|
حزبکمونیست
کارگران روسیه:
درباره پیام زیوگانف به پوتین درباره استتار
آرامگاه لنین
دهم مارس سالجاری،
گنادی زیوگانف رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه طی نامه
سرگشاده ای به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور فدراسیون روسیه نوشت،"
آرامگان لنین شاهد پیروزی عظیم ما در تاریخ ماست!" او دراین نوشته در
راس همه، از رئیس جمهور درخواست کردکه این بار در مراسم روز پیروزی
آرامگاه لنین را نپوشاند، بلکه ازبالکن آرامگاه به شرکت کنندگان عظیم
در مراسم بزرگداشت پیروزی در جنگ کبیر میهنی تبریک بگوید.
یادآوری کنیم که در سال 2005 چنین پرده پوشی شرم آوری برای اولین بار
در بزرگداشت 60 مین سالگرد پیروزی عملی شد. و این کار از آن تاریخ
متوقف نشده است. هربار که مراسم رژه در میدان سرخ برگزار می شود
آرامگاه با تخته سه لایی آراسته شده پوشانده میشود.
اجازه دهید با بی طرفی اعلام کنیم که حزبکمونیست
فدراسیون روسیه و رهبر دائم العمر آن گنادی زیوگانف پیش از این هم
چندبار با درخواستهای
مشابه به رئیس جمهور کشور پیام داده اند. و حتی یک بارهم کسی به خودش
زحمت نداده است حداقل پاسخی به این درخواستها
بدهد. این درخواستها
درواقع با حالت تحقیرآمیزی نادیده گرفته شدند. این که این بار هم
درخواست زیوگانف نادیده گرفته خواهد شد یا نه بحث دیگری است، و ما
درباره گزینهها
فکر خواهیم کرد. اما مایلیم در ابتدا درباره خود درخواستها
صحبت کنیم. گذشته از همه، ما نیز مانند رفقای حزب کمونیست فدراسیون
روسیه، همیشه به پوشاندن آرامگاه اعتراض کردهایم.
اما پرچم ولاسوف (ارتش رهایی بخش روسیه)- چسبیدن به پیروزی درخشان خلق
شوروی و خصوصی کردن آن به سود منافع خود- را ما آن جا نگذاشته ایم .
در این نوشته به چرخشهای
بسیار محتاطانه وطفره رفتن از پرداختن به پیروزی توجه کنید. در کل متن،
ماهیت آن پیروزی که پیروزی سوسیالیسم بر سرمایه داری، کمونیسم برپیمان
کمونیسم ستیزی بود به دقت پوشانده شده است. کسی فراموش نمیکند
که هیتلر بارها تکرار کرد که معنای مبارزهی
او نابودی بلشویسم، و بسیار گسترده تر ازآن، نابودی مارکسیسم است. او
این گفته را درنبردمن نوشت و درسخنرانیهایش
تکرارکرد. به عنوان مثال ، هیتلردرسخنرانی خود در رایشتاگ(پارلمان
آلمان) به تاریخ 7 مارس 1936، گفت:
" اگر مخالفان جهانی من الان مرا به رد همکاری با روسیه متهم میکنند،
در پاسخ به این اتهام باید اعلام کنم: من رد کردم و رد می کنم نه
همکاری با روسیه را بلکه همکاری با بلشویسم را." و هیتلر این فکر خود
را از زمانی که پیمان ضد کمینترن ایجاد شد، که در آن پیمان هیتلر
آشکارا از سوی امپریالیستهای
غربی تشویق میشد
به اجرا گذاشت.
بنابراین، این حقیقت که هیتلر در شکست دادن بلشویسم شکست خورد، اما
برعکس – این کمونیسم بود که نازیها
را شکست داد- به دقت در تبلیغات پوشیده میماند.
بدیهی است که کمونیست ستیزهایی که در کشورما قدرت را در دست دارند آن
حقیقت را مخفی میکنند.
اما، این واقعیت از سوی حزبی هم که خود را کمونیست مینامد
و از سوی رهبر آن حزب به چند دلیل فراموش میشود.
و این دیگربالا رفتن از هر دروازه ای نیست.
البته، زیوگانف هرگزدر نوشته
ی
خود به خصوصی سازی پوبدا(خطوط هوایی روسیه) از سوی کمونیست ستیزها
اعتراضی نکرد. او هرگز علیه استهزا شرم آور غیر قابل تصور تمام سربازان
خط مقدم و تمام خلق شوروی با این واقعیت که پرچم سه رنگ ولاسف( که کسی
است که در سمت نازی ها جنگید) در رژه پیروزی در جلو پرچم پیروزی حمل میشود
اعتراضی نکرد.
نه. البته، زیوگانف به اعتراض کردن به هر چیزی در واقعیت ما حتی فکرنمیکند.
برای جنگ علیه استبداد بهره کشان اعتراض کسب و کار شاهانهای
نیست. حتی اگر خود را کمونیست بخوانید. درخواست او کاملا در صدای
وفاداری پوشیده شده است. اما آقای زیوگانف درباره این که ایستادن
کمونیست زدایان اصلی کشور روی بالکن آرامگاه با کتیبه لنین ممکن
است چگونه به نظر برسد فکر میکند؟
ما باور داریم که به احتمال زیاد این بار هم پوتین آرامگاه را با کتیبه
لنین باز نخواهد کرد. و جرات نخواهد کرد نزدیک چنین کتیبه ای ظاهر شود.
اما، در وضعیت کنونی، صف آرایی کل مردم حول قدرت بورژوازی و تجسم
شخصیت خود او برای پوتین به شدت حائز اهمیت است. ملغمه تغییر نام
دوباره ولگوگراد به استالینگراد و ابتکارهای دیگر هم از همین جا
میآید- در وافع، آن‌ها
در سیستم یا در پایههای
اقتصادی چیزی را تغییر نمیدهند،
اما احساسان نوستالوژیک را در قلب
مردم شعله ور و به توهمها
دامن می زنند- آن‌ها
حرف می زنند، به یاد مردم میآورند،
نمادهای آنرا
یادآوری می کنند. خوب، که چی! ما برای شراکت با اشخاص محترم به
امیدواری خود ادامه میدهیم
و نمیجنگیم.
اما اگر پوتین واقعا جسارت بالا رفتن از آرامگاه با کتیبه لنین را
دارد، این امر شمشیرشرم آوری در روح هر کمونیست- لنینیستی خواهد بود که
قورت دادن بی صدای آن بسیار دشوار خواهد بود. در 7 نوامبر سال 1990،
ستون کارگری روسیه گورباچف و یلتسین را از آرامگاه راند. پوتین عملا
کار کمونیست زدایی آن‌ها
را در روسیه ادامه میدهد،
و حتی به آن مباهات میکند.
آیا زیوگانف واقعا این را درک نمیکند؟
(زیوگانف) دکترای علوم فلسفی به احتمال زیاد درک میکند.
تنها به این خاطر است که او وظایف مختلف دارد، فردی مشهور است، با
فرمانهای (دولتی) به او جایزه داده شده است، و آن‌ها
صرفا برای این دانستن حقوق پرداخت نمیکنند،
بلکه برای کار خستگی ناپذیر برای تقویت دولت در روسیه - که دیکتاتوری
بورژوازی است، و برای پرت کردن حواس مردم از مبارزه واقعی برای حقوق
خود، برای قدرت خود، برای امیدهای مشارکت اجتماعی و اتحاد فرا طبقاتی-
میپردازند.
یک امید این است که در صفهای
حزب کمونیست فدراسیون روسیه هنوز نه تنها پیروان گورباچف و زیوگانف،
بلکه کمونیستها
هم وجود دارند. اکنون، برای این امیدواری زمینه بسیار کوچکی وجود دارد-
گذشته ازهمه، در طی 30 سال اگر تمایلی وجود می داشت شکل گرفتن آن امکان
پذیر بود. شاید هیچ تمایلی وجود ندارد. خوب، پس به حرف ما گوش بسپارید:
به صف کسانی که مبارزه می کنند به پیوندید!
پاسخ ما به ابتکار مبهم زیوگانف برای 9 می:
-
مرگ بر استتار آرامگاه!
-
پرچم ولاسف در میدان سرخ پایین!
-
پوتین جایی در نزدیکی اسم لنین ندارد!
-
افراد شوروی ستیز جایی در جشن پیروزی مردم شوروی ندارند!
-
برای پیروزی سوسیالیسم درکشورما و در سراسر جهان!
-
ما پیروزی خود را تسلیم کمونیست ستیزها نخواهیم کرد!
-
بیایید زیرپرچم ارتشی گردآییم که پدران، پدربزرگان، و پدر پدر بزرگان
ما زیر آن مُردند، زیر کتیبهی
درخشان،" برای مام وطن شوروی!"!
کمیسیون ایدئولوژیک حزب کارگران کمونیست روسیه
برگرفته از: سولیدنت
|
