باشد. خب، اين گذشته است. به كار اصلي بازگرديم.

با كليت نظرات طرح شده موافقت كامل دارم. ازجمله با توجه به اين امر كه تغيير امروز به فردا ممكن نيست.

با توجه به اين نكته و نكته هاي مشابه، نياز به يافتن راه حل براي دو بغرنجي وجود دارد. و اميدوارم موافق باشيد جستجو دور محور آن عملي گردد.

اول- برافراشتن پرچم مبارزاتي اي كه تنها از عهده ي حزب توده ايران بر مي آيد براي گذار از ديكتاتوري و همزمان تدارك نو و بازسازي اقتصادي- اجتماعي ايران. به سخني ديگر، مساله ي طرح اقتصاد سياسي ملي- دمكراتيك براي آينده. بدون آن تجهيز از سوي ”چپ“ در جامعه عليه ديكتاتوري ممكن نخواهد شد، گذار از ديكتاتوري دورنمايي ترقي خواهانه و رهايي بخش نخواهد داشت و ”راست“ و برداشت هاي راست روانه در جامعه منفرد نخواهد شد.

تصور مشخص ما در اين باره چيست؟ ١- چگونه بايد اين فكر در درون حزب جا انداخته شود؟ و ٢-، مضمون چنين برنامه اي داراي چه نكات گرهي بايد باشد؟

دوم- مضمون مبارزه ي روشنگرانه- تبليغي و شكل سازماندهي آن؟

آغاز فعاليت تلويزيوني مي تواند براي انتشار نظرات حزب تكانه اي بسيار پراهميت باشد. چگونه مي توان چنين برنامه اي را ممكن و عملي ساخت؟

رفيق مهربان و هاتف عزيز ترديد ندارم كه همكاري آغاز شده گامي پراهميت در جهت حفظ مصالح عاليه حزب توده ايران، حزب طبقه ي كارگر ايران است. دستتان را مي فشارم

فرهاد عاصمي

 

نامه رفیق فرهاد به مهربان و هاتف

٢٠ خرداد ١٣٩٧ – ١٠ ژوئن ٢٠١٨

رفقا ي عزيز مهربان و هاتف

اگر مي توانستم علت ضرورت طرح نكردن برنامه مبتني بر اقتصاد ملي- دمكراتيك را توسط حزب بفهمم، شايد مي توانستم براي موفقيت اين سياست كمك باشم. ازجمله در نبرد عليه جريان هاي انحرافي. مشكل كار اينجاست كه من خود استدلالي براي انتظار غيرقابل توجيه در اين زمينه ندارم و نمي يابم، و رفقاي عزيز نيز هيچ گام روشنگرانه در اين زمينه برنمي دارند. علت آن چيست؟ آيا استدلالي وجود دارد؟ آيا استدلال تاكتيكي است و يا مبتني است بر ديدگاه استراژيك؟

تكليف جريان هاي انحرافي كه خود را توده اي مي نمايند روشن است. آن ها با اولين و كوچك ترين حركت در انديشه شان، با خانه خرابي روبرو خواهند شد. لذا نمي توانند استقلال سياست طبقاتي حزب و برنامه حداقل كارگري آن را بپذيرند و براي تحقق بخشيدن به آن بكوشند.

وضع حزب توده ايران چنين نيست. حزب ما با تعريف مرحله ملي- دمكراتيك انقلاب، با مصوبه درباره ي پيوند ميان مبارزه ي صنفي- دمكراتيك و سياسي- طبقاتي، مبارزه ي سوسياليستي، و مصوبات ديگر، زمينه همه جانبه حركت انديشه و كاركرد انقلابي خود را ايجاد نموده است و مي تواند و شايستگي تصاحب سركردگي انقلاب را در شرايطي كه همه جريان ها چپ و نيمه چپ و راست ليبرال و غيره به بن بست رسيده اند، به چنگ آورد!

سياست حزب توده ايران كه مبتني است بر ارزيابي علمي از نبرد طبقاتي در جامعه، وجود وحدت را ميان مبارزه ي دمكراتيك- اتحادي ضد ديكتاتوري و مبارزه ي سوسياليستي- رهايي بخش ضد امپرياليستي- ملي، بازشناخته است. با برافراشتن پرچمي كه حل تضادهاي روز جامعه ايراني را نمايندگي مي كند، گسترش راهبردي مواضع حزب طبقه كارگر ايران از همه ي بندهاي مصنوعي كنوني آزاد خواهد شد. آن وقت نه تنها جريان هاي انحرافي چپ، اگر صادقند، بايد بسيار بدوند كه از قافله عقب نمانند، بلكه به ويژه عناصر متزلزل خرده بورژوازي و غيره نيز چاره اي جز دويدن به دنبال ما ندارند.

