نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2017-05-04

نویدنو  14/02/1396 

 

 

شورش زندانیان : دلایل واقعی پشت اعتصاب غذای فلسطینی ها

رمزی بارود – آرش وجدانی  

غزه بزرگترین زندان بی سقف جهان است . ساخل غربی هم زندان است ، تقسیم شده به سلول های مختلف ، معروف به مناطق الف ، ب و ج . در حقیقت ، تمام فلسطینی ها تا اندازه های مختلفی هدف محدودیت های نظامی هستند. تا سطح معینی همه آن ها زندانی هستند.

اورشلیم شرق از ساحل غربی جداشده است و آن هایی که در ساحل غربی هستند از یک دیگر جدا شده اند . با فلسطینی های داخل اسرائیل تا اندازه ای بهتر از برادران خود در سرزمین های اشغالی رفتار می شود ، اما  گذران زندگی در شرایط تحقیر آمیز تنها با وضعیت ممتاز اعطا شده به یهودیان اسرائیلی ، در رابطه با فضیلت قومی آن ها قابل مقایسه است .

فلسطینی های به اندازه کافی "خوش اقبال"  برای فرار از دست بند ها وپابند ها هنوز به شیوه های گوناگونی در تله اند .

فلسطینی های مهاجر در عین ال هیوه لبنان ، مانند میلیون ها آواره فلسطینی در "شتات " (دیازپرو) ، زندانی هایی در اردوگاه های مهاجران هستند ، که با حمل هویت عاریه ای بی معنی نمی توانند سفر کنند و از دست رسی به کار محرومند. آن ها در انتظار جلو رفتن زندگی در اردو گاه ها ، اگر چه تا حدودی - همان طور که پدران و اجداد آن ها تقریبا  به مدت هفتاد سال پیش از آن ها انجام داده اند - افسرده می شوند .  

به همین دلیل مسئله زندانی ها برای فلسطینی ها مسئله ای بسیار حساس است . آن نمایشی واقعی و استعاری از تمام آن چیزی است که فلسطینی ها در آن مشترکند.

اعتراض های برافروخته شده در سراسر سرزمین های اشغالی برای حمایت از1.500 اعتصاب غذا کننده صرفا اقدام به "همبستگی " با مردان و زنان زندانی شده و مورد سوء استفاده قرار گرفته که خواهان بهبود وضعیت خود هستند نیست.

بدبختانه ، زندان واقعیت آشکار زندگی فلسطینی ها است ، آن واقعیت موجود هر روزه است .  

زندانی های گرفتار در زندان های اسرائیل ، نمایش زندگی هر فلسطینی گرفتار پشت دیوار ها ، ایست بازرسی ها، اردوگاه های آوارگان ، در غزه ، در بخش های ساحل غربی، اورشلیم تقسیم شده، منتظر اجازه ورود، منتظر اجازه خروج هستند. حقیقتا منتظر .

6.500 زندانی در زندان های اسرائیل وجود دارد . این تعداد شامل  صدها کودک، زن ، مقام های منتخب ، روزنامه نگارها و زندانی های بدون محاکمه هستند ، که بی هیچ اتهامی ، بدون رعایت هیچ موازین قانونی در زندان ها نگه داشته می شوند . اما این تعداد به سختی واقعیتی را که تحت اشغال اسرائیلی از سال 1967 روی داده است می رساند.   

طبق اعلام "آدامیر" گروه حقوق زندانیان، بیش از 800.000 فلسطینی از زمان آغاز اشغال اسرائیلی سرزمین های فلسطینی در ژوئن 1967 براساس مقررات حکومت نظامی زندانی شده اند .

این رقم معادل 40 درصد جمعیت مذکر سرزمین های اشغال شده است .

زندان های اسرائیلی زندان هایی در داخل زندان های بزرگ هستند. در زمان اعتراض ها و شورش ، به ویژه در دوران قیام های 1993-1998 و 2000-2005 ، صد ها هزار فلسطینی هدف مقررات حکومت نظامی طولانی مدت بوده اند، مقررات حکومت نظامی برخی اوقات هفته ها وحتی ماه ها ادامه می یافت .

براساس مقررات حکومت نظامی ، به مردم ، اجازه ترک خانه ها ،حتی برای حرید مواد غذایی هیچ یا اندک فرصتی داده نمی شود.

هرفلسطینی که در داخل چنین شرایطی زندگی کرده است ( یا هنوز زندگی می کند) با تجربه زندانی بودن بیگانه نیست. اما برخی فلسطینی ها در آن زندان بزرگ کارت های اختصاصی را دریافت کرده اند . آن ها " فلسطینی های معتدل" فرض می شوند، از این رو اجازه های ویژه ای را از ارتش اسرائیل برای ترک زندان فلسطین و در صورت تمایل بازگشت به آن دریافت کرده اند .  

در حالی که رهبر پیشین فلسطین یاسر عرفات تا زمان مرگ خود در سال 2004، سال ها در دفتر خود در رام الله توقیف شده بود ، اما محمود عباس رئیس جمهور کنونی فلسطین برای مسافرت آزاد است .

در حالی که اسرائیل ، گه گاه ، می تواند منتقد عباس باشد ، اما او به ندرت از محدودیت های قابل قبول ( خط قرمز) دولت اسرائیل منحرف می شود .   

به همین دلیل است که عباس آزاد و مروان برغوتی رهبر فتح ( همراه با هزاران نفر دیگر) در زندان است .

اعتصاب غذای کنونی زندانی ها در 17 آوریل ، در گرامی داشت "روز زندانی" در فلسطین آغاز شد .

در روز هشتم اعتصاب ، در حالی که وضعیت سلامت مروان برغوتی بدتر می شود ، عباس در کویت در حال ملاقات با گروهی از خواننده های پوشیده در تجملات عرب بود .

گزارش های منتشر شده در خبرگزاری صفا و جاهای دیگر، در رسانه های اجتماعی توجه زیادی جلب کرد . ترآژدی واقعیت دوگانه فلسطینی گریز ناپذیر است . 

برقوتی در بین حامیان فتح ، یکی از دو بزرگترین جنبش های سیاسی فلسطینی بسیار محبوب است. در حقیقت او محبوب ترین رهبر در بین فلسطینی ها ، صرف نظر از موضع ایدئولوژیک یا سیاسی آن ها است .

اگر مقامات فلسطینی حقیقتا نگران زندانی ها و سلامت محبوب ترین رهبر فتح بودند، عباس می توانست با راهبردی برای حفظ انرژی زندانیان گرسنه ، و میلیون ها نفری که بر حمایت آن ها تکیه دارد به پیش برود .

اما بسیج توده ای همیشه عباس و اتوریته او را زخمی کرده است. بسیج عمومی برای او خطرناک است، چون اقدام مردمی اغلب وضعیت موجود را به چالش می کشد ، و می تواند حاکمیت روا شده از اسرائیل او را بر فلسطینی های اشغال شده مشکل نماید .     

اگر چه رسانه های فلسطینی انشعاب در داخل فتح را انکار می کنند ، اما رسانه های اسرائیلی آن را ، با قرار دادن در متن بستر بزرگتر سیاسی افشا می کنند.

برنامه ریزی شده است که عباس در سوم ماه می (13 اردیبهشت 1396) با دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا دیدار کند.

او می خواهد روی رئیس جمهورپیش بینی ناپذیر ، به ویژه چون ترامپ کمک های خارجی جهانی را کاهش می دهد ، اما کمک امریکا به مقامات فلسطینی را افزایش می دهد حس خوبی بگذارد. آن ( دلیل) به تنهایی برای درک نظر دولت امریکا نسبت به عباس و اهمیت نقش اتوریته او در تامین امنیت اسرائیل و حفظ وضع موجود می تواند بسنده باشد .    

اما همه حامیان فتح از اطاعت پذیری عباس خشنود نیستند. جوانان جنبش می خواهند از طریق گرد هم آوری مردم بر موضع قوی فلسطینی بمورد تاکید قرار گیرد ، اما عباس مایل است امور را آرام نگهدارد .

آموش هارل در هاآرتز می گوید که اعتصاب غذا، فراخوانده شده از سوی خود برغوتی آخرین تلاش برای به چالش کشیدن عباس و" شاشیدن به طرح صلح ترامپ" بود .

اما ، ترامپ هیچ طرحی ندارد. او به بنیامین ناتانیاهو نخست وزیر اسرائیل برای انجام آن چه دوست دارد آزادی کامل داده است . راه حل او عبارت است از : یک کشور و دو دولت ، که هر دو طرف را دوست دارد" اما هر دو طرف در تساوی قدرت فاصله بسیارد زیادی دارند. اسرائیل قابلیت سلاح هسته ای و یک ارتش عظیم را دارد ، در حالی که عباس برای ترک ساحل غربی به اجازه نیازمند است .

در این واقعیت نا برابری ، تنها اسرائیل سرنوشت فلسطینی ها را تعیین می کند.  

ناتانیاهو در دیدار اخیر خود از امریکا چشم انداز آینده خود راروشن کرد . او گفت "اسرائیل باید کنترل امنیتی گسترده بر تمام منطقه غرب رود خانه اردن را کسب نماید ."  پرفسور رشید خالیدی نویسنده "نیشن" معنی حقیقی بیان ناتانیاهو را تشریح کرد .  

او با گفتن این کلمه ها که ، " ناتانیاهو رژیم ابدی اشغال و مستعره سازی ، خارج از حق حاکمیت مستقل ملی کشور فلسطینی را ، بدون توجه به داستان پردازی " ایالتی" یا " خود محتاری" خواب دیده شده برای لغو این واقعیت وحشیانه اعلام کرد" نوشت " سکوت بعدی ترامپ به تقدیس دولت امریکا برای این تصور متناقض مطیع سازی دیر پا و خلع ید از فلسطینی ها می رسد ."

چرا پس از آن ، فلسطینی ها آیا باید ساکت شوند؟    

سکوت آن ها  تنها می تواند به این واقعیت فاحش ، شرایط دردناک کنونی که فلسطینی ها به صورت همیشگی تحت اشغالی دیرپا زندانی هستند ، در حالی که" رهبری" آن ها هم از اسرائیل تکان سر تایید و هم از واشنگتن هدایا و پول بیشتری دریافت می کند کمک کند.

  با این پشت صحنه است که اعتصاب غذا به فوری تری نیاز برای بهبود شرایط فلسطینی های زندانی تبدیل می شود.

در داخل فتح شورشی علیه رهبری منفصل آن ها ، و تلاش عصیانی از سوی تمام فلسطینی ها برای نشان دادن توانایی خود برای بی ثبات سازی ماتریس کنترل اسرائیل – امریکا و مقامات فلسطینی که طی سال های بسیار گسترش یافته است وجود دارد .

مروان برغوتی از زندان خود در اولین روز اعتصاب غذا نوشت " حقوق بخششی از سوی ستمگر نیستند ."

در حقیقت ، مخاطب پیام او بیشتر از اسرائیل عباس و دوستان او بود .

سرچشمه : کانتر کیورنت

 

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: