صلح را نمی توان کشت

احمد سپیداری

تقدیم به اسماعیل خطیب با آن شاخه زیتون خونینش*

صلح را نمی توان کشت
حتي اگر كه گلوله اي مغزش را بشكافد
و سربازانی خشمگین
بر استخوان های در هم شکسته اش
رژه روند

صلح را نمی توان کشت
حتي اگر كه در مسیر آمدنش
هزار بمب کار بگذارند و
باورهایی را رونق دهند
که کابوس مرگ در دل آدمی می نشاند

صلح را نمی توان کشت
حتی وقتی که قدرتمند ترین دروغ ها
کمر به قتلش بسته باشند و
بزرگترین فتنه ها را برای به شیشه کردن خونش
بکار بگیرند

صلحی که
با دستان بزرگوار تو به قلب ها پیوند می خورد
باور کن روئین تن است و
دیگر به هیچ نیرنگی نمی توان آن را کشت

اسماعیل خطیب، پدر يک پسربچه فلسطينی که هفته گذشته به ضرب گلوله سربازان اسرائيلی کشته شد، اعضای بدن فرزند خود را به اسرائيلی هايی که در انتظار پيوند عضو بودند اعطا کرد

 (http://www.bbc.co.uk/persian/news/story/2005/11/051109_si-ismail-khatib.shtml).

منبع:

http://ahmadsepidari.blogspot.com/2005_10_01_archive.html