2018-08-23

نویدنو  01/06/1397 

• ما در حال تبدیل شدن به حزبی سازمان یافته تر در داخل طبقه کارگر هستیم. اگر ابتکار را به دست نگیریم ، لیبرالیسم و ناسیونالیسم ترکیه را به ویرانی خواهد کشید . ما نمی توانیم این کشور و مردم را بی پناه رها کنیم . آری ، ما با قدرت زیاد و اعتماد به نفس بالا می گوییم " این نظم اجتماعی تغییر خواهد کرد ، راه خروج دیگری وجود ندارد " .

گفتگو با کمال اکویان در باره تنش بین ترکیه - امریکا

 برگردان : هاتف رحمانی

خبر گزاری سول (چپ) با کمال اوکویان دبیر کل حزب کمونیست ترکیه در رابطه با تحولات اخیر در ترکیه و سامانه امپریالیستی - سرمایه داری که در میان گسترش تنش بین واشنگتن و آنکارا لیر ترکیه شاهد سقوط آزاد بی سابقه ای در برابر دلار بود گفتگو کرد.

آیا  جنگ اقتصادی علیه ترکیه اعلام شد؟

ترکیه از قبل در داخل ستیزه بزرگی قرار داشته است ، مناقشه ای که بنیان اقتصادی دارد ، که می توانیم آن را در یک نقطه جنگ بخوانیم . تنش بزرگی که به صورت فزاینده ای در داخل سیستم امپریالیستی رشد می کند وجود دارد. یکی از عواملی که کاهش ارزش لیر ترکیه را سرعت می بخشد این واقعیت است که امریکا به ابزارهایی در طی این تنش متوسل می شود . اما این تنها دلیل اصلی منجر به کاهش ارزش لیر ترکیه نیست . 

"سیستم امپریالیستی بر سلسله مراتب (هیرارشی) استوار است "

رابطه بین تنش های داخل امپریالیستی و ترکیه چیست ؟ به طور دقیق تر ، چرا ترکیه هدف قرار گرفته است ؟  

مشکلات بین امریکا یا برخی کشورهای اروپایی و دولت حزب عدالت و توسعه مدت طولانی تداوم داشته است . کشورهای امپریالیست غربی زمانی که به قدرت گرفتن حزب عدالت و توسعه یاری کردند با راهبرد فراگیری عمل کردند. حزب عدالت و توسعه طی زمان معینی به شدت انتظارات آن ها را بر می آورد . اما ، ریل در حال اجرا در سوریه ، نگرانی نسبت به پویایی اجتماعی ترکیه ، دشواری ها در مدیریت و کنترل اردوغان ( رئیس جمهور ترکیه) این کشور ها را از سال 2011 به توجه به آلترناتیو های مختلف واداشت . سیستم امپریالیستی بر سلسله مراتبی استوار است ، هر کسی تا حدی که می تواند برشی از کیک را می گیرد . اردوغان برای هدف هایی به پیش می رفت که این سلسله مراتب را مورد توجه قرار نمی داد . نو عثمان گرایی در ابتدا به خوبی برای امریکا مناسب بود  ، با این وجود در مسیر زمان  ایجاد هزینه سیاسی گزاف برای امریکا را آغاز کرده است .   

باید گفت اردوغان حداقل سیاست مدار پراگماتیستی است ، او می توانست با امریکا و اتحادیه اروپا به وضعیت بهتری دست یابد . امور چگونه به این نقطه رسید ؟ 

در پیش برد اموربرای رسیدن به این نقطه دلایل متعددی وجود دارد . اول از همه ، وضعیت امریکا و اتحادیه اروپا خوب نیست ! نه تنها به خاطر آن که امریکا نمی تواند هژمونی خود را حفظ کند، نه تنها به خاطر آن که نمی تواند سیستم اتحادی پایدار و سازگار برقرار کند ، بلکه به خاطر آن که در ایجاد بازی به خاطر قانون عمومی سرمایه داری مانند قوانینی که ایجاد بحران می کنند مشکل دارد  . ثانیا ، اردوغان استفاده از برخی کشورها را که در حال ورود به ستیزه با کشورهایی هستند که برای کنترل یا تعدیل او تلاش می کنند بعنوان چانه زنی با یک دیگر یاد گرفته است و دیده است که این روش جواب می دهد . بنا بر این ، او برای استفاده کامل از فضای مانور در مقابل امریکا که خواهان اطاعت بی چون وچرای اوست تلاش کرده است . اما چیزهایی وجود دارد که او فراموش می کند: سرمایه داری یک چنین اساسی را که بازیگران به تصمیم های عاقلانه یا کنترل همه چیز دست یابند فراهم نمی کند. ما همیشه باید به یاد داشته باشیم . ربط دادن هر چیزی که امروز اتفاق می افتد به یک استراتژی یک پارچه می تواند گمراه کننده باشد . چنین دلیل و چنین امکانی برای آن وجود ندارد . 

