آزادي جعفر
عظيم زاده پيروزي جنبش دموكراتيك- صنفي كارگري!
مبارزه كارگران يك بار ديگر در زندان اوين را گشود!
فرهاد عاصمی
خبر پيروزمندانه ي آزاد شدن جعفر عظيم زاده، اين نظر را كه در شرايط تفوفق
قدرت ارتجاع نيز مي توان با مبارزه ي هوشمندانه، متحد و در عين حال انقلابي
به پيروزي دست يافت تایید می کند. مي توان با مبارزه ي هوشمندانه، متحد و
در عين حال انقلابي، باري ديگر در ب زندان اوين را گشود و زندانيان سياسي
را آزاد ساخت!
ارتجاع همان طور كه كارگر مبارز جعفر عظيم زاده در نامه افشاگرانه خود
آشکار می سازد، با تجهيز همه ارگان هاي سركوبگر خود، دستگاه دولتي ، امنيتي
و قضاييِ حافظ منافع نظام سرمايه داري، كوشيده است ومی کوشد ، مبارزات صنفي
كارگران ، معلمان و ديگر لايه هاي زحمتكش جامعه را با تحمیل هزينه های
سنگين ناممكن سازد و در همین راستا خواست صنفي ”پرداخت دستمزد عقب افتاده“
زحمتکشان ایران را ”اقدام عليه امنيت نظام“ حاكم سرمايه داري اعلام می كند.
به عبارت ديگر، نظام حاكم سرمايه داري مطالبه قانوني دريافت دستمزد كار
انجام شده را به اتهامی تبدیل می سازد كه مبارزه ي قاطع براي دستيابي به
آن، بدون دفع فشار دستگاه هاي حاكميت ديكتاتوري ناممكن است.
روند جاری تضاد طبقه كارگر ايران با روبناي ديكتاتوري رژيم سرمايه داري و
زيربناي مبتنی برنسخه امپرياليستي ”آزاد سازي اقتصادي و خصوصي
سازي“استثمارگرانه آن را باري ديگر به روشنی به اثبات می رساند!
- هدف ارتجاع داخلي با تعیین احکام شلاق و زندان های طولاني براي
كارگران ، كه مي بايد «فضاي كسب و كار» را براي ”جلب سرمايه گذاري خارجي“
عملي سازد با شكست روبرو شد!
- سياست تشديد استثمار كارگر ايراني كه مي بايستي به مثابه ”طعمه
ارزان براي سرمايه مالي امپرياليستي“ به نمايش گذاشته شود، با شكست روبرو
شد!
- دفاع از پيروزي به دست آمده طبقه كارگر ايران بايد با مبارزه ي
مشخص عليه اجراي نسخه امپرياليستي ادامه يابد!
- اين پيروزي نشان موضع دفاع از منافع ملي ايران توسط كارگران
ايراني است، زيرا پيروزي در مبارزه عليه تعميق وابستگي اقتصادي و سياسي
ايران به اقتصاد ”جهاني شده“ي امپرياليستي است!
- اين پيروزي عليه ”تضمينی“ است که از سوی حاكميت نظام سرمايه داري
وابسته در ج.اسلامي برای بقای خود، به قيمت رنج و محروميت زحمتكشان ايران،
به سرمايه مالي امپرياليستي داده شود!
جعفر عظیم زاده می گوید :" هیچ قدرتی نمی تواند به کارگران بگوید «نان»
نخواهید!"
بار دیگر واقعیتی دیگر، که باید شکاکان را قانع کند که مبارزه برای نان در
ارتباطی نا گسستنی با مبارزه برای آزادی قرار دارد. نمی توان نان خواست، بی
آن که با رژیم قرون وسطایی ولایت فقیه در افتاد. و برعکس نمی توان آزادی
خواست ، بی آن که از "حق نان" کارگران دفاع کرد.
ما گرسنه ايم، دستمزد عقب افتاد ه ي ما را بپردازيد!
ما از حق قانوني برپايي سنديكاي آزاد دفاع مي كنيم!
زنداني سياسي آزاد بايد گردد!
حداقل دستمزد ٥ر٣ ميليون تومان!
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
