|
انقلاب ژن-ژیان-ئازادی نوید آغازی دوباره است؛ آغازی برای عبور از
تبعیض و گذار بە برابری، آغازی برای نکوهش مرگ و ستایش زندگی، آغازی
برای نفی تمامیت‌خواهی و تجلیل آزادی و دموکراسی. به عنوان جمعی از
اساتید و پژوهشگران[۱]،
در این برهه‌ی تاریخی، همبستگی نیروهای انقلابی حول موازین مدرن سیاسی
و حقوقی را ضرورتی اجتناب ناپذیر می‌بینیم. بیانیه‌ی پیش رو تلاشی است
برای همگرایی بیشتر و تحقق همزیستی مسالمت‌آمیز در چارچوب سیاسی ایران
پس از عبور از رژیم جمهوری اسلامی. همه‌ی برابری‌خواهان، آزادی‌خواهان
و دموکراسی‌خواهان را فرا می‌خوانیم تا بر اساس اصول مندرج در این
بیانیه، دست در دست هم، برای ساختن دنیایی نو تلاش کنیم[۲]:
۱.
تعهد به برابری انسانها فارغ از جنسیت، زبان، دین، مذهب، عقیده، رنگ
پوست، اتنیک، ملت، معلولیت، جایگاه و ثروت در مقابل قانون.
۲.
محافظت از کرامت انسانی در مقابل تحقیر، شیءانگاری، تنزل و انسانیت
زدایی[۳].
۳.
تعهد به مفاد لایحه بین‌المللی حقوق بشر[۴] و
اسناد بین‌المللی اصلی حقوق بشری سازمان ملل[۵].
۴.
تعهد به مفاد کنوانسیون جهانی رفع تبعیض علیه زنان[۶].
۵.
تلاش برای لغو تمامی قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان (همچون قوانین قضاوت،
ارث، سقط جنین، طلاق و سفر) و تدوین سیاست‌های مبتنی بر تبعیض جبرانی
(مانند تخصیص درصد خاصی از موقعیت‌ها برای زنان[۷])
برای تسهیل پیشرفت و مشارکت فعال در رده‌های بالای مدیریتی سیاسی،
اقتصادی و فرهنگی.
۶.
تعهد به منع تبعیض و حفاظت از حقوق جامعه‌ی
LGBTQIA+[۸].
۷.
تعهد به حق حیات (منع اعدام) و حق مصون ماندن از شکنجه و سایر رفتارها
و مجازات‌های بیرحمانه و غیرانسانی.
۸.
تعهد به ١٧ آرمان توسعه‌ی پایدار سازمان ملل[۹] از
جمله آموزش با کیفیت، عادلانه و همه‌پذیر (سند آموزش یونسکو ٢٠٣٠[۱۰])،
برابری، حقوق بشر، عدالت، سلامت، رفاه، توسعه‌ی اقتصادی، توسعه‌ی انرژی
پاک، اقدام درباره‌ی گرمایش زمین، مدیریت پایای محیط زیست، دسترسی به
آب سالم و همکاری جهانی برای توسعه‌ی پایا.
۹.
تعهد به حفاظت از زیست‌بوم‌های طبیعی و حق حاکمیت مردم بر منابع طبیعی.
۱۰.
تعهد به تکثرگرایی فرهنگی: پذیرش و احترام به تنوع فرهنگی و مخالفت با
سیاست‌های انکار و آسمیله‌کردن (اتنوساید و لینگویساید).
۱۱.
تعهد بە مفاد اعلامیه‌ی سازمان ملل در مورد حقوق مردم بومی[۱۱].
۱۲.
پذیرش کثیرالمله[۱۲] بودن
کشور ایران.
۱۳.
تعهد به توسعه‌ی زبان‌های اول[۱۳] از
جمله حق آموزش به زبان اول[۱۴] و
پذیرش ساختارهای چند زبانه.
۱۴.
نفی ملی‌گرایی انحصارطلب و تاکید بر جامعه‌ی مدنی و حقوق شهروندی.
۱۵.
تعهد به تکثرگرایی سیاسی: پذیرش جریان‌های سیاسی متنوع و ایجاد
مکانیزم‌های تضمینی برای رقابت آزادانه‌ی آنها.
۱۶.
تاکید بر سیاستگذاری مبتنی بر شواهد[۱۵] و
مخالفت با سیاستگذاری مبتنی بر ایدئولوژی، دین، اسطورە و شهود.
۱۷.
تاکید بر عدم دخالت دولت در باور مردم و جدایی نهاد دین از دولت
(سکولاریسم).
۱۸.
تعهد به تکثرگرایی اعتقادی: مخالفت با تعیین دین رسمی و تعهد به
آزادی‌های دینی، مذهبی و عقیدتی.
۱۹.
مخالفت با هرگونه امتیاز غیردموکراتیک همچون مقام‌های سیاسی مادام
العمر.
۲۰.
