بربرهای واقعی

کشتار در پاریس و آن هایی که دست هایشان راپاک می کنند

کمال اوکویان - مهرگان

 

استانبول .

افراد ترقی خواه وشجاعی در پاریس کشته شدند . ما عصبانی هستیم . خشم ما علیه مرتجعین تیز تر می شود .

اما مجبوریم فکر کنیم ...

صدها هزار نفر با اعتقاد راسخ خدایی برای انجام داوطلبانه چنین قتل عامی وجود دارند . بنا بر این ، من نمی توانم بگویم " مرتکبین آن را انجام دادند و به سرزنش اسلام گراها منجر شد "

در سراسر تاریخ امپریالیسم بی اندازه عملیات مشابه تیره ، پلید وخائنانه وجود داشته است . بنا بر این من نمی توان فرض کنم که " جهادی ها دست هایی را که آن ها را پرورده بودند گاز گرفتند و امپریالیست ها از آن چه آن ها انجام داده اند تاسف می خورند " . 

از این لحظه به بعد ، ما به آن که چه کسی حمله را برنامه ریزی کرد ، حمله کننده ها را تحریک و یا آن را روا دانست علاقه ای نداریم . بهتر است روی چگونگی خروج انسانیت از این  گودال جهنم تمرکز کنیم .

روز قتل عام انفجار خشمی علیه بنیاد گرایی مذهبی به وجود آمد . در کشور خود ما افراد اندکی بودند که  برای تسکین اسلام گرا ها "اما" می گفتند. این خوب بود . 

حمله دولت اسلامی علیه سرزمین کرد ها معنی " اسلام سیاسی" را به کسانی که آن را فراموش کرده بودند یاداور شد . اکنون ، قتل عامی که در پایتخت یک کشور امپریالیستی انجام شده خاطره تعداد دیگری را تحریک کرده است . همان طور که می دانیم ، یکی از آن کاریکاتوریست های مرحوم تنها چند ماه پیش احترام خود را نسبت به مقاومت کوبانی ابرازکرده بود . تنها همین  مورد نشان می دهد که پاریس از قبل با رخ داد های خاورمیانه در ارتباط بود .  

آن جا ، سرانجام ، همه طرف ها علیه هیولا گرد هم آمده اند . اکنون این احساس مشترک است .

طبق اظهار مقام های رسمی از سوی طرف دیگر آتلانتیک ، این مبارزه ای دائمی علیه بربرها است و این مبارزه اکنون در حال متحد کردن جهان متمدن در اطراف انگیزه ای مشترک است .

من جزئیات قتل عام پاریس را نمی دانم ونمی توانم بدانم . اما به راحتی می توانم بگویم که عملیات بسیار خوب برنامه ریزی شده ای وجود داشت که به موقع به اجرا در آمد.

  حمله یازده سپتامبر محصول بسیار گرانقیمتی بود. هنوز هم به کار می آید ، و به امریکا برای راه اندازی حمله به دو کشوربهانه می دهد . اما آن سناریو زمخت بود . 

هزینه دولت اسلامی هم قطعا بالاست . اما ، دولت اسلامی در حقیقت بعنوان عنصر برجسته سناریویی که به پارادایم لیبرال در جغرافیای بسیار گسترده ای بوسه زندگی دهد بسیارکارآمد ومفید طراحی شده بود  

دولت اسلامی عطیه بزرگی برای نیروهای امپریالیستی برای انتشار این ایده است که " ما همه مسافر یک قایقیم " . نمی توانستند بیش از این چیزی طلب کنند ، به ویژه که، اگرآن ایده برای کشیدن چپ زیر نفوذ آن به اندازه کافی قوی نیز باشد .  

بخش هایی از چپ جهانی از قبل هم از سوی مرکزهای امپریالیستی دستکاری شده اند ، برخی دیگر اعتقاد به انقلاب را از دست داده اند و اکنون با ایده تشکیل گسترده ترین اتحاد ممکن دست به گریبانند.

 دیدن آن که کدام طبقه می تواند بیشترین بهره را ببرد اگر طبقه کارگر اروپا ، که دهه ها فقیر ، بیکار و مجبور به کار بیشتر شده بود ، در یک قطبی شدگی نمودار در دو محور مختلف ، در یک زمانی که آشکار کردن اولویت سامانه اجتماعی موجود را آغاز می کنند موضع بگیرد . نباید خیلی دشوار باشد .

نشانه هایی ازحمله جدید لیبرالی وجود دارد.  اتحادیه اروپای تحقیر شده  با خاطر نشان کردن آن که شر یکی از آن نشانه هااست به متقاعد کردن مردم به رضایت از شرایط خودشان فرصتی فرا چنگ آورده است . این واقعیت که ان ها در اروپا از یک سو راه بیگانه هراسی و قانون های بی رحم ضد ترور را هموار خواهند کرد ، درحالی که از سوی دیگر نگرانی فزاینده ای نسبت به اهمیت مدارای لیبرالی وجود خواهد داشت نشانه دیگری از حمله لیبرالی است که در روز های آینده تحمیل خواهد شد .     

اکنون خطر آشکار در ترکیه آن است که وضعیت سیاسی علیه بنیاد گرایی از ضد امپریالیسم  و مفهوم مالکیت عمومی تهی خواهد شد . همان طور که همیشه گفته ایم ، این نمی تواند احیا سکولاریسم ، که از سوی دولت اسلامگرا نابود شده بود باشد ، بلکه می تواند حذف ترقی خواهی طبقه کارگر از طریق تنگ تر کردن حلقه ارتجاع  تا ارتفاع دولت اسلامی باشد .

باید در اینجا یاد اوری کنم که حزب عدالت وتوسعه نیز اگر نتواند مانورهای قوی برای گسترش حیات دولت انجام دهد حذف خواهد شد. این یاد آوری در زمانی که شاهدیم که "آن ها" بار دیگر در حال گرم کردن تنور ایده ای هستند که (گویا) اتحاد بین حزب جمهوری خواه مردم ، سوسیالیست ها و کردها می تواند بر دولت اسلام گرا در ترکیه غلبه کند دارای اهمیت است .

آن چه من در این نوشتار " آن ها" می خوانم یک قدرت جمعی است ، که تحت هر شرایطی ، مصون و برنده است ، نیرویی که  سرکردگی خود را حفظ می کند طبقه سرمایه دار است .

آن ها ارتجاع مذهبی را برای کشتن چپ ها پرورش می دهند، برنده می شوند.

آن ها ارتجاع مذهبی را دشمن اعلام می کنند ، باز هم برنده  می شوند .

این  ها بربرهای  واقعی هستند .

من می پرسم : این عیاشی گران قیمت طبقه ثروتمند تاکی ادامه خواهد یافت ؟

 

کمال اوکویان عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ترکیه و ستون نویس پورتال خبری روزانه سول است .

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید:  

     بازگشت به صفحه نخست