رفقاي عزيز، انقلاب در جريان را به سر و بي پيش آهنگ نگذاريم. به وظيفه تاريخي خود عمل كنيم.

فرهاد عاصمي

 

نامه هاتف به رفیق فرهاد

 

رفیق فرهاد گرامی با درود بر شما

ابتدا پوزش می خواهم بابت تاخیر در پاسخ .

اما بعد ، به قول حکمای سیاسی از همین اول نامه توپ را انداخته اید به زمین ما . اما زمینی است که ما – هم من هم مهربان - نه صلاحیت ورود به آن را داریم و نه اطلاع از چرایی آن . به یک دلیل بسیار بسیار ساده . ما ارتباط تشکیلاتی با حزب نداریم و آن چه دریافت ماست از ارگان و انتشارات حزب است و تحلیل خودمان .

درک من از روند ترویجی – تبلیغی حزب در حال حاضر چنین است که اولویت اول برای رهبری حزب توجیه طبقات مختلف اجتماع در ضرورت اتحاد عمل برای مداوای درد لا علاج اجتماعی است که چون توموری سرطانی تمام تاروپود جامعه را در خویش می آلاید. در این رابطه باز اولویت مهم سلب اعتبار مدعیان آلترناتیوی در این شرایط است که عمدتا سه نیروی سلطنت طلبان – مجاهدین و اصلاح طلبان را در بر می گیرد . و باز اولویت مهم تر در این رابطه ترسیم خطوط استقلال سیاسی و برنامه ای حزب است برای مردم . این روند دیالکتیکی پیش برد امر تحول اجتماعی در شرایط کنونی است که حوزه های نبرد ضد امپریالیستی ، نبرد ضد دیکتاتوری و نبرد سوسیالیستی را پوشش می دهد. وابستگان به حوزه حفظ حاکمیت – اعم از مومنی ها و تاج زاده ها و نعمت پور ها – آن چه عرضه می کنند از سر استیصال بدنبال هجوم رخ داد های اجتماعی است . اما ان چه حزب ارائه می دهد بر اساس برنامه ای مدون و استمرار یافته در طی سال هاست که یکی از مشخصه های اصلی "صف مستقل طبقه کارگر و حزب آن " است . با درک این روند وظیفه مبرم هر توده ای تلاش برای بردن شعار ها و خواسته های حزب به وسیع ترین توده های مردم زحمتکش است .

به نظر من اقتصاد سیاسی مرحله در لابلای نقد وضعیت اقتصادی موجود شکل می گیرد . اقتصاد سیاسی را دستوری نمی توان به جامعه حقنه کرد. باید توده های مردم به تجربه عینی ناکارآمدی و ناتوانی اقتصاد سیاسی موجود را درک کنند و دنبال جایگزین باشند. بعلاوه هماره برنامه های حزب کلیاتی است که در اجرا می تواند در یک سیستم به هم بسته خارج از اراده ما شکل های گوناگونی بپذیرد . تجربه سال های اول پس از انقلاب اکتبر شاهد گویایی است که هیچ اقتصاد سیاسی را نمی توان اراده گرایانه و فارغ از ساختار اقتصاد موجود دیکته کرد . نوشتارهای حزب نشا می دهد که تلاش بسیاری در روشن کردن اقتصاد سیاسی حاکم انجام می پذیرد و بنا به ضرورت توجه مردم به بخشی از این اقتصاد شکافته می شود وواقعیت آن افشا می گردد. در این روند به قول رفیق طبری پر تضاریس است که " نخواستن توده ها" شکل می گیرد و ناتوانی حاکمیت یا نظام یا دولت خود می نمایاند. ما هنوز بستر طبیعی تبلیغ مستقیم برنامه های اقتصادی حزب را مهیا نکرده ایم . باید به جای باز کردن جبهه های جانبی همه توده ای ها را قانع کرد که اکنون عاجل تر و مبرم تر از انتشار دیدگاه های تاکتیکی و استراتژیک حزب وجود ندارد . شاید من چنین آموخته ام . چرا که هم پیش از انقلاب ، هم پس از انقلاب و هم سال های بعد از آن به دوری از تشکیلات حزب عادت کرده و خود را با همین سیوه تطبیق داده ام .از این رو شاید قادر به احساس دیگران – به ویژه آنهایی که در خارج از ایران به سر می برند  - نیستم . امروز به نظر من جای بهانه گیری نیست . باید با تمام قوا به تبلیغ دیدگاه های حزب پرداخت . یادمان نرود که هنوز سم مهلک " حزب توده خائن" در بدن توده های بسیاری جاری است . یادمان نرود که از چپ و راست توده ای ستیزی به خوراک روزانه دشمنان طبقاتی و دوستان نادان تبدیل شده است . یادمان نرود که رسانه های عظیم و غول پیکر شرکتی دائم در حال سم پراکنی کمونیسم ستیزی هستند.

