بیانیهٔ حزب‌های کمونیست و کارگری

برای پایان دادن به جنگ، ترور، و فاجعهٔ انسانی در سوریه

ما امضاکنندگان زیر، حزب‌های کمونیست و کارگری حاضر در ۱۸مین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری در هانوی،‌ ویتنام، قاطعانه اعتقاد داریم که سیاست‌ها و عمل قدرت‌های امپریالیستی و متحدان ارتجاعی آنها فاجعهٔ سیاسی، اجتماعی، و انسانی بی‌سابقه‌ای در خاورمیانه به وجود آورده است. این منطقه اکنون در بحران جنگ و ویرانی عظیمی گرفتار است. این منطقه کانون تلاش‌های به‌دقَت هماهنگ شدهٔ امپریالیسم به سرکردگی آمریکا به منظور تحکیم سلطه و سرکردگی آن و تضمین کنترل بی‌رقیب جریان نفت، امکان غارت بدون مانع منابع منطقه، و بهره‌برداری از بازارهای این منطقه بوده است.
ما نگرانیم که اگر وضعیت کنونی ادامه یابد، خاورمیانه آینده‌ای جز جنگ‌های بیشتر، بی‌ثباتی، و سلطهٔ امپریالیستی در پیش رو نخواهد داشت. جنگ و ترور در سوریه، عراق، یمن، لیبی، و افغانستان، ادامهٔ اشغال فلسطین توسط اسرائیل، و بحران‌های سیاسی در لبنان و مصر، این منطقه را به خاک و خون کشیده است.
آنکه از وضعیت کنونی در این منطقه به‌واقع بهره می‌برد، امپریالیسم است که می‌تواند طرح‌های خود برای سلطهٔ اقتصادی، سیاسی، و ژئواستراتژیکی‌اش را ادامه دهد.
قدرت‌های بزرگ- آمریکا و اتحادیهٔ اروپا- در پی آنند که با تغییر مرزهای سوریه و عراق، چندین کشور کوچک‌تر بر پایهٔ تقسیم‌های قومی و فرقه‌یی به جای این دو کشور به وجود آورند. «طرح خاورمیانهٔ جدید» به‌سرعت در حال شکل گرفتن است.
در حال حاضر چندین کشور به صورت نظامی در مناقشهٔ سوریه درگیرند، که برخی از آنها را دولت سوریه به طور قانونی دعوت به شرکت نظامی در این مناقشه کرده است، ولی شماری از آنها برخلاف منشور سازمان ملل متحد وارد این مناقشه شده‌اند.
ما نگرانیم که مناقشهٔ جاری در سوریه به مناقشهٔ نظامی گسترده‌تری در سراسر منطقه بینجامد. از همان آغاز بروز بحران در سوریه، ما اعلام کردیم که این مناقشه راه‌حل نظامی ندارد، و از حل‌وفصل مناقشه از راه مذاکره، ضمن رعایت استقلال و یکپارچگی ارضی سوریه، دفاع و حمایت کردیم، و با هر گونه بروز مداخلهٔ خارجی مستقیم یا غیرمستقیم علیه حاکمیت ملّی کشور سوریه مخالفت کردیم.
به اعتقاد ما، بدون مبارزهٔ مردم و کارزار همبستگی توده‌یی با هدف حل‌وفصل مسالمت‌آمیز درگیری‌های موجود در منطقه، و در حمایت از ملّت‌ها، فاجعه فقط گسترده‌تر خواهد شد. تنها قربانی این وضع، زحمتکشان و تهی‌دستانی هستند که هیچ راه چارهٔ دیگری ندارند جز آنکه از روی استیصال و درماندگی دست به هر اقدامی برای بقای خود بزنند. قربانیان این وضع در تلاش ناگزیر برای فرار از جنگ و تروریسم و یافتن محلی امن برای خود، مجبور به ترک خانه و کاشانهٔ خود شده‌اند.
ما همهٔ طرف‌های اصلی این بحران را فرامی‌خوانیم که بی‌درنگ به میز مذاکره بر اساس مفاد منشور سازمان ملل متحد بازگردند. بر سر این میز مذاکره جایی برای هیچ سازمان تروریستی نباید باشد. حمایت، تأمین مالی، و مسلّح کردن سازمان‌های تروریستی باید محکوم، و بی‌درنگ متوقف شود. آیندهٔ سوریه و دولت آن را فقط مردم سوریه بر پایهٔ خواست و ارادهٔ آزادانهٔ خود باید تعیین کنند، و برکناری بشار اسد و دولت سوریه نباید پیش‌شرط پایان دادن به خشونت و برقراری صلح پایدار باشد.
ما وظیفهٔ خود می‌دانیم که:
گسترده‌ترین نیروهای ممکن را برضد ادامهٔ مداخله و تجاوز امپریالیسم در منطقهٔ خاورمیانه بسیج کنیم،
ارتباط جنبش‌های خود با اسرائیل و رژیم آپارتاید آن را قطع کنیم، و به هر طریق ممکن با مبارزهٔ مردم فلسطین همبستگی کنیم،
راه‌پیمایی‌ها و تظاهرات توده‌یی به سود صلح جهانی، و به‌ویژه صلح واقعی در منطقهٔ خاورمیانه را سازمان دهیم و به حرکت درآوریم،
علیه فروش تسلیحات جنگی به رژیم آپارتاید اسرائیل تلاش کنیم،
سمینارها و دیگر همایش‌های عمومی برای دفاع از صلح در منطقه سازمان دهیم.
امضاکنندگان:
۱. حزب مترقی زحمتکشان قبرس (آکل)
۲. حزب کمونیست کوبا
۳. حزب کمونیست پرتغال
۴. حزب کمونیست آفریقای جنوبی
۵. حزب کمونیست ونزوئلا
۶. حزب مردم فلسطین
۷. حزب کمونیست عراق
۸. حزب کمونیست اردن
۹. حزب تودهٔ ایران
۱۰. حزب کمونیست ترکیه
۱۱. حزب کمونیست اوکراین
۱۲. حزب کمونیست هند
۱۳. حزب کمونیست سریلانکا
۱۴. حزب کمونیست آلمان
۱۵. حزب کمونیست برزیل
۱۶. حزب کمونیست اسپانیا
۱۷. حزب کمونیست بریتانیا
۱۸. حزب کمونیست ایرلند
۱۹. حزب کمونیست فنلاند
۲۰. حزب کمونیست آمریکا
۲۱. حزب کمونیست استرالیا
۲۲. حزب ترقی‌خواه مردم گویان
۲۳. حزب کمونیست فیلیپین (PKP – ۱۹۳۰)
۲۴. حزب کمونیست سوئد
۲۵. حزب کمونیست پاکستان
۲۶. حزب کمونیست بوهم و موراوی (جمهوری چک)
۲۷. حزب کمونیست در دانمارک
۲۸. حزب کمونیست سودان
۲۹. حزب کارگران سوسیالیست کرواسی

به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۱۲، ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۵