|
نویدنو 21/05/1397
خوش بُود
«گر محک تجربه آید به میان»
اصلاح
طلبان حکومتی و اعتراض های مردمی
حرکت های اعتراضی توده های جان به لب رسیده در شش ماه گذشته (از دی ماه
۹۶ تا به امروز)حاوی تجربه های گرانبهایی برای جنبش مردمی بوده است.
در دی ماه سال ۹۶ در حالی که صدها هزار نفر در هشتاد شهر کشور در
اعتراض به فقر، محرومیت، ظلم و فساد فراگیر دستگاه های حکومتی ولایت
فقیه به خیابان ها آمده بودند و با گلوله و سرکوب خشن و خونین گزمگان
ارتجاع رو به رو بودند،شماری از نظریه پردازان مدعی اصلاحات و یا بهتر
گفته باشیم، اصلاح طلبان حکومتی خواهان حفظ نظام سیاسی کنونی، با فریاد
های سرکوب کنید و توطئه خارجی، جنبش اعتراضی توده ها را محکوم کردند و
به طور مشخص و غیر قابل انکاری عملاً در اردوی نیروهای سرکوبگر قرار
گرفتند.
ابوالفضل قدیانی، از فعالین سیاسی و از مبارزان دوران ستم‌شاهی در
بیانیه‌ای که دربارۀ اعتراض های مردمی دی ماه ۹۶ صادر کرد همین محتوی
را چنین بیان کرد: ”از تقصیر آقای خامنه‌ای و اعوان انصارش که بگذریم
به گمان من اما قصور دیگرانی نیز در بروز اعتراضات به این شکل مؤثر
بوده است. با دردمندی باید گفت که دوستان اصلاح‌طلبی که لااقل در برهه
فعلی از تفسیرشان از فعالیت سیاسی بوی تسلیم‌طلبی و وادادگی به مشام
می‌رسد نیز در به وجود آمدن وضعیت فعلی بی تقصیر نیستند. متأسفانه این
تفسیر از فعالیت سیاسی باعث شده است که روز به روز در برابر تعدی‌های
شخص مستبد به حقوق ملت عقب‌نشینی‌های بیشتری صورت بگیرد و برای موجه
کردن این عقب نشینی‌ها توجیهات غریب ساخته و پرداخته شود. بر اساس این
فهم از فعالیت سیاسی این باور ساده‌لوحانه موجه جلوه داده شده که آقای
خامنه‌ای نشسته است که مصلحین، او و دستگاه استبدادی اش را اصلاح
کنند. این فهم از این نکته غافل است که مستبد امروز ایران مدعی اصلاح
جهان است؛ حال چگونه ممکن است که در زمان انفعال بخش اعظم اصلاح‌طلبان،
او به خواسته‌های ملت تن در دهد و از فساد دستگاه و شدت سرکوب
سازمان‌های امنیتی وابسته‌اش اندکی بکاهد؟...“
و روزهای اخیر نیز باردیگر محکی بوده است بر مدعیات اصلاح طلبان حکومتی
و حد دفاع آنها از حقوق مردم در برابر عملکرد اصلی آنها در حفظ نظام
سیاسی کنونی. در حالی که مردم جان به لب رسیده در شهرهای اصفهان، گوهر
دشت کرج، مشهد، شیراز و تهران در اعتراض به فقر و محرومیت، فساد بی
سابقه و ظلم دستگاه های اجرایی، قضایی حاکمیت به میدان آمده بودند و با
سرکوب خشن نیروهای امنیتی رژیم مواجه بودند، سایت اینترنتی ”کلمه“ که
به عنوان پایگاه خبرپراکنی اصلاح طلبان حکومتی عمل می کند تنها خبر
کوچک و دستکاری شده ای را روز پنجشنبه ۱۱ مرداد درباره اعتراض های
مردمی منتشر کرد که در آن آمده بود: ”جمعی ظهر امروز ۱۱ مرداد در
اعتراض به تورم و گرانی در میدان شهدای مشهد واقع در نزدیکی حرم مطهر
امام رضا تجمع کردند. به گزارش ایرنا، فرمانده سپاه امام رضا در این
محل حضور یافته و با معترضان گفت و گو کرد. همچنین عده‌ای نیز در
اعتراض به شرایط اقتصادی، دقایقی پیش در فلکه اول رجایی شهر کرج اقدام
به تجمع کردند...“ و این است میزان پایبندی کسانی که مدعی نمایندگی
حقوق مردم را می کنند و زمانی شعار می دادند ”هر ایرانی یک رسانه“.
آقای سید محمد خاتمی نیز در سخنانی، که روز یکشنبه ۱۴ مرداد ماه در
دیدار با ”نمایندگان ادوار مجلس“ بیان کرد ضمن عذر خواهی از مردم
دربارۀ وضعیت کنونی، پیشنهاد پانزده ماده ای را برای نجات ایران ارائه
کرد که عمدتا تکرار همان حرف هایی است که او در دوران هشت ساله ریاست
جمهوری اش مطرح می کرد و هیچکدام از آنها عملاً تحقق نیافت.
آقای خاتمی در تحلیل از شرایط بحرانی کشور از جمله گفت: ”یکی از
القائات خطرناک این است که نظام جمهوری اسلامی در حال فروپاشی است. این
یک جنگ روانی است و نظام فرو نمی‌پاشد، زیرا علاوه بر ابزارهای مختلفی
که برای حفظ خود دارد، همچنان در میان بخش‌های قابل توجهی از جامعه
پایگاه دارد...“ (تأکیدات از ماست) و از جمله پیشنهاد های پانزده گانه
آقای خاتمی این بود که: ” باید همه زندانیان سیاسی و عقیدتی که دستشان
به خون آلوده نیست، و همدست عملی براندازان نیستند [!!!] آزاد شوند...“
البته آقای خاتمی فراموش کرده است که سران رژیم جمهوری اسلامی سالهاست
مدعی اند که در ایران زندانی سیاسی-عقیدتی وجود ندارد و این عفو
زندانیان سیاسی -عقیدتی در زمان ریاست جمهوری خود آقای خاتمی هم اجرایی
نگردید!
به قول ضرب المثل شیرین ایرانی ”خانه از پای بست ویران است“. همان طور
که تجربه حداقل دو دهه اخیر نشان داده است رژیم ولایت فقیه اصلاح
ناپذیر است و تا حذف کامل حاکمیت ولایت فقیه از نظام سیاسی کشور نمی
توان به تحقق خواست های مردم و نجات ایران از ورطۀ نابودی امیدوار بود.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۵۷، ۱۵ مرداد ماه ۱۳۹۷
|
