بدرود رفیق
بابک
بابک
پاکزاد روزنامه نگار ، مترجم پیشرو و فعال اجتماعی و صلح دوست پس از نبردی
نابرابر و طولانی با بیماری جانکاه سرطان سرانجام چشم از جهان فروبست.
بابک فرزند برومند هادی پاکزاد، زندانی دیکتاتوری شاهنشاهی و ادامه دهنده
راه او بود.
بابک خوش سخن و خوش قلم بود.
او خوش سخن بود اما هرگز زبان به تملق صاحبان زر و زور نگشود.
او خوش قلم بود اما هرگز قلمش را نفروخت .
او روزنامه نگاری حرفه ای بود اما هرگز تسلیم قدرت نشد.
و سرانجام او مترجمی زبردست بود اما نه از آن دسته مترجمانی که وقت خود را
با ترجمۀ "چگونه می توان پولدار شد؟ " و "پنیر مرا چه کسی دزدید؟" تلف کند.
او برجسته ترین اندیشه های بشری را برای مردمش به ارمغان می آورد.
یاد این انسان آرمانخواه پرشور و عدالتخواه برای همیشه در دل یارانش
ماندگار خواهد بود.
درو
و بدرود بابک عزیز
ما از یادت نمی کاهیم.
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نعمه که مردم بسپارند به یاد
جمعی از روزنامه نگاران و فعالان رسانه ای ایران