2021-04-04

نویدنو   15 /01/1400                چاپ مطلب

• رفیق سیف‌الله اسدی از مبتکران ایجاد تشکل‌های بازنشستگی و ضرورتِ مبارزهٌ سندیکایی بازنشستگان به‌ویژه بازنشستگان تامین اجتماعی بود. نقش او در دفاع از حقوق بازنشستگان یعنی کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی زبانزدِ دوست و دشمن است. او از پایه‌گذاران کانون‌های بازنشستگی سازمان تامین اجتماعی است

   

بدرود رفیق سیف‌الله اسدی!

مبارز ثابت‌قدم سنگر توده ها، عضو قدیمی و پُرسابقۀ حزب توده ایران، از پیشکسوتان جنبش سندیکایی زحمتکشان میهن ما و از مبتکران ایجاد تشکل‌های بازنشستگی، رفیق سیف‌الله اسدی درگذشت.

رفیق اسدی در سال ۱۳۰۹ در شهر شاهی (قائم‌شهر کنونی) دریک خانواده روستایی زاده‌شد. هنوز نوجوان بود که به‌عنوان کارگر در کارخانه‌های نساجی شاهی مجبور به‌کار شد. دراین کارخانه توسط رفیق شهید اکبر فابریکی با اندیشه‌های نوین، با آرمان‌های حزب توده ایران آشنا گردید و به‌صف‌های سازمان جوانان توده پیوست و هم‌زمان از زمره اعضای فعال سندیکای کارگران نیز بود. شرکتِ فعال در سازماندهی اعتصاب بزرگ و عمومی کارگران نساجی و گونی‌بافی شاهی و بهشهر در سال ۱۳۲۴ شایستگی‌های این کارگر جوان را نشان‌داد. طی همین دوره به‌عضویت کمیتهٌ شهرستان سازمان جوانان توده درآمد و نقش برجسته‌ای در جلب و جذبِ جوانان کارگر به صف‌های حزب طبقه کارگر ایران – حزب توده ایران درآن مقطع زمانی داشت. در مکتبِ حزب آزموده شد و خیلی زود در مقامِ یک سندیکالیست‌ِ آگاه و پیشرو مورد احترام و اعتمادِ کارگران قرارگرفت.

رفیق اسدی پس از کودتای ۲۸ مرداد راهی تهران شد و در کارخانهٌ تیر بتونی سازمان مسکن مشغول به‌کار و سپس در ادارهٌ برق منطقه‌ای تهران به‌عنوان کارگر استخدام شد. او همراه تنی چند از یارانش در تمام طول دوران اختناق و سرکوبِ رژیم دیکتاتوری سلطنتی به‌فعالیت‌های خود به‌ویژه در امور سندیکایی ادامه داد و از نمایندگان مورد اعتماد کارگران برق منطقهٌ تهران بود. درهمین دوران بارها مورد پیگرد، آزار و اذیتِ ساواک قرارگرفت، اما شرافتمندانه تسلیمِ اعمال فشارها نشد و به‌راه دفاع از منافع طبقه کارگر وفادار ماند. در آستانهٌ انقلاب رفیق اسدی از جمله نمایندگان کارگران برق تهران بود و نقش برجسته‌ای در سازماندهی اعتصاب‌های بزرگ کارگران برق برعهده گرفت. این اعتصاب هم‌زمان با دیگر اعتصاب‌های کارگران نفت و دیگر رشته‌ها سرانجام در به ‌زانودرآوردن دیکتاتوری شاه و پیروزی انقلاب نقش اساسی ایفا نمود. با پیروزی انقلاب رفیق اسدی فعالیتِ علنی در صف‌های حزب محبوبِ خودرا با شور و علاقه‌ای بی‌پایان دوباره آغاز کرد. در شعبهٌ کارگری حزب فعالیت می‌کرد و از فعالین اصلی و مرکزی انجمن همبستگی شوراها و سندیکاهای کارگری تهران و حومه بود. او در سال‌های ابتدای انقلاب هم‌راه با برخی دیگر از کارگران حزبی مانند رفیق قهرمان حسن جلالی اعتقاد داشتند، عملکردِ بخش کارگری حزب جمهوری اسلامی یعنی رهبران کنونی خانۀ کارگر در ارتباط با مسایل کارگری و مخالفتِ آنها با تشکل سندیکایی و رواج مباحث انحرافی مانند “سندیکا طاغوتی است” و در برابر هم‌نهادن شورا و سندیکا، نه یک برداشتِ نادرست، بلکه توطئه‌ای علیه حقوق و منافع طبقهٌ کارگر و زحمتکشان است. گذشتِ زمان و سرکوب‌های خونین دهۀ ۶۰ خورشیدی، درستی نظرات وی را دراین رابطه اثبات کرد. مخالفتِ او با عملکردِ ارتجاع در مسایل سندیکایی منجر به‌آن شد که در سال ۱۳۵۹ بر اثر تحریکاتِ قشریون مذهبی از جمله عناصر انجمن اسلامی برق تهران، رفیق اسدی توسط کمیته‌های انقلاب اسلامی دستگیر و به‌بند کشیده‌شد. کارزار حزب ما ازجمله انتشار مطلبی برای آزادی او در نامهٌ مردم و جمع‌آوری امضا توسط کارگران، سبب آزادی وی از زندان گردید.

در جریان ضربۀ دوم به حزب در سال ۱۳۶۲ باردیگر دستگیر و روانهٌ شکنجه‌گاه شد. ازاین آزمون نیز سربلند بیرون آمد و پس از آزادی از زندان با ایمان خارآیین خود به‌مبارزه در راه آرمان‌های حزب و حقوق صنفی – سندیکایی زحمتکشان به‌شکل‌های مختلف ادامه داد. رفیق سیف‌الله اسدی از مبتکران ایجاد تشکل‌های بازنشستگی و ضرورتِ مبارزهٌ سندیکایی بازنشستگان به‌ویژه بازنشستگان تامین اجتماعی بود. نقش او در دفاع از حقوق بازنشستگان یعنی کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی زبانزدِ دوست و دشمن است. او از پایه‌گذاران کانون‌های بازنشستگی سازمان تامین اجتماعی است. او چه در دوران فعالیت در سندیکای کارگران برق و چه پس از آن ضمن فعالیت درمیان بازنشستگان تامین اجتماعی از محبوبیتِ بسیار برخوردار و چهرۀ مورد اعتماد کارگران و بازنشستگان بود. او در مکتبِ حزب دفاع پیگیر از حقوق زحمتکشان را آموخت و این آموخته‌ها را در زندگی خود با بیانی ژرف، گیرا و ساده ارایه می‌کرد. تجربه و تسلط او در امور سندیکایی همراه با سرشتِ مهربان و انسانی‌اش از او شخصیتی محبوب در میان کارگران و فعالان سندیکایی ساخته‌بود. در سال‌های پس از سرکوبِ حزب توسط رژیم ولایت‌فقیه، رفیق اسدی همراه با یاران و هم‌رزمان دیرینش مانند زنده‌یاد رفیق علی لامعی الهام‌بخش جوانان به‌ویژه جوانان کارگر و منبع امید و مبارزه بود.

سرانجام پس از عمری کار و پیکار قلبِ پرشور این کارگر توده‌ای در فروردین ماه امسال از تپش بازایستاد و خانواده و رفقای خودرا در غم و اندوه فراوان فروبرد. با درگذشتِ رفیق سیف‌الله اسدی حزب ما یکی از اعضای پرسابقه، یکی از فرزندان آگاه و فداکار و جنبش سندیکایی کارگران و زحمتکشان ایران یکی از رهبران و پیشکسوتان مجرب را ازدست دادند.

حزب تودۀ ایران درگذشت رفیق سیف‌الله اسدی را به‌خانواده و بستگان، فعالان کارگری و سندیکالیست‌ها و اعضا و هواداران حزب تودۀ ایران تسلیت می‌گوید. نام و راه او ماندگار است.

از این قلم :

ادامه:

آرشیوماهانه

نقل مطالب نوید نو با ذکرمنبع آزاد است

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید