|
ضرورت تشدید مبارزه متحد برای آزادی فعالان کارگری،
دانشجویی و زنان
نامه مردم 770
حزب تودة ایران از ابتکار جالب ”کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری“
و ”فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل“ برای اعلام روز
۱۸
مرداد (برابر با
۹
اوت) به عنوان روز اعتراض بین‌المللی به اقدامات سرکوبگرانه رژیم و برای
آزادی فعالان کارگری ایران، منصور اسانلو و محمود صالحی، استقبال می کند و
همه اعضاء و هواداران حزب را به شرکت فعال در این کارزار فرا می خواند!
با تشدید بحران سیاسی -اقتصادی دولت ورشکسته احمدی نژاد فضای کشور بیش از
پیش امنیتی می شود. تشدید فعالیت های دستگاه های اطلاعاتی گوناگون، پرونده
سازی و یورش به فعالان سندیکایی، دانشجویی و زنان و فشار و شکنجه در زندان
های قرون وسطایی برای گرفتن ”اعترافات“ کاذب و بی ارزش نشان گر استیصال
رژیمی است که با وجود ادعاهای گوناگون درباره ثبات برای حفظ موقعیت متزلزل
خود شهروندان میهن مان را هدف تهاجم گسترده و خشنی قرار داده است.
خبرهای نگران کننده از زندان ها درباره فشارهای شدید بر فعالان کارگری و
دانشجویان مبارز، فشار بر روزنامه ها و پایگاه های خبری، در کنار ادامه
دستگیری ها همگی نشانگر تشدید سیاست های امنیتی رژیم برای ضربه زدن به جنبش
مردمی میهن ما و گردان های اجتماعی آن، یعنی جنبش کارگری، دانشجویی و زنان
است.
در چنین فضایی تنها با تشدید همکاری ها و همبستگی همه نیروهای آزادی خواه و
مدافع دموکراسی و همچنین همبستگی و فشار افکار عمومی ایران و جهان است که
می توان رژیم استبدادی را وادار به عقب نشینی و تن دادن به خواست آزادی
فوری و بدون قید و شرط مبارزان در بند کرد.
در کنار این یورش ها رژیم، ما در هفته های اخیر همچنین شاهد علایم امید بخش
و جالبی را از همبستگی و پیوند مبارزاتی نیروهای مردمی هستیم که باید برای
تحکیم و بسط آن کوشید. در کنار این همدلی در داخل از کشور موج نیرومندی نیز
از اعتراض های بین المللی بر ضد تهاجم رژیم، در شکل نامه ها و تلگراف های
اعتراضی، توسط نهادهای جهانی سندیکایی و دانشجویی رژیم ولایت فقیه را به
چالش کشیده است.
به عنوان نمونه با دستگیری مجدد منصور اسانلو، رئیس سندیکای شرکت واحد
اتوبوسرانی تهران صدای اعتراض به این اقدام و همبستگی با جنبش کارگری و
سندیکایی که با وجود سرکوب‌های دهشتناک سه دهه گذشته هنوز دلیرانه به‌راه
خود ادامه می‌دهد، به طنین درآمد. در این میان همه احراب و سازمان‌های و
گروه‌های دانشجویی و قشرهای مختلف یک‌صدا حمایت خود را از سندیکای شرکت
واحد و درواقع از همه جنبش کارگری ایران اعلام کردند.
همان طور که اشاره کردیم افزون بر این حمایت داخلی، در عرصه بین‌المللی نیز
به‌ویژه از جانب اتحادیه‌های و سندیکاهای کارگری جهان، موجی از اعتراض بلند
شد که قابل توجه است. به ابتکار ”کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های
کارگری“ و ”فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل“ روز
۱۸
مرداد ماه (برابر با
۹
اوت)، به عنوان روز اعتراض بین‌المللی به اقدامات ضد کارگری رژیم ایران و
تلاش برای آزادی کارگران ایرانی، منصور اسانلو و محمود صالحی، اعلام شد.
این ابتکار برای جنبش کارگری میهن ما داری اهمیت زیادی است و باید از آن
استقبال کرد. زیرا از یک سو همبستگی بین‌المللی کارگران را نشان می دهد و
از سوی دیگر مناسبتی است که افکار عمومی جهان را با شرایط حاکم بر ایران و
مبارزه دشوار کارگران ایران، زیر سیطره رژیم دیکتاتوری حاکم، آشنا کرد. در
فراخوان این سازمان ها به همه سندیکاها و سازمان های بین المللی از جمله می
خوانیم: ”دوستان عزیز، این نامه را می نویسیم تا از سازمان شما تقاضا کنیم
که در روز پنجشنبه، نهم آگوست، در یک روز بین المللی برای اقدام در رابطه
با دو زندانی مشهور اتحادیه‌ای در ایران، به نام منصور اسانلو و محمود
صالحی، به ما بپیوندید. می دانیم که تابستان، بخصوص در نیمکره شمالی، زمان
خوبی برای براه انداختن یک آکسیون همبستگی بین المللی نیست. [منظور فصل
تعطیلات تابستانی و مسافرت است.] با این وجود بر این باور هستیم که این
وضعیت ویژه، اقدام فوری و محکمی را می طلبد... ما امیدواریم که هم اسانلو و
هم صالحی قبل از روز نهم آگوست آزاد شوند و برای تحقق این امر فشار مداوم
بر مقامات ایران را همچنان حفظ خواهیم کرد. اگر چنانچه هرکدام از آنها، و
یا هردوی آنها هنوز در روز پنجشنبه نهم آگوست در زندان باشند، ما همه
سازمان های مربوط به ”کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری“ [آی تی یو
سی] و ”فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل“ [آی تی اف] و فدراسیون های
اتحادیه های کارگری جهان را فرامی خوانیم که در همبستگی با کارگران ایران
روز بین المللی برای اقدام را مورد ملاحظه قرار بدهند. پنجشنبه نهم آگوست
درست یکسال از روزی که منصور اسانلو از حبس پیشین خود آزاد گشت، می گذرد.
بدون شک، آن رهایی نتیجه اعتراضات و فشار مداوم جنبش جهانی اتحادیه‌ای
بود... در سالگرد چنین روزی، شما سازمان‌های مربوطه را فرامی خوانیم تا با
در دست داشتن نامه اعتراضی و نسخه هایی از عریضه‌های جمع‌آوری شده توسط آی
تی اف، با دیپلمات‌های ایرانی در کشورهای خود ملاقات نمایید. چنانچه سفارت
ایران در کشور شما وجود ندارد, به دفتر وزارت امورخارجه در محل مراجعه
کنید، کنفرانس مطبوعاتی راه بیاندازید، در محل‌های کار میتیگ‌هایی را
سازماندهی کنید و یا به هر اقدام دیگری که مناسب می دانید، دست بزنید.“
حزب توده ایران ضمن استقبال از این ابتکار شایسته همه اعضا و هواداران حزب
را به شرکت فعال در این کارزار بین المللی برای آزادی فعالان کارگری و
همچنین جوانان و فعالان زن زندانی فرا می خواند.
باید از همه امکانات موجود و همه راه های مبارزه برای زیر فشار قرار دادن
سران رژیم استفاده کرد. نقش فعال سازمان ها و احزاب سیاسی و تلاش هماهنگ
آنها در جهت سازمان دهی حرکت ها و همایش های اعتراضی می تواند تأثیر مهمی
بر روند رویدادهای کنونی بگذارد. نمی توان با سکوت و بی عملی با تهاجمات
فزاینده ارتجاع برخورد کرد. بی عملی تنها به معنای تشویق ارتجاع برای گسترش
دامنه فعالیت های اطلاعاتی -امنیتی و تشدید بیش از پیش جو خفقان کنونی است.
جنبش سربلند کرده مردمی این توان را دارد که با توطئه های ازتجاع مقابله
کند. باید این توان را هر چه سریع تر منسجم ساخت و آن را سازمان دهی کرد.
|
