مصاحبه جدید
کمال اوکویان ، دبیر اول حزب کمونیست ترکیه
برگردان : هاتف رحمانی
از
آغاز تلاش کودتا ،گفته می شود که
اردوغان یا دیگر افراد با نفوذ از حزب عدالت و
توسعه مسئول این
داستان هستند ، در پس آیند یک هفته ای که گذشت چه چیز گفتنی در این رابطه
وجود دارد ؟
برای کسانی که می پرسند " این چه نوع کودتایی است ؟" می توانیم پاسخ دهیم
که " این چه نوع توهمی است ؟" من نمی خواهم گفته های خود را تکرار کنم ،
اما ، اگر ما بار دیگر با این پرسش رو در رو می شویم ، اجازه بدهید در
ابتدا تاکید کنیم که : ترکیه صاحب دولتی نیست که دارای یک چنین تمامیتی
باشد که یک چنین دروغی را طرح ریزی وبعد آن را عملی نماید. حداقل ، تعداد
بسیاری از بوروکرات ها با موضع انتقادی باید بخشی از این بازی بوده باشند .
اگر شما بتوانید پنج مقام رسمی را که به یک دیگراعتماد دارند بشمارید ، پس
از آن ممکن است من ادعاهای دروغ را جدی بگیرم . یک هفته گذشته است و توهم
کامل در باره کسی که مسئول کودتای نافرجام است وجود دارد ، تناقض هایی در
شاهد ها وجود دارد ، رسانه های هوادار دولت در حال انتشارتناقض هستند و هر
کدام دیگری را به خاطر خیانت یا هواداری سرزنش می کنند. من چیزهای زیادی در
باره اردوغان می دانم ، اما هیچ ایده ای از سراسیمه بودن او ندارم . آیا
منظورم آن است که کودتا عبارت از آن است که " اردوغان برای تحکیم قدرت خود
، کودتای نظامی را، برای حمایت از خود سازمان داد، امریکا به داستان او
چاشنی افزود و روسیه در راستای حفظ او گرفتار این دروغ شد .و ویولن عاقبت
خوش : دموکراسی ترکیه نجات یافت " آیا این چیزی است که می خواهند باور
کنیم ؟ ما آن ... را نمی خریم
اما چیزهای خام دستانه ی واقعی وجود دارد
بعله ، در واقع وجود دارد . این به خاطر آن است که تعداد بزرگی از نهادهای
اصلی دولتی از شرکت در کودتا سر باز زدند و به خاطر هدف های مشخصی ( به
شرکت) در کودتای نافرجام تردید کردند.
این هدف های خاص چیستند؟
ادعاهایی وجود دارد که کودتا بازگردان گولن به جایگاه دولتی را هدف گرفته
بود . این باید یک شوخی باشد . آن که او بتواند بعنوان یک خلیفه ( رهبر
اسلامی) به ترکیه باز گردد ... به هیچ وجه امکان ندارد . در این کودتای
نافرجام چیزهایی بسیار فراتر از به دست گرفتن قدرت سیاسی وجود دارد . در
مرکز قرار دادن اندیشه "قدرت سیاسی جدید" هیچ معنایی ندارد . در دل سیستم
موجود آیا ترکیه بدیلی برای حزب عدالت وتوسعه دارد ؟ جنبش گولن ، حتی با در
نظر گرفتن قدرت آن در معادله های اجتماعی ارتش و دادگستری ، نمی تواند کشور
را اداره کند. به همین خاطر ناگزیر از تکیه بر برخی نیروها در داخل حزب
عدالت وتوسعه است .اکنون ، اگر چه آن ها کودتا را روی هم رفته محکوم کردند
، اما چیزهای بسیار خوبی وجود دارد که می تواند آن ها را با حکومت حزب
عدالت وتوسعه بدون اردوغان راضی سازد .و همه آن ها (کودتا گران) گولنی
نیستند . بعلاوه حزب جمهوری خواه خلق موضعی مخالف در برابر فورمول " حزب
عدالت وتوسعه بدون اردوغان" دارد . به طور مختصر، نظریه ای که " کودتاهای
نافرجام می توانست از دولت های خودشان باشد " خیلی باور کردنی نیست .
