|
نویدنو 10/09/1396
مشت ها را
که گره کنی ...
جهان
ای گذشته از عطش همارۀ تاریخ
در سیزدهمین روزهای فریب
تا چند بربویۀ رویش جوانه ای
به انتظار تشتر می نشینی؟ (1)
آه ای زلال تشنه کام باران ساز!
هیچ فرشته ای در کاسۀ کویری ات
نخواهد گریست!..
.
ای کهن یار خاکی من!..
رها کن آسمان را !
چه می جویی درابرهای توهم؟
چشم از سراب هذیانی خدایان برگیر...
نگاه کن!
اینجا را ببین !..
در همین زیر پاهایت
زمین در انتظار توست !
.
آی رها شو ! رهاشو !..
رها شو از هاله های تخدیر اهورا
زنجیرهای اپوش (2)
سست تر از آن است
که تلنگر انگشتان تورا
تاب آرد...
.
پینۀ دستانت را مرحم بگذار
به باغ درآ
و صدا کن
یارانت را...
مشت ها را که گره کنی
شکوفه ها
از لای انگشتانت خواهند رویید.
معجزۀ بهار
در انتظار دستان تو بی تاب است...
.
.
جهان - 30 آبان 1396
-----------------------------
(1) تشتر/teštar/
فرهنگ عمید
در آیین زردشتی، ایزد نگهبان باران و موکل به روز سیزدهم هر ماه شمسی
(= تیر) و ماه چهارم هر سال شمسی (= تیر) که با دیو خشکسالی و قحطی در
نبرد است.
اَپَئوشَه (اوستایی). به معنای از بین برنده آب ها، نام دیو خشکسالی و
دشمن تشتر است.
|