تعهد به حاکمیت مردم بر تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
خود[۱۶].
۲۱.
تعهد به استقلال قوا (مقننه، مجریه، قضائیه) و گذار[۱۷] بە
یک جمهوری غیرمتمرکز فدرالیستی[۱۸] که
لازمه‌ی نهادینه کردن دموکراسی در یک کشور پرجمعیت با شاخص تنوع فرهنگی
بالا است[۱۹].
۲۲.
مخالفت با نگاه‌های مرکزگرایانه، امنیتی و ایدئولوژیک بە عنوان موانع
اصلی در راه توسعەی متوازن سیاسی، اقتصادی و آموزشی کشور و تاکید بر
اتخاذ تمهیدات لازم برای جبران خسارت‌های ناشی از آن در مناطقی همچون
بلوچستان، کردستان، لرستان، آذربایجان و اهواز.
۲۳.
تاکید بر عدالت و تشکیل دادگاه‌های مستقل با نظارت سازمان‌های بین
المللی برای رسیدگی به جنایات حکومت مرکزی.
ژن ژیان ئازادی | زن زندگی آزادی
منتشر شدە:
۱۴۰۱/۱۱/۲۸
_______________________________
[۱] این
پروژه توسط دانشگاهیان کرد کلید زده شدە است.
[۲] همپوشانی
بندها صرفا به دلیل تاکید بیشتر است.
[۳] Kaufmann,
Paulus, et al., eds. Humiliation, degradation, dehumanization: human
dignity violated. Vol. 24. Springer Science & Business Media, 2010.
[۴] International
Bill of Human Rights, The United Nations, accessed 01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/what-are-human-rights/international-bill-human-rights>.
[۵] The
Core International Human Rights Instruments, The United Nations,
accessed 01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/core-international-human-rights-instruments-and-their-monitoring-bodies>.
[۶] Convention
on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women, The
United Nations, accessed 01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/sites/default/files/Documents/ProfessionalInterest/cedaw.pdf>.
[۷]Pande,
Rohini; Ford, Deanna. 2012. Gender Quotas and Female Leadership. ©
World Bank. <https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/9120>.
[۸] Born
Free and Equal, The United Nations, accessed 01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/publications/special-issue-publications/born-free-and-equal-sexual-orientation-gender-identity-and>.
[۹] The
Sustainable Development Goals, The United Nations, accessed 01 Feb.
2023, <https://www.un.org/sustainabledevelopment/sustainable-development-goals/>.
[۱۰] Education
2030, UNESCO, accessed 01 Feb. 2023, <https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000245656>.
[۱۱] UN
Declaration on the Rights of Indigenous Peoples, The United Nations,
accessed 01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/indigenous-peoples/un-declaration-rights-indigenous-peoples>.
[۱۲] Dieckhoff,
Alain. Nationalism and the multination state (2017).
[۱۳] Declaration
on the Rights of Persons Belonging to National or Ethnic, Religious
and Linguistic Minorities, The United Nations, accessed 01 Feb.
2023, <https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/declaration-rights-persons-belonging-national-or-ethnic>.
[۱۴] Why
mother language-based education is essential, UNESCO, accessed 01
Feb. 2023, <https://www.unesco.org/en/articles/why-mother-language-based-education-essential>.
[۱۵] Davies
HT, Nutley SM, editors. What works? Evidence-based policy and
practice in public services, Bristol University Press, Policy Press,
2000.
[۱۶] International
Covenant on Civil and Political Rights, The United Nations,
accessed 01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/international-covenant-civil-and-political-rights>
International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, The
United Nations, accessed 01 Feb. 2023, <https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/international-covenant-economic-social-and-cultural-rights>
[۱۶] Implementing
Federalism, accessed 01 Feb. 2023, <https://www.idea.int/sites/default/files/publications/implementing-federalism.pdf>.
[۱۸] Amoretti,
Ugo M., and Nancy Gina Bermeo, editors. Federalism and territorial
cleavages. JHU Press, 2004.
He, Baogang, Brian Galligan, and Takashi Inoguchi, editors.
Federalism in Asia. Edward Elgar Publishing, 2009.
[۱۹] Colomer
JM. Equilibrium institutions: the federal-proportional trade-off.
Public Choice. 2014 Mar;158(3):559-76.
قدردانی و دعوت بە همکاری
ضمن تشکر از تلاش تمامی اساتید و دەها پژوهشگر و متخصص حوزەهای مختلف
کە در تنظیم و تصحیح نسخەهای متوالی این منشور مشارکت داشتەاند، این
منشور را متعلق بە تمامی افراد دغدغەمند می‌دانیم و از پیشنهادات و
انتقادات شما استقبال می‌کنیم.
در صورت علاقە بە مشارکت و اطلاع از فعالیتهای آتی ما، لطفا آدرس ایمیل
و مشخصات خود را با ما بە
اشتراک بگذارید.
|