اما آیا آن ها لیست هایشان را آماده کرده بودند؟
هنوز یک لیست دولتی اثبات نشده است ، صرف نظر از این ، ما فکر نمی کنیم که
در یک معنی محدود یک "دولت گولنی" را در هدف داشتند. ما می توانیم فکر کنیم
که تعدادی از این لیست ها تنها شایعات هستند و تعدادی دیگری از آن ها از
سوی گولنیست ها برای انحراف افکار عمومی به کار رفته بودند. تقلب ، این
چیزی است که به بهترین شکل انجام دادند. دلیل این وحشت و ناهنجاری اطلاعاتی
است که بدون شک هر کسی گولنیست است ، آن چه که این امر را کم وبیش معتبر می
سازد این واقعیت است که در سیستم سیاسی موجود ، هر کسی ، از جمله حزب عدالت
وتوسعه به این آن شیوه با جنبش گولنیست همکاری کرده است .
شما این امر را در گفتگوی دیگری با چیداکاران از خبرگزاری اسپوتنیک ترکیه
نیز بیان کرده اید ، که همه به غیر از کمونیست ها و انقلابی ها با جنبش
گولن رابطه ای ایجاد کرده اند . آیا می توانید این موضوع را توضیح دهید ؟
همه ، به صورت کاملا معقولی فشار را بر حزب عدالت وتوسعه ، که سزاوار آن
است گذاشته اند. ما گولنیست ها را بعنوان بخشی از همان بلوک همراه حزب
عدالت وتوسعه قرار می دهیم . برای زمان قابل توجهی ، آن ها با هم بودند ،
اما در نقطه ای حزب عدالت وتوسعه پاکسازی آن ها را آغاز کرد . هر چند فتح
الله گولن ریشه های عمیقی دارد .او بازیگری است که نقش "مبارزه علیه
کمونیسم" را، زیر پرچم ناتو و دیگر نهاد ها بعهده گرفت . او اعلام کرد که "
ما باید از امریکا حمایت کنیم " پیش از گولن ، پیشرو او ، سعید نرسی اعلام
کرد که " مسلمان ها باید از امریکا به خاطر مبارزه علیه کمونیسم حمایت
کنند" . امروز همه از گولن بد گویی می کنند اما فرا تر از همه ، تمام این
عناصر ارتجاعی تاریخ ما آن زمان بعنوان قهرمان معرفی شده بودند. و زیر هر
حرکت این جنبش ما امضای امریکا را مشاهده می کنیم .
اما قدرت جنبش گولنیست در دولت بعدا افشا شد ، این طور نبود ؟
چرا افشا شد ؟ همه صرفا در باره ابعاد مخفی صحبت می کنند. این یک دروغ است
. و هیچ کس غیر از کمونیست ها این دروغ را افشا نخواهند کرد .یکی از عامل
هایی که فتح الله گولن را از یک اسلحه ساده علیه کمونیسم به یک قدرت جهانی
تبدیل کرد این واقعیت است که طبقه های سرمایه دار و همه دولت ها گولن را
ابزاری برای گسترش قدرت خود می دیدند. امروز هیچ کس درباره
TUSKON
( کنفدراسیون شرکت ها و صنایع ترکیه ، که قوی ترین ابزار جنبش گولن بود)
سخنی نمی گوید .گفتگو در باره کودتای نافرجام بدون بیان کلمه ای در باره
توسکون عبث و ریاکاری است . توسکون یک سازمان ساده سرمایه داری نیست .ورای
ایجاد فرصت برای اعضای خود ، در کل بعنوان یک میانجی برای طبقه سرمایه دار
عمل می کند. گولن مالک بیش از 100 مدرسه ، در سطح جهانی است . و این مدرسه
ها تنها بین مسلمان ها محبوب نیستند. آن ها کادرهای هوادار امریکا را برای
جایگاه های بوروکراتیک در کشورهای درحال توسعه آموزش می دهند. فارغ
التحصیلان آن ها وظایف خطیری را بعهده می گیرند ، بورژوازی ترکیه از طریق
این مدرسه ها، توسکون، نیروهای مسلح ترک موجود در خارج گسترش عظیمی یافته
است و خطوط هوایی ترکیه پرواز های راهبردی را به مناطق مربوط اضافه می کنند
.
این روند در دهه 1990 آغاز و با دولت های حزب عدالت وتوسعه ادامه یافت .
بازارهای جدید ، مناطق سرمایه گذاری جدید ... به همین خاطر پرونده های
سازمان گولنیست در گذشته پیش رفته بود. صاحبان معروف ترین گروه های سرمایه
، به اصطلاح سکولار ها ، و قطعا سرمایه اسلامگراتا حد زیادی مدیون جنبش
گولنیست هستند. امروزه ، آن ها در باره شجره نامه کامل گولن جستجو می
کنند.آن ها احتمالا به پدربزرگ پدربزرگ او خواهند رسید ، اما چیزی در باره
آن که او چگونه به سرمایه دار های ترکیه خدمت کرد؟ نخواهند گفت . بوروکرات
هایی که خود را "کمالیست " می خوانند ، از جمله اجویت سوسیال دموکرات ، در
باره شخصیت "وفادار به کشور" گولن صحبت می کردند. اکنون آن ها به ویدئو های
موعظه گولن با خنده و دشنام نگاه می کنند.
درواقع ، کسی از جنبش گولن حمایت نمی کند
به این دلیل که طی سال های گذشته جنبش به یک نیروی عملیاتی دست یافت . طی
حاکمیت حزب عدالت وتوسعه ، جنبش به مغز و دست کثیف دولت تبدیل شد . آن ها
چپ گرا ها را هم الوده کردند. منظورم " جناح چپ " است . ما نمی توانیم آن
هایی را که جنبش (گولنیست) را به مثابه عنصر دموکراتیک جامعه مدنی تقدیس می
کردند فراموش کنیم . کسانی که در همایش های عمومی قیافه می گرفتند نمی
توانند به چپ تعلق داشته باشند ، اما چنین تلقی شدن آن ها مایه شرم ماست .
امروز ، بسیاری از این ها به حمایت از حزب عدالت و توسعه ذز برابر
کودتاگران برخاسته اند . در واقع ، حتی ذره ای هم تغییر نکرده اند . اکنون
آن ها چون جنبش گولنیست نتوانست در واقعیت به یک پروژه دولتی تبدیل شود
ناسزا می گویند. اما گولنیست ها چه کار دیگری می توانستند انجام دهند ؟ آن
ها پیش از این هم برای رخنه در دولت تلاش می کردند. علاوه بر این ، اجازه
دهید فراموش نکنیم که تا پایان سال 2014، حزب های بورزوازی مخالف سیستم
موجود راهبرد خود را بر مبنای اقدام های گولن برای تضعیف ارودغان تنظیم می
کردند .
پس اجازه دهید در باره هدف کودتا صحبت کنیم . چه کسی پشت این عملیان
ناشیانه قرار دارد ؟
تصور کنید شما ارتباط طولانی گولن با سیا را بپذیرید ، شما می دانید که او
در امریکا زندگی می کند، که او دست اردوغان را با تایید امریکا قوی کرده
بود، و می دانید که او مسئول پاکسازی در کشور است . فرا تر از همه ، آیا
می توانید عامل امریکا را در این کودتای نافرجام نادیده بگیرید؟اگر بتوانید
، من خواهم گفت چه مقاومتی ! نه دولت بعنوان یک کل ، بلکه یک جناح قوی در
امریکا قطعا با این کودتا ارتباط داشت . در واقع دسترسی به جزئیات ارتباط
، دشوار است ، حتی سازو کار عملیاتی پشت کودتای 12 سپتامبر ( 1980) نیز
هنوز معین نشده است . بعضی وقت ها ، استدلال و نظریه همه آن چیزی است که
نیاز دارید! امریکا قطعا به کودتای نافرجام ربط داشته است .تلاش کودتا صرفا
یک هدف ساده نداشت ،آن ها باید پی آمد های بدیل را هم مورد ملاحظه قرار می
دادند. من فکر نمی کنم که کودتا با یک چشم انداز " مطلقا موفق" برنامه ریزی
شده بود . ممکن بود آن ها اردوغان را دستگیر یا حتی بکشند. در این وضعیت ما
می توانستیم در باره حزب عدالت وتوسعه بدون اردوغان صحبت کنیم ، در حالی که
آن ها اکنون به دنبال راهی برای محدود کردن حزب عدالت و توسعه و اردوغان می
گردند.اگر این (طرح) کار نکند ، شکی وجود ندارد که آن ها از پیش زمینه
مناسبی برای طرح
B
و
C
ایجاد کرده اند.
شما به بعضی شواهد در باره ارتباط امریکا بعد از کودتا اشاره کرده اید . پس
از یک هفته چه چیزی برای گفتن ( در این مورد) وجود دارد ؟
امریکا واتحادیه اروپا حمایت خود از اردوغان را درطی اولین مرحله کودتای
نافرجام اعلام نکردند. ان تنها از لفاظی در باره ثبات ، دموکراسی ...
استفاده کردند. من تخصصی در کودتای نظامی ندارم اما پیش زمینه هایی در
روابط بین المللی دارم . این امر عادی نیست . ثانیا ، اردوغان از المان
درخواست پناهندگی کرد... حتی اگر این ادعا ها نا درست باشند ، واقعیتی است
که از سوی منابع مهمی ، صرف نظر از قابلیت مورد اعتماد بودن آن ها منتشر
شده بود. من به امکان نادرست بودن چنین ادعاهایی اشاره کردم چون جزئیات
بسیاری وجود دارد که آن چه واقعا رخ داد ممکن است برای مدت طولانی آشکار
نشود . اما چه کسی چنین اطلاعاتی را منتشر کرد ؟ افسران امریکایی ، رویترز،
استراتفور ...با معلوم بودن این ها ، هیچ توضیح معنی دار دیگری از واقعیتی
که استراتفور مختصات پرواز اردوغان را دربحرانی ترین لحظه ها منتشر کرد
وجود ندارد . در طی تلاش کودتا ، هزازان نفر از پیروان حزب عدالت و توسعه
به استراتفور اعتراض کردند ، که نشان می دهد که (فعالیت های آن ) دور از
چشم نمانده است . روسیه رسما ناتو را ، به خاطر عدم حمایت از متحدخود مقصر
اعلام کرد . همچنین ، آیا فکر می کنید ممکن است که تلاش کودتایی وجود
داشته باشد و از نیروهای مسلح تقسیم شده ترک هیچ جاسوسی در جریان برای سیا
وجود نخواهد داشت ؟
گفته می شود که روسیه هلی کوپتر هایی را که می آمدند به مرمره ( محلی که
اردوغان در جریان تلاش کودتا در آن جا بود) اطلاع داد...
گفته های بسیاری وجود دارد . اما اگر روسیه در این باره اطلاع داشت ، آن ها
قطعا اطلاعات را منتقل کرده اند.
چه چیزی شما را این قدر مطمئن می سازد ؟
با وجود دلخوری در مورد سوریه ، موضع دولت پوتین تا زمان سرنگونی جت روسی
در نوامبر 2015 ، تا حد ممکن دور کردن اردوغان از امریکا بود. به همین خاطر
رسانه های روسی به تکرار به اردوغان هشدار می دادند که " امریکا انقلاب
رنگی در ترکیه را هدف گرفته است " همچنین باید گفته پوتین که اردوغان را
"قهرمان مردم" خواند بیادبیاورید . پس از آن که جت سرنگون شد ، و پوتین
اردوغان را از هر گوشه ممکنی مورد محاصره قرار داد ، راهبرد اصلی همان دور
کردن اردوغان از امریکا بود .
اما این بار ، روسیه امریکا وناتو را به برکناری اردوغان فرا خواند. کنترل
از دست رفت و رسانه های روسی حتی نوشتن آن را که ترکیه باید از ناتو خارج
شود آغاز کردند. اردوغان نمی تواند در یک زمان به جنگ با امریکا ، اتحادیه
اروپا ، و روسیه ادامه دهد. اردوغان دقیقا همان چیزی را که پوتین می خواست
به او می دهد ، یک معذرت خواهی و جزئی صرف نظر از حمایتی که برای
جهادگرایان سوری آماده کرده بود . و پوتین به نقطه قدیمی باز می گردد . روس
ها هنوز پافشاری می کنند که اردوغان باید از ناتو خارج شود .
