|
زنان کارگر در جست وجوي جايگاه واقعي
ترجمه؛ ليلي کشوادي
حالا
ديگر زنان در تمام مناطق جهان در بخش هاي اقتصادي مشغول فعاليتند. فرصت هاي
شغلي در بازارهاي کاري پيوسته رو به افزايش است. بسياري از تفاوت ها در
دستمزد زنان و مردان و اختلاف در نوع رفتار و فرصت ها در محيط هاي کاري، در
حال کاهش و ميزان تحصيلات و سمت هاي مديريتي زنان در کارخانه ها رو به
افزايش است.
با اين وصف، اعمال تبعيض جنسيتي هنوز هم در محيط هاي کاري رواج دارد، زيرا
60 درصد کارگران فقير جهان را زنان تشکيل مي دهند.
ميزان دستمزد زنان در مقايسه با مردان با توجه به يکي بودن نوع کار، کمتر
است و اين تفاوت حتي در مشاغلي که به طور سنتي زنانه است، مشاهده مي شود.
ميزان حضور زنان شاغل در اقتصاد غيررسمي در مقايسه با مردان بيشتر است. از
ويژگي هاي اين بخش، نبود حمايت هاي قانوني، تحت پوشش تامين اجتماعي قرار
نداشتن يا پوشش ضعيف آن است. به علاوه، سهم زنان در انجام امور خانه در
مقايسه با مردان، تقريباً در تمام مناطق جهان بيشتر است.
اشتغال در اقتصاد غيررسمي، اغلب تنها منبع درآمدي زنان محسوب مي شود، به
خصوص در مناطقي که بافت فرهنگي، مانع فعاليت هاي اقتصادي آنان در خارج از
خانه مي شود يا به علت مسووليت هاي خانه، نمي توانند تعهدات کاري را در
ساعات معين اداري به عهده بگيرند. زنان بيش از مردان فعاليت هاي توليدي
غيررسمي را قبول مي کنند، مثل کشاورزي و مراقبت از مزارع، انجام امور و
تعهدات خانوادگي و انجام کارهاي توليدي در خانه که اينها علاوه بر مسووليت
هاي سنتي و بدون دستمزد، مثل خانه داري، مراقبت از کودک و تعهدات اجتماعي و
مسووليت هاي اجتماعي است.
برابري جنسيتي، عامل مهمي در تحقق اهداف سازمان جهاني کار (ILO)
يعني اعتلاي فرصت ها براي زنان و مردان جهت اشتغال در مشاغل شايسته و
توليدي و در فضايي مملو از آزادي، برابري، امنيت و کرامت انساني است.
ILO
براي دستيابي به اين منظور، چهار هدف استراتژيک را درنظر گرفته است که هريک
از آنها يکي از ابعاد جنسيتي را شامل مي شود.
- تصويب چهار کنوانسيون مهم مرتبط با برابري جنسيتي و پيشرفت در روند
اجرايي آنها، (از 178 کشور عضو
ILO،
162
کشور کنوانسيون شماره 100 در مورد دستمزدها؛ 164 کشور کنوانسيون شماره 111
در مورد تبعيض؛ 11 کشور کنوانسيون شماره 186 در مورد حمايت هاي دوران
بارداري و زايمان و 36 کشور کنوانسيون شماره 156 در مورد کارگران داراي
مسووليت هاي خانوادگي را پذيرفته اند.)
- کمک به کشورهاي عضو در ارائه و اجراي سياست هاي اشتغال مبتني بر برابري
جنسيتي و اجراي طرح هاي افزايش فرصت هاي اقتصادي براي زنان.
- حمايت از بهداشت و سلامت زنان کارگر، از طريق بهبود وضعيت و محيط کار
آنان، توجه ويژه به حمايت هاي دوران بارداري و زايمان و حمايت از زنان و
مردان کارگر مسوول خانواده، واکنش صحيح نسبت به ايدز در محيط هاي کار و
اتخاذ و اجراي اقداماتي جهت پيشگيري و کاهش قاچاق انسان که اکثراً زنان و
دختران، طعمه اين دام خطرناک مي شوند.
- انجام دادن اقدامات قابل ارزيابي در مورد حضور زنان مدير و تصميم گيرنده،
براي نيل به هدف مشارکت برابر در مقايسه با مردان، در سمت هاي مهم دولتي،
سازمان هاي کارگري و کارفرمايي و موسسات مرتبط با مذاکرات اجتماعي.
منبع؛
ILO |
