برای آزادی ، دموکراسی ،صلح، استقلال و عدالت اجتماعی                         آزادی زندانیان سیاسی 
نویدنو -  کتاب - رحمان هاتفی  درباره ما -  بایگانی

2021-07-30

نویدنو 07/05/1400         Print Friendly, PDF & Email      چاپ مطلب

 

  • در جواب لیبرال‌هایی که همیشه مردم فلسطین را از اعمال قهر بر علیه اشغال‌گران منع می‌کنند، باید از قانون اساسی سوئد - این کعبۀ آمال سوسیال دموکرات‌ها- شاهد آورد. در این قانون به صراحت ذکر شده که در صورت اشغال کشور توسط نیروهای خارجی، مقامات رسمی کشور مسئول هستند که با هر وسیلۀ ممکن به جنبش مقاومت مردم علیه اشغالگران یاری برسانند.

 

 

پیشگفتار

دانش و امید، ویژه‌نامه فلسطین، تیر ۱۴۰۰

 

سیاست‌های تجاوزگرانۀ اسرائیل گره اصلی و مهم‌ترین عامل تشنج در خاورمیانه است. تشنجی که کاملاً در خدمت اهداف امپریالیست‌های بین‌المللی به ویژه آمریکا برای تضمین تسلط‌شان بر منطقه است.

امپریالیسم جهانی درعین آگاهی کامل از نقش تشنج‌آفرین این شبه کشور، حمایت سیاسی و نظامی کامل خود را از این دولت به دلایل زیر ادامه می‌دهد:

۱. وجود کشوری بیگانه با جغرافیای انسانی مطلقاً متفاوت با اکثریت مطلق کشورهای عرب مسلمان منطقه، و برخوردار از زرادخانه هولناک و ویرانگر سلاح‌های اتمی و متعارف، که با مساعدت امپریالیسم به آنها دست یافته، عاملی بسیار مؤثر برای کنترل کشورهای منطقه به شمار می‌آید. امپریالیسم امیدوار است که بتواند این قدرت بی‌اعتنا به انسانیت را که تا به امروز علیه ناسیونالیسم عربی و برای به زانو درآوردن دولت‌های مستقل و ملی و به ویژه دولت‌های محور مقاومت در منطقه استفاده کرده، همچنان در خدمت خود داشته باشد. اسرائیل همانگونه که جمال عبدالناصر گفته بود: «خنجری زهرآگین در قلب ملت عرب است.»

۲. تحمیل هزینه‌های بسیار گزاف خرید اسلحه از کشورهای امپریالیستی به‌ویژه آمریکا در عین کمک به اقتصاد بحران‌زدۀ آنها، موجب وابستگی بیشتر دولت‌های سرمایه‌داری منطقه به امپریالیسم می‌شود.

۳. حمایت بی‌قید و شرط از ادعای ضد انسانی و ضد تاریخی سران صهیونیسم که خود را پاسدار مرز‌های تمدن غرب در برابر «وحشیان» خاورمیانه می‌نامند. 

نتیجه اینکه سالیانه 8/3 میلیارد دلار از جیب مالیات‌دهندگان آمریکایی ربوده، و به جیب سهامداران کارخانه‌های اسلحه‌سازی واریز می‌شود و در نهایت به صورت مدرن‌ترین سلاح‌ها برای تجهیز ماشین سرکوب و پاکسازی نژادی در اختیار ارتش اسرائیل قرار می‌گیرد.

این سیاست تغییرناپذیر دولت آمریکا، و تقویت آن در دوران ترامپ در پیوند با منافع شخصی و خانوادگی او، به پشتیبانی بی‌قید وشرط از سیاست‌های دولت نتانیاهو، و اعمال فشارهای همه‌جانبه به دولت‌های عربی برای عادی‌سازی روابط‌شان با اسرائیل در قالب پیشنهاد «معاملۀ قرن» و یا طرح «صلح ابراهیمی» منجر گردید. دولت اسرائیل با دریافت این چک سفید از واشنگتن جرأت یافت تا بیت‌المقدس را پایتخت رسمی خود بنامد و اخیراً نیز نسل‌کشی فلسطینیان در بیت‌المقدس را شدت بخشد. در نتیجه این تجاوزات پایان‌ناپذیر و فزاینده، فلسطینیان غزه به یاری خواهران، برادران و فرزندان خود شتافته و این جانبازی در راه هم‌وطنان، موجب شروع دور تازه‌ای از درگیری‌ها میان نیروهای اسرائیلی با نیروهای مقاومت در غزه شد. در مقابل سکوت و یا جانبداری دولت‌ها و رسانه‌های پشتیبان سرمایه‌داری و امپریالیسم از این تجاوزات، نیروها و سازمان‌های مترقی و مردم آزادی‌خواه سرتاسر جهان و از جمله ایران، به روش‌های گوناگون اعتراض خود را علیه تکرار جنایات قلدرمآبانۀ اسرائیل به جهانیان اعلام کردند.

اقدامات اشغال‌گران اسرائیلی برخلاف تمام قطعنامه‌های سازمان ملل و بی‌توجه به تمام ملزومات کنوانسیون چهارم ژنو در مورد حقوق مردم سزمین‌های اشغالی است. مثلاً مطابق پیمان اسلو، مقرر شده بود تا در ظرف پنج سال بعد از انعقاد پیمان، همراه با تشکیل دولت فلسطین، مسایل بیت‌المقدس و بازگشت آوارگان فلسطینی و ... حل شود. اما اکنون بعد از گذشت قریب 28 سال از امضای پیمان، اسرائیل نه تنها به هیچ کدام از تعهدات خود عمل نکرده، بلکه هر روز مشغول غصب اراضی بیشتری از سرزمین فلسطین است.

در جواب لیبرال‌هایی که همیشه مردم فلسطین را از اعمال قهر بر علیه اشغال‌گران منع می‌کنند، باید از قانون اساسی سوئد - این کعبۀ آمال سوسیال دموکرات‌ها- شاهد آورد. در این قانون به صراحت ذکر شده که در صورت اشغال کشور توسط نیروهای خارجی، مقامات رسمی کشور مسئول هستند که با هر وسیلۀ ممکن به جنبش مقاومت مردم علیه اشغالگران یاری برسانند. اگر معتقد به برابری میان انسان سوئدی و انسان فلسطینی هستیم، چرا حق مقاومت علیه اشغالگران برای این مردم روا نمی‌دانیم. قوانین بین المللی نیز حق هر شهروند را مستقل از رنگ پوست، مذهب و عقیده او در مبارزه با نیروی اشغالگر خارجی به رسمیت شناخته است.

اکثریت مردم ایران، چونان دیگر مردمان خاورمیانه از آرمان فلسطین حمایت می‌کنند. در دوران سلطنت محمدرضا شاه علی‌رغم هم‌داستانی نیمه آشکار رژیم پهلوی با اسرائیل و حساسیت شدید آن به هرگونه حرکت ضد اسرائیلی، مردم به انحای گوناگون حمایت خود از فلسطینی‌ها و نفرت‌شان از دولت اسرائیل و جنایات آن را ابراز می‌داشتند. از جمله می‌توان به تظاهرات ضد اسرائیلی مردم به بهانۀ مسابقۀ تیم فوتبال ایران و اسرائیل در سال‌های1347 و 1349، اشاره کرد.

از فردای پیروزی انقلاب ایران، و تبدیل سفارت نیمه مخفی اسرائیل به نمایندگی سازمان آزادی‌بخش فلسطین، شعار: «امروز ایران، فردا فلسطین» زبانزد شادی‌بخش مردم ایران و توده‌های مردم در کشورهای خاورمیانه شد. پشتیبانی مردم ایران از آرمان خلق فلسطین  و همچنین حمایت‌های جمهوری اسلامی ایران از برخی گروه‌های فلسطینی در این سال‌ها از فراز و نشیب‌هایی برخوردار بوده است. حمایت از تعدادی از گروه‌های فلسطینی توسط حاکمیت ایران با وجود تنگ‌نظری‌ها و نیز برخی کجروی‌های مخرب و زیان‌بار که از جانب گروه‌های معینی در ظاهر به حمایت از آرمان فلسطین صورت گرفته -مانند برگزاری کنفرانسی به بهانه بررسی هولوکاست و دعوت از افراد یهودستیز بدنامی چون «دیوید دوک» رهبر سابق کوکلوس کلان‌های آمریکا- همواره استمرار داشته است.

این شماره ویژه از مجلۀ «دانش و امید» که به حمایت از مردم فلسطین اختصاص دارد، ادای دین کوچکی است در حمایت از مبارزات مردم فلسطین و هم‌آوایی با بانگ اعتراضات جهانی علیه رژیم متجاوز اشغالگر اسرائیل.

دراین مجموعه، ابتدا نگاهی داریم به تاریخ پیدایش فلسطین، سپس گزارش‌هایی از آنچه در این روزها بر مردم فلسطین گذشته است انعکاس یافته‌اند. بخش سوم شرح گوشه‌هایی است از مقاومت مردم و نیروهای مقاومت فلسطین و همبستگی نیروها و سازمان‌های بین‌المللی با مبارزه آنها علیه حکومت نژادپرست اسرائیل. مقالات تحلیلی و تاریخی در بارۀ مسالۀ فلسطین بخش چهارم این مجموعه خواهد بود. در پایان نیز رنج و رزم خلق فلسطین و همدردی با آن را در اشعاری از شاعران عرب و ایرانی خواهید خواند.

پالمه دات دبیر حزب کمونیست بریتانیا در 1947، درست قبل از اعلام رسمی قطعنامۀ سازمان ملل در مورد غصب سرزمین فلسطین و اخراج ساکنین اصلی آن و تقسیم آن بین دو کشور یهودی و عرب، به یهودیان چنین هشدار داده بود:

 

«صهیونیسم به دنبال تبدیل فلسطین به کشوری یهودی است که در خاورمیانه متحد ایالات متحده و بریتانیا باشد. این مسیر، یهودیان را که در پی یافتن راه حلی واقعی علیه یهودستیزی هستند، به انحراف می‌کشاند. راه حل واقعی مشکل یهودی‌ستیزی تنها از طریق انکشاف دموکراتیک و ایجاد برابری کامل حقوق شهروندان در کشورهایی است که یهودیان در آن سکونت دارند.»۱

 

1. R. Palme Dutt: A solution to the problem of racism in Palestine based on universal equality

 

 

از این قلم :

 

Share

Comments System WIDGET PACK

ادامه:

آرشیوماهانه

نقل مطالب نوید نو با ذکرمنبع آزاد است

 

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست