لطفی دیگر نمی
نوازد!
محسن جمال
لطفی
دیگر نمی
نوازد، لطفی دیگر نمی
خواند، لطفی دیگر غرور پنجه هایش را نمی
ستاید، نه بگزاف ، لطفی دیگر"خوار ایمانش" نمی
شود، درچرخش روزگار ستمکار پرور، لطفی دیگر انگشتان نوازشگرآرمانی اش را
درزیر خرقۀ تزویر و ریا گرم نمی
کند، لطفی دیگر درسایۀ جهان گستر اهریمنان زر و زور بکار گل کشانده نمی
شود، خروش پرغرورتارش همچنان " مخالف" می
خواند، تعظیم او را من به عظمت تارش می
بخشم. چرا که " نهیب " تارش در گوش ترس خوردۀ جهان همچنان" زنگوله" بر پای
دیو بسته است. هشدار فاجعه ای شوم می
دهد یا امید رستگی؟ امیدی گور زا درخاک شیخ و شاه پرور؟ یا سپیدۀ صادق؟ آه
تار،لطفی
تار، تارسه تارسی وسه تار، هزاران تار بی امان ، بی دل ای دل، بی حبیب.
لطفی برای همیشه پود شد در تار. فرزندان ما روزی اما، بر خاک تیره ات"
سپیده" خواهند خواند، با شاخه های گل سرخ، سرود چهارم را سر خواهند داد در
چار گوشۀ ایران ، که چل ستون
ستم خواهد لرزید.
3.5.2014
مختصری از زندگی محمد رضا لطفی
محمدرضا لطفی در سال
۱۳۲۵
در شهر گرگان زاده
شد. او به مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی
را نزد استادانی چون علی
اکبر شهنازی، حبیبالله
صالحی فرا
گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل
آموختههایش پرداخت. در این زمان از استادانی مانند نورعلی
برومند، عبدالله
دوامی، سعید
هرمزی نیز
بهره جست. در سال
۱۳۴۳
جایزه نخست موسیقیدانان جوان را نیز کسب کرد. در سال
۱۳۵۴
در جشنواره موسیقی جشن
هنر شیراز به
همراه محمدرضا
شجریان و ناصر
فرهنگفر به
اجرای راست
پنجگاه پرداخت
که بسیار مورد توجه قرار گرفت. در اجرای ردیف آوازی توسط عبدالله دوامی با
ساز تار وی را همراهی کرد. در سال
۱۳۵۳
به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با
رادیو آغاز کرد. به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده
موسیقی هنرهای زیبای تهران به کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا
کرد. در سال
۱۳۵۴
گروه شیدا را راهاندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین
علیزاده به
بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. کانون
چاووش را
با همکاری هنرمندانی مثل حسین
علیزاده، پرویز
مشکاتیان و علی
اکبر شکارچی راهاندازی
کرد و در طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به گفتهٔ
بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار میروند. مجموعه
آلبومهای چاووش از
مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل در جهت حرکت رو به جلو در موسیقی
سنتی ایرانی به
حساب میآید
پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد.
در سال
۱۳۶۵
به آمریکا رفت.
علاوه بر کنسرتهای متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن بنیان
گذاشت
محمدرضا لطفی با قشنگ
کامکار ازدواج
کرد و از او جدا شد. حاصل این ازدواج امید لطفی میباشد.
از خوانندگانی که دراین سالها با او همکاری کردهاند میتوان به محمدرضا
شجریان، شهرام
ناظری، هنگامه
اخوان و محمد
معتمدی اشاره
کرد
محمدرضا لطفی صبح روز جمعه،
۱۲
اردیبهشت
۱۳۹۳
بر اثر بیماری سرطان در بیمارستان
پارس تهران
درگذشت.
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب را به آزادگی بفرستید:
بازگشت به صفحه نخست