مطلب دریافتی
توضیح نویدنو : نویسنده محترم مطلب دریافتی نقطه نظراتی را مطرح می سازد که
نویدنو با آن ها موافقتی ندارد که مهم ترین آن عبارت از این است که ما راه
توده را نیروی "چپ و مارکسیستی" نمی دانیم
سپهر جمشیدی
میچ
مک کانل سناتور جمهوری خواه پر سابقه از کنتاکی و رهبر اکثریت سنا پس از
سخنرانی دونالد ترامپ در 2 مارس 2017 در کنگره امریکا ( 3 ماه پس از پیروزی
وی ) گفت : " ترامپ در نشست مشترک کنگره " رئیس جمهور " شد " .
ون جونز تحلیل گر سی ان ان سخنرانی ترامپ را از لحظات خارق العاده ، که در
آن لحظه بود که رئیس جمهوری امریکا شد ، برشمرد .
این ها گواه بر آن هستند که دونالد ترامپ و مواضعش میتوانسته به حدی ابهام
آور باشد که محافظه کاران و صاحبان قدرت نیز از یک مقطع زمانی به بعد ،
نفسی راحت کشیدند و این آن نکته ای است که میتواند بار شماتت را از دوش
راه توده ای ها بردارد ، اما نکته ای که هست هم چنانکه در جایی کهنه
کارترین دشمنان خلق ، نفس راحت کشیدند ، همانجا باید دوستان خلق مردد می
شدند و دست کم شک در ارزیابی شان از ترامپ می نمودند که نکردند و بیشتر
خواستند دلخوش به کمترین علائمی باشند که ترامپ و تیم جدید کاخ سفید در
راستای درستی نگرش آنها ، باشند و علائم واضح هشدار دهنده و صداهای با
وضوح تمام در ارزیابی نادرست را نبینند و نشنوند .
از جمله ارزیابی رابرت گریفیث دبیر کل حزب کمونیست بریتانیا ، درهمان ابتدا
می توانست نمونه گویایی از تفاوت ارزیابی ها از برامد ترامپ باشد که
همانگونه که ملاحظه می شود، گریفیث نه اینکه به مسائل راهبردی و پشت قضایا
، اشنا یا واقف نباشد بلکه در باره بازه حداکثری عملکرد کابینه ترامپ به
مثابه یک کابینه جمهوری خواه را مورد قضاوت قرار می دهد :
" برنامه ترامپ شامل از جمله این موارد است : کاربرد وسیع شکنجه علیه
بازداشت شدگان ، کاهش های بیشتر مالیات ثروتمندان و کسب و کارهای بزرگ ،
برچیدن طرح بیمه درمانی همگانی ( اوباماکر ) ، توسعه و گسترش عظیم حفاری
های نفت و گاز (شیل ) ( در مقابله با تعهد امریکا در کاهش گازهای گلخانه ای
و تعهدات محیط زیستی ) ، مقابله با ارتکاب جرم و جنایت در مراکز شهرها ،
بیرون کردن گسترده مهاجران غیر قانونی ، دیوار کشیدن در مرز امریکا با
مکزیک ، تبعیض آشکار نسبت به مسلمانان برای جلوگیری از ورود آنها به امریکا
، دست زدن به اقدام هایی که می تواند به جنگ تجاری با چین منجر شود یا
گسترش بیشتر قدرت نظامی امریکا . و در سطح بین المللی ، برگشت به روابط
خصمانه با کوبا ، مقابله امپریالیستی با دولت های چپ و ترقی خواه در
ونزوئلا و دیگر کشورهای امریکای لاتین ، حمایت گسترده تر از اسرائیل و نسل
کشی اش علیه فلسطینی ها ، ساخت سپر دفاعی موشکی در برابر ایران که منجر به
ناپایداری بیشتر منطقه می شود و بردن شرایط به سمتی که اسرائیل بدون ترس از
اقدام تلافی جویانه موشکی ، هسته ای و یا با تسلیحات متعارف ایران بتواند
نخستین ضربه را به ایران بزند که اثر فوری و آنی اعلام این تصمیم ، تقویت
رژیم ارتجاعی در خود تهران است ، برقراری روابط دوستانه با روسیه با هدف
مشترک شکست تروریسم بنیادگرای اسلامی و البته با انگیزه بنیادی تر اقتصادی
که در انتساب رکس تیلرسون بعنوان وزیر خارجه امریکا خود را نشان می دهد .
معامله با روسیه براثر اعمال تحریم های غربی علیه روسیه بر سر مسئله کریمه
و اکراین متوقف شده است. ترامپ و تیلرسون هر دو با امکان کسب سود در برخی
از بزرگترین بخش های اقتصاد روسیه آشنایند . در مقابل پوتین و روس نفت ،
خواستار پیشرفته ترین فناوری ها یی که امثال اکسان موبیل می توانند در
اختیار آنها قرار دهند ، ازدواج مصلحتی که می تواند به قصد ایجاد شکاف میان
روسیه و چین باشد .
عقب نشینی های ترامپ حکایت از عدم همگونی سیاست های ترامپ با شرایط
دیپلماسی پیچیده امروز جهانی و نیز وجود مقاومت های جدی بر سر راه چنین
راهبردها و راهکارهایی است : پذیرش چین واحد ، انصراف از انتقال سفارت به
بیت المقدس ، پذیرش ضمنی برجام. ..."
راه توده در شماره 590 خود نوشته ای از خوانندگان و علاقه مندان خود که در
عین حال نسبت به مواضع راه توده در قبال ترامپ انتقاد نموده ، تحت عنوان "
آیا در شناخت ترامپ راه توده بیراهه رفته است ؟ " که حاوی مطالب مفید و
مختصر است را منتشر نمود که از حیث نقدپذیری در این خصوص مستحق ارزیابی
مثبت و موجد قدردانی است .
نیازی به نقد تفصیلی و غیر تفصیلی مجدد آن نبود اگر عدم پاسخ به آن مطلب را
به منزله چرخشی درست از مسیر رفته در خصوص مواضع ترامپ را ،در ادامه مسیر
ملاحظه می کردیم .
اما در ادامه همچنان در هر دو نشریه پیک نت و راه توده همان مسیر قبلی را
می بینیم که در حال پیمودن هستند . (بررسی و ارزیابی بر گرفته از مطالعه تا
پایان سال 96 راه توده و پیک نت را در بر می گیرد . )
نگرش راه توده مبتنی بر این نظر است که نمی توان از اتفاق بزرگی که طی 75
سال بعد از جنگ دوم جهانی در امریکا و در بازنگری شعار ایده قرن امریکایی
در حال روی دادن توسط ترامپ است ، براحتی گذشت .
این بار چالشی از درون نظام رهبری امریکا از ریتوریک(لفاظی) رایج در باره
مسئولیت امریکا برای رهبری و محافظت از جهان است ، انچه که در عمل در حال
اتفاق افتادن است تلفیقی از انزواطلبی جهانی و حمایت گرایی داخلی است .
بی اعتمادی کامل ترامپ به تجارت آزاد و قراردادهای در چارچوب جهانی سازی
نولیبرالیسم ، در کنار پروژه نگاه به اقتصاد داخلی یک نوع انسجام درونی را
در سیاست های داخلی و خارجی وی نشان می دهد و همین هم ، باعث شده که یک
وحدت رویه بین دمکرات ها و بعضی جمهوری خواهان را در مقابل وی ایجاد کند.
واقعا هم برامد ترامپ در ایالات متحده حائز کند و کاو ، جستجو و تکاپو در
علل ، سمت گیری و نتایج حضور ترامپ در حاکمیت امریکا هست . چرا که نمودی
متفاوت از اسلاف خویش است ، همانگونه که احمدی نژاد و رویکردش در خور توجه
، تحلیل و ارزیابی بود. ولی همچنانکه احمدی نژاد به منزله رویکرد و آنهم
مثبت در مقابل هیئت حاکمه در قدرت مستقر جمهوری اسلامی نمی توانست ارزیابی
شود ، بزرگ نمایی نقش ترامپ ، آنهم از زاویه ای خرسند گونه از برامد ترامپ
در امریکا ، کج فهمی از اموزه های چپ و مارکسیستی ، توسط عده ای از ره
پویان این مسیر است .
پس از سخنرانی ترامپ در کنگره و انعکاس مفصل و چند باره در هر دوی این
نشریات (پیک نت و راه توده ) ، نشان از این داشت که این دوستان توقع دارند
ازقضاوت عجولانه پیرامون پدیده ترامپ ، درستی
نظراتشان به منصه ظهور برسد ، بخصوص که در شماره 591 راه توده ، سرمقاله
خود را به همین سخنرانی و برداشت هایش را از آن اختصاص داد.
سخنرانی بازتاب یافته در سرمقاله راه توده واجد موضوع جدیدی بیش از آنچیزی
که قبل از آن هم رهبر جمهوری اسلامی از ترامپ به واسطه افشاگری هایش نسبت
به وضعیت وخامت امیز سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی امریکا ، از ترامپ تقدیر
نموده بود ، نیست .
از این رو مروری بر چنین مواضعی که از نگرش چپ به برامدن ترامپ می شود ،
شاید خالی از فایده نباشد .
راه توده به این انتخاب با نگاهی " ویژه" و در تلقی از " مزایا ی " این
انتخاب واکنش نشان داد که از جمله خلاصه تحلیل آنها به سیاست های ترامپ به
شرح ذیل است :
به نظر انها ترامپ برامد و محصول یک بحران ساختاری اقتصادی جامعه امریکاست
که با سیاست هایش ( تهدیداتش ) فرصت در اختیار جهان قرار می دهد : "
نولیبرالیسم که قرار بود تضادهای سرمایه داری را حل کند بر عکس تضادها را
به مرحله انفجاری رساند . این عقب نشینی از این جهت مثبت و حامل فرصت هایی
تازه است ". ( راه توده – سرمقاله شماره 579 )
از جمله این موضوعات موارد ذیل است :
- دورنمای نزدیکی ترامپ به روسیه که منجر به عدم اعتنا به نهادهای
امپریالیستی مثل ناتو می شود .
- رویارویی دهشتناک اتمی از جهان رخت می بندد و به جای صرف مبالغ در امور
نظامی به ساماندهی و هزینه در اقتصاد داخلی امریکا پرداخته می شود .
- برای این امر نیاز دارد خود را از زیر بار همیشگی هزینه هایی که اروپا ،
ژاپن ، کره جنوبی و در منطقه خاور میانه اسرائیل ، عربستان و کشورهای خلیج
بر دوشش سوار می کند ، رها کند.
- با بها دادن به اقتصاد امریکا از سیاست های انتقال سرمایه نولیبرالیسم
به سیاست حمایت از اقتصاد داخلی ، از طریق مقابله با سازمان تجارت جهانی و
پیمان ترانس پاسفیک و پیمان نفتا درمی اید و در واقع با مسدود کردن راه
سرمایه ها به چین ، با این کشور منازعه ای اقتصادی را آغاز می کند .
- حاکمیت در ایران هم باید متوجه این موضوع باشد که رسانه ها و شخصیت های
طراح اندیشه های سیستم در امریکا و نیز اروپا در مقابل ترامپ سعی دارند
حاکمیت در ایران را تشویق به مجادله و مناقشه با ترامپ و دولت وی نمایند در
حالی که مقابله با برجام و اصولا ایران از جمله سیاست های ترامپ نیست .
بدینوسیله در صورت وارد شدن از سر مجادله با ترامپ ، ضمن اینکه کشور ما
دچار فروپاشی و سقوط می شود مطابق طبع و برنامه مخالفین ترامپ در اروپا (
آلمان ) ودر خود امریکا منجر به تضعیف ترامپ می گردد.
بنابراین حاکمیت را توصیه به خردمندی و صبر و حوصله می نماید و از دست بالا
یافتن تندروها در مقابل دولت روحانی را ، برابربا نفت ریختن بر آتش مجادله
ایران با ترامپ می داند. آنها که در پی عدم امکان انتخاب روحانی در دور آتی
انتخابات ریاست جمهوری در ایران با این بهانه می شوند که هماورد مبارزطلبی
ترامپ ، روحانی نیست ، بلکه یک تندرو است .
- تاریخچه ارزیابی ترامپ در راه توده
راه توده در شماره 571 در 15 مهرماه95مطلبی دارد با عنوان " مستاجرهای کاخ
سفید تغییر می کنند اما سیاست امریکا خیر! "، که ترجمه ای از اومانیته است
و تنها مطلبی است که مستقلا در باره انتخابات ریاست جمهوری امریکا ، قبل
ازمشخص شدن نتیجه انتخابات در راه توده منتشر می شود.