اردوغان مردی نیست که قدرت را ترک کند

پس چرا اردوغان به چنین خطر بزرگی دست می زند؟

امریکا ، و در برخی موارد، اتحادیه اروپا به شدت از اردوغان استقبال کردند. اما حرکت های آن ها برای اردوغانی قابل کنترل به خاطر فروپاشی نظم جهانی جواب نداد . آن ها در برخی مراحل جستجو برای آلترناتیو اردوغان را آغاز و به تلاش هایی دست زدند. اردوغان با مشاهده این وضعیت ، تکیه به مرکز دیگر در سیستم امپریالیستی را ، با امید کمک از این مرکز شروع کرد . ترکیه برای چنین مانورهایی بسیار بزرگ است ، وترکیه برای به اوج رساندن نتایج غیرمترقبه گاهی اوقات ناگزیر از توسل به این مانور ها است. بیاد داشته باشیم که اردوغان مردی نیست که بتواند قدرت را رها کند. از این رو ، مسئله نباید به سادگی مثل این که امپریالیسم در حال حمله به ترکیه است یا سرمایه ترکیه فرصت جدیدی در داخل محور چین و روسیه کشف کرده است مورد بحث قرار گیرد. این (استدلال ) ها حاضرند ، اما اردوغان برای رستگاری فردی خود تلاش می کند.        

"فکر بچه گانه ای است که ترکیه می تواند محور را با فرمانی از قصر اردوغان تغییر دهد "

سرمایه داران ترکیه در چین - روسیه -ایران یا کشورهای بریکس چه می تواند بیابد؟

بسیاری از سرمایه داران نسبت به رابطه با چین - روسیه - ایران هیجان زده شدند ، چون فرصت های جدیدی را ورای وضعیت موجود و درب های جدیدی را برای سود پیش بینی می کردند. انجام معامله با هرکسی ویژگی ژنتیک بورژوازی ترکیه است . الترناتیو اتحادیه اروپا و روابط خوب با امریکا از یک سو ، انجام تجارت با روسیه و چین از سوی دیگر . ان چه آن ها از آن غفلت می کنند ان است که جهان شاهد مناقشه بزرگی است . پس از مرحله ای هر کسی نیازمند انتخاب است . آشکار است که امروز امور تحت کنترل جریان ندارند . انجمن صنعت و تجارت ترکیه می گوید " ما هرگز نمی توانیم تسلیم غرب شویم ، سیاست خارجی باید تغییر کند." در حالی که دولت می گوید ،" ما باید زمان محدودی برای امریکا بگذاریم ، اگر امور تغییر نکرد متحدان جدیدی پیدا خواهیم کرد ."  نمی توانیم بگوییم که همه این ها "اهمیتی" ندارند یا عوامفریبی خالص هستند.   

آیا ترکیه واقعا می تواند محور را تغییر دهد؟

آیا داماد ( برات البایراک ، وزیر مالی و خزانه داری ترکیه ، داماد رئیس جمهور اردوغان) برای اعلام تغییر محور به اندازه کافی صلاحیت دارد ؟من فکر نمی کنم که این به خوبی بنا شده باشد . اما سیستم جهانی تنش های بسیار زیادی دارد که گفتن آن که "اتفاق نمی افتد" نمی تواند یک ارزیابی جدی باشد . فکر ان که سرمایه داری ترکیه می تواند به یک تغییر محورتنها از طریق فرمان کاخ اردوغان متوسل شود بچه گانه است . از این نقطه نظر ،  انحرافات ترکیه حتی ممکن است به جنگ بزرگی منجر شود . 

