نویدنو:30/09/1386                                                                     صفحه قابل چاپ است

تجربه هاي تلخ گذشته  را تكرار نكنيم ....

 ناديا كريمي

پس از استعفاي فرشيدي , وزيري كه بنا به نظر برخي , از روز اول نبايد وزير ميشد , علي‌احمدي رييس دانشگاه پيام نور به سرپرستي وزارت آموزش و پرورش منصوب گرديد . متاسفانه دوران وزارت فرشيدي دوراني بود كه براي جامعه فرهنگي ايران روزهايي بسيار سخت همراه بسياري ناملايمات و .... به شمار ميرود. البته براي تمام ما اين يك تجربه تكراري بود كه سالهاي سال آن را با حضور رؤسا و مسئولين متفاوت آزموده و به نتيجه امر نيز واقف بوديم . به خوبي به خاطر داريم كه در سال 82 هنگامي كه فرهنگيان براي دست يابي به حداقل هاي حقوق صنفي خود كه آن زمان نيز مانند همه مواقع ديگر از آن محروم شده بودند , دست به اعتراضات گسترده زده و به دنبال اين حركتها  به خاتمي, رئيس جمهور وقت  تحميل كردند كه لايحه نظام هماهنگ حقوق ها كه يك خواسته از خواسته هاي معلمين و كف خواست هاي آنان بود  را  به عنوان يك موضوع مطرح ساخته و دنبال كند. پس از تمام تلاشها و پيگيري مستمر فرهنگيان , همين طورشدو مسئولين  مجبور شدند به اين خواسته هاي ما تن بدهند وبه عنوان يك لايحه در نوبت براي بحث حول تصويب آن را رسميت دادند . اگرچه اين لايحه درقبال خواسته هاي معلمين و فرهنگيان هيچ مي نمود اما پاي همين يكي نيز نيامدند !!! و بر همه روشن شد كه متاسفانه مسئولين در پي خواسته هاي قانوني فرهنگيان و در تلاش برا بهبود شرايط اين قشر شريف نبوده و نيستند .

وقتي كه احمدي نژاد هم به رياست جمهوري رسيد , باز هم از نتيجه آگاه و مطلع بوديم . چرا كه احمدي نژاد با شعار نفت سر سفره هاي مردم روي كار آمد . اما نفت را كه سر سفره مردم نياورد هيچ , همان باريكه را هم از سر سفره ها برده و در مقابل شعارهاي معلمان شريف و آگاهي كه براي مينيمم هاي صنفي و حقوق معيشتي خود دست به اعتراض زده و شعار معيشت و منزلت حق مسلم ماست , سر دادند , هيچ پاسخي نداده و در عوض اين فريادهاي حق طلبانه با موج شديد ضرب و شتم و زندان و دادگاه و ... از سوي مسئولين پاسخ داده شد به عنوان نمونه از دستاوردهايي كه اين دوران براي ما داشته است: ”تنها كسري اعتبارات وزارت آموزش و پرورش (صرفاً حقوق و دستمزد) در سال 1386 حدود 25 هزار ميليارد ريال است. در صورتي كه كسري اعتبار مربوط به سرانه مدارس را نيز به رقم فوق اضافه كنيم، رقم كسري به بيش از 26 هزار ميليارد ريال خواهد رسيد. با توجه به اينكه بيش از 93 درصد از اعتبارات آموزش و پرورش هزينه‌اي (فصل اول) است لذا امكان ترميم اين كسري از ساير منابع در اختيار امكان‌پذير نيست . ”

در روزها و ماههاي آينده پس ازاعتراضات گسترده اي كه با برخورد شديد از سوي دولت مواجه گرديد , در مقابل موج نارضايتي عمومي و مردمي , احمدي نژاد مدعي ميشود كه مشكل مردم ما ارزاني است و در كنار تمام بگير و ببند ها و اعمال محدوديتها كه دربين فرهنگيان و ساير اقشار شاهد آن بوديم مدعي ميشوند كه كشور ما آزاد ترين كشور دنيا است !!!! بنا به قولي : ”یک نوع تحلیل و ارائه وضعیت توسط احمدی‌نژاد و صدا و سیما و برخی نهاد‌های حامی دولت انجام می‌شود که به ملت می‌گویند، الحمدلله، شرایط داخلی و خارجی کشور بسیار خوب است، امن و امان است، گرانی نیست، فرهنگ ما در اوج اعتلا است و اسامی مفسدان هر روز از جیب آقای احمدی‌نژاد بیرون می‌آید و خوشبختانه دیگر فاسدی در کشور نداریم. در باب سیاست خارجی هم هیچ خطری ایران را تهدید نمی‌کند. آمریکا و دیگر کشورهای قدرتمند غلط می‌کنند که تهدیدی برای ایران باشند. اگر احیانا کسی در جایی مواجه با گرانی شد، بیاید و از بقالی همسایه‌ آقای احمدی‌نژاد خرید کند!!”

در همين حال اعتصابات و تجمعات برحق و قانوني معلمان توسط رسانه ها كاملا بايكوت خبري گرديده و بار ديگر اين واقعيت به اثبات ميرسد كه هيچ گوشي براي شنيدن و هيچ مرجعي براي پاسخگويي وجود ندارد .

در چنين شرايط و با چنين دولتي وقتي كه يك وزير تعويض ميشود طبعا براي وزير بعدي رسيدن به وزارت آموزش پرورش منوط به گرايش تام و تمام سياسي به دولت و پذيرش بي چون و چراي پيش شرطهاي تعيين شده توسط دولت خواهد بود , پيش شرطهايي كه هيچ گاه حامي خواسته هاي برحق فرهنگيان يا ساير اقشار نبوده ونخواهد بود .

مشكل , تعويض يك فرد به نام فرشيدي و جايگزيني وي با احمدي نيست . مشكلات عميق و ريشه اي معلمان با اين جابجايي قابل حل نبوده و نخواهد بود . براي ما نيز اين واقعيت به مصداق آزموده را آزمودن خطاست , كاملا روشن و بديهي ميباشد . با توجه به نزديك شدن انتخابات , آيا ما دوباره به نحوي از انحاء با همين تجربه روبرو نخواهيم بود و آيا باز به قولي از اين سوراخ گزيده خواهيم شد يا اين بار با درايت و مسئوليتي آگاهانه , بار مسايل آتي و قيمتهايي كه بالتبع بايد براي رسيدن به خواسته هاي برحقمان بپردازيم بر دوش خواهيم كشيد ؟

تجربه هاي تلخ گذشته را دوباره تكرار نكنيم . بايد از اشتباهات تجربه ساخت نه اينكه آنها را دستمايه سرزنش خود و ديگران كرد . فردا پر از نشاط و اميد و زندگي خواهد بود ...... 

ناديا كريمي / آذرماه86

بازگشت به صفحه نخست                                   

Free Web Counters & Statistics