|
||
خانه - سیاست - اقتصاد- کتاب - زنان -صلح - رحمان هاتفی - فرهنگ وادب - درباره ما - پیوندها - تماس وهمکاری - ویژه نامه | ||
صلح از کدام سو تهديد میشود؟ |
||
نویدنو:20/7/1385 |
||
تارنگاشت عدالت
سرمقاله گاردين (ارگان مرکزی حزب کمونيست استراليا) برگردان: ع. سهند
استراتژی آمريکا، که برای دههها بر محور شوروی و «دشمن» کمونيست قرار داشت، اکنون بر محور «جنگ با ترور»، سلاحهای کشتار جمعی و «حکومتهای شرور» قرار دارد. آزمايش زيرزمينی يک سلاح اتمی از طرف جمهوری دمکراتيک خلق کره را نبايد رياکارانه محکوم کرد، بلکه بايد بر خواست فوری نابود کردن همه سلاحهای اتمی از طرف همه کشورها پا فشرد- همانطور که قرار منع گسترش اتمی میگويد. همه قدرتهای بزرگ که زرادخانه عظيمی از سلاحهای اتمی در اختيار دارند، بايد به جای تهديد يکجانبه تحريمها و ديگر اقدامات تنبيهی، در اين امر پيشقدم شوند. هوارد، نخستوزير [استراليا] به عنوان يک متحد وفادار آمريکا حتا پيش از انجام آزمايش، جمهوری دمکراتيک خلق کره را يک «ياغی بينالمللی» توصيف کرد. در پی فروپاشی اتحاد شوروی، امپرياليسم آمريکا، هر جا و هر وقت میخواهد از موضوعات جديدی برای توجيه اقدامات خود در جهت برقراری سلطه جهانی استفاده میکند. امپرياليسم آمريکا برای توجيه تجاوزات و جنگهای خود مجبور به يافتن دشمن است. جمهوری دمکراتيک خلق کره يکی از آن دشمنها است، که بر سر راه طرحهای آمريکا برای جلوگيری از وحدت کره شمالی و جنوبی و نقشههای بلند مدت آن عليه چين، ايستاده است. هوارد، نخست وزير [استراليا] بايد توضيح بدهد چرا کره شمالی بايد به استراليا و ديگر دولتهايی که صدای اعتراضشان بلند شده است توجه کند، در حالی که عليه معامله اخير انتقال فنآوری اتمی به هند يا عليه گسترش زرادخانه اتمی اسرائيل- که حتا به قرارداد منع گسترش نپيوسته است، اعتراضی صورت نگرفت. چرا دولت جمهوری دمکراتيک خلق کره بايد پس از سکوت کَرکننده کانبرا در قبال آزمايش موشکهای دور پرواز قادر به حمل کلاهکهای اتمی از جانب تعدای از قدرتهای بزرگ، به اعتراض استراليا توجه کند؟ قدرتهای دارای سلاحهای اتمی، در حالی که خود ضمن حفظ ظرفيتهای اتمیشان در انجام تعهداتشان در چهارچوب قرارداد منع گسترش، قصور میکنند، اصلاً اعتبار آن را ندارند که از جمهوری دمکراتيک خلق کره بخواهند از سلاحهای اتمی دست بردارد. حکومتهای دارای سلاحهای اتمی از دست برداشتن از سلاحهای اتمی خود امتناع میکنند و برخی از سياستمداران آمريکايی خواهان استفاده از سلاحهای اتمی عليه ايران شده اند. علاوه بر اينها، آمريکا و جمهوری دمکراتيک خلق کره، رسماً در حال جنگ اند. آمريکا در پی جنگ شبه جزيره کره در اوايل دهه ۱۹۵۰، از امضای قرارداد صلح با جمهوری دمکراتيک خلق کره، امتناع کرده است. چند دهه است که سلاحهای اتمی آمريکا، جمهوری دمکراتيک خلق کره را هدف قرار داده اند و آمريکا با انجام مانورهای بزرگ نظامی سالانه، اقدام به تمرين حمله به شمال میکند.
دکترين «حملات پيشگيرانه» دولت بوش- که از جانب استراليا حمايت میشود- به وضوح چند کشور را ترغيب میکند که برای دفاع از خود، تصميم به داشتن سلاحهای اتمی بگيرند. نگرانی آنها با افشاگری مشرف رييسجمهور پاکستان مبنی بر اينکه ريچارد آرميتاژ، معاون پيشين وزارت امورخارجه آمريکا، پاکستان را به «بمباران و عقب راندن آن به عصر حجر» تهديد کرده بود، افزايش يافته است.
خبرگزاری مرکزی کره از قول سخنگوی وزارت امورخارجه جمهوری دمکراتيک خلق کره
گزارش داد: «تهديد جدی جنگ اتمی، تحريم و فشار آمريکا، جمهوری دمکراتيک خلق
کره را مجبور به انجام يک آزمايش اتمی، به عنوان يک روند اساسی تقويت
بازدارندگی اتمی و يک اقدامی دفاعی، نمود.» در اين بيانيه همچنين آمده است
که هدف نهايی محو همه سلاحهای اتمی در شبه جزيره کره است، خواستی که در
مناسبتهای بسيار تکرار شده است. با گسترش سلاحهای اتمی و فنآوری موشکی بايد مخالفت کرد و خواهان محو همه سلاحهای [اتمی] موجود در همه کشورها- و نه فقط در آن کشورهايی که آمريکا (و دولت استراليا دوست ندارند) شد. جمهوری دمکراتيک خلق کره، حداکثر ۱۳سلاح اتمی دارد، گرچه ممکن است هيچ سلاح اتمی نداشته باشد، اما آمريکا و روسيه در مجموع ۲۱ هزار سلاح اتمی دارند. آنها هر کدام حدود ۲۰۰۰ کلاهک اتمی نصب شده بر موشکهای بالستيک قارهپيما دارند که دائماً در وضعيت آمادهباش نگهداری میشوند و میتوانند در عرض کمتر از ۴۰ دقيقه کره زمين را نابود کنند. همه کشورها، قبل از آنکه ديرتر شود، بايد به اين ديوانگی پايان دهند. http://www.cpa.org.au/garchve06/1294edit.html
|
||
Free Web Counters & Statistics |