نژادپرستی ،
تبعیض جنسی بازی های المپیک را لکه دار می کند
مونیکا
مورهد- برگردان : هاتف رحمانی
مورهد نامزد ریاست جمهوری 2016 حزب جهان کارگران است . با پدری که مربی
بسکتبال بود و مادری که جو لوئیس، جیکل رابینسون و محمد علی ( کلی) را
تحسین می کرد . مورهد می گوید "از زمانی که یادم می آید همیشه زمانی برای
تماشای بازی های المپیک تابستانی وزمستانی فراهم می کردم ."
من
هرگز بازی های المپیک تابستانی 1968شهرمکزیکو را فراموش نمی کنم که تامی
اسمیت و جان کارلوس قهرمان های دو میدانی ، در آن المپیک به ترتیب مدال های
طلا وبرنزرا در 200 دو متر سرعت کسب کردند ،و اعتراضی قهرمانانه علیه
سرکوب نژادی سیاه پوست ها در امریکا را به نمایش گذاشتند. آن ها سر خود را
خم کردند و مشت های سیاه پوش مغرور خود را در حین اجرای سرود ملی در هوا
تکان دادند . آن اعتراض این اصل را که المپیک ها حتی به عاری بودن از
برابری اجتماعی نزدیک هم نیستند به کشور آورد .
و آن حقیقت بازی های تابستانی سی ویکمین المپیاد به تازگی بر گز ار شده در
ریو دو ژانیرو برزیل – اولین کشور امریکای جنوبی که برای اولین بار میزبان
المپیک ها – بود.
بیش از 11.000 قهرمان از 200 کشور جهان در بازی ها شرکت کردند.کمیته بین
المللی المپیک برآورد کرد نزدیک به نیمی از جمعیت جهان ، 3.5 میلیارد نفر ،
حداقل یک دقیقه از بازی ها را ، خواه در تلویزیون یا چشم دوختن به اینترنت
تماشا کردند.
طی دو هفته از ماه اوت ، اکثریت مردم جهان نه تنها با مهارت های خیره کننده
قهرمان ها ، بلکه با تبلیغات بورژوازی که استاندارد دوگانه جداسازی افراد
رنگین پوست ، زنان و قهرمان های دگرباش مردان قهرمان سفید پوست را تقویت می
کرد سرشار شدند.
آن تبلیغات با مراسم افتتاحیه که مردیت ویرا مفسر ان بی سی اعلام کرد که
پرتقال به برزیل " کوچید" آغاز شد . او فراموش کرد ذکر کند که پرتقال تجارت
برده را به برزیل آورد ،که به تبدیل شدن برزیل به خانه بزرگترین جماعت
پراکنده افریقایی در جهان منجر شد . ویرا با استفاده از اصطلاح نژاد
پرستانه " فرهنگ آدم خوارها" هنگام اشاره به برزیلی هایی که موسیقی به شدت
تحت نفوذ ریشه افریقایی خود را اجرا می کردند از آن هم جلوتر رفت .
گوبی
داگلاس امریکایی، که در المپیک 2012 لندن مدال طلای زیمناستیک کامل انفرادی
را کسب کرد ، پس از آن که او و هم تیمی او مدال بهترین تیم کامل را کسب
کردند به خاطر قرار ندادن دست خود روی قلبش زمانی که سرود ملی نواخته می شد
در توئیتر به صورت هولناکی مورد استهزا قرار گرفت . داگلاس که افریقایی-
امریکایی است به خاطر به اندازه کافی " میهن پرست " نبودن مجبور به عذر
خواهی شد . او به خاطر پوشاندن موی خود به روش خاص و به اندازه کافی
نخندیدن با واکنش شدید تبعیض جنسی نیز رو در رو شد . داگلاس ریو را قبل از
مراسم اختتامیه ترک کرد .
رفتار
با داگلاس را با رفتار با رایان لوچ مقایسه کنید . شناگر سفید پوست برنده
مدال طلا به خاطر دروغگویی به دولت برزیل ، با ادعای قربانی یک سرقت
مسلحانه بودن ، زمانی که مست کرده بود و به ویرانی حمام پمپ بنزینی کمک
کرده بود دستگیر شد. درابتدا با او با حساسیت یک کودک رفتار شده بود . مرد
32 ساله بعنوان "کودکی" توصیف شده بود که شایسته " زنگ تفریح" است – بسیار
دور ازرفتاری که با داگلاس 20ساله شد . (هافینگتون پست ، 18 اوت )
تبعیض جنسی مسلط بر المپیک ها
المپیک هابا اظهار نظر های عمومی وفردی علیه زنان انباشه بودند. جام میلر ،
رئیس هیئت مدیره بازاریابی المپیک ان بی سی ، اظهار داشت ،" افرادی که
المپیک را تماشا می کنند به ویژه دلخسته ورزش ها نیستند. زنان بیشتری نسبت
به مردان ورزش ها را نگاه می کنند ، و زنان ، خیلی کم به نتیجه بازی ها و
بیشتر به سیاحت علاقه مند هستند. تقریبا مانند نمایش واقعیت نهایی و سریال
های کوتاه پیچیده در یک نمایش است . " (فیوژن . نت )
زمانی
که سیمون مانوئل به اولین زن افریقایی – امریکایی برنده مدال طلا در شنا
تبدیل شد ، تیتر اصلی در اخبار مرکوری اسمی از او نبرد . روزنامه نوشت :"
میشل فلپس شب تاریخی را با افریقایی – امریکایی تقسیم کرد " اخبار پوزشی
برای مانوئل منتشر کرد ، که پس از پیروزی خود آزادانه علیه وحشیگری پلیس
سخن می گفت .
آلکسا
مورنا ، ژیمناست 99 پوندی (حدودا 45 کیلویی) مکزیکی ، به "چاق" بودن متهم
شده بود . به همسرکاتینکا هوسوزو، شناگر مجارستانی برنده مدال طلا ، به
خاطر پیروزی او " امتیاز" داده
شده
بود . کوری کوگدل -اونرین ، برنده مدال برنزتیر اندازی در شیکاگو تریبون
بعنوان " همسرخط حمله خرس های شیکاگو ( تیم فوتبال امریکایی) " توصیف شده
بود."
دست
آوردهای مدال طلا آورانی نظیر سیمون بیل ژیمناست و کیتی لدکی شناگر نیز
بدنام شده بود . بیل مانند " میشل فلپس آینده" و" اوسین بولت آینده" توصیف
شده
بود . پاسخ
او در توئیتر این بود ،" من سیمون بیل اول هستم ." رودی گینز
مفسر ان بی سی اظهار داشت که لدکی آن چنان خوب بود که " برخی می گویند او
مانند یک مرد شنا می کند." رایان لوچ گفت که لدکی " حرکاتی مانند یک مرد "
دارد .
کاستر سمنیا دونده درخشان افریقای جنوبی که برنده دو هشتصد متر صحرایی شد،
در ریو با نژادپرستی و تبعیض دگرباشی رو در رو شد . سمونیا ، زن سیاه پوست
، با موشکافی تعصب آمیز از سوی فدراسیون انجمن جهانی قهرمان ها در هفت سال
گذشته مواجه شده است ، او مورد پرسش قرار گرفته است که چگونه می تواند به
خاطر شرایط ژنتیکی معروف به هایپراندروژنیسم ( بیش فعالی هورمون های
مردانه) ، که به او هورمون تحریک کننده سطح بالایی می دهد بعنوان یک زن
رقابت کند.
ب
ا
این که او برنده مدال طلا شد ، اما فدراسیون جهانی انجمن قهرمان ها هنوز از
او تحقیق می کند ، تا جایی که به سطح معینی از تعصب نژاد پرستانه و تبعیض
جنسیتی روی بخشی از قهرمان های دیگر منجر شده است . زمانی که او برای شاد
باش گفتن به دو رقیب سفید پوست خود ، ملیسا بی شاپ از کانادا و لینسی شارپ
از بریتانیای کبیر تلاش کرد ، هر دو آن ها کاملا او را نادیده گرفتند.
جوانا جوزویک لهستانی ، که رتبه پنجم را کسب کرد ، اظهار داشت : " من
خوشحالم من اولین اروپایی و دومین سفید پوستم."
سمنیا پاسخ داد ، " (المپیک) در باره رواداری تبعیض (علیه) افراد و نگاه
کردن به افراد در رابطه با آن که چگونه به نظر می رسند ، چگونه صحبت می
کنند و چگونه می دوند نیست ... در باره نر بودن نیست . در باره ورزش است ."
سرچشمه : روزنامه جهان کارگران
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
