بال پرواز..

رحمان

نگاهی نمادین از برگزاری جشن اول ماه مه زحمتکشان سراسر جهان

 

هوا..

آبستن ابرهای متراکم،

و باران بی دریغ،

 بر زمین تشنه می‏بارد

درخت‏ها و گل‏ها سیراب خواهند شد

عمر من اما، دراز بود

که ماه مه را،

از اردیبهشت انتظار می‏کشم

و آن سرودی که از شیکاگو،

 بال و پرواز گرفت

از فراز آسمان سرخ و...

گلگون کمونارهای پاریس گذشت

و به سالهای دور

 و به فراسوی سرزمین ها

بر قلب‏های سرشار از عشق

نشست..

عمر من به اردیبهشت رسید

و خروش دریا تکرار شد

و صداهایی از پرواز پرندگان آمد،

از کوچه به خیابان آمدم

و به میدان،

در کنار زحمتکشان

و شانه به شانه کارگران

سرودی که از شیکاگو

بال و پرواز گرفت..

سرود انترناسیونالیسم را

هم صدا با زحمتکشان جهان

سر می‏دهیم،

در ماه مه.

 

برخیز ای داغ لعنت خورده،

دنیای فقر و بندگی!

جوشیده خاطر ما را برده،

به جنگ و مرگ و زندگی،

و.....

 

 

(12/اردیبهشت/95)

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید:  

     بازگشت به صفحه نخست