حزب کمونیست
یونان ، درباره تحولات در برزیل
مردم باید
خودرا از وضعیت دشوار مدیریت بورژوازی رها سازند
برگردان : هاتف رحمانی
تحولات
در برزیل ، گسترش دامنه بحران سیاسی آن ، در مرکز توجه جهانی بوده است .
عجیب نیست ، چون در باره هفتمین اقتصاد بزرگ جهان ، پنجمین کشوربزرگ از
لحاظ جمعیت و مساحت ، وبزرگترین کشور در نیمکره جنوبی صحبت می کنیم . کشوری
که در سال های گذشته شاهد سطح بالایی از رشد سرمایه داری بود ، و در واقع
در سال 2011بعنوان ششمین اقتصاد بزرگ جهان جایگزین بریتانیا شد .
برزیل نقش مهمی در چارچوب اتحاد بریکس( برزیل ، روسیه، هند ، چین ، افریقای
جنوبی) و نیز در اتحادهای سرمایه داری بین کشوری ( مانندCelac,
Mercosur/Unasur)
که در قاره امریکا سر برآوردند بازی می کند. ما باید به خاطر بیاوریم که
از زمان 2004، یعنی دوران دولت های " ترقی خواه" ،برزیل در راس دخالت نظامی
در هائیتی ، که زیر ردای سازمان ملل به اجرا گذاشته شده است بوده است.
رسوایی ها وفرار ها : " نان وکره" سامانه سیاسی بورژوازی
روند برکناری رئیس جمهور دیلما روسف ، 18 ماه پس از پیروزی او در انتخابات
ریاست جمهوری 2014، که با اعتراض هایی هم به طرفداری وهم علیه او همراه بود
و تقابل شدید سیاسی پس از دوره 13 ساله دولت تحت هدایت رئیس جمهوری از حزب
سوسیال دموکرات کارگران که در سطح دولتی با حزب کمونیست برزیل همکاری می
کند تحولی جدی است . در اینجا یاد آوری آن که حزب کمونیست برزیل در سناریو
های " دولت چپ" سرمایه داری شرکت نمی کند ارزشمند است.
در صورتی که تنها به بررسی سطح رخ داد ها و اتهام های مختلف بپردازیم نتیجه
گیری خیلی آسان نیست . از یک سو ، آن هایی که رئیس جمهور را به خاطر فاسد
بودن محکوم می کنند خودشان تا خرخره غرق در رسوایی ها هستند. خبرها حاکی
است که ادواردو کونها ، رئیس مجلس برزیل ،بعد از به راه انداختن روندی که
به برکناری رئیس جمهور دیلما روسف ختم شد ، خود ، به اتهام فساد در رابطه
با دادن میلیون ها دلار رشوه به راست ، چپ و مرکز توسط دادگاه عالی بر کنار
شد . کونها ، البته بعنوان رئیس پارلمان با آرا حزب کارگر انتخاب شده بود و
همراه با تمر معاون رئیس جمهور عضو حزب " مرکز گرا"ی
PMDB
( حزب جنبش دموکراتیک برزیل) است . میشل تمر که انجام وظیفه ریاست جمهوری
را بعهده گرفته است به اختلال هایی در تامین مالی مبارزه انتخاباتی خود
محکوم شده بود و در واقع به مدت 8 سال حق نامزدی انتخاباتی را از دست داده
بود ، در عین حال نام او با اسامی نیم دو جین از عضو های دولت " غیر فاسد"
او دربخشی از تحقیقات در رابطه با رسوایی در شرکت ملی نفت "پترو باس"
همراه است. بنا بر این اصلا عجیب نیست که در نظر ستجی اخیر 58 درصد اعلام
کردند که می خواستند شاهد سهم بردن او از سرنوشت پیشینیان او باشند...
از سوی دیگر طرف داران رئیس جمهور از یک "کودتای پارلمانی" سخن می گویند
چون اتهامی که مبنای برکناری علیه دیلما است – دیلما به کتمان حقایق در
رابطه با اطلاعات مالی متهم شده است – یک اقدام جنایی نیست . اتهام های
"خیانت" ، "کودتا" و" حمله علیه دموکراسی " البته متحد های پیشین و به ویژه
حزب جنبش دموکراتیک برزیل ، بزرگترین شریک ائتلاف دولت به مدت 8 سال ( آن
حزب از انتخاب مجدد لولا در سال 2006، وانتخاب دیلما در 2010و 2014 حمایت
کرد) را هدف کرفته است . دومین وسومین مقام در نردبان دولتی ( معاون ریاست
جمهوری و ریاست مجلس) به این حزب واگذار شده بود که به حمایت از " دولت
ترقی خواه" عادت داشت...