آیا امکان پذیر است ؟
خیلی دشوار است . پوتین از نظر راهکاری (تاکتیکی) به اردوغان برای تحکیم
دست خود علیه امریکا و اتحادیه اروپا کمک خواهد کرد . حرکت ترکیه از غرب به
شانگهای پنج یک پروژه خوش نمای دشوار است . آن (حرکت) تنها به اردوغان
منخصر نیست . روس ها می دانند که اگر اردوغان ضعیف تر شود ، در راستای نجات
خود امتیار های بزرگی به واشنگتن خواهد داد. آن ها برای جلوگیری از این
اتفاق تلاش خواهند کرد.
در باره اظهارات مخالف اردوغان که می گوید روس ها پرونده ای را به سازمان
ملل می دهند چه فکر می کنید ؟ در باره این اتهام ها چه فکر می کنید؟
ما از همان آغاز گفته ایم که این امر باید آن هایی را نگران کند که پوتین
را " محافظ خلق ها" تلقی می کنند. کشور روسیه یک کشور سرمایه داری است ، که
به منافع خود خدمت می کند.آن ها پرونده را نگه می دارند ، آن ها ممکن است
در زمان مقتضی از آن استفاده بکنند یا نکنند. در این لحظه باید بگوییم که
انقلابی های واقعی ترکیه می دانند که نه امریکا و نه اتحادیه اروپا نمی
توانند آزادی و دموکراسی را تضمین کنند. بر عکس ، انحصار های جهانی جنگ ،
اشغال و بهره کشی می آورند. اما فراموش شده است که روسیه سیستم اجتماعی
متفاوت خود را ندارد . اتحاد شوروی مدت زیادی است که منحل شده است . تکیه
بر این یا آن کشور یا بر اتحادیه ها و محورهای مختلف سبب رستگاری نخواهد شد
.
اجازه دهید به امور داخلی باز گردیم ، آن چه جریان دارد چیست ؟
آن
ها برای قالب جدیدی برای اردوغان وحزب عدالت وتوسعه تلاش می کنند . به
عبارت دیگر ، اردوغان برای تقویت قدرت خود در عین نشان دادن آن که برای این
قالب جدید آمادگی دارد تلاش می کند.
چه کسی این قالب را طراحی می کند ؟
تمام قدرت های جهانی . امریکا نمی خواهد با یک رهبر ترک که کنترل آن دشوار
است ادامه دهد. اردوغان با حمایت عظیم توده ای و تعصب ایدئولوژیک خود زمانی
که به چیزی بیش تر از یک ابزار ساده تبدیل شود دچار مشکل می شود. در حالی
که پوتین اردوغان را به دوری از رویکرد خود در دریای سیاه و سوریه می
خواهد ، اما او ترکیه را شریکی در خط لوله انرژی می خواهد. ترکیه ممکن است
بعنوان یک عضو "با ثبات تر" ناتو به پایان برسد .این امکان پذیر است . وقتی
می گویم "باثبات" آن را البته به شیوه مثبت به کار نمی برم . به این توجه
کنید :
اجازه دهید در این موضوع هم همان پرسش را مطرح کنم : ایا امکان پذیر است ؟
آن ها آن را آزمایش خواهند کرد. طبقه سرمایه دار ترکیه نهایتا در دست گرفتن
ابتکار و استفاده از نفوذ خود را آغاز خواهد کرد .در این لحظه خیلی احتمال
دارد که سی اچ پی (حزب سوسیال دموکراتیک جمهوری خواه خلق - کمالیست) به حزب
عدالت و توسعه ، حداقل در این دوران یاری کند. عملا هر دو حزب یک دیگر را
یاری می کنند. دولت حزب عدالت و توسعه نهایتا تصمیم گرفته است فضا را برای
حزب سی اچ پی باز کند ، یا حداقل می خواهند این برداشت را القا کنند. به
همین خاطر ، برای مدتی از حزب سی اچ پی استقبال خواهد شد چون حزب عدالت و
توسعه به سی اچ پی نیاز دارد . اگر حزب جمهوری خواه خلق در این لحظه به
یاری حزب عدالت وتوسعه نمی آمد ، ممکن بود حزب عدالت و توسعه با مشروعیت
خود مشکل داشته باشد . حزب جمهوری خواه خلق بر حزب عدالت توسعه کنترل خواهد
داشت . و در واقع ، بازیگرانی در داخل حزب عدالت وتوسعه وجود دارند که می
خواهند حزب را با دست حزب جمهوری خواه خلق کنترل نمایند. تا آن جایی که ما
می دانیم ، برخی "نیروهای دموکرات" جناح چپ نیز به این راه کشیده شده اند.
