زن

علی جعفری (ع.ج.ساوی)

          برای فاطمه مدرسی

 

 

آسمانی ماه من

از سلاله­ی آتش­ست

بی­هیچ ترحمی بر گزنه­ها و نیلوفر.

 

دامن سپید برفیش

با اخمی بر بیهودگی­های خار

با گرده­های زرافشان باغ آشناست.

 

اهرام دامنش از بهار گل­ها رنگ گرفته  و

تنها از گردنه­های صعب زمستان

بارور می­شود.

 

 

 

 

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید:  

     بازگشت به صفحه نخست