حل بحران
اجتماعی محیط زیست بوسیله " دموکراسی " بازار
امیر حسینی
اکثر مردم جهان , بویژه روستاییان کشورهای فقیر, نه تنها هیچ نقشی در بروز
بحران محیط زیست نداشته بلکه بیشترین آسیب را از این بحران دیده اند. عامل
اصلی این بحران شرکتهای بزرگ هستند که طبیعت را چپاول کرده و از انرژیهای
تجدید ناپذیر مانند نفت , گاز و ذغال سنگ استفاده می کنند. بحران محیط زیست
بحرانی اجتماعی است. سلطه و استثمار اکثریت مردم جهان توسط اقلیتی ثروتمند
عامل اصلی این بحران بوده است.
عامل اصلی بحران محیط زیست سرمایه داری است. به گفته اوه مورالس یا سرمایه
داری می میرد یا مادر طبیعت . ویژگی عمده اقتصاد سرمایه داری تمرکز منابع
طبیعی , نیروی کار و ابزار تولید در دست اقلیتی کوچک است. رقابت , به
شرکتهای سرمایه داری اجازه نمی دهد که توجهی به مردم و منابع طبیعی داشته
باشند [ 1]. تا زمانیکه قدرت اقتصادی در اختیار افراد معدودی باقی بماند
هیچ توجهی به مردم و طبیعت نخواهد شد.
برخلاف تبلیغات این شرکتها , بی تفاوتی و بی توجهی مردم نسبت به مسائل محیط
زیست عامل بروز بحران نبوده چرا که منابع طبیعی, ابزار کار و نیروی کار در
اختیار مردم نیست. برخی از فعالین محیط زیست بر این باورند که برای حل
بحران به یک رهبری قدرتمند در سطح جهانی نیاز داریم. با توجه به اینکه
بسیاری از شرکتهای بزرگ در کشورهای صنعتی واحدهای تولیدی خود را به کشورهای
فقیر منتقل کرده اند , آماری که در باره کاهش آلودگی ارائه میدهند دقیق
نبوده و همزمان رهبران این کشورها بخشی از نظام سرمایه داری همیشه در حال
رشد هستند.
سلطه انسان بر انسان ریشه ای تاریخی دارد. برتری جویی انسان از انسان در
سالهای اخیر به طبیعت گسترش شدیدی یافته است. برتری جویی در روابط انسانی و
در برخورد انسان به جهان و طبیعت سراسر زندگی روزمره را فراگرفته است.هیچ
جامعه ای بدون ایجاد تغییرات عمده در شیوه تولید و شیوه مصرف نمی تواند خود
را به رنگ سبز درآورد. اگر همکاری جای رقابت و شراکت جای سودجوئی را
نگیرند, وضعیت کنونی توسط فشار ایدئولوژیک حفظ خواهد شد [2].
[1] در باره بحث دقیق تر در زمینه رقابت در سرمایه داری نگاه کنید به :
مارکس و بازار- س.کلارک - نوید نو.
[2[ بوکچین.
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