آن ها در حالی که وحشت ایجاد می کنند که " فاشیم در حال ظهور است ، قتل عام
ها بر لبه پرتگاهند ، دیکتاتوری حزب عدالت وتوسعه در حال تقویت است " جالب
است که شانه به همگرایی حزب عدالت و توسعه وحزب جمهوری خواه خلق می دهند.
آن چه آن ها در مغز خود دارند چیزی مانند آن است که حزب جمهوری خواه خلق ،
حزب عدالت وتوسعه و جناخ چپ در حزب جمهوری خواه خلق را کنترل خواهد کرد .
چه برنامه روی هم انباشته ای!
اما ، پرسش ما پاسخ خود را دریافت نکرد . آیا امکان پذیر است ؟
امکان پذیر است اما نه برای همیشه، چون کشوری که حزب عدالت وتوسعه ایجاد
کرده است بیش از یک خط عیب دارد . اتحاد های ممکن به طور دائمی با مانع
هایی رو در رو خواهند شد . شرایط دیگری وجود ندارد که بتوان همه را راضی
کرد، وضعیت برد – برد وجود ندارد . آن ها تنها می توانند احساس عادی سازی ،
یک احساس کاذب را ایجاد کنند .
در باره یک بدیل هرج ومرج چه فکرمی کنید ؟
آن ها برای عادی سازی شرایط تلاش خواهند کرد. اگر چه ممکن است موفق نشوند.
آن ها ممکن است با ابزار های جدید دیگری علیه اردوغان برآیند و بعد ممکن
است او ، به نوبت خود ، برای تحت کنترل خود در آوردن همه چیز تلاش کند. و
آن ها به ما می گویند که ما باید از این (پیش آمد) جلو گیری کنیم وبه روند
عادی سازی اجازه دهیم .چه بدبختی ای ! به حزب کمونیست ترکیه نگاه کنید
بیانیه ای صادر کرد که کشور نزدیک بود به دست کثیف یک امام ، یعنی فتح
الله گولن تسلیم شود. گذشته از همه چیز ، این سال هایی که اردوغان در حال
حکومت بود نگاهی به کشور انداخت. اکنون ما باید حزب عدالت وتوسعه را آرام
کنیم ، بگذاریم حزب عدالت و توسعه رابطه خوبی با حزب جمهوری خواه خلق داشته
باشد چون به این خاطر چیزی بدتر نمی شود ؟ نه متشکریم! آری ، ما از خطر
اطلاع داریم ، اما به این شیوه جلو گیری از هیچ چیزی امکان پذیر نیست . از
یک هفته پیش تا کنون ، ما شاهد این مصالحه بیرحمانه هستیم ، اما هم زمان
روی دیگر سکه را هم می بینیم . هیچ نیازی به وحشت نیست ، آن ها با اغراق در
نکته های معین می خواهند ما عادی سازی حزب عدالت و توسعه را بپذیریم اما ما
نباید این واقعیت را که نیروهای ضد انقلاب درحال قدرت گرفتن هستند از نظر
دور بداریم . سرو صدای مردم در خیابان ها نکته اصلی نیست. نکته اصلی آن است
که با لفاظی های عادی سازی نیروهای ضد انقلاب مشروعیت یافته اند .
چه باید کرد ؟ شما احتمالا در معرض اتهام گرفتن دماغ خود در همه چیز یا
جزمی کردن همه چیز هستید .