آن ها فراموش می کنند بپرسند که چه چیزی اقتصاد خزانه را چنین شکننده می سازد

آیا لیر ترکیه ارزش خود را در برابر دلار به خاطر این تنش ها از دست می دهد؟

کاهش ارزش لیر ترکیه تنها یک نتیجه است . مشکلات ساختاری اقتصاد ترکیه تعین کننده هستند. این می توانست به این یا آن شیوه رخ دهد . اما ، برخی اندیشه ای را بر جامعه تحمیل می کنند: امور بخاطر اشتباهات سیاست خارجی به این نقطه رسیده است در حالی که اقتصاد با ثبات بود ، یا از نقطه نظر دولت ، آن ها زمانی که همه چیز رو به راه بود علیه ما اعلام جنگ کردند . بعلاوه سرمایه داری هیچ وقت و هیچ کجا نمی تواند راه حلی برای بحران ها بیابد. برخی مشکل را به توئیت های ترامپ و بیانیه های اردوغان نسبت می دهند. البته ، همه این ها نقش دارند ، اما فراموش می کنند بپرسند چه چیزی اقتصاد ترکیه را چنین شکننده می سازد ، و این مبارزه به هدف آن ها خدمت می کند. آن ها می خواهند مردم با این استدلال که "آن ها علیه ما اعلام جنگ کرده اند" خود راقربانی کنند.   

"برای سرمایه دار ها اتفاقی نمی افتد"

اما نشانه هایی وجود دارند که نشان دهند کنترل بر طبقه کارگر افزایش خواهد یافت...

 تعداد بازیگران در بازار عموما در طی چنین زمان های بحرانی کاهش می یابد ، تحول های بزرگی را مشاهده می کنیم ، یک انحصاری سازی متراکم در حال انجام است. کنترل نسبت به حرکت سرمایه برای پیش بردن این روند پدیدار می شود . برخی قوانین تصویب می شوند ، و کسانی که از این قوانین اطاعت نکنند ، کسانی که به اندازه کافی قوی نباشند حذف می شوند . خوب ، با گفتن حذف ، منظورم این نیست که برای سرمایه دار ها اتفاقی نمی افتد، سرمایه داران ضعیف ممکن است از برخی عرصه ها رانده شوند ، آن ها ممکن است کوچک شوند اما به موجودیت خود ادامه می دهند. در عین خروج ، ان ها برای آن چه تاکنون به دست اورده اندتضمین می گیرند، و وام را ذخیره می کنند و به کشور، واز این رو به مردم آسیب می رسانند. آن هایی که به اندازه کافی قوی هستند در طی بحران بیشتر رشد می کنند. بعلاوه ، "بحران" فرصت بزرگی برای غصب نان زحمتکشان است. تورم شیوه ای از انتقال منابع از طبقه کارگر است ،بعد از این مرحله شاهد اخراج جمعی و استخدام ارزان ترخواهیم بود . همان طور که دولت برای شرکت ها راحتی تدارک می بیند ، بهای آن از کاهش هزینه های خدمات اجتماعی مانند آموزش و پرورش و بهداشت ، تحمیل بار مالیات های جدید بر مردم ، و با افزایش بهای مایحتاج اولیه تامین خواهد شد . "رئیس ها هم فداکاری می کنند" افسانه بزرگی است ، کوچک  کردن یا تغییر میدان کسانی که کشور را برای مدت طولانی غارت کرده اند ربطی به ما ندارد. ما باید به مسئله از منظر کارگران بی پناه نگاه کنیم . باید مبارزه سازمان یافته و همبستگی علیه هزینه بالای زندگی ، بیکاری و سازو کار های فوق العاده بهره کشی را تقویت کنیم . 

" امپریالیسم خوب یا بد وجود ندارد "

یک جنبه از مسئله مبارزه ضد امپریالیستی است . اقتصاد ترکیه شکننده بود اما مسئله حمله امریکا هم مسئله است...