به طور طبیعی ، رسوایی ها و رفتار مشکوک سیاست مدارهای بورژوا با سرمایه
دار ها وجود دارد و هم در برزیل و هم در کشور ما و در تمام کشورهای سرمایه
داری رشد می کند . مثلا در سال 2012حدود 25 بازرگان و سیاست مدار ، از
جمله مقام های برجسته حزب کارگر به زندان های سنگینی محکوم شدند.
اما "فرار ها" نیز موضوعی عادی است . قرار داد ها و قطع و وصل نیروهای
بورژوا از یک ائتلاف به ائتلاف دیگر ، و نیز سیاست مدارها از حزبی که
انتخاب شده اند به حزب دیگر پدیده ای عادی است ، نمونه هایی از یک سیستم
سیاسی حزبی شکننده بورژوایی که سبب نگرانی طبقه حاکم است . به این علت ،
بحثی در رابطه با اصلاح های سیاسی در جهت تقویت سیستم آغاز شده است .
تجربه جهانی نشان می دهد که نمونه های بسیاری وجود دارند که از رسوایی ها و
"تبرئه کردن" ها بعنوان وسیله نقلیه ای برای باز سازی شدید سامانه سیاسی در
مرحله هایی که بحران های اقتصادی و تضاد ها در اقتصاد سرمایه داری در حال
تیز تر شدن هستند مورد استفاده قرار می گیرند.
به سوی تغییر در فورمول مدیریتی سرمایه داری
هر کسی که اوضاع را به صورت جدی مورد مطالعه قرار دهد در خواهد یافت که
مسئله اصلی مربوط به اقتصاد است . در واقع ، پس از سال های بسیار رشد سریع
سرمایه داری که به انحصارهای برزیلی فایده رساند و موضع بین المللی برزیل
را تحت حاکمیت دولت های حزب کارگر بالا برد ،کاهش رشد اقتصادی برزیل در سال
2014 و 2015 با 3.8- درصد پس رفت ، همراه با باد کردن بدهی های کشور،
افزایش سریع تورم و از دست رفتن 1.5 میلیون شغل دچار رکود شد .
نا کار آمدی فورمول سیاست اقتصادی که برگسترش هزینه کشور و جهت گیری به سمت
اقدام های پیش گیرانه تکیه داشت سال هاست در برزیل و در کل امریکای لاتین
آشکار شده است . دولت دیلما نیز از 2013 وقتی که اولین نشانه های بحران
پدیدار شد به سوی اجرای اقدام های جدیدی به سود سرمایه ، مانند استثنا های
مالیاتی و رهایی از پرداخت های تامین اجتماعی ، ارائه مشوق ها ، وحتی روابط
انعطاف پذیر تر کار، یک برنامه خصوصی سازی که با " نئو لیرال "ترین دولت ها
قابل مقایسه است یعنی (خصوصی سازی ) بندرها ، بزرگ راه ها ، فرودگاه ها ،
حوزه های نفت و غیره ، حرکت کرد .
تصادفی نیست که هنریک مریلس ، وزیر دارایی دولت تمر در دوران حکومت لولا به
عنوان رئیس بانک مرکزی مورد استفاده قرار گرفت . در حقیقت ، گزارش شده است
که لولا در سال های اخیر تلاش می کرد تا دیلما را به انتصاب او ( میرلس)
به عنوان وزیر دارایی در دولت خود تشویق نماید .
این وضعیت مانع از رضایت اجتماعی می شود که از سوی دولت های حزب کارگربا
اعمال سیاست های مربوط به مزایای اجتماعی که فقر مطلق شدید را کاهش داد، در
عین ادامه خط حمایت از منافع انحصار ها ، با نرخ بالای بهره کشی از طبقه
کارگردنبال شده بود . در هیچ موردی هیچ کس نمی تواند این واقعیت را که بیش
از 53 میلیون نفر زیر خط فقر زندگی می کنند پنهان نماید.
مقابله بین بورژوایی بر سر موضوع اتحاد های بین المللی
بخش های مهمی از سرمایه به نظر می رسد تشکیلات با ثبات دولت را برای مدیریت
بحران تر جیح می دهند. وضعیت حتی با این واقعیت که کاهش رشد اقتصادی چین
تاثیر مستقیمی بر بر آمدن بحران اقتصادی در برزیل داشته است پیچیده تر می
شود ،در عین حال دیگر کشورهای بریکس مانند روسیه نیز با مشکل هایی مواجه
اند و تضاد های بین امپریالیستی بین امریکا ، کشورهای اتحادیه اروپا ،
روسیه وچین در کل امریکای لاتین شدت می گیرد . نگرانی ها در رابطه با جهت
گیری بین المللی کشور در بین بخش های سرمایه در حال تقویت شدن است .
عدم توافق در داخل طبقه حاکم بر سر اتحاد های بین المللی در شرایط بحرانی
می تواند به وضعیت سیاسی به شدت تندی منجر شود . برای ما در نظر گرفتن
نمونه اخیر اکرائین و مسیر مقابله های داخل بورژوایی شکل گرفته در متن
عمومی تر رقابت بین امپریالیستی کافی است .
ضرورت مبارزه ضد سرمایه داری
در چنین شرایطی ، همان طور که از تاریخ می شناسیم ، مدیریت سوسیال
دموکراتیک اغلب زمینه را برای پس رفت شدید ارتجاعی در سامانه سیاسی و
نیروهای بورژوایی فراهم می کند ، که همیشه از " قانونی بودن" به شیوه ای که
برای آن ها در هر لحظه معینی مناسب است دفاع می کنند.
سازمان دادن مبارزه علیه خط سیاسی ارتجاعی که از سوی دولت تمر به اجرا در
خواهد آمد ، همبستگی انترناسیونالیستی با مبارزه کارگران برای حقوق اجتماعی
ودموکراتیک آن ها باید با بحث ذاتی در راستای گرفتن نتیجه در باره آن چه
منجر به این وضعیت شد همراه باشد .
موضع هایی که در باره رشد سرمایه داری " پایدار " بدون بحران در برزیل
ترویج شده بودند قانون های بی رحم و تضاد های سامانه را در نظر نگرفته
بودند . (این موضع ها) به توهم ها دامن زدند. تحول های برزیل موضوع مباحثه
در داخل جنبش کمونیستی نیز بود .
آن چه مورد نیاز است رها کردن جنبش کارگری از نفوذ بورژوازی ، جهت گیری آن
به سوی ستیزه با دولت بورژوایی ، انحصار ها و نیروهای سیاسی است که منافع
آن ها را نمایندگی می کنند.
تجربه مهمی از سیاست های دولت های بورژوایی نیمه دوم دهه 1980 پس از
دیکتاتوری و دهه 1990 که موجب سطح بالای فقر و بهره کشی برای طبقه کارگر
برزیل شد ، ونیز از دولت های بورژوایی لولا و روسف (2002-2016) که مدیریت
سرمایه داری را با شعار های " چپ " و" ضد نئو لیبرالی " ادامه داد و انتظار
های دروغین را تغذیه کرد انباشته شده است.
همه این مبنایی برای گرفتن نتیجه های جدی و گام بر داشتن برای رهایی
نیروهای مردمی از دور تسلسل به اصطلاح " شیطان کهتر" فراهم می کند. در
راستای ضرورت آن که مبارزه ضد سرمایه داری به صورت قطعی پیشرفت نماید ،برای
جنبش کارگری وکمونیستی شکل دادن یک راهبرد ( استراتژی) مستقل از مراکز
بورژوازی ضروری است ، راهبردی که به سوسیالیسم نظر خواهد داشت ، راهبردی که
، با بهره برداری از امکان بالقوه وسیع کشور با منابع طبیعی عظیمی که از
سوی مشتی سرمایه دار اختصاصی شده اند پیش شرط لغو استثمار انسان از انسان
است .
منتشر شده درریزوسپاستیس ارگان حزب کمونیست یونان در 22 ماه می 2016
سرچشمه : سایت حزب کمونیست یونان
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