مطلبی هم که مورد توجه قرار می گیرد ، همان نگرش رایج و درستی است که همیشه
امعان نظر کمونیست ها در خصوص انتخابات در امریکا بوده است که تغییرات
روسای جمهوری در امریکا ، عموما نه راه حلی اساسی برای مقابله با بحران ها
که ناشی ازمشکلات ساختاری سرمایه داری است ، بلکه راه حلی برای نجات سیستم
است ، بطور مثال مطلب زیر است :
" برخی محافل در انتظار نتیجه انتخابات ریاست جمهوری امریکا هستند و این
درحالی است که در امریکا این روسای جمهور و انتخابات ریاست جمهوری نیست که
سیاست را تعیین می کنند ، بلکه سیاست در محافل اقتصادی و نظامی تعیین میشود
و روسای جمهور از هر دو حزب مجری این سیاست ها هستند. مرکز ثقل این سیاست،
حفظ و تحکیم هژمونی جهانی امریکاست. به همین دلیل، باید دید این محافل
انگیزه مذاکره واقعی را دارند یا خیر؟ زیرا رئیس جمهور آینده تابع این
تصمیم است . "
البته پر واضح است که این نظر اصولی کمونیست ها به منزله خنثی بودن و بی
تفاوت بودن در انتخاب این یا آن دمکرات و جمهوری خواه هم نیست که حتما مورد
نظر راه توده هم نیست ، چرا که تغییرات موردی ، سطحی و از سر اضطرار در
جامعه امریکا ، حتما مورد نظر فعال سیاسی چپ هم می باشد . تغییرهر چند سطحی
و انتخابی که در مجموع به نفع مردم در امریکا و کمتر خسارت زا در جهان باشد
از نظر یک ناظر چپ و بیرون از امریکا مورد قبول نسبی قرار می گیرد .
در واقع نقد به راه توده از همین منظر است که وارد است که راه توده انتخاب
ترامپ را در انتخاب بین بد و بدتر ، به نفع مردم امریکا و جهان و طبیعتا
مردم ایران می داند .
تا شماره 575 راه توده ، تقریبا اثری از اظهار نظر پیرامون کشاکش ها در بین
رقبای ریاست جمهوری امریکا دیده نمی شود ، شاید به دلیلی که به نقل از
اومانیته باشد که در تبعیت رئیس جمهور اینده ، حال هر کسی باشد از تصمیماتی
است که در محافل اقتصادی و نظامی گرفته میشود.
در شماره 575 پس از روشن شدن نتیجه انتخابات در ایالات متحده است که به
یکباره ضمن غافل محسوب کردن بسیاری از رسانه های ایران که پیرو رسانه های "
سیستم " در امریکا هستند انتقادات درستی را به تبعیت کورکورانه رسانه ها در
ایران متذکر می شود از جمله در مقاله ای به نام :
" پیام پیروزی ترامپ برای
رسانه ها و حکومت ایران :
حکومت و مردم در محاصره رسانه های امریکا " می نویسد :
" ماجرای ریاست جمهور شدن ترامپ نشان داد که رسانه‌های ایرانی آنچنان در
دام امپراتوری رسانه‌ای غرب هستند که نه تنها هیچ سخن مخالف آن را
نمی‌پذیرند، بلکه اگر کسی سخنی دیگر بگوید و نظری دیگر داشته باشد آن را
جانبدار و وابسته به روسیه می‌دانند. نمی‌دانند که خود نادانسته به
تفسیرها و روایت‌های خبرگزاری‌های غرب وابسته شده‌اند. مثلا در جریان سقوط
هواپیمای مالزیایی بر روی اوکراین که ناگهان همه رسانه‌های ایران آن را
همسو با منافع خبرگزاری‌های غربی به حساب روسیه گذاشتند. یا ماجرای سوریه
که حتی با وجود آنکه سیاست رسمی جمهوری اسلامی یاری به دولت سوریه است،
اکثر مطبوعات ایران اخبار خود درباره سوریه را از خبرگزاری‌های غربی و علیه
دولت سوریه می‌گیرند."
" کافیست نگاهی به بخش اخبار خارجی رسانه‌ها انداخت، یا برخی نشریات تخصصی
و وبسایت‌های مربوط به سیاست خارجی را بررسی کرد. تقریبا مرجع همه مطالب و
گزارش‌های آنان از رسانه‌های امریکایی و اروپایی است. "اکونومیست"، "بیزینس
ویک"، فاینانشیال تایمز"، نیوزویک"، "تایم"، "لس انجلس تایمز"، "لوموند" …
و برخی نشریات تخصصی مانند "فارین افرز" و مشابه آنها منبع انحصاری این
نشریات هستند. رسانه های ایران همگی تحلیل های خود را از زاویه نگاه
مطبوعات و رسانه‌های امریکایی و اروپائی می‌نویسند. اگر رسانه‌ای نگاه
دیگری به جهان ارائه دهد برای اینان معتبر نیستند. رسانه های ایران آنقدر
در یکسویه نگری و بی‌خبری خود فرو رفته‌اند که حتی شنیدن سخن متفاوتی
برایشان عجیب است. بارها ما را متهم به جانبداری در پخش اخبار کرده‌اند در
حالیکه ما کوشیده‌ایم در زیر بمباران رسانه‌ای، سخن و تحلیل متفاوتی را هم
به گوش خوانندگان خود برسانیم. "
" در جریان انتخابات ریاست جمهوری امریکا نیز مطبوعات و رسانه‌های ایران
همسو با بزرگترین رسانه‌های جهان از ترامپ یک غول بی‌شاخ و دم ساختند که
گویا پیروزی او موجب بازگشت جهان به ماقبل تاریخ و لغو برجام خواهد شد.
برخی‌ها که دچار توهم نسبت به نظام سیاسی و اجتماعی و اقتصادی در امریکا
هستند تبعا بدین نتیجه رسیدند که مردم امریکا به چنین غولی رای نخواهند
داد. نگاه کنید به سخنرانی های امام جمعه ها و برنامه های صدا و سیما، حتی
سخنرانی های نوبتی رهبر جمهوری اسلامی در همین دوران اخیر و در ارتباط با
انتخابات امریکا که آلوده به همین کازرار رسانه ای امریکا بود. "
" طبیعی است که حالا همگی در حوض آب سرد افتاده باشند. این درحالی است که
کسانی که بحران سرمایه‌داری امریکایی را جدی می دانند؛ نیازها و
حساسیت‌های کنونی مردم امریکا را در نظر دارند؛ یا با وضعیت اقتصادی و
سیاسی امریکا و جهان آشنا هستند؛ رابطه امریکا با روسیه، اتحادیه اروپا،
خاورمیانه و چین را در نظر دارند؛ با ترفندهای رسانه‌ای و نظرسنجی‌های
ساختگی آشنایی دارند و اخبار را از منابع مختلف و تحلیل‌های متفاوت پی
می‌گیرند؛ پیروزی ترامپ برایشان عجیب و غیرقابل پیش بینی نبود؛ نه تنها
نبود بلکه تقریبا قطعی هم بود."
در راه توده شماره 576 نیز با درج مطلبی تحت عنوان : " رسانه های ایران ،
دنباله رو رسانه ها ی امریکا و اروپا "همان مطالب دنبال می شود.
" پیروزی "غافلگیرکننده" دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا
وضعیت بحرانی رسانه‌های ایرانی و وابستگی انحصاری حیرت انگیز آنها به منابع
خبری غربی را یک بار دیگر آشکار کرد. خطر این وابستگی انحصاری در آنجاست که
منافع ملی ایران از زاویه خبرها و ادعاهای خبرگزاری‌ها و نشریات غرب سنجیده
میشود که در واقع دربرابر منافع کشور ماست . "
و در ادامه این موضوع را بدرستی به یکسری نتایج خسارت بار در گذشته از جمله
فرسایشی شدن جنگ عراق و ایران مربوط می داند .
همانگونه که ملاحظه می شود و نیز سایر مطالبی که تا پایان سال 95 ، در
سرمقالات ، مقالات و یا ترجمه از منابع دیگراستنباط می شود ، از نظر راه
توده :
- انتخاب ترامپ به نفع ایران است و اینکه " اساس دعوای ترامپ ، ایران
نخواهد بود که تقریبا هیچ رابطه اقتصادی مستقیم با آن ندارد بلکه به تبع
تعارض آن ، حوزه سیاسی و نظامی با چین خواهد بود ، نه با ایران . "( سر
مقاله راه توده شماره 587 )( مخالفت ترامپ با برجام و لغو برجام توسط ترامپ
، دروغی بیش نیست ) .
- روابط امریکا با اتحادیه ( لرزان ) اروپا ( آلمان ) و چین و ناتو ، سرد و
سردتر و با روسیه گرم و گرمتر می شود و این از نظرراه توده به نفع جهان است
.
( گرایش بیش از حد راه توده به روسیه و ضرورت دفاع از موضع روسیه در هر
مناقشه ای که یک سر آن را روسیه تشکیل دهد از مواردی است که هر کس راه توده
را پیگیری نماید ، آن را ملاحظه می کند. در حالی که روسیه بعد از فروپاشی
اتحاد شوروی دیگر گرانیگاهی برای سوسیالیسم و خلق های تحت ستم و نیز
آلترناتیوی برای فرماسیون اقتصادی و اجتماعی سرمایه داری نیست ، که خود
جزئی از آن است . هرچند در مقابله با قدرقدرتی و ترک تازی ایالات متحده
استفاده از توازن قوا در مناسبات قدرت در جهان ، روسیه هم اکنون نقش مفید و
میزان کننده به نفع در درجه اول منافع ملی خود و تا حدودی سایر کشورها ایفا
می کند . آنچنان که استفاده از تضاد های دیگر قطب های سرمایه داری مثل
اروپا و روسیه ، مجالی برای تنفس برای خلق ها است .)
- ترامپ دیگر همگرایی که با ژاپن و کره جنوبی در شرق دور و سعودی ، اسرائیل
و کشورهای عربی خلیج فارس در شرق نزدیک نشان نخواهد داد و از آنان هزینه هم
پیمانی می طلبد .
- ترامپ هدفش نظامی گری کمتر و توجه بیشتر به اقتصاد بحران زده امریکا ست .
(سر مقاله راه توده شماره 587 )
- همچنین است مسائلی مثل تهاجم ترامپ به رسانه ها که مورد استقبال راه توده
به عنوان رسانه های حافظ " سیستم " قرار گرفته و نیز مسائلی مثل محیط زیست
، مهاجران ، فرمان های اجرایی نسبت به ممانعت از ورود شهروندان 6کشور
اسلامی به امریکا ، دیوارحائل بین امریکا و مکزیک ، زنان و تبعیض جنسیتی ،
نوع همکارانی که ترامپ برگزیده و جز آن که چنان غیر قابل دفاع بوده که به
آنها نپرداخته است و یا با اطلاق فرعی بودن از کنار آنها گذشته است در حالی
که واقعیت آن است ، هیاهو هر چقدر هم زیاد باشد ، همانگونه که گریفیث می
گوید ، تغییرات در ایالات متحده در همین سطور دور خواهد زد و نه بیشتر و
همه تعرضات ترامپ برای دستاورد های مدنی آمریکایی ها و جهان منفی بوده و
هست . مثلا آنجا که مخالفت ها و راهپیمایی های مدنی امریکایی ها در مقابل
فرمان اجرایی ضد مهاجران و کمک حقوقی به مسافران سرگردان در فرودگاه های
امریکا ، از نظر راه توده و پیک نت ، یا جایی برای درج ندارد و یا با
استهزاء همراه می شود .
در پایین تر سعی می شود نسبت به مهمترین مواضع راه توده و فکت و واقعیاتی
که در پیرامون موارد بالا امد با ذکر نمونه هایی درستی یا نادرستی مواضع آن
مورد ارزیابی قرار گیرد .
اما در ابتدا با ذکر این نکته شروع می کنیم که معلوم نیست ، اگر پیروزی
ترامپ به گفته خود راه توده " غافلگیرکننده " ( پیروزی غافلگیرکننده ترامپ
... – راه توده شماره 576 ) بوده پس چرا از غافلگیر شدن رسانه ها انتقاد می
شود و نیز اگر رسانه ها در ایران به دلیل رویکرد یک جانبه گرایانه شان
غافلگیر شدند ، چرا خود رسانه ها در امریکا هم غافلگیر شده اند.
در ثانی راه توده که بر خلاف سنت رایج از منابع مستقل تغذیه می کند چرا پیش
از اعلام نتایج ، اگر نه پیش بینی درست ، دست کم در نظر رایج مناقشه ایجاد
نکرد ؟
از همین شماره است که به ترامپ نام نامزد مستقل توسط راه توده اطلاق می
شود.
گاهی راه توده نظرات نظریه پردازان را بدون نشان دادن سندی بر قبول ان
نظرات در دستگاه سیاسی کاخ سفید به عنوان تفکرات ترامپ منعکس می کند . مثلا
از استفان والت مطلبی را ذکر می کند : " گسترش حوزه ناتو به طور غیر قابل
اجتنابی روابط با روسیه را تهدید می کند . گسترش ناتو این اتحاد را قوی تر
نکرد و تنها امریکا را وادار کرد از گروهی ضعیف که دفاع از قیمومیتشان
بسیار دشوار بود ، حمایت کند . کشورهایی که از مرز های امریکا بسیار دورند
، اما دقیقا پشت مرزهای روسیه قرار دارند " .( فارین پالیسی – منعکس در راه
توده ) بیان چنین نظراتی در ادامه ذکر سیاست های ترامپ ممکن است برای
خواننده اینگونه به نظر رسد که ترامپ این نظر را پذیرفته و در سیاست خارجی
خود ان را اعمال و کاربردی کرده یا می کند ، در حالی که عمل سیاست خارجی
ترامپ در همین مدت زمان کوتاه از روندی دیگر حکایت می کند .
