نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2017-03-25

نویدنو  05/01/1396 

 

 

ضرورت تمرکز بر افزایش آگاهی طبقاتی در سال نو 

مسعود امیدی

"هر کهنه نو می شود. هر زردی سبز می شود و هر سردی به گرمی می گراید،دیالکتیک طبیعت درس آموز است تا افکار و اندیشه های کهنه را دور ریخته ونوید بخش "تغییر" شویم. مقاومت و عزم تغییر در روزگاری که ما را به تسلیم و تن دادن فرا می خواند، پیام بهار طبیعت است . پیشاپیش سال نو فرحنده باد." پیام تبریک دریافت شده از یکی از رفقا

ورای پیام های شادباش نوروزی و آرزوهای نیکی که این روزها فضای اجتماعی و مجازی لبریز از آن است، نمی توان از نظر دور داشت که نوروز در شرایطی فرا رسیده است که بسیاری از زحمتکشان از کمترین امکانات برای برگزاری این جشن محرومند. علاوه بر آمارهای رسمی منتشر شده در این زمینه ، زندگی در جامعه و ارتباط نزدیک با مردم در محل های کار و زندگی، محل های خرید، روابط با بستگان و آشنایان، گفتگو با مردم در رفت و آمدهای شهری در اتوبوسها، مترو ، مراکز آموزشی ، میدان های میوه و تره بار، نمایشگاه های فروش ویژه نوروز و... آشکارا نشان می دهد که بخش قابل توجهی از زحمتکشان جامعه از امکان آن برخوردار نیستند تا جشن نوروز را به صورت مناسبی برگزار کنند ، چرا که
-
بسیاری از آنها بیکارند و نه تنها فاقد هر گونه درآمدی برای خرید شب عیدند، بلکه به لحاظ روانی نیز تحت فشارهای شدید ناشی از تنگدستی و فقر و به قول معروف شرمندگی نزد خانواده قرار دارند
-
 بر اساس شواهد موجود از جمله اعتصابات، تحصن های جلو مجلس و...  بسیاری از زحمتکشان جامعه پیگیر حقوق معوقه و پرداخت نشده چندین ماهه خود هستند که عموما با وعده های پی در پی همچنان به بعد موکول می گردد و موارد اینگونه حقوق های معوقه نیز در حال افزایش است

- علی رغم رشد ناشی از افزایش صادرات نفت ، به دلیل رکود اقتصادی ساختاری و مزمن و نیز خصوصی سازی گسترده در چارچوب سیاست های نئولیبرالی ، مداوماً بر تعداد بیکاران افزوده می شود . 
-
بسیاری از کارگران و زحمتکشان با اینکه به سرکار می روند اما بر اساس آمارهای رسمی به هیچ وجه از درآمد کافی برای تامین حداقل هزینه های معیشتی خود در سطح خوراک نیز برخوردار نبوده و زیر سطح درآمدی فقر غذایی زندگی می کنند . 
-
به دلیل نرخ بالای بیکاری و وجود ارتش عظیم ذخیره کار، شرایط کار در محل های کار مداوماً بدتر گردیده و بویژه قراردادهای کوتاه مدت، کارگران شاغل را نیز در معرض ناامنی شغلی و ناامنی معیشتی روز افزونی قرار داده است .
-
نشانه امید بخشی برای بهبود شرایط زندگی طاقت فرسای کولبران، حذف کار کودکان و بهبود شرایط کودکان کار ، زنان خیابانی(کارگران جنسی)، طیف های وسیع زحمتکشان شهر و روستا و ...مشاهده نمی شود.و بر اساس پیش بینی های علمی و تخصصی اقتصاددانان مستقل ابعاد رکود اقتصادی در سال پیش رو عمق بیشتری یافته و شاخص های مالی و اقتصادی نشان از وخامت بیشتر اوضاع اقتصادی دارد که اساسا بار آن بر دوش کارگران و مزدبگیران و زحمتکشان شهر و روستا قرار خواهد گرفت.
-
فاصله طبقاتی عمق هرچه بیشتری یافته و به استناد آمارهای رسمی با کاهش قابل توجه قدرت خرید مزدبگیران، بخش های هرچه بیشتری از آنها را به محدوده های زیر خط فقر رانده است.
-
متاثر از شرایط رکود اقتصادی و کاهش شدید قدرت خرید اکثریت عظیم مردم جامعه ، بسیاری ازکسبه که از ماهها پیش در انتظار فروش شب عید و تامین منابع مالی برای ساماندهی به مدیریت نقدینگی خود بودند، از کسادی نسبی در مقایسه با زمان مشابه شب عید در سالهای گذشته می نالند
-
جیب های خالی بسیاری از شهروندان زحمتکش را در برابر فروشگاههای لباس، مواد پروتئینی، میوه ، و.. از حالت چهره و رفتارشان می توان حدس زد. بسیاری از زحمتکشان نه تنها قادر به خرید لباس نو، سفرهای تفریحی ، دید و بازدیدهای مرسوم و...در روزهای سال نو نیستند، بلکه از تامین غذای مورد نیاز (قوت روزانه) خود و خانواده شان نیز ناتوانند. (دو روز پیش یک کارگر میانسال ساختمانی بیکار در اتوبوس از کابوس مهمان در روزهای سال نو سخن می گفت!) 
و این در حالی است که سال به سال به ریخت و پاش ها، فخر فروشی ها، خودنمایی ها و اشرافیگری طبقات برخوردار از امتیازات اجتماعی بویژه تازه به دوران رسیده ها افزوده می شود. در زمینه های استفاده از گرانترین و لوکس ترین پوشاک، رستوران ها و هتل ها و ویلاها، تغییر مبلمان خانه در هر سال به لوازم لوکس تر ، استفاده از خودروهای لوکس و گران قیمت ، سفرهای خارجی به کشورها و سواحل تفریحی جدید در هرسال، حضور در کنسرت های متعدد در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا و... مسابقه ای بی پایان در بین طبقات برخوردار از امتیازات اجتماعی بویژه بخشی از آن که از فرصتهای فساد آمیز موجود ارتزاق می کنند، در جریان است .
در چنین شرایطی با تصویب 930 هزارتومان به عنوان حداقل حقوق کارگران در سال جدید، شرایط زندگی زحمتکشان در سال پیش رو نیزسخت تر خواهد گردید. (با توجه به اینکه بسیاری از زحمتکشان همچنان بیکار بوده و به بسیاری از شاغلان همین ارقام مصوب نیز از سوی کارفرمایان پرداخت نمی گردد.) 
در حالی که حداقل حقوق کارگران برای سال 96 معادل 930 هزار تومان و زیر خط فقر غذایی تعیین می گردد ، مجلس برای سقف حقوق مدیران هیچگونه محدودیتی قائل نمی گردد و بدین ترتیب زمینه سوء استفاده از اموال عمومی که تحت عنوان افتضاح " فیش های حقوقی" در اوایل سال گذشته خشم و اعتراض افکار عمومی را برانگیخته بود، تقویت نیز می گردد.
سال 95 در شرایطی خاتمه می یابد که طی همین روزهای گذشته مجلس باصطلاح اصلاح طلب ، با تحقیق و تفحص از شهرداری تهران که به استناد موارد متعددی از شواهد در افکار عمومی متهم به سوء استفاده از اموال عمومی است، موافقت نکرد
-
شرایطی که برخورداری خانواده های کارگران و زحمتکشان از خدمات بهداشت و درمان در شرایط کالایی سازی این خدمات اجتماعی در نتیجه دنبال نمودن سیاست های نئولیبرالی خصوصی سازی، روز به روز محدودتر وغیر ممکن تر می گردد
شرایط عمومی زندگی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه به هیچ وجه نوید بخش سالی بهتر برای اکثریت عظیم مردم بویژه تهدستان جامعه نیست. اگر قرار باشد خارج از تعارفات مرسوم، با آغاز سال نو و همراه با تغییر " کهنه به نو" برابر دیالکتیک تحول در طبیعت در جستجوی سالی نو و بهتر از سال گذشته باشیم، ناگزیر از توجه به این حقیقت خواهیم بود که تفاوت دیالکتیک تحول در طبیعت با تحول در جامعه در آن است که اولی خارج از خواست و اراده و دخالت انسان رخ می دهد اما در دومی ، خواست، اراده و دخالت آگاهانه انسان شرط و عاملی تعیین کننده است