ما خیلی وقت پیش تر از آن که تنش بین ترکیه - امریکا به این نقطه برسد هشدار داده بودیم که تنش با امریکا در داخل این سیستم برای ترکیه بسیار خطرناک است . چرا خطرناک است؟ خطرناک است چون دولت موجود حداقل حضور خود رامدیون امریکا است . خطرناک است چون امریکا و دیگر امپریالیست های غربی خودشان را در تمام بخش های زندگی نظامی، سیاسی،اقتصادی و فرهنگی ترکیه جای داده اند. خطر ناک است چون طبقه مسلط سرمایه دار در ترکیه ارتباط و روابط ژرفی با امریکا دارند.  فرقه گولن که کارهای کثیف امریکا را انجام می داد  تا دیروز مالک رسمی این کشور بود ، آن هایی که با ان ها تماس گرفتند سوختند. به همین خاطر ما می گوییم که مبارزه ضد امپریالیستی نمی تواند تکه پاره شود. امپریالیسم خوب یا بد وجود ندارد . امپریالیسم سیستم جهانی بر پایه سلطه انحصارات است . فکر آن که ما می توانیم در کنار سیستم امپریالیستی در حالی که سرمایه دار ها بر ترکیه حکومت می کنند حرکت کنیم بی معنی است . نگاهی به نمونه ونزوئلا بیندازید . اقتصاد ونزوئلا از مشکلات ساختاری رنج می برد . اما نقطه ضعف ونزوئلا در ستیزه اش با امریکا این حقیقت است که اساس سرمایه داری از سوی دولت چپ گرا برچیده نشده است .  هنوز طبقه سرمایه دار قدرتمند و با نفوذی در ونزوئلا وجود دارد . سرمایه داری هر چیزی را فرو می پاشد. خواه کشورهای شکننده برای دخالت کشورهای قدرتمند امپریالیستی یا خود آن کشورها در حالی که برای گسترش در سلسله مراتب امپریالیستی تلاش می کنند به مشکل افرین برای دیگر خلق ها تبدیل می شوند. مثلا ، قدرت سیاسی در ترکیه برای افزایش حضور خود و دخالت در سوریه تلاش می کند در عین حال هم زمان ادعا می کند " در جنگ با امریکا ست" و برای توسعه روابط با روسیه می کوشد . ترکیه از یک سو ادعا می کند قربانی است در حالی که در سوی دیگر نقش بازیگر قوی را ایفا می کند. آن ها برای توسل به احساسات ملی گرایانه میلیون ها فقیر تلاش می کنند. مبارزه بخشی علیه امپریالیسم امریکا برای پوشاندن حقیقت نمی تواند موفق شود. بنا براین آرایشگران اصلاح به سبک امریکایی را رد خواهند کرد ! مبارزه ای تمام عیار می تواند علیه امپریالیسم امریکا به راه افتد و تغییر سیستم اجتماعی موجود برای این امر کلیدی است. شما در حالی که مخفیانه با صندوق بین المللی پول ملاقات می کنید هم زمان نمی توانید امریکا را به چالش بکشید . این امر سازگار نیست . مسئله ترکیه طبقه سرمایه دار است . بنیان امریکا گرایی هم همین طبقه است .     

" همبستگی علیه بیکاری و هزینه بالای زندگی "

چه باید کرد ؟ پیشنهاد حزب کمونیست ترکیه چیست ؟

حزب کمونیست ترکیه امروز بیانیه ای در رابطه با وضعیت اقتصادی صادر کرده است . این بیانیه به شکل جزوه هایی در میان کارگران نیز توزیع شده است . ما موضوع را از نقطه نظر (منافع) زحمتکشان پیگیری می کنیم . آن ها خواهان فداکاری از سوی مردم زحمتکش هستند. چه فداکاری ای ! آن هایی که ترکیه را به این نقطه کشانده اند آشکارند ، طبقه کارگر ، کارگران ، صنعتگران کوچک ، روستائیان فقیر هیچ مسئولیتی ندارند . تنها اشتباه آن ها مدارا با این چپاول و دزدی است . اکنون وقت خوبی برای بیداری است . مبارزه علیه امپریالیسم امریکا باید با مبارزه علیه نظم امروزی دزد ها ترکیب شود . باید خط مبارزه علیه بیکاری و هزینه بالای زندگی را با تاکید بر فرهنگ کارگری ، مقاومت و همبستگی به پیش ببریم . حزب کمونیست ترکیه گام های مشخصی در این نقطه برخواهد داشت . حزب ما در ماه سپتامبراز یک  تحول سازمانی بزرگ نتیجه می گیرد. ما در حال تبدیل شدن به حزبی سازمان یافته تر در داخل طبقه کارگر هستیم. اگر ابتکار را به دست نگیریم ، لیبرالیسم و ناسیونالیسم ترکیه را به ویرانی خواهد کشید . ما نمی توانیم این کشور و مردم را بی پناه رها کنیم . آری ، ما با قدرت زیاد و اعتماد به نفس بالا می گوییم " این نظم اجتماعی تغییر خواهد کرد ، راه خروج دیگری وجود ندارد " . آن هایی که قبل از 24 ژوئن ( انتخابات ریاست جمهوری و مجلس)  وقتی که گفتیم " این نظم اجتماعی باید تغییر کند" به ما واکنش نشان دادند اکنون با وحشت به دنبال پناهگاه می گردند. اما ما می گوییم هیچ بندر امنی تحت سرمایه داری وجود ندارد . حماقت نیست ، اگر در جستجوی صلح  همراه با برابری و آزادی هستید  سوسیالیسم تنها گزینه است .       

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید:

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید