پیام همدردی کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران به رهبری حزب کمونیست عراق به مناسبت درگذشت رفیق «عزیز محمد»

 

به: رفیق رائد فهمی، دبیرکل کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست عراق

بغداد،‌ عراق

رفیق گرامی رائد فهمی،

با تأسف عمیق اطلاعیهٔ هیئت سیاسی کمیتهٔ مرکزی حزب برادر کمونیست عراق دربارهٔ درگذشت رفیق «عزیز محمد»، رهبر پرسابقهٔ حزب شما و از شخصیت‌های برجستهٔ کُرد و ملّی عراق را دریافت کردیم. به همین مناسبت، همدردی صمیمانه و قلبی همهٔ کادرها، اعضا، و هواداران حزب تودهٔ‌ ایران را به آن حزب برادر، و رهبری حزب کمونیست کردستان عراق، به جنبش ملّی و میهنی و عراق، و به خانواده و دوستان رفیق فقید عزیز محمد تقدیم می‌کنیم.

ما با زندگی و مبارزهٔ رفیق فقید عزیز محمد به‌خوبی آشناییم. او بیشتر از هفت دهه از عمر بزرگ‌سالی خود را وقف خدمت به حزب و مبارزه در راه ایجاد تغییرهای مترقی بنیادی در عراق و کردستان کرد. رفیق عزیز محمد مبارزی پرشور در راه پیشرفت و رفاه و نیک‌بختی میهنش عراق بود و همواره به آرمان طبقهٔ کارگر عراق و مبارزه برای پیشبُرد آرمان‌های مارکسیسم-لنینیسم وفادار ماند. همان‌طور که می‌دانید، او در سال ۱۹۴۸، در ابتدای آغاز کارش در حزب، توسط نیروهای امنیتی رژیم دیکتاتوری سلطنتی بازداشت و به ۱۵ سال زندان محکوم شد و فقط پس از پیروزی انقلاب ۱۴ ژوییهٔ ۱۹۵۸ و اعلام جمهوری عراق بود که از زندان آزاد شد.

مبارزهٔ حزب برادر، حزب کمونیست عراق، در یکی از پیچیده‌ترین و ناآرام‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر عراق، زیر رهبری رفیق عزیز محمد تداوم یافت که از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۹۳ سِمَتِ دبیرکلی حزب را عهده‌دار بود.

حزب تودهٔ ایران خوب می‌داند که رفیق عزیز محمد عمر خود را، از آغاز سال‌های جوانی تا آخرین نفس، در درون صفوف حزب کمونیست عراق و حزب کمونیست کردستان (عراق)، وقف مبارزه برای تحقق آرمان‌های توده‌های زحمتکش، در راه آزادی میهن و بهروزی مردم کرد.

زندگی و مبارزهٔ رفیق عزیز محمد پیوند نزدیک و انکارناپذیری با تاریخ پُرغرور حزب تودهٔ ایران دارد. او با بسیاری از رهبران حزب ما و با ظرافت‌های مبارزهٔ تاریخی حزب ما به‌خوبی آشنا بود. او برای تبادل تجربه، دیدگاه، و تحلیل‌ها، نشست‌ها و دیدارهای منظمی با رهبری حزب تودهٔ ایران داشت. نظر او این بود که به علّت شباهت‌های میان مبارزات مردم در دو کشور همسایه که تاریخ طولانی مشترکی دارند، همکاری نزدیک و تبادل نظر و تجربهٔ دو حزب برادر اهمیت دارد. این واقعیت که دو حزب ما چنان روابط برادرانهٔ نزدیکی داشته‌اند، بی‌تردید تا حدّ زیادی ثمره و میراث باارزش دیدگاه‌های رفیق عزیز محمد است. یاد و خاطرهٔ رفیق عزیز محمد و سهمی که او در مبارزه در راه آرمان صلح، پیشرفت، و انترناسیونالیسم داشت، برای همیشه در قلب همهٔ کمونیست‌ها، دموکرات‌ها، و میهن‌دوستان عراق، ایران، و سراسر خاورمیانه باقی خواهد ماند.

بار دیگر، همدردی حزب تودهٔ ایران به مناسبت درگذشت رفیق عزیز محمد را بپذیرید. ما مطمئن هستیم که آرمان‌های شریف رفیق فقید ما برای همیشه زنده خواهد ماند.

از این فرصت استفاده می‌کنیم و همبستگی خود را با مبارزهٔ حزب کمونیست عراق و مردم عراق در راه برقراری آینده‌ای صلح‌آمیز، مستقل، متحد، سکولار، و دموکراتیک در عراق اعلام می‌کنیم.

با درودهای رفیقانه،

کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران

۳ ژوئن ۲۰۱۷ / ۱۴ خرداد ۱۳۹۶

 

حزب کمونیست عراق در سوگ «عزیز محمد»، کمونیست و از رهبران ملّی عراق

 

با کمال تأسف و اندوه، امروز (۳۱ ماه مه ۲۰۱۷ / ۱۰خرداد ۱۳۹۶) خبر درگذشت رفیق عزیز محمد، از رهبران کمونیست پرسابقه و از شخصیت‌های ملّی برجستهٔ عراق و کُرد را دریافت کردیم. رفیق در هنگام مرگ ۹۳ سالش بود. او در سال ۱۹۲۴/۱۳۰۳ در دهکده‌ای در شمال کردستان عراق به دنیا آمد و در جوانی وارد مبارزهٔ ملّی در کردستان و مبارزهٔ میهنی در عراق شد. رفیق در ۲۱ سالگی با برنامهٔ حزب کمونیست عراق که در کنگرهٔ نخست در سال ۱۹۴۵/۱۳۲۴ تصویب شده بود آشنا شد. این برنامه از حقوق برحق طیف گسترده‌ای از مردم عراق، از جمله حقوق ملّی عادلانهٔ خلق کُرد، دفاع می‌کرد. او در همان سال تصمیم گرفت که عضو حزب شود و از همان زمان با شور و اشتیاق و صداقتی فوق‌العاده وارد فعالیت سیاسی شد.

فقط دو سال از عضویت او در حزب گذشته بود که از او خواسته شد که در سازمان حزبی بغداد (پایتخت) فعالیت کند، جایی که دشواری‌های امنیتی علیه حزب افزایش یافته بود. خودِ او سال بعد دستگیر و به ۱۵ سال حبس در زندان نگرته السلمان (یکی از مخوف‌ترین زندان‌های عراق، در وسط بیابانی در ۲۰۰ کیلومتری جنوب شهر سَماوه) محکوم شد. او در پی انقلاب ۱۴ ژوییهٔ ۱۹۵۸ / ۲۳ تیر ۱۳۳۷ و اعلام جمهوری در عراق از زندان آزاد شد.

در سال ۱۹۶۴/۱۳۴۳ کمیتهٔ مرکزی حزب رفیق عزیز محمد را به عنوان دبیرکل حزب انتخاب کرد. او در سه کنگرهٔ‌ بعدی حزب، یعنی کنگره‌های دوّم تا چهارم در سال‌های ۱۹۷۰، ۱۹۷۶، و ۱۹۸۵ مجدداً به دبیرکلی حزب انتخاب شد. در کنگرهٔ‌ پنجم حزب در سال ۱۹۹۳/۱۳۷۲ او تصمیم گرفت که دیگر در انتخابات رهبری حزب نامزد نشود. امّا او تا پایان عمرش پیوند تنگاتنگی با حزب داشت، و تلاش و فعالیت و کمک‌های خود را در اختیار حزب قرار داد.

رفیق عزیز محمد عمر خود را، از آغاز جوانی تا آخرین نفس، وقف مبارزه در صفوف حزب کمونیست عراق و حزب کمونیست کردستان در راه آرمان‌های توده‌های زحمتکش، و تحقق آزادی میهن و بهروزی مردم کرد. رفیق عزیز محمد در سراسر مبارزهٔ درازمدّت و پیگیرش، متحمل رنج‌ها و سختی‌های زیادی شد، ولی همچنان روحیهٔ انقلابی و اعتقاد عمیق خود به حقانیّت آرمانش را حفظ کرد و دلاورانه و متعهدانه و پیگیرانه، و با عزمی راسخ،‌ چه در کارهای علنی و مخفی، و چه در زندان و در مبارزهٔ مسلّحانهٔ پارتیزانی، در راه این آرمان رزمید.

زندگی و مبارزهٔ رفیق فقید ما نمونه‌ای درخشان بوده است، و همچنان الهام‌بخش مبارزانی خواهد بود که گام در راهی می‌گذارند که او و رزمندگان پیش از او در رهبری حزب به سوی آینده‌ای بهتر برای مردم و میهن ما پیمودند.

یاد و خاطرهٔ رفیق عزیز محمد در قلب کمونیست‌ها و همهٔ دموکرات‌ها و میهن‌دوستان عراق زنده خواهد ماند.

هیئت سیاسی حزب کمونیست عراق

۳۱ مه ۲۰۱۷ /۱۰ خرداد ۱۳۹۶