بر این اساس آرزوی سالی نو و بهتر از سال کهنه برای اکثریت عظیم کارگران و زحمتکشان که تصویری از چگونگی وضعیت آنها ارائه گردید، بدون برنامه ریزی و اقدام موثر در راستای افزایش آگاهی طبقاتی آنان یعنی شناخت بیشتر منافع طبقاتی ، شناخت بهتر دشمنان طبقاتی ، شناخت راههای موثرتر مبارزه طبقاتی، افزایش بیشتر انسجام و همبستگی طبقاتی و ... و فاصله گرفتن از همه صف بندی هایی که انحرافی بوده و آنها را ممکن است درگیر مسائل حاشیه ای و تبدیل به پیاده نظام اقشار و گروه های مختلف برخوردار نماید، تنها بازگویی عبارتی مرسوم و متداول و فاقد اثربخشی خواهد بود
فراوانند فعالین اجتماعی و حتی تحصیلکرده و باسوادی که اطلاعات خوبی هم در زمینه مسائل اجتماعی دارند، اما از آنجا که فاقد نگرش طبقاتی هستند، در درک درست روندهای سیاسی و اجتماعی دچار اشتباه های بزرگ می شوند.و همواره در معرض آن قرار دارند تا گاه علی رغم اهداف و آرمانهای عدالتخواهانه و انسان دوستانه خود در مسیرهای نامربوط و حتی مخالف گام نهند.
در دیالکتیک تحولات اجتماعی هیچ وضعیت و نظم کهنه ای بدون دخالت ارادی و آگاهانه انسان به نظمی نوین تبدیل نمی گردد. و این آگاهی اساسا از جنس آگاهی اجتماعی و مشخصاً آگاهی طبقاتی است. اگر در آرزوی آن هستیم که سال نو سالی بهتر از سال گذشته باشد، بایدبر تلاش خود برای افزایش آگاهی طبقاتی خود، همکاران، دوستان و آشنایان، بستگان و هم میهنان خود بیفزاییم. بدون برخورداری از آگاهی طبقاتی همواره انرژی مان می تواند به هدر رفته یا در خدمت سایر طبقاتی قرار گیرد که اهدافشان با اهداف ما اساساً متفاوت است و ما را فقط برای پیشبرد اهداف خود فریفته و مورد سوء استفاده قرار می دهند
بدیهی است که آگاهی طبقاتی به آگاهی از روابط و مسائل فی مابین کارگر و کارفرما در یک کارگاه، کارخانه، شرکت، شهر و کشور و منظقه جغرافیایی خاص محدود نمی گردد، بلکه همانگونه که از عنوانش پیداست، دربردارنده آگاهی از ماهیت مناسبات بین طبقات اجتماعی است که جهت گیری و کنش آنها علاوه بر سطح محلی و ملی ، در سطح جهانی نیز باید مد نظر قرار گیرد
وجود مسائل و اهداف مشترک اجتماعی و سیاسی چون دفاع از استقلال، دموکراسی، حقوق بشر، صلح ، توسعه و... به هیچ وجه نه تنها کارگران و زحمتکشان را از آگاهی طبقاتی بی نیاز نمی کند، بلکه ضرورت آن را بیشتر نیز می کند
حقیقت آن است که در سالهای اولیه انقلاب متاثر از جو و فضای آرمانخواهی انقلابی ایجاد شده در جامعه، عبلرت "عدالت اجتماعی" و ادبیات مرتبط با آن از جمله مبارزه با سرمایه داری یکی از مهم ترین شعارهایی بود که طیف وسیع نیروهای سیاسی در کشور حتی بخشی از نیروهای سیاسی مخالف با آن برای موجه نمودن خود و جلب توجه بدنه اجتماعی به نوعی با آن همراهی نشان می دادند. برخی از نظریه پردازان نیروهای به قدرت رسیده پس از انقلاب از سیستمی اقتصادی صحبت می کردند که متاثر از جهت گیری باصطلاح "نه شرقی، نه غربی" قرار بود به نوعی نمونه ای از یک اقتصاد مبتنی بر راه سومی " نه سوسیالیستی ، نه سرمایه داری" که تجربه ای شکست خورده نیز بود، ارائه کنند . چیزی که بعدها و در زمین واقعیت و با هدایت آموزه های نئولیبرالی به انتخاب الگوی توسعه سرمایه دارانه مبتنی بر فساد ساختاری کنونی انجامید که جامعه شاهد آن است
مفاهیمی چون طبقات، منافع طبقاتی، مبارزه طبقاتی، واقعیت های مسلم اجتماعی اند و بر کنش ها و واکنش های سیاسی نقشی تعیین کننده برجای می گذارند. بر این اساس ادبیات مبارزه طبقاتی نیز که تحت تاثیر حاکمیت فرهنگ نئولیبرالی از یک سو و آسیب های وارده به چپ از سوی دیگر تلاش شد تا به بایگانی سپرده شود، نیاز به احیا و ترویج مجدد دارند . تقویت این ادبیات در فضای کنشگری های اجتماعی و سیاسی می تواند هم به تقویت سازمانیابی و انسجام صنفی کارگران و زحمتکشان کمک کند و هم هدایتگر تمرکز هر چه بیشتر کشمکش های اجتماعی و سیاسی پیرامون منافع طبقاتی گروه ها و طبقات اجتماعی گردد. این تمرکز می تواند زمینه شکل گیری و تقویت یک جریان اجتماعی جدیدی را فراهم نماید که با افزایش وزن اجتماعی خود نه تنها ناگزیر از انتخاب باصطلاح " بد در برابر بدتر" در هنگام انتخابات نباشد، بلکه تاثیر خود را بر روندهای سیاسی کشور اگر نه در کوتاه مدت ، در میان مدت در جهت احیای ارزش ها و ادبیات عدالتحواهانه و به فراموشی سپرده شده سالهای اول انقلاب که بعدها با ترویج گفتمان نئولیبرالی در فضای سیاسی و مدیریتی کشور جای آن به مفاهیمی چون بازالر آزاد، مقررات زدایی، خصوصی سازی و...داده شد، دیکته نماید.

 

برگرفته از فیسبوک نویسنده

 

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: