|
نویدنو 16/05/1397
نویدنو
: نامه های رد و بدل شده بین رفقا فرهاد عاصمی ، هاتف رحمانی و مهربان
در اختیار ما قرار گرفته است . ما کلیه این نامه ها را به صورت جزوه پی
دی اف آماده و در اختیار خوانندگان قرار خواهیم داد . اما برای دوستانی
که حوصله و وقت خواندن کتابچه ای را ندارند ، نامه ها را به صورت مرتبط
جواب و پاسخ نیز منتشر می کنیم . امیدواریم انتشار این نامه ها نوری بر
زوایای تاریک احتمالا مشترک بین افراد بیفکند.
گفت و شنفت
در سیاست های حزب توده ایران
پس از مدت ها قطع ارتباط بین رفقا فرهاد عاصمی و هاتف رحمانی ، رفیق
عاصمی از سر مهر در اوایل خرداد1397 ای میلی ارسال و جویای احوال رفیق
هاتف می شوند . این ای میل و تداوم گفتگو ها به مدت یک ماه ادامه می
یابد . رفیق مهربان هم وارد موضوع می شوند ونظرات خود را با هر دو رفیق
در میان می گذارد . نتیجه آن گفت و شنفت دیجیتالی را در ادامه خواهید
خواند .
(1)
رفيق
هاتف عزيز
رفيق هاتف عزيز روز بخير
به نظر مي رسد كه كوشش هايت براي تغيير وضع راه به جايي نيافته است و
بي خبري و سكوت پيامد آن است. نمي دانم اين ارزيابي درست است يا خير،
اما بدون كمك خودت پاسخي ديگر براي وضع نمي توان يافت.
مي دانم آيا براي ارزيابي از شرايط ايران محك مشتركي ميان ما وجود دارد
و مي تواند وجود داشته باشد، يا خير؟
آيا اين محك اختمالي مشترك مي تواند جز سطح و مضمون نبرد طبقاتي در
جريان در جامعه باشد؟ اگر محك اين است، چرا نمي توان به نتيجه مشترك
رسيد بر سر شيوه اي كه مي توان انتخاب نمود؟
اگر ممكن بود استدلال ها مطرح گردد، شايد يافتن ارزيابي مشترك آسان تر
مي شد. نمي تواني در اين زمينه كمي پرده را ميان خودت و من بالا بزني؟
خوشحال مي شدم، ازت خبري دريافت كنم.
فرهاد
٤ خرداد ١٣٩٧ – ٢٥ مه ٢٠١٨
رفیق فرهاد گرامی
 صمیمانه سپاسگذارم که جویای حالم هستی . واقعیت این است که به دلیل
گرفتاری های بسیاری که ماه هاست گرفتار آنم خیلی دنبال تغییر وضعی
نبوده ام . همانقدر که فرصت کنم و مقاله های ارسالی رفیق آرش را بخوانم
و جواب دهم جای شکرش باقی است . در واقع من سکوت نکرده ام بلکه به سکوت
کشانده شده ام . اما بحث های سایت شما را هر از گاهی یکی دو ساعت دنبال
می کنم . به نظرم سوراخ دعا گم شده است . هدف اصلی که در این شرایط
باید صرف نظر از هر ایرادی سیاست و مشی حزب را بین توده ها برد و در
میان رخ داد های اجتماعی حضور داشت فراموش شده است و بوی نوعی فرقه
گرایی بودایی به مشام می رسد. شاید من زیادی حساسم . نمی دانم . مثلا
حتی گاهی بد فهمی های خود را به عدم تناسب سیاست حزب نسبت می دهیم .
مثلا خود شما در نقدی که بر گزارش سیاسی پلنوم نوشته بودید در چند جا
به شدت دچار بد فهمی بودید . من موارد را یادداشت کرده بودم که چون
زمان گذشت از صرافت طرح آن ها منصرف شدم . (و متاسفانه فلشی که داشتم و
حاوی مطالب بسیاری از جمله برخی ترجمه های منتشر نشده بود اخیرا گم شد
که کپی از آن نداشتم .بگذریم که هم خیلی دلم سوخت و هم خیلی حالم گرفته
شد .) اما یک نمونه برجسته اش هنوز یادم هست که می گویم . شما در نقد
آن گزارش ضمن تایید فاکتوگرافی بخش نخست به فاکتو گرافی بخش پس از
اعلام عدم وجود آلترناتیو ایراد گرفته و آن را نا لازم خوانده بودید .
در حالی که دو فاکتو گرافی تفاوت ماهوی با هم داشتند و لازمه دیالکتیکی
بحث بودند. در گزارش پس از اعلام عدم وجود آلترناتیو می تواند این پاسخ
مطرح شود که پس اصلاح طلب ها چی ؟ فاکتوگرافی دوم در واقع پاسخ به این
پرسش است و می بینی که فقط هم به کارنامه و عملکرد اصلاحات و اصلاح
طلبان پرداخته است . چنین عدم دقتی از رفیق دقیقی چون شما وقتی سر می
زند اشکال در نگاه رفیق سیامک و دیگران جای خود دارد . به هر حال
متاسفم که هنوز وقت لازم را پیدا نکرده ام .
باز هم از احوال پرسیت سپاسگذارم و آرزو می کنم با رفع گرفتاری ها
بیشتر در ارتباط باشیم.
با ارادت
هاتف
ادامه دارد
برای دریافت کتاب کلیک کنید
|
