درسی که از دونالد ترامپ آموختم
نورین هرناندز- برگردان : هاتف رحمانی
یادداشت
سردبیری: طیف گسترده ای از امریکایی ها ، از ترقی خواه ها و کارگران سازمان
یافته گرفته تا مستقل ها و جمهوری خواه های ضد ترامپ لفاظی های نژاد پرست،
جنس گرا، و اسلام هراسانه ای که گردهم آیی های این فصل انتخاباتی ترامپ را
تعریف می کند رد می کنند. راهکار های متنوعی برای به چالش کشیدن او مورد
استفاده قرار گرفته است.بسیاری از فعال ها به انشعاب آفرینی ترامپ با نمایش
ها ی اعتراضی و اعتراض هایی با هدف خفه کردن حضور او پاسخ داده اند .این
اقدام ها بحث در باره مسئله آزادی بیان و پرسش چگونه و کی به کار بردن
تاکتیک های ویژه را در بین دموکرات های چپ بر انگیخته است . در این ستون
نورین هرناندز نظر خود را در این موضوع بیان می کند.
کارزار انتخاباتی دونالد ترامپ ...چه چیز دیگری می توان به گفتگو در رابطه
با این سونامی حماقت اضافه کرد؟
آیا تنها 10 ماه گذشته است ؟ 15 ژوئن 2015 به نظر مانند یک عمر به نظر می
رسد . زمانی که شنیدم او کارزار انتخاباتی خود را برای ریاست جمهوری
2016ایالات متحده اعلام کرد غریدم .من فکر می کردم پاسخی از یک برنامه طنز
زنده " شنبه شب " بود چون اعلان آن برای " مرور آخر هفته" ان بی سی مناسب
تر از " برنامه " اخبار شبانه" به نظر می رسید.
من اگرمی فهمیدم انتخابات ها از طریق یک فرآیند دموکراتیک ، و نه با اعلام
"شما اخراجید" به افرادی که علیه او حرکت می کنند برنده می شوند تعجب می
کردم . من متقاعد شده بودم این یک شیرینکاری تبلیغاتی برای بالا بردن رتبه
های یک " کار آموز" است و او به زودی می تواند حذف شود . چون ، واقعا چه
کسی به او رای می دهد ؟
زمان نشان داد که افراد زیادی به او رای می دهند. من جا خوردم. نه تنها یک
بار ، مشت عصبانی من به هوا رفت . اما در یک شرایط تقریبا دشوار نفس کشیدن
، واقعا چه اتفاقی دارد می افتد. من به نقل قول های مضحک او ، که پاسخ های
طی گفتگو را مسخره می کرد گوش کردم . گفته های روزانه او علیه زنان ،
مسلمانان، و مهاجر ان هرگز متوقف نشد . من به جمعیت حامی او توجه کردم و
تعجب می کردم که این افراد چه کسانی هستند؟ چون آن ها نا امیدانه با
راهکارهای او موافقت می کنند ، من به گوش دادن پایان دادم چون تصور می کردم
همه آن ها متعصب های دیوانه هستند.
اشتباه می کردم، چون حامی های او دیوانه یا متعصب نیستند.
بسیار خوب ، برخی ممکن است دیوانه یا متعصب باشند ، اما آن ها اساسا عصبی و
هراسان هستند. آن ها بی هیج شرمی تعصب شوینیستی او را با خنده رد می کنند و
فقدان دانش اقتصادی و سیاست خارجی او را می بخشند. من هم متوجه شدم آن ها
از او دفاع نمی کنند. وقتی با حامیان او صحبت می کردم ، گفتگو با نوعی
بیانیه پایان می گرفت : " من واقعا نمی دانم موضع او چیست ، اما متفاوت است
. و چیزی باید تغییر کند."
فهمیدم ، آن ها به ترامپ رای نمی دهند ، آن ها به تغییر رای می دهند.
حامیان او مایوس نیستند. امید را گم کرده اند.
دنیای آن ها تغییر کرده است .تنها شغل هایی که برای آن ها باقی مانده
کارهای موقت یا نیمه وقت است. مستمری وعده شده بخار می شود . خانه ای که
برای آن پس انداز کردند نگهداریش بسیار گران شده است ، اما آن ها بدهکارتر
از آنند که خانه را بفروشند . آن ها به گوش دادن به آن که اقتصاد دارد بهتر
می شود ادامه می دهند، اما بهترشدن اقتصاد ربطی به آن ها ندارد .
ترامپ به خاطر آن ها عصبانی می شود . او همان چیزهایی را که آن ها جرات
گفتنش را ندارند با صدای بلند اعلام می کند. اهمیتی ندارد اگر حمایت کننده
های او درک نمی کنند که او چه جوری امور را تصحیح خواهد کرد ، چون در قدم
اول نمی توانند درک کنند که امور چگونه این چنین درهم شکسته شده است .
ترامپ با مطرح کردن اتهام به جای ارائه راه حل به این نا امیدی خوراک می
رساند .
آیا
اقتصاد نئولیبرال ما تغییر خواهد کرد و توسعه پایدار روابط جهانی را که
سازنده آینده ای سالم تر است خواهد آموخت؟ نه! دیواری خواهد ساخت . اگر
نامزدی به اداره موفقیت آمیز مسئولیت های دفتر ریاست جمهوری توانا باشد ما
چه تصمیمی باید بگیریم؟ به صورت کارلی فیورینا ( نامزد جمهوری خواه 2016، و
مدیر عامل سابق هاولت پکارد
HP
از1999 تا 2005) ، یا دست های ترامپ نگاه کنید و بعد تصمیم بگیرید!
غریزه طبیعی من به جای گوش دادن به ترامپ و حامیان او رفتن به خیلی فراتر
است ، چون درک می کنم چرا معترضین دسترسی به گرد هم آیی ترامپ در اریزونا
را مسدود کردند. اما موافق آن نیستم . تاریخ برای آموختن خطر ساکت کردن
صداهایی که موافق آن نیستیم به ما تلاش کرده است .
راه حل ها برای موضوع های پیچیده ای که اقتصاد ما را رنج می دهد ، برای
روابط نژادی ، برای کنش های جهانی ، و برای مسئله جنس در حین بحث های آزاد
یافته می شوند. یک مسئله جز آن که صدا ها شنیده و ارزش گذاری شوند نمی
تواند حل شود . صداهای ساکت شده و مورد غفلت واقع شده هستند که به خشم و
خشونت تبدیل می شوند.
مسدود کردن دسترسی به نظریات دشوار ، خیابان های اصلی را که می تواند به
راه حل ختم شود خفه می کند. ما چیزهای بیشتری از یک انتخابات برای از دست
دادن داریم اگر از گوش دادن به دیدگاه های ناخوشایند خود داری کنیم . ترامپ
ما را عصبانی می کند ، اما او به ما این حقیقت زشت را که بلاتکلیفی اقتصاد
ما چگونه در حال ایجاد یک فرهنگ تفرقه انداز متعصب است نشان می دهد .
ایجاد هر پیش رفتی به سوی عدالت بدون گوش دادن به برخی دیدگاه های خیلی
ناخوش آیند امکان پذیر نیست. مشکلات کشور ما تا زمانی که محترمانه به توضیح
تمام دیدگاه ها گوش نکنیم نمی تواند حل شود .
من به ترامپ رای نخواهم داد . اما او بسیاری از مشکلات ما را بی هیچ تزلزلی
به ما نشان داده است ، و ما باید گوش کنیم .
سرچشمه : دنیای مردم ، ارگان حزب کمونیست امریکا
مطلب را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
