بگذار خون ریزی کند
وداع با پادشاهی
متحده
طارق علی – هاتف رحمانی
انتخابات
عمومی بریتانیایی دراماتیک بود . در سطح ظاهری چون رهبرهای سه حزب –
میلیبند(حزب کارگر) ، نیک سلگ (لیبرال دموکرات) و نیگل فاراگ (حزب استقلال
پادشاهی متحده ، حزبی نژاد پرست ، دست راستی با
سازوکار
پوپولیستی) - ... روز بعد به دنبال پیروزی حزب محافظه کاراستعفا دادند . در
یک سطح بنیادی چون حزب ملی اسکاتلند عملا تمام کرسی های اسکاتلند ( 56 کرسی
از 59 کرسی ) را با محو حزب کارگر بعنوان نیروی سیاسی منطقه که بیش از یک
قرن بر سیاست آن جا غلبه داشت به دست اورد . اسکاتلند جایی بود که حزب
کارگر تاسیس شد . اسکاتلند بود که اولین رهبر و نخست وزیر( ونیز آخرین نخست
وزیر) را به حزب کارگر داد . فرهنگ طبقه کارگر اسکاتلند در موارد بسیاری
بسیار رادیکال تر از هم تراز انگلیسی خود بود .
پیروزی
1945 حزب کارگر واصلاح های سوسیال دموکراتیک آن بود که حکومت ملی را ایجاد
کرده بود ، استقلال را بعنوان امری انتزاعی رها کرد . پیروزی مارگارت تاچر
در 1979 بود که میخ اول را بر تابوت پادشاهی متحده کوبید . نه به خاطر آن
که او اسکاتلندی هارا بعنوان نوعی ازتابعین خود تبدیل کرده بود ، بلکه به
سبب آن که اکثریت اسکاتلندی ها از او وهر ان چیزی که او از آن دفاع می کرد
متنفر بودند . او به برگرداندن "کبیر" پشت بریتانیا افتخار می کرد ، و درک
نمی کرد که نتایج ناخواسته سیاست های او همان طور که تیتر کتاب فوق العاده
عاقلانه تام نایرخیلی پیش از پیروزی انتخاباتی او مطرح کرده بود می تواند
انحلال بریتانیاباشد.
اکثریت بزرگی از اسکاتلندی
ها هرگز به او رای ندادند. آن ها تحت حاکمیت تونی بلر و حزب کارگر نو به
نقطه گسست رسیدند. سیاست های تاچری لاف زنانه ومتکبرانه بلر، براون ومتملق
های اسکاتلندی آن ها بود که ظهور ملی گرایی مدنی را تسهیل و گریز از حزب
کارگر به حزب ملی اسکاتلند را که ، دریافت تنها راه شکستن دادن محافظه کار
های بلری تثبیت موقعیت خود در هر موضوع عمده ای در چپ حزب کارگر است مشتعل
کرد. حزب ملی اسکاتلند با جنگ عراق مخالفت کرد ، از دولت رفاه دفاع کرد،
خواستاربر چیدن سلاح های هسته ای از خاک اسکاتلند شد وبه آرامی کسب حمایت
را آغاز کرد . حزب کارگر در انکار باقی ماند .اولین لرزش ها نادیده گرفته
شد . هفته گذشته صفحه های زمین ساختی را جابه جا و آن ها را نابود کرده است
.زمان خواهد برد اما استقلال اسکاتلند اکنون تامین شده است و چیز لعنتی
خوبی هم هست چون نئو امپریالیسم و ادعاهای نظامی کشور پادشاهی متحده را
تضعیف خواهد کرد ومی تواند بحث واقعی را ( نه بحث های قلابی که در بی بی
سی و دیگر شبکه ها شاهدیم ) که به اصلاح های قانون اساسی ختم شود ( از جمله
تدوین قانون اساسی و سامانه انتخاباتی دموکراتیک ) در انگلستان باز کند و
اتحادی رادیکال در انگلستان ظهور کند ، یک نیروی شورشی که از لابوریسم
پوسنده ای که چپ ، ابتدا کمونیست های رسمی وبعد فرزندان تروتسکیست آن را به
مدت یک قرن زمین گیر کرده است بگسلد . باقی مانده های هر دو درحزب کارگر نو
به آخر خط رسیدند ( جان راید استالینیست آدم کش (اکنون لرد) و الان میلبوم
وحشت زده که بعنوان وزیر بهداشت درها را به روی خصوصی سازی باز کرد اکنون
مشاور دارای حقوق عالی شرکت های خصوصی بهداشت و یک محافظه کارواقعی هستند .
دیگران هم هستند.
همان طور که من به تفصیل
درنوشتار
مرکز افراط : یک هشدار
نشان دادم ، این پدیده ای سراسر اروپایی است . در هیچ کجا هیچ تفاوت بنیادی
بین حزب های راست مرکز وچپ مرکز وجود ندارد. در بخش اروپای کاتولیک
(اسپانیا وفرانسه) ازدواج همجنس های مرد تفرقه را ثابت کرد . تفرقه در
بریتانیا به این اندازه نبود. تصور آن که یک دولت کارگر وست مینستر می
تواند مسیر نئو لیبرالی سرمایه داری را واژگون کند مزخرف است . ممکن است آن
را از طریق مغلطه اماری وتملق دلپذیر تر سازد .نه چیز دیگر . از این رو
کسانی که در چپ نمی توانند اعتیاد حزب کارگری را ترک کنند باید خوشحال
باشند. توهم آن ها نمی تواند خیانت باشد .
وظایف پیش روی رادیکال
ها وسوسیالیست ها در اسکاتلند و انگلستان بسیار متفاوتند. در اسکاتلند جوان
ها یی که در کارزار رادیکال استقلال سلطه دارند نقش ستوده ای در رفراندوم
وانتخابات اخیر ایفا کردند. با روشنی فکر ، غیر فرقه گرایانه آن چه را که
موضوع بحث بود دریافتند و تمام انرزی های خود را بر شکست دشمن مشترک متمرکز
کردند . نتیجه ها از رویکرد آن ها پشتیبانی می کند. آن ها اکنون نیاز دارند
تا نیروهایی را که خواهان یک اسکاتلند رادیکال هستند برای نمایندگی خود در
پارلمان اسکاتلند که در سال 2016 انتخاب خواهد شد گرد هم آورند . این به
معنی یک چپ اپوزیسیون سازنده است که سنت های نیروی انتظامی سلطنتی ایرلند
را بر دوش دارد اما این بار درپارلمان زمینه را برای اسکاتلندی که هم مستقل
و هم متفاوت است آماده می کند.
در انگلستان سومین حزب از
نظر اخذ تعداد رای ها حزب استقلال پادشاهی متحده است .آن حزب هم از حزب
کارگر رای گرفت وهم از محافظه کارها ، اما با 4میلیون رای ( 12.6 درصد ) به
دست آمده تنها یک کرسی در پارلمان به دست آورد . سبزها هم با بیش از یک
میلیون رای تنها یک نماینده پارلمانی کسب کردند . یک سامانه انتخاباتی که
با ریختن 36.9 درصد آرا به محافظه کارها اکثریت کامل (331 کرسی ) را می
دهد مزخرف است ، حزب کارگر (232کرسی ) با 30.4 درصد سایر حزب های انگلیس
را هیچ می انگارد ، اشکارا تاریخ گذشتتگی خود را با وعده می فروشد .کارزاری
جدی برای سامانه ( انتخابات) نسبتی ضروری است . سامانه انتخاباتی بریتانیا*
سرطان خطرناکی است که لازم است از بدنه سیاسی بیرون کشیده شود .
در مورد رادیکالیسم انگلیسی
چه ؟ رخ داد نابی نیست که یک حزب دست راستی مانند حزب استقلال پادشاهی
متحده به حزب سوم تبدیل شده است . هم دستی موثر بین اتحادیه های کارگری
عمده و رهبری حزب کارگر به معنی آن است که ایجاد جنبش های اجتماعی برای به
چالش کشیدن خصوصی سازی راه آهن کنار گذاشته می شود. هیچ نیروی دیگری قادر
به سازمان دادن یک پایگاه خارج پارلمانی برای رد و واژگون کردن سیاست های
مرکز افراطی نبود . این چالشی است که اکنون تمام آن هایی که خواهان گسست
راهبردی با اجماع تاچر – بلر در انگلستان هستند با آن رو در رویند. وظیفه
آسانی نیست . هر چند ، احتمال ها وجود دارند ، اما در زمین مستلزم نیروهایی
برای کمک به ایجاد جنبش جدید است که برای سرکوب شده ها و استثمار شده ها
سخن می گوید .
رقابت رهبری حزب کارگر برای
چپ امیدوار کننده نیست . اسامی ستایش شده عاری از فایده اند . آن چه می
تواند به یک گشایش بزرگ کمک کند آن است که در پارلمان جدید ، تنی چند از
نماینده های چپ پارلمان به صورت موثری از حزب کارگر جدا شوند و کمیته جدید
رادیکالی برای ارتباط با نیروهای خارج پارلمان بناکنند . من شک دارم که آن
ها بخواهند و اینجا سنت بنتی** بی پناه قرار دادن نجابت خود است . آن سنت
در نقطه ای به حزب کارگر ضمیمه شد که حزب از گذشته سوسیال دموکراتیک خود
گسست و با سرسختی یک سرمایه داری شکوفا را پذیرفت وبه یک بن بست منجر شد .
کن لیوینگستون بعنوان نامزد
مستقل بلریسم را برای شهرداری لندن شکست داد ، سپس عقب نشینی کرد با
داونینگ استریت ( خیابان محل دفتر نخست وزیری – مترجم) آشتی کرد وبه آغل
بازگشت ، در فرآیند از شهر لندن ومقررات زدایی از سامانه مالی و نیز
اسکاتلند یارد و اعدام عمومی جین منزس الکتریسین برزیلی آن ( اشتباهی برای
یک مسلمان) دفاع کرد . لیوینگستون یکی از معدود رهبر های محبوبی بود که از
سوی حزب کارگر پرورده شد که توانست نقشی را بازی کند که اکنون بخشی از
ساختن چیری جدید است .
ما به متحد کردن تمام
نیروهای رادیکال و جنبش ضد سرمایه داری در انگلستان نیاز داریم . جنبشی که
هم جدید است وهم برای پژوهش گذشته برای کمک گرفتن آمادگی دارد : اعتراض با
شکوه قرن هفدهم ، شورشی های چارتیست قرن نوزدهم ، رخ داد های بسیار جدید در
امریکای جنوبی ، یونان واسپانیا نیز راهی به پیش ارائه می کند. با توجه به
حزب کارگر ، من فکر می کنم ما باید بگذاریم خون ریزی کند. اینجا مسیر
اسکاتلند امید عرضه می کند.
* سیستم (فرست _ پست _ د
پوست First-Past-the
Post ) سامانه
انتخاباتی مجلس عوام در بریتانیا است که بر اساس ان مردم هر منطقه فردی را
از بین نامزد های منتخب بعنوان نماینده مجلس انتخاب می کنند و رای دهنده ها
تنها می توانند به یک نامزد رای دهند وهر کس بیشترین رای را آورد نماینده
پارلمان می شود .
** سنت منسوب به تونی بن
از حزب کارگر که 47 سال نماینده پارلمان بود
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست
