نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2015-06-10

نویدنو  19/03/1394 

 

پیرامون کارزار مردمی برای طرد رژیم ولایت فقیه

فرزاد حیدری

با وجود اقدامات موثر و ثمر بخش طیف وسیعی از نیروهای ترقی خواه کشورمان در جهت پیش گیری از تجاوز نظامی به میهنمان و هم آوایی و حمایت بیدریغ مترقی ترین و آگاه ترین اقشار ونهادها در عرصه بین المللی از کارزار مردمی در زمینه صلح که تاکنون نتایج سودمند ملموسی به همراه داشته است ، به هیچ عنوان نمی توان به کارهایی که تاکنون انجام یافته  بسنده نمود. می بایست آستینها را بالا زد و قاطعانه با همه توان دایره مبارزه در راه صلح را گسترده ترو پر توان تر ساخت.  اوباشان حکومتی هم سو با هارترین محافل امپریالیستی حیات و بقای انگلی خود را صرفا در بحران و تنش زایی می بینند. و دست در دست هم با پلیدی وصف ناپذیری میهن مارا به ورطه هولناکی می کشانند. از سویی رژیم ولایی با اجرای مهار گسیخته طرح ضد بشری خصوصی سازی به دستور صندوق بین المللی پول ، و غارت منابع کشورمان ویغمای دسترنج زحمتکشان در صدد است : مردم را چنان از رمق اندازد که قدرت و نای اعتراض نداشته باشند. واز سوی دیگر با سرکوب وحشیانه توده ها می خواهد آنسان آرامش گورستانی در کشور پی ریزد تا کسی را یارای مقابله با چپاول وددمنشی  آنان نباشد. برای همین درک درست از آرایش هردم متغیر نیروهای سیاسی میهنمان و چالش های پیش رو و وضعیت اپوزیسیون و ویژگی هایش ودر نظر داشت نقاط ضعف آن و پیچدگی های حوزه های مختلف جامعه و بغرنجی اوضاع ، پیش شرط کارایی و ژرفش نبرد علیه جنایتکاران مرتجع می باشد. از بحث های پر اهمیت فی مابین نیروهای مترقی ، جایگاه اصلاح طلبان در متن و بطن جنبش مردمی می باشد.  هر تحلیلی پیرامون این امر با در نظر گرفتن شرایطی که منجر به ظهور طیف گوناگون اصلاح طلبان و ثابت نبودن موضع های شان و تنگناها و محدویت های نظری و فکری شان می تواند زمینه برداشتی منطقی و بالطبع اتخاذ مشی سنجیده ای را موجب شود. بالاخص آنکه در پی مهندسی موفقیت آمیز انتخابات خردادماه سال 1392 از سوی ولی فقیه وکارگزارانش یکسری فعل و انفعال هایی در موضع گیری طیف وسیعی از اصلاح طلبان در عرصه های سیاسی گردیده است که ریشه در یاس و نامیدی آن ها از دگرگونی اوضاع می باشد .

در پی انتخابات خرداد1376 و تکیه آقای خاتمی بر مسند ریاست جمهوری اسلامی ، جریان اصلاح طلبی در شکل کنونی اش ، در فضای جامعه ما پا به عرصه سیاست نهاد. و درنبود زمینه فعالیت برای دگر اندیشان ، گفتمان اصلی را در تمامی عرصه های اجتماعی تسخیر کرد. نظر به اینکه این گفتمان از ضعف های مشخص و تاریخی ای برخوردار بود از جمله عدم اعتماد و تکیه به  توده ها نتوانست شعارهایی که وعده اش را می داد، تحقق بخشد. به همین علت اطمینان مردم در سطح وسیعی از آنان سلب شد. هر چند شعارها و خواست های جریان اصلاح طلبی هنوزهم در جامعه طرفدارانی دارد ولی در تناقض فکری درهم تنیده بر سراسر پیکرشان و ناپیگیری شان حتی در مطالبات مطروحه شان، در سیر اوضاع سرانجامی جز ناکجا آباد برای شان متصور نیست. مگر آن که در جریان پیشرفت و حاد تر شدن اجتناب ناپذیر مبارزه طبقا تی دچار دگردیسی اساسی شوند. که این نه امری محال بلکه سخت ودشوار به نظر می رسد. درهم ریختگی وضع اصلاح طلبان وکاستی موضع های اتخا ذی همچنین آشفته اندیشی هایشان نمی بایست از هم اکنون و پیشاپیش طرفداران تحولات بنیادین را به نفی و طرد کلیت آن ها در عرصه تحولات اجنماعی برساند. چرا که توازن قوا می تواند بسیاری از معادلات را دگر گون نموده ، حتی تاثیرات ژرفی برنوع نگاه و رفتارهای اجتماعی آنها ( اصلاح طلبان) داشته باشد. از جمله به همین دلیل از هر اقدام مثبت اصلاح طلبان ولو سطحی و ناپایدار می شود وباید حمایت کرد. تا با ژرفش بیشتر نبرد فوق العاده دشوار در جامعه را به سمت شرایط عملی تحقق انقلاب ملی _ دمکراتیک هدایت نمود.

دهه ها تبلیغات  کارگزاران حکومتی هم سو با رسانه های بدنامی چون بی بی سی و آمریکا مبنی بر اینکه ایرانیان رویکردی منفی به کار جمعی دارند. در این چند ساله با تلاش وکوشش ترقی خواهان بالاخص نیروهای جپ، ارزش و اعتبار کذایی اش را از دست داده است . لذا اینک که شرایط عینی برای سازماندهی اعتراضات مردمی و کانالیزه کردن آن به سمت حل معضل های اساسی در بطن جامعه به عینه قابل مشاهده است. از هر امکانی ولو ناچیز در این راستا باید بهره برد. و قویا در نظر داشت با پراکندگی ها و تشتت های موجود ره به جایی نمی توان برد. گام های یک پارچه و متحدانه رهگشاست و لاغیر.

از آن جاییکه ستون فقرات انقلاب ملی _ دمکراتیک طبقه کارگر است تشکل وسازمان یابی آن از بالاترین اهمیت برخوردار است. این عرصه حیاتی پیکار بایست در کنار توجه به تلفیق مبارزات سازمان یافته کارگران با روش مبارزاتی دیگر اقشاری که می توانند حول جبهه واحدی برای طرد رژیم ولایی گرد هم آیند، سامان دهی شود.  در این میان نکته مهم درک مرحله های مختلف گذر اجتماعی و اتخاذ مشی مناسب هر مرحله برای رسیدن به نبرد نهایی و سرنوشت ساز است. هر کدام از این مراحل تاکتیک های خاص و اثر گذار خود را می طلبد. به عنوان مثال هر چند تاکنون قریب به اتفاق اصلاح طلبان سرکوب گریهای رژیم را منحصربه پس از کودتای انتخاباتی می نمایند. واز پرداخت به وجشیگریهای اوباشانه حکومت در مافبل از آن خودداری می کنند . ولی این موضوع نمی بایست آنسان دل آزردگی ها و رنجشهایی به بار آورد تا به بی اعتنایی یا تخطئه نکته های مثبت این اعتراضات حتی نصفه و نیمه منجر شود. بلکه با درک ظرافت های لازمه گسترش و تعمیق مبارزه ضمن حمایت از عدم تمکین اصلاح طلبان به کودتاگران در هر شکل و شدتی که باشد ، با جنبه منفی رفتار و مواضع شان برخورد انتقادی قاطعانه ای گردد.

در رزم خونین و بس دشوار توده ها ، سنجیده ترین و شفاف ترین موضع را  حزب توده ایران دارد. عمکرد اصولی کهن سال ترین حزب میهن ما ، می تواند سرمشق مناسبی برای سایر نیروهای سیاسی باشد ، تا در حین حفظ استقلال فکری و عقیدتی نظرات شان را در زمینه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، آزادی و استقلال با صراحت و شفاف بیان نمایند . تا بشود زبان مشترکی برای تحقق عدالت اجتماعی ، صلح و دموکراسی استخراج نمود. مطمئنا با اتحاد عمل تمامی نیروهای ترقی خواه می شود وباید ، رژیم ولایت فقیه را به عقب نشینی و تسلیم واداشت.

قدرت ما در یگانگی ماست

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin مطلب را به آزادگی بفرستید:Azadegi  

     بازگشت به صفحه نخست

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: