|
||
|
نویدنو:17/11/1387 صفحه قابل چاپ است |
||
|
نویدنو
سکوت نکنيم، همه بر اين قايق سواريممحمدرضا يزدان پناه
نظريه پردازان جنبش‌هاي اجتماعي معتقدند که اگرچه دولت در نظام‌هاي غيردموکراتيک (و نه الزاما استبدادي يا توتاليتر) مي‌تواند با استفاده از ابزار قهري اعم از قانوني، شبه قانوني يا غيرقانوني در اختيار خود، حکم به انحلال يا ممانعت از فعاليت احزاب، سنديکاها و گروه‌هاي سياسي و اجتماعي بدهد اما اين مسئله نمي‌تواند به سلب هويت ذاتي و پايگاه اجتماعي يا صنفي خاص اين گروه‌ها بينجامد. نفس شکل‌گيري و تشکيل جنبش‌هايي مانند دانشجويي، کارگري، کشاورزي و نظاير آنها در بدنه‌هاي اجتماعي در وهله اول به معناي برخورداري آنها از پايگاه طبقاتي و اجتماعي مختص به خود و سپس به معناي در جريان بودن يک جنبش اجتماعي کلان و عظيم در جامعه و در کشاکش با نظم مستقر است.
همچنين تجربه تاريخي ثابت کرده در کشوري مانند ايران که جنبش کلان
اصلاح‌طلبي در
آن
به‌رغم تمام تمايزها و تفاوت‌هاي موجود در جريانات و طيف‌هاي مختلفش،
سابقه‌اي
بيش
از يک قرن دارد، حذف کامل خرده جنبش‌هاي اجتماعي، حتي در صورتي
که
حاکميت از
تمام ابزار قهريه خود استفاده کند هم ممکن نيست. تمام احزاب، اتحاديه‌ها، گروه‌ها و جريانات فعال در جامعه مدني ايران که تحقق دموکراسي، آزادي و رعايت حقوق بشر را هدف غايي و نهايي خود قرار داده‌اند، بايد دو واقعيت کليدي را مدنظر خود قرار دهند: "نخست آنکه همه آنها فارغ از تمام اختلاف‌نظرات تاکتيکي و راهبردي، ذيل يک جنبش کلان با اهداف و آرمان‌هاي مشترک تعريف مي‌شوند و به عبارت ساده‌تر در يک قايق نشسته‌اند و ديگر آنکه اين قايق و سرنشينانش دشمني مشترک دارند که مي‌داند براي غرق کردن اين قايق ابتدا بايد تک تک سرنشينانش را به دريا بيندازد و خفه کند." جريان اقتدارگراي حاکم پس از تجربه ناموفق اين مسئله بر روي جنبش زنان و معلمان اين‌بار به سراغ جنبش دانشجويي و اصلي‌ترين و باهويت‌ترين نماينده آن يعني دفتر تحکيم وحدت آمده و پس از ناکامي در انحراف افکار عمومي از واقعيت‌هاي موجود توسط علم‌کردن طيف بي‌هويت شيراز، اکنون شمشير را از رو بسته و طيف علامه را غيرقانوني مي‌خواند. واقعيت اين است که ترجمان مهرورزي دولت نهم به عنوان نماينده جريان اقتدارگراي حاکم چيزي جز کينه‌توزي و نفرت عليه جريانات سياسي آزادي‌طلب و دموکراسي‌خواه نبوده و اين دولت از مفهوم عدالت جز شمشيري براي حذف منتقدان و مخالفانش بهره نمي‌برد. دولت مهرورز و اصولگرا در عمل ثابت کرده که به علت تکيه صرف بر تبحري که در فريب افکار عمومي دارد، از هر جريان، رسانه و به طور کلي صدايي که مي‌تواند افکار عمومي را متوجه ترفندهايش کند، مي‌هراسد و چون تحمل شنيدن اين صداهاي ناهنجار را ندارد، راهي جز حذف و سرکوب را براي مقابله با آنها برنمي‌گزيند. در چنين شرايطي است که محافظت از قايق جنبش اصلاح‌طلبي ايران از خطر غرق شدن راهي جز اتحاد تمام سرنشينان آن در برابر دشمن مشترک ندارد. در زماني که مسئولان ارشد دولت نهم صراحتا طيف علامه را با نهضت آزادي ايران مقايسه و بر غيرقانوني بودن آنها تاکيد مي‌کنند، مشخص مي‌شود که پروژه‌اي براي حذف کليه جريانات و گروه‌هاي منتقد به بهانه غيرقانوني اعلام کردن آنها در جريان است که سکوت هرکدام از احزاب و جريانات سوار بر قايق در قبال آن، غرق شدن قايق و سرنشينانش را به دنبال دارد. فارغ از اينکه جريانات دانشجويي باهويتي مانند دفتر تحکيم وحدت اساسا مشروعيت خود را از حکومت اخذ نکرده‌اند که اکنون با خواست آن از دستش بدهند، لزوم موضع‌گيري صريح، شفاف و قاطع مجموعه نيروهاي دموکراسي‌خواه و اصلاح‌طلب در برابر پروژه خزنده اقتدارگرايان به شدت احساس مي‌شود. سکوت در برابر چنين پروژه‌اي، نتيجه‌اي جز اعطاي جسارت و امکان به دشمن مشترک براي ادامه آن ندارد؛ آنگاه ديگر مشخص نخواهد بود که نوبت بعدي از آن کيست... سرچشمه یاری نیوز http://www.yaarinews.com/default.aspx/v/185/سکوت-نکنیم،-همه-بر-این-قایق-سواریم
|
||
|
|