ما مربی گری حزب جمهوری خواه خلق برای حزب عدالت و توسعه و مربیگری
"نیروهای جناح چپ" برای حزب جمهوری خواه خلق را دوست نداریم .اجازه بده
مخالف آن را بگویم : آن ها کسانی هستند که به مدت 15 سال انقلابی ها را
مورد انتقاد قرار داده بودند در حالی که فعالانه در سیستم سیاسی موجود که
مسئول وضعیت کنونی کشور هستند مشارکت دارند. مردم این کشور یا به داشتن
امید به تضاد های آشتی ناپذیردر میان قدرت های امپریالیستی ادامه خواهند
داد و وقت را با مقوله هایی مانند "یک موضع ضد کودتا" و "دموکراسی" ، که
سیستم سرمایه داری را مورد پرسش قرار نمی دهد تلف خواهند کرد و از این رو
سلطه طبقه حاکم و تاریک اندیشی آن را خواهند پذیرفت ، یا در برابر این
دنیای کثیف توطئه ها ودسیسه های سیاه با تکبه بر قدرت خود و با یک منش طبقه
کارگری خواهند ایستاد. بگذار آن هایی که می گویند این امر امکان پذبر نیست
همراه با امام ها عادی سازی شوند.
شما عدم شرکت خود در تظاهرات حزب جمهوری خواه خلق را چگونه توجیه می کنید ؟
مردم عادی که در تظاهرات شرکت کردند نگرانی هایی دارند که ما درک می کنیم .
روشن است که ما شرکت آن ها را زیر علامت سوال قرار نمی دهیم . بعلاوه ،
مانباید فضا را برای نیروهای ارتجاعی خالی کنیم .اما از یک چشم انداز وسیع
تر ، همان طور که قبلا گفتم ، پروژه عادی سازی در دستور کار است .اگر این
پروژه موفق شود ، ترکیه برای سال های طولانی محکوم به تاریک اندیشی ، که
پذیرش سلطه حزب عدالت و توسعه است محکوم خواهد شد . و اگر آن پروژه شکست
بخورد ، آن هایی که از " امدن متعصب ها با چاقو هایشان" وحشت زده اند و در
سوی دیگر آن هایی که اخرین امید را اتحاد حزب جمهوری خواه خلق – حزب عدالت
وتوسعه می بینند ،که اگردروغ بودن آن ثابت شود ، کاملا تسلیم خواهند شد .
نیروهای جناح چپ ترکیه جنبش کرد را تا جایی که خودرا توسط خودش در برابر
حزب عدالت وتوسعه تنها گذاشت دنبال کردند .اکنون ابتکار جدیدی وجود دارد.
تلاش برای تنها نگذاشتن حزب جمهوری خواه خلق در برابر حزب عدالت وتوسعه.
این پروژه کنترل حزب عدالت وتوسعه از طریق حزب جمهوری خواه خلق است . این
خیلی به پروژه ای که از سوی انگلستان وفرانسه بر سر المان ادولف هیتلر
آزمایش شد شبیه است . نیازهای سیستم سرمایه داری است که به دنیای سرمایه
داری شکل می دهد . اگر ما از این امر راضی نیستیم ، تلاش برای عادی سازی ،
برای آرام کردن ، یا برای کنترل وضعیت بیهوده است . یک جنبش طبقاتی مستقل
، ترقی خواه ، تساوی گرا وضد امپریالیست باید هر چه زودتر سر بر آورد .
(یادداشت : روز یکشنبه تظاهراتی از سوی حزب جمهوری خواه خلق برگزار شد .
حزب عدالت وتوسعه از تظاهرات حمایت کرد . بیانیه توسط کلیجداراوغلو رهبر
حزب جمهوری خواه خلق خوانده شد . بیانیه نکته های قابل توجهی بیشتر از کثرت
گرایی ، دموکراسی پارلمانی ، اراده ملی وغیره نداشت . ( در بیانیه) به ناتو
، امپریالیسم ونقش سرمایه بزرگ و حتی جنبش گولن اشاره ای نشده بود . بسیاری
از گروه های " چپ" در آن شرکت کردند در حالی که حزب کمونیست ترکیه اعلام
کرد تظاهرات به قانونی کردن دولت حزب عدالت و توسعه و پاکسازی تمام موقعیت
های ضد امپریالیستی مبتنی بر طبقه کمک خواهد کرد .)
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