رفیق گرامی همه این ها به معنی عدم نقد حزب نیست . نقد هاون نوسازی و اعتلا حزب است . نفس زندگی ساز جریان پویای زندگی و مبارزه است . اما هر نقدی " نقد" نیست . برای صحت عرایضم نگاهی به عنوان مدعیان توده ای بینداز. بی نیاز از ذکر نمونه است .

با آرزوی فروزان تر شدن مشعل و برافراشته شدن درفش کاویانی حزب در این شرایط بغرنج اجتماعی – سیاسی – تاریخی ایران وجهان دستت را می فشارم .

با مهر و ارادت

هاتف

نامه رفیق مهربان به رفیق فرهاد

 

سلام

من هم اگر قرار بود برای رفیق فرهاد پاسخی بنویسم ، بی شک همین جهت گیری را داشت. باید بپذیریم حزبی به نام حزب توده ایران وجود دارد که نامه مردم را منتشر می کند. افراد و بخش های جدا شده از حزب چنانچه با همه نقد و نظری که ممکن است نسبت به اینجا و آنجای برنامه حزب داشته باشند، اما شالوده اساسی این برنامه را منطبق بر نیازهای جنبش ملی دموکراتیک و عدالتخواهانه مردم ایران بویژه منطبق با منافع طبقه کارگر می دانند، باید تمایل خود را برای پیوستن به حزب و فعالیت زیر پرچم آن اعلام نمایند و امیدوار باشند در فرایند گفتگوهای درون تشکیلاتی و در پروسه مبارزه عملی در راه تحقق اهداف  و برنامه حزب ، تاثیرات احتمالی خود را در جهت تغییرات مد نظر خود در ارتباط با برنامه و ... بگذارند.این احتمال و امید می تواند واقعی باشد مشروط بر اینکه رفقای مذکور چقدر بتوانند فعال و با برنامه و با حوصله آن را دنبال کنند .و حزب نیز از سازوکار مناسبی برای پرداختن به آنها برخوردار باشد. 

 هیچ پیش شرطی نمی تواند از سوی افراد بیرون از حزب برای  آغاز همکاری  با حزب وجود داشته باشد.  دقیقا با نظر شما مبنی بر ضرورت تمرکز بر وظایف عاجل مبارزه یعنی اهداف دموکراتیک و عدالتخواهانه و سازماندهی جنبش کارگری موافق هستم. و فکر می کنم این می تواند بهترین  زمینه همکاری توده ای ها بر محور برنامه های کنونی حزب توده ایران باشد.  اما اگر رفقایی موافق این موضوع نیستند که برنامه های کنونی حزب توده ایران از کفایت لازم برای آغاز همکاری با این حزب برخوردار است، بدیهی است که نمی توانند با این استدلال موافق باشند.

 نکته مهم دیگری که شما هم به آن اشاره کرده اید و در تاریخ جنبش سوسیالیستی یک واقعیت برجسته هست، این است که مبارزه کمونیستی با یک نفشه راه دقیق و مهندسی شده نمی تواند همراه باشد. به قول معروف  "خود راه بگویدت که چون باید رفت" جهت گیری های اساسی و عمده برنامه طبقه کارگر بر اساس تحلیل از شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه مشخص می گردد و مبنای برنامه ریزی فعالیت عملیاتی فعالان حزبی قرار می گیرد. غیر از این قابل تصور نیست. نمی توان در این روزهایی که جامعه از چنین تب و تابی در جنبش مطالباتی و اعتراضی مردم برخوردار است، روی بحث های نظری و برنامه ای تمرکز کرد و میدان عمل را در حاشیه قرار داد. وضعیت آنچنان بحرانی است که من قبلا  گفته ام که به نظر می رسد شاید چپ باید برای مبارزه با  آلترناتیو این وضعیت برنامه ریزی کند. این یعنی اینکه  رسانه های بورژوایی و چپ های بریده چنان فضای ضد توده ای درست کرده اند که در کنار پیامدهای سرکوب انجام شده در دهه های گذشته، شانس چپ انقلابی و توده ای را برای اعمال هژمونی بر جنبش کنونی دموکراتیک و عدالتخواهانه و جنبش کارگری بسیار کم کرده است. با اینکه نتیجه تلاش رفقای توده ای در این زمینه محسوس است، اما روند تحولات بسیار سریع بوده و چالش بسیار بزرگی در پیش روست. باورمندان به ایدئولوژی و آرمان طبقه کارگر بیش و پیش از هر چیز باید بر اعتبار جنبش چپ و توده ای و تلاش برای تقویت هژمونی آن بکوشند. این هیچ منافاتی با نقد و مبارزه ایدئولوژیک درون سازمانی نیز نباید داشته باشد.  واقعیت آن است که صفوف مبارزه در ایران بسیار روشن تر از آنند که بخواهیم با درگیرشدن در مباحث نظری طولانی و پیچید از آن غفلت کنیم. ما محورهای اساسی برنامه حزب را مبارزه علیه دیکتاتوری، برای دموکراسی و آزادی، عدالتخواهانه و ضد نئولیبرالیسم، و در عین حال مبارزه برای ایجاد یک جامعه سکولار می دانیم و  البته  بدیهی است که این مبارزه باید ملی و مستقل و ضد امپریالیستی هم باشد. رفیق گرامی هاتف عزیز، همانطور که قبلا هم گفته ام ، شعاری هست که مایه های نیرومندی از حقیقت را بازتاب می دهد و آن اینکه " برای انجام یک کار ، یک دلیل لازم هست و آن اینکه بخواهی انجامش دهی، اما برای انجام ندادن یک کار هزار دلیل میشود ارائه کرد." اهمیت این موضوع آنگاه بیشتر می شود که تصمیم گیر در این زمینه رفقای با تجربه و کارآزموده ای چون رفیق فرهاد باشند که از اعتبار و وزن معینی در بین توده ای ها و نیز در جنبش چپ برخوردار هستند. طبقه کارگر ایران بشدت نیازمند اجماع  توده ایها پیرامون حزبی است که از پی روند دهه ها سرکوب و فشار و... اینک در قالب حزب توده ایران باقی مانده و همچنان در تلاش برای ساماندهی به جنبش طبقه کارگر ایران است. دوستان طبقه کارگر باید به یاری حزب بشتابند و دست در دست هم به تقویت آلترناتیو چپ و  هژمونی آن در این شرایط خطیر کمک کنند. من تصوری مهم تر از این به عنوان یک وظیفه انقلابی در شرایط کنونی ندارم. ......

. می دانی که به بحث های نظری بسیار علاقمندم. اما حقیقت آن است که حد معینی از درگیر شدن در این گونه بحث ها را به صلاح و مفید می دانم و بیشتر از آن را نوعی اتلاف وقت تصور می کنم. رفیق هاتف گرامی، ما نیازمند هژمونی چپ و به عبارتی توده ای هستیم و با آن فاصله بسیار زیادی داریم . به جای ایجاد تردید و بدگمانی نسبت به حزب توده ایران باید از اعتبار و حقانیت تاریخی و قابلیت نظری و سیاسی حزب دفاع کنیم، اعتبار توده های مردم و روشنفکران و نیروهای جنبش چپ و از همه مهم تر طبقه کارگر را به آن جلب کنیم و...باید حزب را به یک برند واقعی توده ای و مردمی تبدیل کرد. این موضوع نیازمند کار زیادی است. نقد و مبارزه ایدئولوژیک در بیرون از حزب  و در فضای عمومی مانع این روند خواهد بود. از این رو باید این موضوع را درونی کرد. و البته که رفقای حزب نیز باید سازوکاری چابک و پاسخگو برای پرداختن به نقدها و پیشنهادها تدارک ببینند و.....

با ارادت. 

مهربان

 

 

برای دریافت کتاب کلیک کنید

 

Comments System WIDGET PACK

Share

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

 

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: