2017-11-05

نویدنو  14/08/1396 

به یاد درویشیان عزیز

رحمان

یادت گرامی علی اشرف

دلم گرفت در این کنجِ

 خلوتِ شبانه

من که خواب دریا را

به یادت می آوردم

 خبر مرگت،

رویاهایم را بر آشفت

باز دلم گرفت 

در این شب دلگیر پاییز،

یادت به خیر علی اشرف

معلمی که، از زندگی آموختی

از ارس و آبشوران

گذشتی،

همراه صمد،

تو هم جاودانه شدی

تو ...

تصویرگر روزگارِ

حسرت و امید -

می دانی،

هنوز هوا ابری‏ست...!؟

معلم خوبِ

سالهای ابری!

آفتاب را بی تو

چگونه به نظاره خواهیم نشست.

************

یاتما  تولکی کلُگَسینده

گُویی یِسین اسلان سنی

کِچمه نامرد کُورپیسینن

گُویی آپارسین سِل سنیی

این ضرب المثل  آذری هاست؛

بر انگیزنده و  روح  افزاست و

سرشار از عشق و امیدواری.

بدین معنا،

نخواب زیر سایه روباه

بگذار شیر تو را بدرد

عبور نکن از پل نامرد

بگذار سیل  تو  را بِبرَد

دوشنبه ۸ آبان ، بهشت بی بی سکینه کرج ساعت ۱۱ صبح :

در پایینِ یکی از پوسترهای علی اشرف به نقل از کتاب سالهای ابری، بیت نخست این ضرب المثل یا شعر آمده بود که گویا در زبان کردی هم از آن استفاده می شود، که براستی نویسنده سالهای ابری خود آن گونه زیست. او همان گونه زندگی کرد و راه خویش را انتخاب کرد که در آثارش تبلور دارد و اصولا آثار درویشان با مفهوم زندگی خود او عمیقا پیوند خورده است. شاید یکی از خصیصه‏های ماهوی علی اشرف زندگی درکنار مردم و جستجو در اعماق جامعه بود که او را با مردمان فرودست پیوند مستحکمی ایجاد کرده بود. او به شهادت آثارش تا آخرین  لحظه زندگی با افتخارش این پیوند را حفظ و با قهرمانان داستانش و ژانرهایی که برایش ملموس و زنده بودند هم پیمان وفادار ماند. اما درویشان فرای زندگی در سالهای ابری و نقد سالهای حرمان و استبدادِ عریان، به ایده‏های عمیقا انسانی همچون آزادی و سوسیالیسم پای بند و معتقد بود و همواره در زندگی پر بار ادبی اش برای آن ایده های بزرگ لحظه ای از تلاش فرو نماند. علی اشرف قلمش را نفروخت و مخالفت با  سوداگری در ادبیات از خصیصه های دیگر او به شمار می رفت. در این روز پاییز دلگیر جامعه ادبی ما با او وداع کردند. در سکوتی پرمعنا انبوهی از اقشار مختلف و نویسندگان با در دست داشتن پوسترهایی و گزیده زیرنویس هایی از کتابهایش وشاخه‏های گلهای سرخ یاد بود و وداع اش را گرامی داشتند. او رفت اما همچون بهرنگی، احمد محمود  و شاملوی بزرگ و دیگر نویسندگان مردمی این دیار، آاثارش خواهد ماند و این گونه درویشیان زندگی خویش را در بین مردم و هنر دوستان ادامه خواهد داد. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید:

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید