نویدنو 14/12/1398
چاپ مطلب
بیانیه کانون نویسندگان ایران
در
«بزرگداشت هشتم مارس، روز جهانی زن»
![](France/women%20day.jpg)
بیش از یک سده از جهانی شدن هشتم مارس با عنوان «روز زن» می گذرد.
روزی که نماد جنبشهای مبارزاتی زنان برای برخوردار شدن از آزادی و
حقوق برابر است. این جنبشها، در اعتراض به دیدگاهها و نهادهایی شکل
گرفت که با در دست داشتن سرمایه، نیروی کار، ابزارهای تولید،
قانونگذاری و قدرت سیاسی، به مردان به عنوان جنسیت فرادست رسمیت می
بخشید و و زنان را در اقشار فرودست جامعه جای می داد.
اکنون که در سراسر جهان جنبشهای زنان، بسیاری ازدولتها را ناگزیر
کرده است به مطالبات آنان در عرصههای گوناگون اجتماعی و سیاسی گردن
نهند، نظام حاکم بر ایران با رواداشتنِ تبعیضِ مضاعف بر زنان همچنان از
پرچمداران حذف آنان از سطوح خرد و کلان نهادهای تصمیمگیری است؛ نظامی
که با تصویب قوانین مردسالارانه و ناعادلانهای چون حجاب اجباری،
تفکیکهای جنسیتی، منع حضور و کنشگری زنان در عرصههای فرهنگی، اجتماعی
و سیاسی، از بدن، خانه، خانواده، خیابان، قانون و جامعه برای زنان
زندان ساخت و همهی امکانات خود را برای ساختن جامعهای با فرهنگی
زنستیز و خشونتهایی برآمده از نابرابری جنسیتی به کارگرفت تا از
گلوگاه فشارهای ناشی از آن، دختران ِ محکوم ِخیابان انقلاب، دختران ِدر
آتش سوختهی ورودی ورزشگاهها، مادرانِ دادخواه در حبس و زندانیان زن ِ
سیاسی و عقیدتی فریاد برآورند.
در حالیکه امروز، آهنگ رشدِ دانشآموختگان زن ایرانی بیش از هر زمان
دیگر است و زنان در صف اول آگاهیبخشی و مبارزات مردمی دوشادوشِ مردان
می کوشند، همچنان حق مشارکت آنان در عرصههای عمومی با کنترل و سانسور
حداکثریِ حاکمیت رودروست و نیروهای قضایی و امنیتی با همهی توان به
سرکوب هر فعالیتی می پردازند که قصد متشکل ساختن زنان را داشته باشد؛ و
به رغم اینکه حضور پرتوان زنان ایرانی در عرصههای گوناگون، حاکمیت را
در بسیاری مواقع وادار به عقبنشینی کرده است، موضوع زن در ایران
همچنان یک مسئلهی امنیتی است و به هر کنشگر زن که با تکیه بر حقِ
آزادی بیان، ساختارهای سلطه را به پرسش و نقد بکشد با ابزارهای زندان،
شکنجه، آزار جنسی، تهدید و دیگر شکلهای آشکار و پنهان ِسرکوب پاسخ
داده می شود؛ چرا که تاثیر آگاهی جنسیتی بر درک انسانها از ضرورت
تغییر و ورود آن به گفتمان عمومی، همواره از مهمترین عوامل
پدیدآورندهی هراس در حاکمان بوده است.
کانون نویسندگان ایران با گرامیداشت کوشش همهی زنان و مردان
آزادیخواه جهان، خواستار آزادی همهی مبارزان دربند، به ویژه زنان فعال
اجتماعی و سیاسی- عقیدتی و کنارهگیری همهی نیروهای انتظامی و نهادهای
امنیتی از سانسور و سرکوب زنان است و با تاکید بر لزوم آزادی بدون حصر
و استثنای اندیشه و بیان برای رسیدن به جامعهای برابر و آزاد، حق
ایجاد تشکلهای زنان و پیگیری علنیِ مطالباتشان را از راههای فردی و
گروهی ضروری می داند، زیرا این مطالبات پیششرطِ رهاسازی زنان، به
عنوان یکی ازارکان بنیادین اعتلای جوامع است و برداشتن این گام مهم،
همبستگی ِهمهی آحاد جامعه را می طلبد.
«هشتم مارس، روز جهانی زن» بر همهی زنان و مردان آزادیخواه گرامی باد.
کانون نویسندگان ایران
اسفند 98
|