نویدنو 17/10/1396
هممیهنان گرامی!
همانطور
که پیشبینی میشد، رژیم ضدِ مردمی و دیکتاتوری ولایت فقیه با اعزام
گستردهٔ نیروهای سپاه، بسیج و مزدوران امنیتی، به سرکوب خشن و گستردهٔ
جنبش اعتراضی جوانان و مردم زحمتکش میهنمان اقدام کرده است. پاسخِ
سران حکومت دیکتاتوری به اعتراض مردم جان بهلب رسیده از فقر، محرومیت،
ظلم، فساد و اختناق، بهروال سالهای اخیر، متهم کردن آنان به وابستگی
به خارج و سپس بهگلوله بستن و بهزنجیر کشیدن آنان بوده است. بر اساس
آخرین گزارشهای رسیده، بیش از هزار و پانصد تن از معترضان بهوسیلهٔ
گزمگان استبداد دستگیر شدهاند، صدها تن زخمی و دهها تن در جریان این
اعتراضها جان خود را از دست دادهاند، بااینهمه، هنوز اعتراضهای
مردمی در گوشه و کنار ایران ادامه دارد. دهها دانشجوی آزادیخواه و
مبارز دانشگاههای کشور جزو این دستگیرشدگاناند.
اگرچه میتوان خروش اعتراض تودهها را اینجا و آنجا با گلوله پاسخ داد
و مدت زمانی خاموش کرد، ولی برخلاف اراده و تصور سران حکومت جمهوری
اسلامی، نمیتوان خواست راهبردیِ جنبش مردمی مبتنی بر: طردِ رژیم
استبدادی ولایت فقیه، پایان دادن به حکومت مشتی تاریکاندیش انساننما،
پایان دادن به ظلم و بیعدالتی اقتصادی ناشی از سیاستهای نولیبرالی،
پایان دادن به فساد بیسابقه در دستگاههای دولتی و حکومتی، و برپاییِ
ایرانی آزاد، مستقل و دموکراتیک، با سرکوب و ارعاب برای همیشه درهم
شکست. خواستِ تغییرات بنیادین در ادارهٔ کشور، از نظام سیاسیای که بر
اساس استبداد مطلق حاکمیت دستگاه ولایت (ولی فقیه و نزدیکان او) که
سیاستهای نابخردانهٔ آن در دهههای اخیر برای میهن ما فاجعهبار بوده
است گرفته تا نظام اقتصادی-اجتماعی سرمایهداریای نولیبرال که با
نابودی زیرساختار تولیدی کشور و حاکم کردن روابط دلالی و رانتی و تمرکز
دادن بخشی عظیم از اقتصاد کشور در دست مافیای سرمایهداران رانتخوار و
طفیلی، رهبری سپاه، بسیج و دیگر نیروهای امنیتی، ایران را به ورطهٔ
سیاه فقر و محرومیت بیسابقه رانده است، خواستِ اکثریت قاطع مردم میهن
ماست که بدون تغییر حاکمیت کنونی و استقرار حاکمیتی متکی بر ارادهٔ
مردم امکانپذیر نخواهد بود.
حزب تودهٔ ایران، در روزهای اخیر و در کنارِ مبارزهٔ قهرمانانهٔ مردم
ما در شهرهای مختلف، همواره بر این باور پای فشرده است که: برای وادار
کردن استبداد بهعقبنشینی و آماده کردن شرایط بهمنظور بهوجود آوردن
تغییراتی بنیادین، دموکراتیک و پایدار در میهنمان، اتحادِ عمل همه
قشرهای اجتماعی، از کارگران و زحمتکشان گرفته تا جوانان و دانشجویان و
زنان مبارز و همچنین همهٔ نیروهای مترقی و آزادیخواه کشور نقشی
سرنوشتساز دارد. بدون داشتن و ارائهٔ جایگزینی روشن و دموکراتیک در
برابر حاکمیت استبدادی کنونی، نمیتوان همهٔ قشرها و نیروهای جامعه را
زیر برنامهای حداقلی پیرامون خواستهای آزادی، عدالت اجتماعی، نان،
کار و مسکن، به صحنهٔ مبارزه کشاند و ادامهٔ حیات حکومت دیکتاتوری در
ایران را دشوار ساخت.
هممیهنان گرامی!
مبارزه برای آزادی همهٔ زندانیان سیاسی- عقیدتی و انبوه مردم معترضی که
در روزهای اخیر بهدست گزمگان رژیم اسیر شدهاند ازجمله مهمترین و
فوریترین وظیفهٔ جنبش اعتراضی و وظیفهٔ همهٔ نیروهای مترقی و
آزادیخواه کشور است. نباید اجازه داد رژیم بدون هراس از عواقب کار-
همانگونه که شیوهٔ سنتی و معمول برخوردش با مخالفان بوده است- انبوه
مبارزانی را که به اسارت گرفته است با شکنجههایی فیزیکی و روانی به
اعترافهایی بیپایه و غیرمعتبر در محاکم قضایی یا رسانههایش وادار
کند. بر اساس گزارشهای موثق رسیده، بازجویان و شکنجهگران ماشین
امنیتی رژیم در محل استقرار خود در سیاهچالهای رژیم، با وارد آوردن
فشار و شکنجه کردن دستگیرشدگانی که هیچگونه دسترسی به وکیل مدافع و
مشاور حقوقی ندارند، در حال سناریوسازی ابراز ندامت از سوی
بازداشتشدگان جنبش اعتراضی تودهها هستند. آزاد کردن مبارزان دربند از
چنگال مزدوران استبداد، پیروزیای بزرگ برای جنبش مردمی و شکستی سنگین
برای رژیم و حامیانش خواهد بود. ما از همهٔ نیروهای مترقی و آزادیخواه
ایران و جهان میخواهیم تا برای انتشار لیست اسامی و محل بازداشت
اسیران در بندِ رژیم و آزادی فوری و بدون قیدوشرط آنان تمام توان خود
را بهکار گیرند. بهراه انداختن کارزارهایی جهانی و ادامه دادن به
فشار بر رژیم و نمایش اعتراضی و جمع شدن مردم در برابر زندانهای رژیم
و پافشاری بر خواست آزادیِ دستگیر شدگان در روزهایی که هنوز شرارههای
اعتراض تودهای در گوشه و کنار کشور روشن است، از اولویت ویژهای
برخوردار است.
درود آتشین به همهٔ کارگران، زحمتکشان، جوانان، دانشجویان و زنان
مبارزِ اسیر در بندِ رژیم!
آزادیِ بیدرنگ و بدون قیدوشرط برای همهٔ زندانیان سیاسی!
پیروز باد مبارزهٔ متحد مردم ایران بر ضد حکومت دیکتاتوری حاکم!
کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران
۱۷
دیماه ۱۳۹۶
اعلامیه به صورت پی.دی.اف
|