در ادامه راه توده ، مهمترین نگرش سیاسی خود را که در ادامه در هفته های
بعد هم به طرق مختلف همان را البته با بحث و تفسیر و فاکت و نمونه تکرار
نموده ، اورده است که تامل بر آن می تواند تامل بر اعتقادات راه توده باشد
:
" کسی نگفت
که جدال اصلی در امریکا بر سر چیست؟ تضاد و تقابل اقتصادی میان امریکا و
اروپا به نقطه اوج رسیده؟ هزینه های نظامی امریکا در نقاط مختلف جهان کمر
اقتصاد این کشور را خم کرده؟ امریکا برای حفظ پرچمداری سرمایه داری جهانی
نیازمند بازنگری سیاست های اقتصادی و سیاسی سالهای پس از فروپاشی اتحاد
شوروی است؟ خطر تبدیل چین به اولین قدرت بزرگ اقتصادی امریکا را تکان داده؟
بدهکاری عظیم امریکا به چین در این انتخابات نقش دارد؟ برآمد قدرتمند نظامی
روسیه ارکان نظامی و اقتصادی امریکا را به لرزه در آورده؟ ماجراجوئی های
نظامی در منطقه خاورمیانه به نفع اسرائیل دیگر قابل دوام نیست؟ روسیه و
امریکا به چه اشتراک نظر و منافع اعلام نشده ای در ارتباط با ضرورت تضعیف
اتحادیه اروپا و سپس یارگیری از درون این اتحادیه رسیده اند؟ و سرانجام،
برخلاف همه حرف های تبلیغاتی دوران انتخابات، امریکا برای نزدیکی به ایران
و جلوگیری از پیشرفت باز هم بیشتر مناسبات نظامی و اقتصادی ایران و روسیه و
چین بزرگترین امتیازها را به ایران نخواهد داد که اجرای برجام بخشی از آنست
؟...
"
" انتخابات اخیر امریکا و پیروزی ترامپ هرگز به معنای تحول و دگرگونی در
ساختار اقتصادی و امپریالیستی امریکا نیست. بلکه گام تازه ایست برای نجات
پرچمدار امپریالیسم جهانی از بحران و ادامه هژمونی آن برجهان. درعین حال که
بر این واقعیت نیز واقف هستیم، این را هم نباید از نظر دور بداریم که در
این مانور نیز، مانند هر مانور و رفرم دیگری در هر زمینه و هر کشور و هر
نظامی، امکانات نوینی بوجود می آید که میتوان از آن به سود نیاز بشریت به
صلح و نیاز کشورها به حفظ استقلال خود بهره گرفت. برای نمونه از تغییر
سیاست جنگ نیابتی در خاورمیانه و تکه تکه کردن کشورهای این منطقه که خانم
کلینتون برای ادامه آن خیز برداشته بود. مرکز اصلی فکر و هدایت و برنامه
ریزی امریکا در پشت صحنه انتخابات این کشور، حتی اگر در میان خود جدالی هم
داشتند سرانجام به یک نظر واحد رسیدند و آن تغییر سیاست دو دهه گذشته و
دوران پس از فروپاشی اتحاد شوروی بود! و باز کردن درهای کاخ سفید به روی
ترامپ حاصل این تصمیم بود. "
تا اینجا مانند بسیاری دیگر دارای تفکرات چپ در جهان در بعضی نکات ، انگشت
روی نکات درستی نهاده می شود . اینکه تغییر سیاست ها نیز لاجرم به دلیل
بحران هایی که بصورت دوره ای سرمایه داری را دچار آسیب می کند و سیستم سعی
در حل آنها بدون تن دادن به تغییرات عمیق دارد ، امر درستی است . اما اصرار
به اینکه ترامپ همان کسی است که امده تا این زایمان دردناک را برای حل
بحران های جامعه امریکا انجام دهد ، نامتناسب درمی اید و نیز اصرار براینکه
راه توده عملا اینقدر به نقش ترامپ پر بها می دهد که حتی در مقابل مقاومت
های مدنی در امریکا و جهان ، واکنشی نشان نمی دهد و اگر هم نشان دهد از سر
استهزاء و به سخره گرفتن آنها و اتصال آنها به همان سیستم پنهان است . ضمن
اینکه راه توده در اثبات اینکه آن مقوله هایی که در بالا امد باید در عرصه
سیاست ها ، ما به ازا و مصادیق پیدا نماید ، دست به تایید و رد کردن های نا
صوابی مبادرت می زند . مثلا کسی که سر مقاله ها و مقالات و یا حتی ترجمه
های مقالات گزینشی که از منابع و مراجع غالبا مترقی و تحول خواه جهان هم
هست ، مطالعه می کند به این صرافت می افتد که امریکای ترامپ دیگر کمتر
تجاوزگر ، نظامی گرا و چپاول گر ، دست کم نسبت به اتحادیه اروپا ست و
سرکردگی امپریالیسمی که باید هدف اصلی باشد نه دیگر امریکا ، که اتحادیه
اروپا و در راس آن المان است .
مشکل از ان جمله در انجا رقم می خورد که از نظر راه توده بین خواست دستگاه
هدایت کننده رهبری امریکا و امپراتوری رسانه ای در امریکا ، اختلاف جهت
گیری بوجود می اید و این امپراتوری رسانه ای در مقابل چنین انتخابی مقاومت
می کند و راه توده ان را منفی ارزیابی می کند :
"آن حادثه جدیدی که در انتخابات اخیر ایالات متحده روی داد که آن را از همه
انتخابات دیگر تاریخ اخیر آن متمایز میکند در آن بود که سمتگیری
امپراتوری رسانه‌ای امریکا با تصمیمی که دستگاه هدایت کننده رهبری امریکا
برای تغییر سیاست این کشور گرفته بود ، همسو نبود. در همه انتخابات گذشته
دستگاه تبلیغاتی و رسانه‌ای امریکا ، همسو با تصمیمات محافل قدرت بود و به
همین دلیل روند انتخابات به شکلی آرام و نمایشی طی می‌شد و یکی از دو
نامزدی که سیاست‌های آنها اختلاف اساسی با یکدیگر نداشت انتخاب می‌شدند.
این بار امپراتوری رسانه‌ای ، زیر بار تصمیم بخشی از محافل حاکمه امریکا
برای تغییر سیاست خارجی و داخلی کشور که دونالد ترامپ نماینده آن بود نرفت
و از همان آغاز کوشید دربرابر این تغییر بایستد و از ترامپ تصویری
کاریکاتوری و سرانجام یک غول بی‌شاخ و دم بسازد. رسانه‌های ایرانی که نه خط
و اندیشه مستقلی از خود دارند، نه می‌خواهند داشته باشند، نه شناختی از
سیاست و نظام تصمیم گیری در امریکا دارند، نه درکی از شرایط و واقعیت‌های
جهان، بدنبال این سیاست رسانه‌ای کشیده شدند و همچنان کشیده می‌شوند." (
راه توده – سرمقاله 577 )
راه توده ( سرمقاله 577 ) با ارزیابی اینکه گویا با روی کار امدن ترامپ ،
نظر امثال استفان والت ، از نظریه پردازان پر نفوذ و از طرفداران خط مشی
موسوم به رئالیسم در سیاست خارجی ، مجال بروز و ظهور می یابد و سیاست خارجی
امریکا در تمامی عرصه ها ، از تیرگی روابط با روسیه تا گسترش ناتو، از
دخالت در عراق و افغانستان تا سرنگونی معمر قذافی ، از دخالت در اکراین تا
ایران ، تغییر می یابد در عمل به استقبال انتخاب ترامپ می رود .
مشکل راه توده در انجاست که رئالیسم در سیاست خارجی را درهمانی با ترامپ و
گروه نو رسیده می داند ، امری که در کمتر از 2 ماه بطلان آن در تقریبا در
تمامی عرصه های ذکر شده ، خود را نشان داده است . از موضوعاتی که به وقوع
پیوسته و به تاریخ پیوسته مثل تجاوز به عراق و افغانستان که بگذریم که
معلوم نیست ترامپ و ساکنین جدید کاخ سفید در آن موقعیت ، شاهکار خصمانه تری
را رقم نمی زدند ، از کدهای صادره در مواردی مثل ایران و سوریه حتی سیاست
های پرخاش جویانه تری را شاهدیم و از کدهایی که در زمینه نزدیکی به روسیه و
کناره گیری از ناتو و دخالت در اکراین می بینیم هم نشان می دهد که اگر
اوضاع به سمت وخیم تر شدن میل نکرده باشد ، سمت بهبودی نیز نشان نمی دهد .
راه توده از سطحی نگری رسانه های وطنی و امریکایی از اینکه چرا تغییرات را
نمی بینند گله مند است :
" در این میان مشکل رسانه‌های ایرانی فقط این نیست که نگاهشان به
رسانه‌های غرب و امریکایی است و خود و خوانندگان خود را محروم از تنوع
دیدگاه‌ها و نگرش‌ها کرده اند، مشکل بزرگتر در آن است که حتی در رسانه‌های
امریکایی و غربی هم به سطحی ترین و ساده نگرانه ترین دیدگاه‌های ستون
نویس‌های جنگ طلب مطبوعات امریکایی تکیه دارند و تفاوت نظرها در آنجا را
هم نمی‌خواهند ببینند و درک کنند. از همین روست که همچنان پس از پیروزی
ترامپ نمی‌خواهند و نمی‌کوشند به عمق مسئله و دلایل غافلگیری خود و تغییر
در سیاست خارجی امریکا بپردازند و از سطحی گویی درباره پیروزی "پوپولیسم"
فراتر بروند. " ( سرمقاله 577 )
خوب است راه توده تغییراتی را که مدعیند ، البته در سمت مثبت ، برای
ایرانیان و جهانیان برشمارند تا ما غافلین با انان همسو شویم .
راه توده در مطلبی با عنوان " نگاهی عمیق به انتخابات امریکا " در شماره
578 خود می نویسد : " هفته گذشته 15 کشور اروپایی عضو سازمان امنیت و
همکاری اروپا با انتشار بیانیه‌ای خواستار از سرگیری مذاکراتی سازنده با
دولت روسیه به منظور جلوگیری از رقابت تسلیحاتی احتمالی شدند. اشتاین مایر
وزیر خارجه آلمان نیز با اعلام اینکه "امنیت اروپا در خطر است" گفت: "ما
بیش از هر زمانی به گفت وگو با مسکو نیاز داریم. "
همزمان، ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپا در مصاحبه با "یورونیوز" گناه
خراب شدن روابط اروپا با روسیه را به گردن باراک اوباما انداخت و گفت:
"باراک اوباما با توصیف روسیه به عنوان «قدرت منطقه‌ای که از روی ضعف و نه
از روی قدرت همسایگان مجاورش را تهدید میکند» اشتباه بزرگی مرتکب شده و
اروپا در مقابل باید با روسیه به عنوان "یک هویت بزرگ و یک ملت پرافتخار"
رفتار کند و چیزهای زیادی درباره روسیه فرا بگیرد. به گفته یونکر: "اتحادیه
اروپا وابستگی به سیاست خارجی آمریکا ندارد. واشنگتن هرکاری که بخواهد
انجام می‌دهد ولی بدون روسیه هیچ معماری امنیتی در اروپا وجود نخواهد
داشت."
این مطالب تماما مصدر صادرکننده شان رهبران اروپا و آلمان می باشد که خود
در خلاف ارزیابی های راه توده مبنی بر اینکه گویا رهبران اتحادیه اروپا
سراسر در مقابله با روسیه و بر عکس ترامپ و تیمش در جهت عکس ، سیاست ورزی
می کنند ، است .
جالب اینجاست که این سیاست سیاستمداران سنتی اروپایی و رسانه های انها مثل
یورونیوز را نتیجه چرخش سیاست ها در امریکا و انهم با این سرعت می داند . "
این تحولات سریع بدنبال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری
ایالات متحده روی داده که وعده بهبود مناسبات با روسیه را به مردم امریکا
داده است. همه اینها این پرسش را بوجود می‌آورد که دلایل این چرخش چشمگیر
در سیاست امریکا و بدنبال آن، برخی مقامات رسمی اتحادیه اروپا نسبت به
روسیه در کجاست؟ چرا امریکایی‌ها و اروپایی‌ها پس از آن همه پافشاری و
سماجت در حفظ ناتو و سپس گسترش آن به سمت شرق و مرزهای روسیه اکنون دست
دوستی به سوی روس‌ها دراز کرده اند؟ "(نگاهی عمیق به انتخابات امریکا – راه
توده 578 )
نه مگر هر سیاستی مبتنی بر منافع کنشگران و سیاستمداران است . سیاست ضد
روسی یا عکس آن ، ملهم از یکسری رویکردهای منفعت طلبانه است که خوش امد و
بد امد این و آن و آنهم با این سرعت اساس نگرش ماتریالیستی به تنازع پدیده
ها و منافع را بی اعتبار می کند و خود مطالب بالا نافی ارزیابی های راه
توده است که گویا اروپا گوی ضدیت با روسیه را از واشنگتن ربوده است .
واقعیت این است که چنین رویکرد هایی در گذشته هم متناسب با نیاز روز از
جانب اروپائیان وجود داشته و خواهد داشت و این ارزیابی شتابناکی است که کسی
بخواهد همه امور را در راستای پیش بینی های خود و اثبات درستی سیاست های
خود ، به نظم دراورد .
راه توده از عزم امریکا که با سیاست های ترامپ عملیاتی می شود برای "
استقلال انرژی " می گوید ( راه توده – سرمقاله 579 ) و در همین رابطه کسانی
را که از سیاست های ضد محیط زیستی ترامپ مثل تهدید به خروج از توافق پاریس
و نیز رفع ممانعت از پروژه انتقال نفت از کانادا به امریکا مانند کی استون
و جز ان انتقاد می کنند را مورد خرده گیری قرار می دهد که انها ( طرفداران
محیط زیست ) این را هم نشانه ای دیگری از " پوپولیسم " و دیوانگی ترامپ و
عدم توجه ترامپ به محیط زیست می دانند ، در حالی که این تدابیر از جمله قلب
همه برنامه های اینده هیئت حاکمه امریکا است :" موضوع در واقع بسیار ساده
است: همانطور که در برنامه رسمی ریاست جمهوری ترامپ آمده است امریکا باید
به "استقلال انرژی" دست یابد. بعبارت دیگر امریکا میخواهد به وابستگی خود،
به ویژه به نفت خاورمیانه پایان دهد ".
ادامه سیاست استقلال انرژی منجر به عدم اهمیت خاور میانه و حتی خوشایند
امریکا از عدم امنیت آن می شود ، چرا که رقبا و بخصوص چین متاثر از بالا
رفتن قیمت انرژی و به تبع بالا رفتن قیمت کالای چینی و ایجاد امکان رقابتی
شدن کالای امریکایی می شود ".
اما ایا واقعیات روی زمین ، زمان مورد نیاز برای رسیدن به چنین استقلالی ،
اقتصادی بودن ان ، بلاتکلیفی سرمایه های جهانی شده امریکایی ، انزوای
لاجرمی که برای امریکا بوجود می اید و خسران از جمله اقتصادی متعاقب ان ،
گستردگی روابطی که در همین مدت محدود ترامپ با سعودی و دیگر شیخ نشین ها از
جمله مشارکت دو طرفه در اقتصاد یکدیگر و جز ان ، چیز دیگری را بیان نمی کند
؟ مثلا در دیداری که ولیعهد سعودی محمد بن سلمان با ترامپ داشت تمام تلاش
ترامپ حتی در دادن وعده و وعید ضد ایرانی برای سرمایه گزاری 50 میلیارد
دلاری در برنامه توسعه 2030 سعودی و رغبت زائدالوصفی که ترامپ در سرمایه
گزاری با سعودی داشت ، حکایتی دیگر بود .
کلیدی ترین اضلاع نگرش راه توده در زیر مورد بررسی قرار می گیرد :
1) ایران و موضوع فلسطینی ها واسرائیل
راه توده در شماره 576 در سر مقاله " درهای کاخ سفید با چه هدفی به روی
ترامپ باز شد؟ " می نویسد :
" انتخابات ریاست جمهوری در امریکا، در هیچ دوره ای باندازه این دوره که در
آن شخصیت پرهیاهوئی بنام "ترامپ" به پیروزی رسید خبر ساز نبود. بویژه در
ایران که طیف گسترده مخالف دولت روحانی روی آن نه تنها شرط بندی، بلکه
سرمایه گذاری کرده بود. آنها درعین حال که تبلیغات رسانه های امریکائی را
علیه ترامپ وسیعا و با انواع عکس های فتوشاپ شده ، پوشش میدادند، روی
پیروزی هیلاری کلینتون ، حساب کرده بودند. امید آنها این بود که خانم
کلینتون با سیاستی جنگ طلبانه وارد کاخ سفید خواهد شد و متعاقب آن ، باد در
پرچم سیاست نظامی در جمهوری اسلامی خواهد پیچید و سفره اعتدال و مذاکره و
تفاهم و برجام و هر آنچه که دراین سه سال و نیم بدست آمده ، جمع خواهد شد.
با همین محاسبه حتی احمدی نژاد را برای تبلیغات انتخاباتی 96 شیر کرده و به
میدان فرستاده بودند و پس از منتفی شدن نامزدی او، روی سعید جلیلی رئیس
شورای عالی امنیت ملی در دوران احمدی نژاد و عامل شکست تمام مذاکرات اتمی
آن دوران و سردار قالیباف شهردار تهران حساب باز کردند. "
هشدار دائمی راه توده به حاکمیت در اجتناب از ماجراجویی ، که امری به شدت
مثبت است ، اما خود نشان دهنده سیاست ضد ایرانی ترامپ است .
عکس بودن واقعیت یعنی خطر زیر پا نهادن برجام توسط ترامپ و تیم ضد ایرانی
او ، از هر زمانی مبرهن تر است . به گونه ای که تا کنون مساعی زیادی از
جمله از سوی اروپائیان و خانم موگرینی برای مجاب کردن ترامپ به پایبندی به
توافق 6 جانبه با ایران صورت گرفته است و از سوی دیگر اتفاقا این نظامی
گرایان در ایران هستند که با توجه با حضور تفوق نگرش ضد ایرانی در کاخ سفید
به ضرورت نگرشی محکم در قبال وی در دولت ، دست پیش را در پیش گرفته اند.
اکنون بیش از هر زمانی امریکا از طریق ترامپ یا کارگزارانش با هر بهانه ای
از جمله در دیدار با هر مقام غربی ، عربی ، اسرائیلی فشار به ایران و کره
شمالی را دوچندان کرده است.
- وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده است که دولت این کشور ۳۰ فرد و شرکت را در
ارتباط با ایران، سوریه و کره شمالی تحریم کرده است . دولت دونالد ترامپ
پیش از این هم اشخاص و شرکت‌هایی را در فهرست تحریم‌های ایران گنجانده است
. علاوه بر این سناتورهای آمریکایی به دنبال تصویب تحریم های جدیدی علیه
ایران هستند . بی بی سی 5 فروردین 96
- روز ۱۸ آوریل، رکس تیلرسون در نامه‌ای به رئیس مجلس نمایندگان آمریکا
گزارشی از برداشت دولت این کشور از نحوه اجرای برجام توسط ایران به کنگره
ارائه کرد.
وزیر خارجه آمریکا در پاراگراف دوم نامه افزوده است: "در عین حال، ایران
همچنان یکی از دولت‌های اصلی حامی تروریسم به اشکال و رویه‌های مختلف باقی
مانده است. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری، دستور بازبینی برجام توسط نهادهای
مربوطه به رهبری شورای امنیت ملی را صادر کرده تا این موضوع را ارزیابی
کنند که آیا تعلیق تحریم‌های آمریکا به تبع برجام ، با منافع حیاتی ایالات
متحده همسو بوده است؟ پس از تکمیل این بازبینی، دولت خواستار همکاری کنگره
در این زمینه خواهد بود.
- روز ۱۹ آوریل، آقای تیلرسون در سخنانی هشدار داد که "عدم مهار" ایران
میتواند تهدیدی علیه صلح و ثبات جهان باشد و اگر ایران مهار نشود، راه کره
شمالی را خواهد پیمود. وزیر خارجه آمریکا گفت که دولت او در حال بررسی جامع
سیاست خود در قبال ایران است و افزود: "وقتی نتایج این بررسی را نهایی
کردیم به طور مشخص و محکم با چالش ایران برخورد خواهیم کرد ".
- ۲۰ آوریل نیز دونالد ترامپ گفت که ایران "مطابق روح توافق هسته‌ای عمل
نمی‌کند" و افزود: "ما به طور بسیار بسیار دقیقی این مسئله را بررسی
می‌کنیم و در آینده نه چندان دور حرف‌هایی در این زمینه داریم.
- مجلس سنای آمریکا انتصاب دیوید فریدمن را که در مبارزات انتخاباتی سال
گذشته به دونالد ترامپ در مورد روابط آمریکا و اسرائیل مشاوره می‌داد، یکی
از حامیان سرسخت شهرک سازی‌های اسرائیل در اراضی اشغالی فلسطینیان است را
به عنوان سفیر جدید ایالات متحده در اسرائیل را تایید کرد.
او در گذشته حمایت خود را از شهرک سازی در کرانه غربی اعلام کرده و نیز
گفته است که چشم به راه کارکردن از "سفارت آمریکا در اورشلیم، پایتخت ابدی
اسرائیل است.
دولت باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق آمریکا، رابطه تنش‌آمیزی با اسرائیل
داشت و در اقدامی کم‌سابقه قطعنامه شورای امنیت علیه اسرائیل را وتو نکرد.
اما دولت جدید آمریکا منتقد رویکرد دولت پیشین است.
پس از به قدرت رسیدن دونالد ترامپ اسرائیل اعلام کرده است که در کرانه
باختری و بیت‌المقدس شرقی بیش از ۶ هزار واحد مسکونی دیگر ساخته خواهد شد.
- برامد ائتلاف عربی / اسرائیلی و آنهم در همراستایی با ترکیه را بر علیه
محور روسیه / ایران / سوریه / عراق ، برامد ترامپ فعال کرده ، چرا که سیاست
های ضد ایرانی ترامپ و همکاران به عرصه دعوت شده اش در آمادگی و وجود زمینه
در اعراب حوزه خلیج فارس و ترکیه دارای اهداف راهبردی متضاد ، وحدت رویه و
راهبرد یک محور قدرتمند – ثروتمند بوجود آورده است . چنانکه در حین و پس از
کنفرانس امنیتی مونیخ مواضع ضد ایرانی از نمایندگان هیئت حاکمه امریکا و
نیز جدال های لفظی رو به تزاید از جانب وزیر خارجه سعودی و نیز نمایندگان
حاکمیت های اسرائیل ، ترکیه و امارات مبین شکل گیری چنین راهبردی است .
- با وجودی که سیاست ضد ایرانی و یا ضد فلسطینی ترامپ به حدی از وفور خبر
برامده از بالاترین ساکنین کاخ سفید تقریبا هر روزه قابل مشاهده است ، این
نگرش (راه توده و پیک نت ) موشکافانه جستجو می کند که از کسی از سلسله
مراتب منتسب به ترامپ ، نکته ای همراهی و عدم ضدیت با ایران یا فلسطینیان
بیابد تا منعکس نماید.
مثلا ترامپ و منصوبین او در گفتمانی اغلب تهاجمی از عدم اعتقاد به برجام
گفته اند ولی پیک نت جستجو می کند که از قول روزنامه ایران هم شده بنویسد
که وزیر خارجه امریکا گفته : " نگفته ایم می خواهیم برجام را نقض کنیم "(
بررسی مطبوعات – پیک نت _ 30 بهمن 95 )
یا در حالی که کمتر کسی است که از مواضع خصمانه ساکنین جدید کاخ سفید نسبت
به فلسطینی ها و نزدیکی انها به سیاست تهاجمی نتانیاهو ابهامی داشته باشد
که برگماردن سفیری ضدفلسطینی در اسرائیل ( دیوید فریدمن ) و ابراز تمایل به
تغییر محل سفارت امریکا از تل اویو به اورشلیم ( بیت المقدس ) و عدم حمایت
از سیاست دو سرزمین ، نشانه هایی از ان است ، به نقل از روزنامه شهروند و
از قول نماینده امریکا در سازمان ملل می نویسد : " ترامپ از راه حل دو
کشوری در مسئله فلسطین حمایت می کند " ( بررسی مطبوعات – پیک نت – 30 بهمن
95 )
و یا به نقل از اطلاعات :" ترامپ اسرائیل را از توسعه شهرک سازی بر حذر
داشت " (پیک نت – بررسی مطبوعات – 24 بهمن 95 )
که تمام این موارد خود از تناقض و تشتت اوضاع در هیئت حاکمه امریکا حکایت
دارد و در بهترین حالت رسیدن به راه حلی دنباله روانه از دولت اوباماست.
اما موارد نقض کم نیست کافی است هر روزه اخبار را مرور کنیم تا تهدید و
پرخاش بر ضد تهران را به جز فرمان اجرایی ضد مهاجرتی که ایرانیان به همراه
5 کشور مسلمان دیگر را ببینیم.
- استیو بنن استراتژیست راست افراطی و رئیس جمهور پشت پرده ، مایک پمپئو
رئیس سیا ، جیمز ماتیس وزیر دفاع ، رکس تیلرسون وزیر خارجه ، نیکی هیلی
نماینده امریکا در سازمان ملل ، شان اسپایسر سخنگوی کاخ سفید ، کنگره ، سنا
و دهها مقام ارشد دیگر تقریبا بطور هر روزه این مواضع را اتخاذ کرده و
میکنند.
- در فوریه 2017 شرکت توتال علیرغم توافق های قبلی با ایران گفت : " نهایی
کردن تصمیم این شرکت برای سرمایه گزاری در فاز 11 طرح توسعه میدان گازی
پارس جنوبی به تصمیم امریکای ترامپ در باره تمدید معافیت تحریم های ایران
بستگی دارد .( بی بی سی 16 اسفند 95 )
پاتریک پویان مدیر اجرایی توتال در یک نشست مطبوعاتی در پاریس گفت :
" نهایی کردن تصمیم این شرکت برای سرمایه گذاری در یک پروژه گازی در ایران
، ( فاز 11 طرح توسعه میدان گازی پارس جنوبی ، بزرگترین قرارداد از زمان
لغو تحریم ها ) ، به تصمیم امریکا ( ترامپ ) درباره تمدید معافیت تحریم های
ایران بستگی دارد " سهم توتال در اجرای پروژه 2 میلیارد دلار است .
او گفت : " اوباما دو دستور اجرایی درباره معافیت تحریم های ایران را نهایی
کرده بود و قرار بود دست کم برای 18 ماه معتبر باشد اما ترامپ باید دوباره
در این خصوص تصمیم بگیرد و در صورت تمدید این معافیت ، توتال میتواند این
قرارداد را اجرایی کند، ولی اگر دولت امریکا تصمیم دیگری بگیرد ، توتال هم
نخواهد توانست کار در ایران را شروع کند."
- شرکت انی ایتالیا نیز به همین سیاق موضع گیری کرده است.
- کاخ سفید آمریکا، چهارشنبه 19 آوریل اعلام کرد که دونالد ترامپ رئیس
جمهوری این کشور، به آژانس‌های اطلاعاتی ایالات متحده دستور داد تا در
توافق هسته‌ای( برجام ) بازنگری کنند. به گزارش خبرگزاری رویترز، ترامپ در
دستور خود تاکید کرد آژانس‌های اطلاعاتی در این مساله تحقیق کنند که آیا
تعلیق تحریم‌های ایران، به سود آمریکا است یا نه. ( العربیه فارسی 19آوریل
2017 )
شکی وجود ندارد که چنین موضعی پیش از انتخابات ریاست جمهوری در ایران خالی
کردن آجر از زیر پای روحانی است که از جمله مهمترین دست آوردهایش توافق
هسته ای ( برجام ) را در چنته دارد.
- تهدید به افزودن نام سپاه پاسداران به لیست گروههای تروریستی که بی گمان
با شناختی که از ترکیب ماجراجویانه حاکمیت ایران سراغ داریم ، تنش را افزون
و مناقشات خصمانه را بین ایران – امریکا می افزاید. جدای از اینکه به دلیل
نفوذ سپاه ( سپاه قدس ) روند جنگ با داعش در عراق و سوریه را منفی می
سازد.
- یک مقام ارشد کاخ سفید گفت : " دولت جدید امریکا با جدیت این طرح (
افزودن سپاه پاسداران به لیست گروه های تروریستی ) را دنبال میکند " .
بخصوص که قبلا هم ترامپ و مقامات ارشد وی از قایق های تندرو سپاه و نیز
ازمایشات موشکی به تندی و تهدید واکنش نشان داده بودند.
- جیمز ماتیس، وزیر دفاع آمریکا در عربستان گفت : " درخاورمیانه هرجا که
"مشکلی" وجود دارد، ردپای ایران دیده میشود . ضروری است تا تلاش‌های ایران
برای "بی‌ثبات کردن" یمن خنثی شود " . به گزارش خبرگزاری فرانسه آقای ماتیس
گفت : " لازم است پرتاب موشک به سوی عربستان که ایران آن موشک ها را تامین
میکند" و همچنین "مرگ مردم بیگناه در یمن" پایان یابد.
- در کنفرانس خبری روز چهارشنبه 19 اوریل 2017 در کاخ سفید خبرنگاران از
شان اسپایسر سوال کردند که آیا دولت ترامپ قصد خروج از توافق اتمی با ایران
(برجام) را دارد یا نه؟
او گفت : " که دستگاه های دولتی ظرف ۹۰ روز توصیه های خود را در مورد
تعلیق تحریم های ایران اعلام خواهند کرد. "
- رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکاگفت : " اقدامات تحریک آمیز ایران ،
آمریکا، منطقه و جهان را تهدید می کند... دولت ترامپ در حال بررسی جامع
سیاست آمریکا در قبال ایران است. وقتی نتایج این بررسی را نهایی کردیم به
طور مشخص و محکم با چالش ایران رو به رو خواهیم شد. "
او افزود: "نظر ما این است که باید به ایران در مورد تهدیداتش در همه عرصه
ها - در منطقه و دنیا - به طور جامع نگاه کرد. توافق هسته ای فقط یک عامل
است . "
- در مسائل غیر هسته ای نیز ، چه در زمینه موشکی و چه تروریسم ، مایکل فلین
، مشاور سابق ترامپ ، ایران را بزرگترین دولت حامی تروریسم در دنیا لقب
داده و رسما به ایران اخطار داد .
خود ترامپ و دیگر نزدیکان وی در ظرف 10 روز از ورود به مسئولیت اجرایی
بصورت شتابناک ایران را تهدید کرده اند و اینها بیشتر تناقض در روابط بین
ایران – روسیه و روسیه – امریکا را با تردید مواجه میکند .
- روسیه
" از جمله مواردی که رهبران اروپایی را دیوانه کرده ، گفته های ترامپ است
که تقابل با روسیه ، جهان را در خطر جنگ قرار می دهد ، امریکا توان ادامه
تامین هزینه ناتو را ندارد و کشورهای عربستان ، کره جنوبی ، ژاپن ، آلمان و
انگلستان باید سهم خود را در هزینه های نظامی امریکا و امنیت خاورمیانه و
آسیا و اروپا را بپردازند " ( راه توده – اهداف ترامپ از تشکیل کابینه
نظامی – شماره 580 )
ترامپ از دیگر دولتمردانی که در پی به بن بست رسیدن سیاست هایشان ، طریق
واگشت را در پیش می گیرند ، جدا نیست ، بخصوص اویی که می خواهد سیاست های
تا کنونی را مردود و خود را صاحب ایده نشان دهد .
مشکل آنجاست که راه توده به این دست اویزها جنبه راهبردی داده و بیش از
اندازه ، اظهار نظرهایی از این دست را مبتنی بر یک برنامه مدون خدشه ناپذیر
می داند . از این روست که دوستان راه توده حتی سیاست هایی را که ترامپ در
عمل در مقابل اندیشه فوق به کار می گیرد را به غمض عین می سپارند .
- فرمان اجرایی روز جمعه 27 ژانویه 2017 در درخواست از ارتش برای بازسازی
گسترده و گسترش نیروها ، شامل زرادخانه اتمی علیه روسیه و چین ( گلوبال
ریسرچ – گزارش اسپوتنیک به نقل از تسنیم ).
- طبق گزارش واشنگتن پست ، جیمز ماتیس باید نتایج بررسی خود در خصوص چگونگی
مقابله با روسیه و چین را در قالب گزارشی طی 30 روز ارائه کند .
- جیمز ماتیس وزیر دفاع امریکا در نشست امنیتی مونیخ 17 فوریه 2017 : "
باور ندارد که حداقل فعلا بشود با روسیه وارد همکاری شد " .
- ترامپ گفت قصد دارد زرادخانه هسته ای امریکا را گسترش دهد تا امریکا قوی
ترین بمب های اتمی را در جهان داشته باشد. این بر خلاف پیمان 2010 بین
امریکا و روسیه ( استارت جدید ) است که هدف آن کاهش 25-30 % کلاهک های هسته
ای استراتژیک و نیز کاهش موشکهای حامل کلاهک های هسته ای بود . ترامپ ان
پیمان را بد توصیف کرده بود .
- وزیر خارجه آمریکا به پاولو کلیمکین، وزیر خارجه اوکراین، که در نشست
امنیتی مونیخ شرکت داشت گفت که آمریکا و ناتو در حمایت از اوکراین "پس از
تعرض روسیه علیه اوکراین... ثابت قدم" هستند. آقای تیلرسون گفت: "امروز
ادامه خصومت ورزی و اشغال توسط روسیه ، بینش مشترک ما دایر بر اروپایی
یکپارچه، آزاد و برخوردار از صلح را زیر سوال می برد . بی بی سی 12
فروردین96
- جیمز ماتیس، وزیر دفاع آمریکا از فعالیت‌های روسیه در افغانستان به ویژه
تماس با طالبان ابراز نگرانی کرده است .
وزیر دفاع آمریکا در سفر به لندن گفت: "ما شاهد تماس روسیه با طالبان
بوده‌ایم. در این لحظه قصد ندارم که بگویم روسیه به گروه طالبان کمک نظامی
و تسلیحاتی میکند، اما فعالیت‌های آن کشور قطعا باعث نگرانی آمریکا شده
است ".
پیش تر ژنرال جوزف ووتل، فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا که در کنگره
آمریکا سخنرانی می‌کرد، روسیه را به حمایت از طالبان متهم کرده بود.
- شلیک 59 موشک کروز ( از نوع تام هاوک که هر کدام 1.4 میلیون دلار قیمت
ونفع آن به شرکت ( ری د آن ) که ارزش آن شرکت حدود یک میلیارد دلار در روز
حمله بالا رفت و ترامپ بطور شخصی در این شرکت سرمایه گذاری کرده است ) از
ناوهای امریکایی مستقر در مدیترانه در 7 آوریل 2017 ( روز جشن و عید مسیحی
" نیشیر " در سوریه ) به پایگاه هوایی الشعیرات در حمص سوریه به بهانه
اینکه گویا هواپیماهای مستقر در این پایگاه در بمباران شیمیایی شهرک خان
شیخون واقع در استان ادلب در 4 اوریل 2017 که در تصرف مخالفان سوری است ،
نقش داشته و انهم بدون مراجعه به شورای امنیت سازمان ملل ، به یکی از پایه
ای ترین فرضیات نشریه اینترنتی راه توده که پیش بینی نزدیکی ترامپ و تیم وی
در کاخ سفید با روسیه را ، علیرغم هیاهو و جنجال های " سیستم " و " رسانه
های مرتبط "، را داده بود ، با چالش جدی مواجه نمود .
حتی در صورتی که فرض را بر این بگیریم که ترامپ خود خواستار چنین نزدیکی
بوده ولی همین که تحت کمترین و اولین فشارها قرار می گیرد ، کاملا از حیث
مقابله با روسیه با " سیستم " همگرایی نشان می دهد ، خود موید این است که
گفتمانی که گویا رهبران هیئت حاکمه ایالات متحده یک برنامه مدون ( که به آن
نیز خواهیم پرداخت ) که یکی از اضلاع مهم آن تنش زدایی و همراستایی با
روسیه بوده و ترامپ عامل اجرایی این برنامه ، از وجاهت لازم برخوردار نبوده
و دست کم به آن پر بها داده شده است .
- یاداوری اینکه ولادیمیر پوتین در 12 اوریل 2017 در مصاحبه ای گفت : " می
توان گفت که از اغاز ریاست جمهوری دونالد ترامپ ، میزان اعتماد به ویژه در
زمینه نظامی ، نه تنها بهبود نیافت ، بلکه بحرانی هم شد ".( العربیه فارسی
– 23 فروردین 96 ) خود مبین میزان کدورت روابط بین مسکو – واشنگتن است .
- نیکی هیلی نماینده امریکا در سازمان ملل به سی ان ان می گوید : " ترامپ و
دولت وی در حال بررسی احتمال تحریم هایی علیه روسیه و ایران به دلیل حمایت
از دولت سوریه است . یکی از اولویت های واشنگتن ، برکناری اسد است . تا
زمانی که اسد در سوریه در راس قدرت است ، پیدا کردن راه حل سیاسی برای این
کشور جنگ زده ، ممکن نخواهد بود و باید به نفوذ ایران در این کشور نیز
خاتمه داد . سوریه با وجود اسد روی صلح را نخواهد دید و هیچ گزینه سیاسی
وجود ندارد که اسد را در راس قدرت نگه دارد ."
- سخنگوی نخست وزیر بریتانیا گفت : " ترامپ و ترزامی موافقت کردند اکنون
فرصتی بوجود امده تا روسیه قانع شود که اسد دیگر منافع استراتژیک این کشور
را تامین نمی کند " .
- لازم به ذکر است که چنین اشتباهی در دولتمردان روس هم وجود داشت بطوری که
گنادی زوگانوف ، صدر کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه هشدار داد که
هر مستاجری در کاخ سفید سیاست منافع الیگارشی و سیاست مالی بین المللی را
دنبال می کند ... برای ما ثابت شد که سیاست خارجی ایالات متحده در راستای
منافع طبقاتی سرمایه سالاران است .( صدای مردم – 22 فروردین 96 )
جالب است که پس از حمله موشکی امریکا به پایگاه هوایی الشعیرات ، انگار نه
انگار قبل از این راه توده از جمله عواقب روی کار امدن ترامپ را ، نزدیکی
امریکا به روسیه و اجتناب ترامپ از رودررویی با مسکو قلمداد کرده بود ، به
یکباره از مواردی مثل " رویارویی نظامی روسیه و امریکا نزدیک شده است " (
سایت آینده – یونگه ولت – 20 فروردین 97 )به درستی سخن رانده می شود : "
امریکا علاوه بر افزودن بر تعداد نیروهای نظامی خود در سوریه ، توچخانه را
هم به میدان آورده و بر بمبارانها افزوده است " .
- نامه 20 عضو سابق سازمان های اطلاعاتی امریکا به ترامپ ، بر خلاف نظر راه
توده که سیاست اوباما را سراسر ضد روسیه و ترامپ را برعکس همراه روسیه تلقی
می کند ، مهمترین شاهد براین است که اوباما ، اگر نه با هیاهو ، اما با در
نظر گرفتن واقعیات تناسب قدرت در جهان ، اگر چه معطوف به مصالح امریکا ، با
روسیه بیشترهمراهی نشان می داده تا ترامپ که این 20 نفر از او می خواهند از
سیاست رویارویی با روسیه دست بردارد .
موقعیتی که ترامپ در مقابله با روسیه ایجاد نموده بگونه ای است که نیت آنان
از ارسال نامه را خطر تشدید درگیری مسلحانه با روسیه تا حد جنگ اتمی
ارزیابی می نمایند .
آنان ضمن تایید عدم اقدام حمله با سلاح شیمیایی از جانب سوریه که از منابع
خود در ارتش امریکا کسب کرده اند ، تاکید می نمایند که این سناریوها را کاخ
سفید با الزام ژنرال ها ، ایجاد نموده است .
آنها همچنین اذعان می نمایند که روسیه توانسته اسد را قانع کند که ارتش
امریکا در 2013 طی 6 هفته 600 تن سلاح شیمیایی سوریه را منهدم کند و طبق
قطعنامه سازمان ملل برای منع تسلیحات شیمیایی ( او پی سی دبلیو – یو ان )
تبعا اطمینان حاصل شده که سلاح های شیمیایی منهدم شده اند . و عملا از این
طریق راه را پوتین برای خروج اوباما از یک معضل سخت ممکن ساخته است .
- در همان زمان پوتین در تفسیری برای نیوزویک تایمز نوشت : " کار من و
رابطه شخصی ام با اوباما بر اعتماد فزاینده است و من آن را ارج می نهم . "
- این اعتماد فزاینده را بگذاریم در مقابل " بی اعتمادی مطلق " با امریکا
که در 4 اوریل 2017 مدویدف نخست وزیرروسیه ابراز می نماید .
ذکر این نکته که البته این برگشت از اعتماد فزاینده به بی اعتمادی مطلق
حاصل عملکرد منفی هم نظامیان و دولتمردان اوباما و هم ترامپ بوده است .
نکته دیگری که نشان می دهد هر بینش با ادعای زاویه با اتحادیه اروپا و
نزدیکی به روسیه الزاما در جهت درست تاریخ قرار ندارد ، بلکه چه بسا
ارتجاعی باشد ، موضع نزدیکی به روسیه توسط مارین لوپن رهبر راست افراطی
جبهه ملی فرانسه و به درجاتی کمتر فرانسوا فیون نامزد جمهوری خواهان راست
میانه فرانسه است .
- نامزد راستگرای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه خواستار روابط نزدیکتر با
روسیه شده است. (بی بی سی - جمعه، ٤ فروردین ٢٤ مارس2017).
مارین لوپن، رهبر حزب جبهه ملی فرانسه، در دیدار با ویاکسلاو وولودین، رئیس
دومای دولتی - مجلس سفلای پارلمان روسیه - در مسکو، خواستار روابط نزدیک
بین دو کشور و لغو تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه شد.
خانم لوپن گفت که تحکیم روابط دو کشور به خصوص در مبارزه با روند جهانی شدن
و مقابله با بنیادگرایی اسلامی لازم است. وی گفت هیچ دلیل منطقی برای "نگرش
خصومت آمیز" فعلی فرانسه نسبت به روسیه وجود ندارد و این رویکرد قطعا
سازنده نیست.
مارین لوپن همچنین مخالفت خود را با تحریم اتحادیه اروپا علیه روسیه ابراز
داشت. این تحریم‌ها شامل محدودیت هایی در زمینه تجارت و سفر برخی مقامات و
شهروندان روسی است و در واکنش به سیاست دولت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری
روسیه در مورد اوکراین به اجرا گذاشته است.
خام لوپن گفت که این تحریم‌ها مانع از همکاری سازنده دو کشور میشود و به
خصوص از تماس مستقیم و نزدیک بین پارلمان‌های دو کشور جلوگیری میکند و در
نتیجه، "غیر دموکراتیک" است. وی گفت که تحریم روسیه تحت فشار مقامات
اتحادیه اروپا وضع شده و افزود که خواهد کوشید برای لغو آنها دست کم از سوی
فرانسه اقدام کند. ( بی بی سی 4 فروردین 96 به نقل از خیرگزاری اینترفاکس
روسیه )
ممکن است سیاست های روسیه در حمایت از ترامپ مبتنی بر معادلات پیچیده ای از
مقتضیات روسیه و نه جهان از معیارهای عمل گرایانه مناسبی برخوردار بوده
باشد ولی برای کنشگران سیاسی ایرانی ، آنهم از مواضع انسان دوستانه و عدالت
خواهانه که مواضع آنها در ابتدا معطوف به منافع ایران است ، غیر قابل قبول
و حاوی اشتباهات جدی است .
شایسته است افتراق سیاست مبتنی بر منافع روسیه را با سیاست مبتنی بر منافع
ملی ایرانیان مد نظر داشته باشیم .
- مثلا ممکن است پوتین مایل باشد نماینده تام الاختیاراش در امور ادیان و
رئیس جمهور تاتارستان ، رستم مینیخانوف را به ملاقات با ابراهیم رئیسی که
همزمان کاندیدای ریاست جمهوری در ایران در مقابل حسن روحانی است ، بفرستد .
بنابراین خواه ناخواه شائبه جهت گیری در انتخابات در ایران را تداعی می کند
، با سیاست راه توده که از حسن روحانی در این دور حمایت می کند را در نظر
بگیریم . همین طور است در سطحی نسبی در جهان ، در حالیکه از منظر نیروهای
چپ و دمکرات ، عدم دسترسی لوپن به ریاست جمهوری از امیدها و نیز کنش های
آنهاست ، منافع روسیه روندی دیگر را اقتضاء می کند . در اینجاست که پوتین
از لوپن حمایت می کند . همچنان که از هر نیروی گریز از مرکز و مخالف
اتحادیه اروپا دفاع کرده و می کند .
-
ناتو
پایه دیگر فرضیات راه توده ، عدم توجه ترامپ به پیمان ناتو و از هم پاشیدگی
انسجام ان به دلیل عدم توافق ترامپ و ساکنان جدید کاخ سفید به درگیر شدن به
سود یکسری ذینفعان در ناتو که برای امریکا حاوی سودی نیست ، است که راه
توده از بیانات تبلیغات انتخاباتی ترامپ که پیمان ناتو را کهنه و بی خاصیت
خوانده بود به این نتیجه رسیده است ، میباشد.
هر چند از ابتدا هم روشن بود که دست بالا ، ترامپ به مانند تاجر به مقوله
پیمان ناتو ورود کرده و از طرح بعضی سخنان ، افاده کم کردن سهم مشارکت مالی
امریکا و افزون نمودن سهم شرکاء در تامین هزینه این سازمان تجاوزگر را دارد
، ولی نادرستی قطعی چنین ارزیابی را ترامپ در حالی که میزبان نیس
استولتنبرگ دبیرکل ناتو در کاخ سفید بود بیان کرد و انهم عبارت " ناتو دیگر
منسوخ نیست " و " تهدید تروریسم اهمیت این ائتلاف را پر رنگ کرده است "
توسط ترامپ در 12 اوریل 2017 می باشد .
- ترامپ به صراحت می گوید : " ناتو دژ صلح و امنیت جهانی است " .
- ترامپ در پایان که گویا قصدی برای تکرار و تاکید مطالب اخیرش را دارد پس
از جلسه با دبیر کل ناتو گفت : " در حال حاضر ما اصلا با روسیه توافق نظر
نداریم . ممکن است روابط با روسیه در پایین ترین سطح تاریخی اش باشد " ، "
شمار نیروهای امریکایی در اروپا افزایش می یابد " .
این واقعیات را پوتین چنین عبارت پردازی می کند : " اعضاء ناتو شبیه عروسک
های چینی فقط سرشان را تکان می دهند ، بی انکه از خودشان نظر و اختیاری
داشته باشند . انها معمولا ان چیزهایی را می گویند که امریکا میخواهد . آری
یا نه گفتنشان دست خودشان نیست . "( راشا تو دی – 12 اوریل 2017 )
- باراک اوباما پس از انتخاب ترامپ و ابراز نگرانی ها نسبت به کارکرد ناتو
به اروپا سفر کرد و متذکر شد با ورود ترامپ حرف ها تغییر خواهد کرد ولی
برنامه های اساسی امریکا در سیاست خارجی تغییری نخواهد کرد . امری که بزودی
اتفاق افتاد .
- قبل از آن نیز العربیه فارسی در 9 فوریه 2017 به نقل از یک منبع در
ناوگان ششم نیروی دریایی امریکا اورده بود : " کاروان دریایی امریکا شامل
ناو هواپیمابر اتمی جرج بوش ، دو رزمناو فلپین سی و هیوسیتی و دو ناوشکن
لابون و تراکستون به خاور میانه می ایند . هدف این کشتی ها ، حمایت از
منافع ملی امریکا در اروپا ، منافع هم پیمانان در ناتو ، منافع شرکاء در
کشورهای افریقایی و اروپایی و متحدان امریکا در ائتلاف ضد داعش خواهد بود "
.
- جیمز ماتیس وزیر دفاع امریکا در کنفرانس امنیتی مونیخ در 17 فوریه 2017
گفت : " آقای ترامپ از ناتو حمایت میکند . رئیس جمهور ترامپ سر کار امده و
حالا حمایت کامل خود از ناتو را اعلام کرده است . او نیاز ناتو برای
سازگاری با اوضاع استراتژیک امروز به طوری که اعتماد ، توانایی و مناسبت
خود را حفظ کند ف آگاه است ."
- مایک پنس معاون ترامپ در بروکسل گفت : " کشورش به همکاری و مشارکت با
اتحادیه اروپا متعهد است . حمایت از ناتو تزلزل ناپذیر است . "
- نظامی گرایی
ضلع مهم دیگری که از تحلیل راه توده برداشت می شود سمت و سوی انزواگرایانه
و پرهیز از درگیری های نظامی با اتکا به فکت های تبلیغاتی ترامپ به مانند
انتقاد از دخالت امریکا در عراق و افغانستان است و یا حتی هشدار ترامپ در
سال 2013 پس از اتهام غرب به رژیم سوریه مبنی بر حمله شیمیایی به غوطه شرقی
در حومه دمشق که به مرگ بیش از 100 نفر انجامید ، است که در آن موقع ترامپ
، اوباما را از ورود به مجازات اسد پرهیز داده بود ، است .
این نشانه ها که نمی توانست مبین اراده ترامپ مجری سیاست های راهبران
امریکا در شرایط ریاست جمهوری وی باشد ، راه توده را به این تحلیل رسانده
بود که ترامپ سیاست پرداختن به اقتصاد را به جای نظامی گرایی در پیش خواهد
گرفت .
ترامپ در مقطع انتخابات از کشیده شدن پای امریکا به ماموریت های نظامی در
نقاط دور انتقاد می کرد و از سویی از ضرورت شدت عمل علیه داعش و دیگر
گروههای افراطی حرف می زد . فقط معلوم نبود که ضرورت شدت عمل شاید از مسیر
دیگری جز ماموریت های نظامی باشد که افزایش حضور نظامی در منطقه از جمله در
سوریه ، یمن و افغانستان در همین شروع به کار ترامپ نشان داد در بر همان
پاشنه می چرخد . فقط سرعت عمل و میزان مداخلات نسبت به دوران اوباما بیشتر
شده است .
- ترامپ درخواست تخصیص 54 میلیارد دلاربودجه افزونتردر بودجه پیشنهادی 2018
در نظر گرفته و به گفته خودش خواستار "افزایش تاریخی " بودجه دفاعی امریکا
شد (نزدیک به 10 % بیش از بودجه رایج ) و فرمان اجرایی دیگر که مدرن سازی
سلاح های اتمی و سیستم دفاع موشکی امریکا می شود که در این فرمان اجرایی بر
بهینه سازی ابزارهای جنگ سایبری تاکید می کند . ( بی بی سی 27 فوریه 2017 )
- تجاوز به سوریه بی پروا از اینکه این تجاوز ، نوعی تجاوز به حریم روسیه
هم می باشد .
- در کنار استفاده از " مادر همه بمب ها " برای اولین بار در افغانستان که
می تواند مخاطب آن دیگران و از جمله ایران باشد.
- و اوضاع تیره و تار در منطقه شبه جزیره کره که وزارت خارجه چین بالاترین
سطح هشدار را در ضرورت بازنگری در سیاست ها و اول گفتگو را در پیش گرفته
است ، مبین دخالت بی مهابا و افسارگسیخته ترامپ ، به مراتب بیشتر از اوباما
را نشان می دهد .
- ژنرال جان نیکلسون، فرمانده آمریکایی و ناتو در افغانستان برای خروج از
"بن‌بست" خواستار پنج هزار نیروی نظامی بیشتر در افغانستان شده هر چند که
ژنرال نیکلسون خود رسما به تعداد نیروهای مورد نیاز اشاره نکرده است.
با افزایش بودجه نظامی، به نظر می‌رسد که دولت آمریکا لااقل در این مقطع
قصد دارد حضور نظامی پررنگ‌تری در مناقشات خارجی داشته باشد.
فضای روانی نظامی گری به حدی پر تب و تاب گردیده ، که مجددا انواع اطلاعات
مربوط به یک شلیک اتمی ، اثرات ، چگونگی محافظت از خود و جز آن در هشدار
رسانه ها بسیار رایج گردیده است .
به نظر می رسد تنها وجهی که تجارت پیشگی ترامپ به مسائل می دهد ، استفاده
عملی از انباشته های تسلیحات نظامی است که پول صرف تولید آنها شده است و
باید مورد ازمایش و مصرف قرار گیرد ، می باشد ، و دوباره پر کردن جای خالی
آنها و سپس غره شدن به امکانات نظامی و لاجرم خط و نشان کشیدن برای سایرین
است .
- ترامپ پس از استفاده از " مادر همه بمب ها " گفت : " ما دارای بزرگترین
نیروهای نظامی در جهان هستیم ، به نظامیان کشورمان افتخار می کنیم ، این
یکی از موفقترین ماموریت ها بود . من دستور این حمله را دادم و ارتش امریکا
در جهان بهترین است . "
- رینس پریس رئیس دفترکاخ سفید میزان تمایلات نظامی گرانه ترامپ را اینگونه
توصیف می کند : " اگر شما به آنچه در این 8 هفته گذشته اتفاق افتاده نگاه
کنید و آن را با آنچه در 8 سال گذشته اتفاق افتاد مقایسه کنید یک تفاوت
بزرگ را مشاهده خواهید کرد ".( العربیه فارسی – 15 اوریل 2017 )
این اندیشه ترامپ را از مقوله جنگ طلبی مبرا می داند " هدف ترامپ نظامی
گرایی کمتر و توجه بیشتر به اقتصاد بحران زده امریکاست ".( راه توده –
سرمقاله - 587 )
" درواقع ترامپ بر خلاف پیشینیانش( اوباما ) که یک راه حل نظامی را برای
غلبه بر بحران عمیق اقتصادی و اجتماعی در امریکا پی می گرفتند ، به دنبال
یک راه حل اقتصادی برای این بحران است " ( همان منبع )
ضمن اذعان به درستی این مطلب که رفت و آمدها در کاخ سفید برای غلبه بر
بحران های عمیق در ساختار اقتصادی و اجتماعی سرمایه داری امریکاست ولی
مصداق اینکه ترامپ کمتر جنگ طلب است تا پیشینیانش ، ارزیابی شتاب زده ای
است .
ملاحظه اینکه دست کم ، کشور ما ، ایران ، از جنگ طلبی اوباما در عرصه نظامی
نه تنها تجربه ای ندارد ، بلکه یک توافق سیاسی در مناقشه هسته ای ( برجام )
را که دارای دست اوردهایی از جمله کم کردن نایره جنگ از سر مردم ایران بوده
است و اگر حاکمیت جمهوری اسلامی از تحریکات در منطقه و موشک پرانی ها در
داخل ایران که حاوی دست اوردی برای مردم ایران نبوده و بیشتر تحرکات فرقه
گرایانه تلقی می شود ، می کاست ، می توانست از دست اوردهای بیشتری هم
برخوردار شود.
این در حالی است که دست کم فضای روانی غلبه وضعیت جنگی ، همانگونه که قبلا
اشاره شد در همین چند روزه روی کار آمدن ترامپ دو چندان شده و به لحاظ جنگ
طلبی چه در استمرار مداخلات سابق امریکا در سوریه و عراق و نیز افغانستان و
چه زمینه سازی برای جنگهای جدید و صرف بودجه های هنگفت تر برای مصارف نظامی
و اتمی و رقابت تسلیحاتی با روسیه نیز خبرهای زیادی منتشر شده است .
- گفتگوی محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان با ترامپ در خصوص اعزام
نیروی بیشتر نظامی به افغانستان .
- جان نیکلسون فرمانده نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان ضمن تاکید بر
ضرورت اعزام نیروی بیشتر نظامی در کنگره امریکا ، آن را با جیمز ماتیس وزیر
دفاع امریکا و ژنرال دانفورد رئیس ستاد مشترک نیروهای این کشور مطرح کرد و
دولت برای بحث درباره موضوع روی خوش نشان داده است . جان نیکلسون ضمن
انتقاد از روسیه به خاطر مذاکره با نمایندگان طالبان مخفی از دولت
افغانستان از تلاش ایران برای بی ثباتی افغانستان خبر داد. ( بی بی سی
فارسی – 10 فوریه 2017 )
- سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد می گوید که منع جهانی سلاح های اتمی امری
"واقع بینانه" نیست.
نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل، میگوید که "برای حفظ امنیت ملی
به سلاح‌های هسته‌ای نیاز است"، چون به گفته او "بازیگران بدی" در صحنه بین
المللی حضور دارند که "قابل اعتماد نیستند. بی بی سی 8 فروردین 96
- در خصوص شادمانی ترامپ از تقویت مسابقه تسلیحاتی در راستای منافع کنسرن
ها و تراست های نظامی اتمی همین بس : " بگذارید یک مسابقه تسلیحاتی باشد .
ما از همه آنها در هر مرحله ای جلو می افتیم و از همشان بیشتر دوام می
اوریم " ( میکا برژینسکی مجری شبکه ام اس ان بی سی از مکالمه تلفنی با
ترامپ 23 دسامبر 2016 )
امریکا تا زمانی که جهان بر سر مساله هسته ای بر سر عقل بیاید ، باید بطور
عمده توانایی هسته ای خود را تقویت کرده و گسترش دهد .( اقتصاد نیوز –
4/10/95 )
- دیروز چند ساعت پس از موضعگیری ولادیمیر پوتین در باره ضرورت تقویت موشک
های هسته ای روسیه ، ترامپ هم از ضرورت توسعه زرادخانه هسته ای امریکا گفت
.( بی بی سی – 23 دسامبر 2016 )
- کره
جنوبی و ژاپن-
ضلع مهم دیگری که راه توده در مشی ترامپ دیده بود و نقیض آن را در عمل
مشاهده می کنیم ، کناره گیری از سیاست حمایتی از کره جنوبی و ژاپن بود. اما
آنچه ملاحظه می شود خصومت بسیار زیاد از سوی امریکای ترامپ است که منجر به
هشدار وزیر خارجه چین در پیچیده شدن این خصومت است .
- وزیر خارجه چین هشدار داد : " شرایط در منطقه رو به وخامت رفته و هر لحظه
امکان شروع یک درگیری وجود دارد " .
- از سوی دیگر مایک پنس معاون ترامپ در پی بالا رفتن تنش به گفته منابع
غربی ناشی از برنامه اتمی کره شمالی ، سفری به سئول را جهت نشان دادن
همبستگی امریکا با متحدانش ( کره جنوبی و ژاپن ) تدارک دید . قبل تر ترامپ
نسبت به به اصطلاح اقدام های تحریک امیز کره شمالی هشدار داده و ناو گروهی
شامل ناو هواپیمابر وینسن را نیز به منطقه اعزام کرده بود و جنگنده هایش را
در کره جنوبی به حال اماده باش کامل دراورده بود . همزمان مقامات امریکایی
مشغول بررسی تحریم های شدیدتر و گزینه های نظامی علیه کره شمالی شده بودند
.
- مایک پنس ضمن حضور تحریک امیز در منطقه مرزی موسوم به " دی ام زد " گفت :
" میزان تعهد امریکا به کره جنوبی هرگز تا این حد قوی نبوده است . "
- متقابلا معاون وزیر خارجه کره شمالی نیز در گفتگو با بی بی سی از وقوع
جنگ تمام عیار در صورت بی مبالاتی امریکا در استفاده از گزینه نظامی گفت .(
29/1/96)
در حقیقت ترامپ دو واکنش را همزمان پیش می برد . از سویی ابراز کمک های
بیشتر نظامی به متحدان منطقه ای اش ( کره جنوبی و زاپن ) برای مقابله با
کره شمالی و فشار به چین تا کره شمالی را تحت فشار سیاسی و اقتصادی قرار
دهد .
جنگ افروزی های ترامپ در شبه جزیره کره با اعزام ناوگروه و ناو هواپیما
برکارل وینسون و نیز استقرار سامانه دفاع موشکی تاد در کره جنوبی که با
مخالفت مردم کره جنوبی گردیده است در کنار استمرار رزمایش های مشترک امریکا
با کره جنوبی و ژاپن که خود عاملی برای ادامه ازمایش های موشکی کره شمالی
بوده است ، بیش از هر زمانی این موقعیت جغرافیایی را آبستن درگیری جنگی و
حتی بی ثباتی های ناشی از بکارگیری سلاح هسته ای نموده است .
این موقعیت در تضاد با شعارهای تبلیغاتی ترامپ در عدم دخالت در مناقشات
منطقه ای از جمله شبه جزیره کره است .
- ترامپ بدنبال یک آزمایش موشکی توسط کره شمالی گفت : " امریکا خود را به
تامین امنیت ژاپن متعهد می داند. " " صد در صد از ژاپن حمایت می کنیم " بی
بی سی – 11 فوریه 2017
- ترامپ در مصاحبه مشترک با شینزو آبه نخست وزیر ژاپن بر تقویت اتحاد بین
دو کشور تاکید کرده است . بی بی سی – 12 فوریه 2017
- رکس تیلرسون در 28 اسفند 95 گفت که اگر پیونگ یانگ به تهدید کره جنوبی یا
نیروهای امریکایی مستقر در این کشور ادامه دهد ، گزینه نظامی روی میز خواهد
بود .
- وزیر دفاع امریکا در یک کنفرانس تلفنی بر تعهد امریکا نسبت به امنیت
متحدانش ( کره جنوبی و ژاپن ) تاکید کرد . بی بی سی – 14 فوریه 2017
- زنرال جیمز ماتیس وزیر دفاع امریکا در جریان سفری به کره جنوبی گفت : "
استفاده کره شمالی از سلاح های اتمی با واکنشی سهمگین و موثر روبرو می شود
." وی وعده داد تجهیزات سپر دفاع موشکی در اختیار کره جنوبی بگذارد . امری
که در فاصله کمتر از 10 روز به وقوع پیوست .
- دریا سالار هری هریس فرمانده مرکز فرماندهی امریکا در اقیانوس ارام گفت :
" ما قاطعانه به تعهدات با کره جنوبی عمل می کنیم و اماده دفاع از خود ،
سرزمین امریکا و متحدان خود (ژاپن و کره جنوبی ) هستیم " .
- دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، پیشتر تاکید کرده بود که کشورش آماده
است تا مقابل تهدید هسته‌ای کره شمالی خود به تنهایی وارد عمل شود. بی بی
سی 1 مه 2017
- به گفته رسانه‌های ژاپنی ، ژاپن بزرگترین ناو جنگی خود را در حمایت از یک
کشتی آمریکایی به ماموریت اعزام کرده است.
براساس گزارشها ناو هلیکوپتربر ژاپنی "ایزومو"، یک کشتی آمریکایی را که با
هدف سوخت‌رسانی به ناوگان آمریکا در این منطقه در حال ماموریت است، همراهی
میکند.
مقامات کاخ سفید نیز گفته بودند که آمریکا توان نظامی این کشور را برای
دفاع از متحدان خود در آسیای شرقی در مقابل کره شمالی افزایش می‌دهد.بی بی
سی 1 مه 2017
- سخنان ژنرال یانگ یونگ سیگ عضو دفتر مرکزی حزب کارگران و وزیر ارتش خلقی
جمهوری دمکراتیک خلق کره در سال روز تاسیس ارتش کره شمالی ، حجم التهاب را
نمایان می سازد.
وی گفت که "شرایط حاضر در شبه‌جزیره کره چنان پر تنش است که ممکن است هر
لحظه عملیات تجاوزگرانه و مضطربانه امپریالیست‌های آمریکایی و نیروهای
مزدور آنان باعث آغاز جنگ اتمی شود.
اگر دشمنان با بی‌توجهی به هشدارهای مکرر ما جرات دست زدن به ماجراجویی
مسلحانه را داشته باشند، نیروهای مسلح ما با حملات پیشگیرانه اتمی سنگرهای
متجاوزان را از چهره زمین پاک خواهند کرد و همانطور که قبلا هم اعلام
کرده‌اند، وحدت تاریخی دو کره را بدون تعلل تحقق خواهند بخشید . "
- مقامات آمریکایی پیشتر هشدار داده بودند که در برابر "اقدامات تحریک آمیز
کره شمالی" هیچ واکنشی را منتفی نمی‌دانند و "تمامی گزینه‌ها روی میز است "
.
در حال حاضر، واحدهایی از نیروی دریایی آمریکا، از جمله زیردریایی اتمی
میشیگان در بنادر کره جنوبی مستقر هستند، ناو هواپیمابر کارل وینسون در
آب‌های شبه جزیره کره است و دو ناوشکن ژاپنی نیز برای ملحق شده به آن عازم
منطقه شده‌اند. همزمان، یک رشته مانورهای دریایی با شرکت ناوگان آمریکایی
در آب‌های استرالیا در جریان است .
این فعالیت‌ها باعث خشم کره شمالی شده و روزنامه رسمی حزب حکومتی آن کشور
هشدار داده است که "ایالات متحده نباید اقدامی نابخردانه کند و باید نتایج
فاجعه بار هرگونه عملیات نظامی تحریک آمیز خود را به دقت بسنجد " .
- کنفرانس امنیتی مونیخ
خروجی اجلاس امنیتی اخیر مونیخ از جمله دلایلی بود که بر خلاف کسانی که
برامدن ترامپ در امریکا و شعارهای انتخاباتی اورا به عنوان حرکتی متفاوت و
با خروجی در مجموع مثبت در تحولات امریکا و جهان ارزیابی می کردند ، بگونه
ای که گویا قرار است علت وجودی ناتو مورد پرسش و بازنگری قرار گیرد و نیز
مناسباتی دگرگونه و مثبت بین امریکا و روسیه که میتواند بسیاری از
رویکردهای متعارف امپریالیستی و چگونگی تقسیم جهانی قدرت را تحولی ژرف دهد
و به همان اندازه ، البته منفی در روابط امریکا و اروپا شکاف ایجاد نماید ،
نشان داد .
این اجلاس به پرسش ادامه همراهی امریکا و متحدانش در اتحادیه اروپا و نیز
وحدت در پیمان ناتو ، بصورت نسبی پاسخ اری داد ، اگر چه امریکا سیاست باج
خواهی خود را حتی نسبت به متحدانش را دنبال خواهد کرد .
همچنین است نوعی پایان به توهم اولویت سیاست های امریکا با روسیه در تقابل
با اروپا ، آنجا که سرگی لاوروف ، وزیر خارجه روسیه به این نکته در انتهای
اجلاس اشاره می کند که گویا دوران جنگ سرد به پایان نرسیده ، آنهم اتخاذ
پروزه مهار مسکو بخصوص در موضوع اکراین که پس از استعفاء مایکل فلین بصورت
جدی تر مطرح گردید .
- کنستانتین کوساچوف ، رئیس کمیسیون روابط خارجی شورای فدراسیون روسیه روز
شنبه 18 فوریه 2017 نوشت : " با چنین اظهاراتی ، بهبود مناسبات میان مسکو و
واشنگتن در هوا معلق شده است . روسیه از واشنگتن انتظار رویکرد سازنده و
سنجیده ای در رابطه با موضوع اکراین را دارد ."( دویچه وله)
- محیط زیست –
انتخاب اسکات پرویید به عنوان رئیس سازمان محیط زیست امریکا که به قول
مخالفانش سپردن سازمان محیط زیست امریکا به او مثل دادن کلید مرغدانی به
شغال است .
وی قبلا جزو دشمنان این سازمان تلقی می شد .
در مقام دادستانی کل یکی از ایالات امریکا وی 13بار از سازمان حفاظت از
محیط زیست امریکا شکایت کرده بود ، زیرا معتقد بود این سازمان مانع از
فعالیت های شرکت ها و کنسرن های نفت و گاز و زغال سنگ شده است .
وی همواره در کنار شرکت های آلوده کننده استفاده از سوخت فسیلی قرار داشته
و احتمالا پیوندهای زیادی با بده بستانهایی با شرکت های آلوده کننده دارد
که هرگز اجازه نداده است مکاتبات وی با این شرکت ها علنی شود . امری که به
امر دادگاه قرار است در آینده بر ملا شود و دو سال است حل نشده است .
اسکات پرویید گفته می کوشد دست شرکت های آلوده کننده محیط زیست را برای
فعالیت بیشتر باز گزارد .
وی حتی قبل از ورود به این سازمان ، زمینه های کاهش قدرت سازمان محیط زیست
را چیده است ، از کاهش بودجه تا کاهش پرسنل تا زدودن بسیاری از پژوهش ها و
یافت های دانشمندان محیط زیست از وب سایت سازمان .
وی به مانند ترامپ اعتقادی به گرمتر شدن زمین و تغییرات اقلیمی ندارد و این
زمینه خروج از پیمان پاریس در راستای کنترل سوخت های فسیلی خواهد بود .
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، روز سه‌شنبه، ۲۸ مارس، با امضای یک فرمان
اجرایی، بخش‌های مهمی از برنامه‌های دولت باراک اوباما برای مقابله با
گرمایش جهانی را لغو کرد.
با این اقدام رئیس‌جمهور آمریکا، برنامه انرژی پاک متوقف میشود. این
برنامه ایالت‌های آمریکا را ملزم می‌کرد تا تولید دی‌اکسید‌کربن را کنترل
کنند. بی بی سی 9 فروردین 96
آقای ترامپ قول داده است که "قواعد سبز" را که به گفته او به اقتصاد آسیب
می‌زنند، متوقف کند.
برنامه انرژی پاک اوباما در ایالت‌های جمهوری‌خواه آمریکا طرفدار نداشت و
مورد چالش‌های حقوقی قرار گرفت؛ به‌ویژه از سوی صاحبان صنایعی که وابسته به
سوخت نفت، زغال‌سنگ و گاز بودند.
با این حال موضع آمریکا هرچه باشد، اتحادیه اروپا، هند و چین می‌گویند که
به تعهدات خود در معاهده اقلیمی پاریس پایبند خواهند ماند.
دولت دونالد ترامپ به شرکت ترانس‌کانادا مجوز داده که ساخت خط لوله جنجالی
کی‌استون اکس‌ال را آغاز کند. باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین آمریکا، این
پروژه را به دلیل ملاحظات زیست‌محیطی وتو کرده بود.
طرح ساخت این خط لوله با اعتراض‌های وسیع فعالان محیط زیست و همچنین
سرخپوست‌های ساکن در آمریکا و کانادا همراه بود.
از آنجا که نفت خط لوله کی‌استون به روش‌های معمول استخراج نشده و از
ماسه‌های قیردار گرفته میشود، انتشار گاز گلخانه‌ای آن بیشتر خواهد بود.
علاوه بر این نگرانی از آلودگی نفتی و آسیب زدن به مکان‌های مقدس برای
سرخپوستان، از دلایل دیگر مخالفت با ساخت این خط لوله بودند. بی بی سی 5
فروردین96
اگر محیط زیست را یکی از مهمترین المان های مشترک بین المنافعی یعنی هم
سویی منفعتی بین منافع میان و دراز مدت مردم امریکا و جهان تلقی کنیم ،
ترامپ با هدف ضربه زدن به سازمان حفاظت از محیط زیست امریکا که همواره
دغدغه سرمایه داری هار و عنان گسیخته امریکا و جناح هارتر جمهوری خواهان
بوده ، به میدان آمده و ابزارهای همراستا با آن هدف ، از جمله گذاشتن دنبه
در چنگ گربه از طریق به ریاست رساندن یکی از دشمنان محیط زیست یعنی اسکات
پرویی را هم به انجام رسانده است . همچنین است کاهش باز هم بیشتراز بودجه
ناچیز سازمان محیط زیست امریکا که بودجه اش چیزی حدود یک درصد بودجه دفاعی
امریکاست ( ترامپ اولین پیشنهاد بودجه تنظیمی خود را با افزایش 55 میلیارد
دلاری سازمان های جنگی و دفاعی و کاهش 2 میلیاردی از بودجه 8 میلیاردی
محیط زیست ، داده است ) و اخراج سه هزار نفر از این سازمان .
اسکات پرویید قرار است خواست های ترامپ در کم کردن بودجه ، اخراج کارکنان و
کم کردن اختیارات محیط زیست امریکا را اجرا کند . وی خودش سابقا با کمک
صنایع نفت و گاز 13 بار از سازمان حفاظت از محیط زیست شکایت کرده بود . به
عقیده پرویید ضوابط سازمان محیط زیست سختگیرانه است و باعث بسته شدن دست و
پای کسب و کارها ، صنایع و زارعانی ( سرمایه دارانی ) است که باید این
ظوابط را رعایت کنند . خود ترامپ در جلسه معارفه پرویید ضمن حمله به قانون
آب های تمیز ، آن را مسبب بیکاری صدها هزار نفر قلمداد نموده ، معلوم است
که هدف ترامپ برداشتن تمام ضوابط و محدودیت هایی است که طی دهها سال با
مبارزات مردم و نهادهای مدنی امریکا و جهان جلو مسیر سیری ناپذیر و
نابودکننده زمین توسط سرمایه داری عنان گسیخته را گرفته بودند .
محیط زیست امریکا از جمله اهدافش ، احیای 5 دریاچه بزرگ امریکا با مساحتی
حدود 100 برابر دریاچه ارومیه ، بزرگترین دریاچه های آب شیرین جهان را
تشکیل می دهد ، بوده است . همچنین پاکسازی منابع طبیعی از آلودگی هایی مثل
سرب ناشی از فعالیت کارخانجات و توسعه مراکز پژوهشی مربوطه بوده است ، که
اکنون با چالش جدی روبرو گردیده است .
سازمان محیط زیست امریکا را مدتهاست که خیلی از جمهوری خواهان مایل به
انحلالش هستند .
رسانه ها
به جز موارد گفته شده می توان از رسانه ها به عنوان موضوع دیگر در تعارض
ترامپ بازیگر نیاز های سیستم ، با ویژگی های بر نهاده در امریکا نام برد .
رسانه ها را که دارای نگرش در یک فضای فرهنگی برساخته سابق یعنی
نولیبرالیسم هستند و با همان سبک وسیاق مطالب را منعکس میکنند ، سعی دارد
با روشی سرکوبگرانه و از طریق ارعاب به انفعال وادارد . میبینیم بارها
ترامپ در مقابل رسانه ها عکس العمل و مخالفت نشان داد .
استیون بنن مشاور و استراتژیست ارشد ترامپ ، رسانه های عمده امریکا را "
حزب مخالف" توصیف میکندو میگوید : " باید دهان خود را ببندند " .
خشم ترامپ از اظهار رسانه ها در کم شمار بودن جمعیت موافق در روز تحلیف و
زیر سوال بردن رسانه ها این ادعای ترامپ را که میلیون ها رای توسط مهاجران
غیر قانونی به صندوق ریخته شده است .
اشاره های بنن به این که رسانه ها " این کشور را درک نمیکنند ... هنوز
نمیفهمند چرا دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده شده " را در راستای
همان موضوع که " سیستم " صلاح کار را دیده ولی رسانه ها متناسب با این سرعت
عمل سیستم از زمینه فکری لازم برای همراهی برخوردار نشده اند ، باید
ارزیابی نمود .
مطلب را به پایان میبرم با علم به اینکه موارد مهمی از مسائل از جمله
سیاست ترامپ در برخورد با موضوع مهم چین که از نگرشی شاید یکی از راهبردی
ترین مسائل پیش پای ترامپ باشد به همراه مسائلی مثل بحث دیوار مکزیک ، کاهش
مالیات که ثروتمندان را در بر میگیرد و افزایش تعرفه های وارداتی که مسائل
چالشی با قوانین سازمان تجارت جهانی را به دنبال دارد، فرمان های اجرایی
علیه مهاجران و مسلمانان ، تبعیض های جنسیتی و نژادی ، درامیختگی امور
سیاسی با امور کسب و کار شخصی ، مسائل سوء استفاده از قدرت ( اخلاق ) از
جمله انتصاب های خانوادگی و تبلیغات تجاری ، تایید کاربرد وسیع شکنجه و جز
اینها ارزش بررسی را دارند که میتواند در نوبتی دیگر به آنها پرداخت .
20 اردیبهشت 96
